บทที่ 74 คุณSผู้ลึกลับ

ซัวฉ่ายลี่มองเธอ แล้วบ่นพึมพำอย่างจับต้องไม่ถูกอีกครั้งไปสักพัก จากนั้นก็ไม่รอให้เอ่ยพูด สายตากลับกวาดมองไปที่ไกลๆ แล้วมองหลายๆ คนที่กำลังสังสรรค์เริงรื่นอยู่ ข้างหลังที่ทั้งสูงและใหญ่ของลี่เฉินลี่ ทำให้เห็นอย่างชัดเจน

เรือนร่างที่ยืนตระหง่าน ความสง่าผ่าเผยไม่มีใครสามารถเทียบเทียมนะ เขาสามารถดำรงอยู่อย่างสมบูรณ์แบบที่สุดตลอดเวลา และง่ายต่อการดึงดูดสายตาของผู้คนมากที่สุด

ซูย้าวมองไปทางสายตาที่ซัวฉ่ายลี่มองไป ก็เห็นเรือนร่างนั้นที่อยู่ไกลๆ และแทบจะเดาออกมาคำพูดต่อไปเธอจะพูดอะไร แค่ทันทีทันใดที่เธอเดาออก ดวงตาคู่สวยก็ดูมืดมัวลง

"ย้าวย้าว ไม่ว่าน้าซัวจะเคยทำอะไรลงไป อย่างน้อยก็เลี้ยงดูหนูจนโต ใช่ไหม? " ซัวฉ่ายลี่เริ่มพูดถึงบุญคุณของตนเอง สีหน้าของคนที่ทำความดีอันยิ่งใหญ่แผ่ซ่านออกมาบนใบหน้าของตนเอง

ซูย้าวทำนัยน์ตาที่นิ่งเฉยแล้วมองเธอ และไม่ได้ตอบสนองใดๆ

ตั้งแต่เด็กเธอก็ถูกอานโล๋ส่งกลับไปที่ตระกูลซู มีแค่พ่อของเธอที่รักใคร่และเอ็นดูเธอมากๆ สำหรับแม่เลี้ยงคนนี้ ถ้าบอกว่าการใช้ชีวิตที่ไม่เพียงแต่ถูกตีและโดนด่าเหมือนอยู่ในนรกเป็นชีวิตที่ดี แล้วยังมีอะไรที่แย่ที่สุดอีก?

"พูดยังไงดีล่ะ? อีกอย่างหนูก็คือคนของตระกูลซู คุณก็คงไม่หวังว่าบริษัทตระกูลซูต้องจนกรอบใช่ไหม? " ซัวฉ่านลี่พูดขึ้นอีก

ครั้งนี้ ซูย้าวจึงตอบกลับ

จึงตอบด้วยภาษามือทันที "ดังนั้นทุกๆ ไตรมาสบริษัทตระกูลลี่ต้องเอาเงินก้อนโตให้บริษัทตระกูลซูใช่ไหม นี่ถึงจะเรียกว่าเป็นสิ่งที่คนมีฐานะที่เป็นลูกควรทำ! "

พอพูดถึงแบบนี้ ซัวฉ่ายลี่จึงทำสีหน้าที่หม่นหมองลงทันที นัยน์ตาเปล่งประกายแสงขึ้นโดยเร็ว แล้วพูดขึ้นต่อ "งั้นก็เป็นเรื่องเล็กแล้ว น้าแค่ไม่หวังว่าหนูจะแต่งเข้าไปในตระกูลลี่อย่างไม่มีสาเหตุและไม่มีเหตุผล แล้วยังโดนพวกเขาลังเล อีกอย่าง เงินก้อนนั้น สำหรับตระกูลลี่แล้ว ขนหน้าแข้งคงไม่ร่วงหรอก ก็แค่แตกต่างกันราวฟ้ากับดินเท่านั้น! "

ทุกๆ ไตรมาสก็ต้องเอาเงินนับพันล้านให้ ถือว่าเป็นเงินก้อนเล็กก้อนน้อยหรอ?

ซูย้าวไม่สามารถเข้าใจถึงความคิดของผู้หญิงกคนนี้!

"จริงๆ แล้ว หนูก็รู้ ก่อนหน้านี้โปรเจคCCMก็ได้เป็นของบริษัทตระกูลลี่ไปแล้ว ดังนั้นโปรเจคGKครั้งนี้ หนูพูดกับเฉินซีได้ไหม แล้วให้บริษัทตระกูลลี่ถอนตัว! " ซัวฉ่ายลี่พูดถึงประเด็นทันที

ซูย้าวก็เดาออกทุกอย่าง สีหน้าของเธอที่ดูเย็นชาเล็กน้อยกำลังเผชิญหน้ากับเธออยู่ แล้วสื่อสารด้วยภาษามือ "น้าซัว สำหรับเรื่องที่เกี่ยวกับงาน ฉันจะไม่ไปยุ่งเรื่องของเขา ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้บริษัทตระกูลลี่ถอนหัว สุดท้ายผู้ที่ชนะ ก็อาจจะไม่ใช่บริษัทตระกูลซูก็ได้! "

โปรเจคUCCจะเจาะจงไปยังอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์และเคมีภัณฑ์ ซึ่งเป็นขอบเขตใหญ่ๆ ทั้งสองขอบเขตนี้ ตอนที่บริษัทKเลือกบริษัทที่ร่วมงาน ก็ต้องเน้นไปยังบริษัทใหญ่ไม่กี่บริษัทที่มีการพัฒนาการที่ดีเกี่ยวกับตลาดใหญ่ทั้งสองตลาดในช่วงหลายปีมานี้ และบริษัทที่ติดอันดับต้นๆ ก็คือบริษัทตระกูลลี่

สำหรับบริษัทตระกูลซูแล้ว จะสามารถผ่านการคัดเลือกหรือไม่ก็ยังเป็นปัญหาอย่างหนิ่ง

ซัวฉายลี่ทำสีหน้าที่ดูอึดอัดใจ จากนั้นจึงพูดขึ้นอีก "ดังนั้น ฉันหวังว่าหนูจะสามารถบอกกับเฉินซีหน่อย ให้เขาคิดวิธี ไปขอร้องท่านประธานไซม่อนของบริษัทKก็ได้ ให้เอาโปรคGKให้กับบริษัทตระกูลซูของพวกเรา! อืม? "

พอคำๆ นี้พูดออกมา ทันใดนั้น ซูย้าวก็อยากจะหัวเราะเสียงดังอย่างพลุ่งพล่าน แล้วใช้สายตาที่แปลกประหลาดมองเธอ ถึงแม้จะไม่ได้หัวเราะ ทว่าหางตาก็เคล้าด้วยความดูหมิ่นและความรังเกียจ

"ฉันจะพูดอีกทีเป็นครั้งสุดท้าย ถึงแม้ฉันกับเขาจะเป็นสองสามีภรรยากัน ทว่าเรื่องงาน ฉันไม่มีทางยุ่ง"

หลังจากซูย้าวใช้ภาษามือเสร็จ ก็ผงกหัวเล็กน้อยเพื่อทำความเคารพ จากนั้นก็หันหลังเดินจากไป

เหมือนสามารถเดาออกว่าซัวฉ่ายลี่ยืนอยู่ข้างหลัง แล้วจับจ้องสายตาของตนเองอยู่ อยากจะโหดเหี้ยมและรังเกียจขนาดนี้ไหนก็โหดเหี้ยมและรังเกียจขนาดนั้น เหมือนดั่งลิ้นงูพิษที่ ที่เป็นความเกลียดแค้นที่อยากจะทำให้เธอตายไปจวนใจจะขาด!

นิ้วมือของซัวฉ่ายลี่เกลียดจนกำหมัดไว้แน่นๆ แล้วกัดฟันกรอด และอยากจะฉีดคอของซูย้าวจริงๆ อยากจะบีบคอเธอของเธอให้ตายอย่างตัวเป็นๆ เพื่อที่จะทำให้ความแค้นในใจหายไป!

"แม่ เกิดอะไรขึ้น? " ซูหยวนที่แอบสังเกตมองทุกการเคลื่อนไหวของทางนี้ พอเห็นพ่อทำสีหน้าที่ผิดปกติ จึงรีบเดินไป

ซัวฉ่ายลี่รู้สึกเครียดจนหายใจไม่สะดวก จากนั้นก็เดินออกจากห้องโถงที่จัดงานแล้วพูดไปด้วย "ไอ้คนชั้นต่ำนั่น กลับนึกว่าตัวเองปีกกล้าขาแข็ง! บอกว่าจะไม่สนใจตระกูลซูก็ไม่สนใจเลย! "

"อ่อ? " ซูหยวนรู้สึกแปลกพิลึกอย่างเห็นได้ชัด

ซัวฉ่ายลี่พูดขึ้นอีก "แกก็จริงๆ เลย ช่วยอะไรไม่ได้เลยสักนิด รู้แบบนี้ ตอนนั้นต่อให้เป็นยังไงก็ไม่มีทางให้ซูย้าวแต่งเข้าไปในตระกูลลี่! "

ซูหยวนกระตุกมุมปากขึ้นคลายยิ้มบางๆ แล้วจับแขนของแม่ไว้ จากนั้นก็ปลอบโยนขึ้น "แม่ แม่วางใจเถอะฉันเถอะ! ซูย้าวไอ้คนต่ำทรามนั่น ปล่อยฉันมาจัดการมันก็พอ! "

"แก? " ซัวฉ่ายลี่นิ่งงันไป สุดท้ายสายตาก็เปล่งประกายแสง แค่บอกเตือนขึ้น "แกจะทำยังไงก็ได้ จำไว้ว่าอย่าทำให้ตระกูลซูต้องลำบาก! "

ซูหยวนพยักหน้า ต่อให้ไม่ได้เพราะว่าตระกูลซู เธอก็จะจัดการกับซูย้าว นางผู้หญิงชั้นต่ำคนนี้ ครั้งนี้ยิ่งดีไปกันใหญ่ ความแค้นเก่าและความแค้นใหม่ เอามาร่วมกันเลย!

พอเห็นพนักงานบริการคนหนึ่งที่เดินผ่าน ซูหยวนจึงรีบสาวเท้าไปทันที……

ในห้องโถงสุดหรูกำลังสังสรรค์กันอย่างรื่นเริง และพูดคุยและหัวเราะกันสนุกสนาน

ในสถานการณ์แบบนี้ ซูย้าวไม่ได้ชอบ เธอเลยยกแชญเปญหนึ่งแก้ว แล้วออกจากห้องโถง จากนั้นก็เดินไปตรงระเบียงที่สามารถเห็นถึงทิวทัศน์ในเมืองตอนกลางคืน

แล้วนั่งลงบนเก้าอี้หวาย แล้วฟังเสียงครึกครื้นในห้องโถงใหญ่ จากนั้นก็ใช้แรงเพื่อระงับคลื่นในใจ

ความหน้าด้านของซัวฉ่ายลี่ และความลำบากที่ต้องเจอกับแม่ตัวเองเมื่อหลายปีมานี้ ทำให้บรรยากาศภายในใจของเธอไปถึงในระวังหนึ่ง จะบอกว่าไม่เกลียด แล้วจะเป็นไปได้ยังไง!

ตอนนั้นผู้หญิงคนนั้น ทำลายพ่อแท้ๆ ของตนเอง แล้วยังทำให้เธอเป็นใบ้ อีกทั้งยังกักขังแม่ของเธอ แล้วบีบบังคับให้เธออยู่ภายในใจการควบคุมอยู่หลายปีมานี้ คิดว่าซูย้าวคงไม่รู้อะไรสักอย่าง แล้วหลอกลวงสร้างความสับสน ทว่าจริงๆ แล้วเธอรู้ทุกอย่าง และจำได้ทุกอย่าง!

ครั้งนี้ การที่เริ่มทำโปรเจคGKขึ้น ก็คือการก้าวที่เธอจะเริ่มแก้แค้น เธอจะเอาบริษัทซูคืนมา แล้วจะทำให้ซัวฉ่ายลี่ถูกลงโทษทางกฎหมาย!

จากนั้นก็มือถือว่าและพิมพ์ข้อความ

เนื้อหาของข้อความ มีแค่ประโยคเดียว

"โม่ป่าย ฉันอยากจะรักษาคอให้หาย"

พอส่งข้อความออกไป เธอก็ได้เหม่อลอยเข้าไปในความคิดของตัวเอง จึงไม่ได้สังเกตว่ามีคนอื่นมาเข้าใกล้ จนฝ่ายตรงข้ามเอ่ยพูดขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้เธอรู้สึกตกใจมาก

"ทำไมถึงอยู่ที่นี่ตามลำพัง? มีเรื่องในใจ? "

เพ้ยส้าวหลี่ปรากฏตัวในตอนนี้ เรือนร่างของสูงใหญ่ปกคลุมเธอไว้ นัยน์ตาลุ่มลึกเหมือนดั่งมหาสมุทร ลึกจนไม่ได้ก้นลึก

ซูย้าวเงยหน้าขึ้นทันที แล้วพยายามอดกลั้นความรู้สึกแปลกใจในใจ สีหน้าจึงดูแปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย

"ผมรู้ สถานการณ์แบบนี้คุณคงไม่ชอบ และคงมาเพื่อเป็นเพื่อนเขา ใช่ไหม! " เพ้ยส้าวหลี่มักจะเป็นแบบนี้ นัยน์ตาของเขาสามารถมองทะลุทุกอย่างของเธอได้

ความรู้สึกลึกลับและไม่สามารถคาดเดาแบบนี้ ทำให้ซูย้าวรู้สึกอันตรายอย่างน่าแปลก และอยากจะคิดหาวิธีหลีกเลี่ยง

เธอลุกขึ้น แล้วก้มหัวอย่างมีมารยาท และอยากจะหลบไป ทว่าตอนที่เธอกำลังจะเดินสวน แขนของเธอก็ถูกเขาจับไว้ แรงไม่ได้ใหญ่มาก ทว่ากลับสามารถขัดขวางฝีเท้าที่กำลังอยากจะจากไปของเธอ

"ทำไมพอเห็นผมก็อยากหนีแบบนี้? กลัวผมขนาดนั้นเลยหรอ? " เขาพูดด้วยความนิ่งเฉย น้ำเสียงทุ้มต่ำ อีกอย่างยังเคล้าด้วยความมีเสน่ห์

ซูย้าวพยายามหลบเลี่ยง และอยากจะหลุดออกจากมือของเขา

ทันใดนั้น พอเห็นผู้ชายเดินหน้ามาอีกหนึ่งก้าว แล้วเข้าไปใกล้เธอ ก็พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำและเรียบเฉย "ได้ยินมาว่าโปรเจคGKครั้งนี้ เนื้อหาสำคัญคือคนๆ หนึ่งในประเทศวิจัยและออกแบบ คุณเดาว่า คนๆ นี้เป็นใครกันแน่? "

คำพูดที่แผ่วเบา เหมือนเคล้าด้วยพลังเวทมนตร์ คำพูดเหล่านั้นจึงระเบิดแก้วหูของเธอทันที

ซูย้าวเงยหน้าขึ้น สายตากำลังจับจ้องกับเขาอยู่

"เหมือนคนที่ชื่อว่าS เหมือนคนจะเป็นเหมือนชื่อ ลึกลับจริงๆ! " เพ้ยส้าวหลี่คลายยิ้มบางๆ แล้วยิ้มอย่างสดใส จากนั้นก็จับเธอไว้

ซูย้าวอยากจะหลีกเลี่ยง กลับถูกผู้ชายจับไว้แน่นๆ ทำยังไงก็หลบไม่ได้

"คุณว่าใช่ไหม? คุณS"

ผู้ชายพูดด้วยเสียงต่ำพร่า แล้วดังมาจากเหนือศีรษะของตัวเอง และก็ทำให้จิตใจของเธอสั่นสะเทือนเบาๆ