ร่างสูงใหญ่ของลี่เฉินซี ก้มกวาดสายตามองขนมปังและขนมเค้กอย่างต่ำก็มีประมาณยี่สิบกว่าห่อที่วางอยู่บนเก้าอี้ยาว แล้วอดที่จะขมวดคิ้วขึ้นมาไม่ได้ “ซื้อมากมายเช่นนี้ พวกคุณกินหมดหรือ?”

เขารู้สึกหมดคำพูดจริงๆ

ผ่านไปครึ่งวัน อย่างน้อยก็มีประมาณเจ็ดแปดชั่วโมงแล้ว ที่เขากับเจียงจี้เซิงขับรถติดตามพวกเธอทั้งสองตลอด ก็เห็นพวกเธอเข้าๆ ออกๆ ร้านขนมว่างตะวันตกแต่ละร้าน นอกจากซื้อของมากมายแล้ว ก็ไม่มีอะไรอีกเลย

ระหว่างทางเจียงจี้เซิงได้ดักคนบนถนนไว้ ขอร้องพวกเขาเดินตามหลังเซียวไน่ไปในร้านขนมว่างตะวันตก ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ในคำพูดเอ่ยถึง ‘แป้งขนมเค้กซื้อมาจากที่ไหน?’ ‘แป้งดีมากจริงๆ ”แป้งไม่เลวจริงๆ ‘ คำพูดเช่นนี้คนเดินถนนมากมาย ประมาณสิบกว่าคนขึ้นไป ล้วนเตือนพวกเธอ แต่พวกเธอทั้งสอง ไม่สังเกตเห็นอะไรเลย !

ไม่สังเกตเห็นก็ไม่เป็นไร แต่หลังจากที่พวกเธอเดินร้านขนมว่างตะวันตกร้านสุดท้ายแล้ว ก็นั่งลงที่ริมทาง กินขนมปังขึ้นมา

คิดว่าเป็นจังหวะที่ทั้งสองจะกินให้หมดหรือ? เยอะขนาดนั้น พวกเธอ……จะกินหมดหรือ ?!

หากเขาพูดกับเธอตรงๆ ว่า พวกเขาทนดูไม่ได้แล้วจริงๆ ถึงลงรถมา พวกเธอจะมีความรู้สึกอย่างไร?

ซูย้าวเอียงหัวมองดูขนมเค้กกับขนมปังบนเก้าอี้ยาว แล้วก็ถอนหายใจอย่างจนปัญญา แต่ยังคงไม่ยอมเปิดเผยใดๆ พูดเพียง”เออ…….ขนมปังนี้ อร่อยมาก พวกคุณจะกินไหม?”

เธอพูดพลาง เธอกับเซียวไน่หยิบขนมปังมา เปิดออกแล้วยื่นไปตรงหน้าของชายหนุ่มทั้งสอง

เจียงจี้เซิงใช้สายตาอย่างจนปัญญามองดูเซียวไน่ มือขาวสะอาดข้างเดียวผลักขนมปังตรงหน้าออก พูดเพียง”ไปเถอะ ”

เซียวไน่กะพริบตาปริบๆ อย่างลังเล “ไปไหน? ฉันกับชิงชิงยังมีธุระอยู่”

ซูย้าวมองดูเซียวไน่แวบหนึ่งอย่างเคร่งขรึม ไม่รู้ว่าเมื่อคืนพวกเขาเกิดอะไรขึ้น จึงทำให้เซียวไน่ปฏิเสธเจียงจี้เซิงถึงขั้นนี้

ขณะที่เซียวไน่พูด ก็ควงแขนซูย้าวไว้ ส่งสัญญาณให้เธอให้ความร่วมมือหน่อย

ซูย้าวจึงต้องแกล้งพูดว่า”ใช่ พวกเรายังมีเรื่องต้องทำนิดหนึ่ง ประธานเจียง คุณลี่ หากว่าทั้งสองไม่มีธุระอะไรแล้ว เราขอตัวก่อน ! ”

เธอพูดพลาง รีบเก็บขนมปังบนเก้าอี้ยาวกับเซียวไน่ ต่างช่วยกันถือ หันหลังก็จะเดินไป ดวงตาลี่เฉินซีเคร่งขรึมอย่างจนปัญญา ก้าวเท้าใหญ่อ้อมไปขวางไว้

“กี่โมงกี่ยามแล้ว ยังจะไปไหนกันอีก?”ลี่เฉินซียกมือขึ้นล็อกแขนเรียวของซูย้าวไว้ “โยนขนมปังทิ้งไป จะพาคุณไปกินของอร่อยอย่างอื่น ”

เขามองดูเธอกินขนมปังมาครึ่งบ่ายแล้ว ผู้หญิงคนนี้ ไม่รู้สึกเบื่อบ้างหรือ?!

ซูย้าวชะงักไป เหลือบตามองไปทางเซียวไน่

เซียวไน่กัดปากอย่างงอน ทันใดนั้น เจียงจี้เซิงก็กวักมือให้เธอ เสียงทุ้มต่ำกล่าวขึ้นเบาๆ “มา”

เธอไม่ได้โง่สักหน่อย ไม่มีอะไรวิ่งเข้าไปหาเองเช่นนี้ จะต้องไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน!

เซียวไน่นิ่งอยู่ที่เดิม ยังส่ายหัวอย่างรู้ตัว และจับมือซูย้าวไว้แน่นๆ อย่างไม่รู้จะทำอย่างไรดี ความหมายในคำพูดชัดเจนมาก

ขณะที่ซูย้าวกำลังจะพูดอะไร เจียงจี้เซิงได้ก้าวเท้าใหญ่เข้ามา และจับแขนเล็กของเซียวไน่ไว้ ใช้แรงกระชาก ก็ดึงเธอกลับมาในอ้อมกอด น้ำเสียงแหบแห้ง เคร่งขรึมและมีเสน่ห์ดึงดูด”เมื่อคืนผมไม่ควรจะใส่อารมณ์กับคุณ เป็นเพราะผมไม่ดีเอง ต่อไปจะไม่ทำอีกแล้ว”

คำขอโทษที่มาอย่างกะทันหัน ทำให้ทุกคนที่นั่นล้วนตะลึงงัน

ยิ่งลี่เฉินซีนั้นมองดูชายหนุ่มตรงหน้าด้วยสายตาที่แปลกประหลาดใจ วินาทีต่อมา ก็กระแอมไออย่างรำคาญ ดึงซูย้าวแล้วลากเธอเดินไปทางรถ เดินไปด้วยแล้วก็แย่งขนมปังในมือของเธอไปด้วย แล้วโยนทั้งหมดเข้าไปในถังขยะ

เขาผลักซูย้าวเข้าไปในรถ ตัวเองก็อ้อมไปขึ้นรถอีกด้าน แล้วปิดประตูรถ เพราะว่าต้องรอเจียงจี้เซิงกับเซียวไน่ จึงไม่ให้คนขับรถสตาร์ทรถ แต่หันข้างไปทางซูย้าว มือใหญ่ก็วางไปตรงเอวของเธอ แล้วบีบร่างเล็กผอมบางของเธอเข้าไปตรงมุมรถ

เธอรู้สึกประหม่าเล็กน้อย และก็รู้สึกระแวดระวัง มองไปที่ดวงตาดำขลับของชายหนุ่มด้วยสายตาระแวดระวัง “คุณ…….คุณรู้สึกว่าฉันชอบพูดโกหกไม่ใช่หรือ?แล้วยังจะตามหาฉันทำไม?”

หลังจากที่เขาจากไปตั้งแต่เมื่อคืนนี้ ซูย้าวก็คิดว่าต่อไปในเวลาที่เหลือน้อยสุดไม่กี่วันของทั้งสอง จะไม่เจอกันอีกแล้ว แต่ไม่เคยคิดว่า………..

ลี่เฉินซีมองดูเธอ ดวงตาคู่ดำเต็มไปด้วยความเย็นชา หลังจากนั้นไม่นานก็มลายหายไป โน้มตัวจิกไปที่แก้มของเธอเบาๆ เมื่อกลับมานั่งที่เดิมแล้ว กล่าวเพียงว่า”ผู้หญิงของตัวเอง พูดโกหกแล้วจะทำอย่างไรได้?”

เขาจับมือของเธอ นิ้วมือทั้งสิบประสานกัน ต้องยอมรับว่า เจียงจี้เซิงพูดถูก ในเมื่อรู้เจตนารมณ์ของเธอตั้งแต่แรก แม้จะรู้ว่าเธอยังคงโกหกเขาอยู่ แล้วอย่างไรเล่า?

เธอไม่ยอมพูดความจริงออกมา ก็เพื่อจะปกป้องเขากับลูก

แม้ว่าเขาไม่ต้องการจะยอมรับการปกป้องนี้ แต่ต่อให้บีบบังคับเธออีก คาดว่าน่าจะไม่ได้ผลอะไร สู้เป็นแบบนี้ไปก่อนจะดีกว่า ร่วมมือกับเธอทีละก้าวค่อยๆ ไปเถอะ !

“เจิ้งเอ๋อรู้สึกตัวแล้ว “เขากล่าวเรียบๆ ออกมา

ดวงตาซูย้าวตกตะลึง มองไปทางเขาโดยปริยาย”จริงหรือ?”

“อืม หลายวันมานี้อาการป่วยฟื้นฟูได้ดีมาก “เขาพูด “คุณหมอก็บอกแล้วว่า หากเป็นไปตามนี้ ไม่นานก็สามารถฟื้นฟูได้เป็นปกติแล้ว ”

ลี่เฉินซีหยุดไปครู่หนึ่ง เอียงหน้ามองไปทางเธอ”ยังมีขาหมิงเอ๋อ คุณหมอบอกว่ามีความหวังหายเป็นปกติเหมือนเดิม เพียงแต่ว่ายังต้องผ่าตัดอีก ”

ซูย้าวถอนหายใจยาวๆ อย่างโล่งอก ลูกทั้งสองปลอดภัยดี นี่เป็นข่าวดีที่สุดที่เธอได้ยินมาในช่วงเวลานี้

แต่พอเธอคิดอีกที ก็กล่าวอย่างอดที่จะประหลาดใจไม่ได้ว่า”ดังนั้น คุณถึงไม่เกลียดฉันแล้ว ใช่ไหม?”

ลี่เฉินซี”……..”

“เพราะว่าลูกๆ ไม่เป็นอะไรแล้ว คุณถึงดีกับฉันบ้างเล็กน้อย อย่างนี้ใช่ไหม?”เธอเอียงศีรษะกะพริบตากลมโตใสสะอาด

ลี่เฉินซีขมวดคิ้วแน่นอย่างจนปัญญา ใช้สายตาที่ซับซ้อนแบบผิดปกติมองไปที่เธอ ยกมือขึ้นจี้ไปที่หน้าผากของเธอ ทั้งๆ ที่ผู้หญิงคนนี้ฉลาดมาก แต่ทำไมเมื่อเจอเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเขาถึงได้โง่เพียงนี้?

“ไม่ใช่เพราะสิ่งนี้”เขาไม่อาจไม่เปิดปากอธิบาย “ผมไม่เคยเกลียดคุณมาก่อน และก็ไม่มีสิทธิ์ เคยพูดไปนานแล้วไม่ใช่หรือ?”

พูดให้ถูกก็คือ ตอนที่ลูกๆ ได้รับบาดเจ็บ เขาเคยโกรธจริงๆ ไม่ว่าอย่างไร นั่นเป็นลูกในไส้ของเขา ปกติเขาไม่เคยตำหนิสักคำ เวลานี้ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ เขาที่เป็นพ่อ จะไม่โกรธได้อย่างไร?

แต่ความโกรธนี้เพียงช่วงเวลาสั้นๆ ที่ค้นหาเธอทั่วโลก และไม่ลังเลที่จะหาข้ออ้างระงับบัญชีของเธอ ก็เพราะว่าต้องการรู้ตำแหน่งของเธอ และกังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ

แน่นอนว่า ตอนนั้นยังมีความโกรธเล็กน้อยอยู่จริงๆ แต่จากการที่พวกเขาใกล้ชิดกัน ความเกลียดนี้ ได้มลายหายไปนานแล้ว

ตอนนั้นเขาสารเลวครั้งสองครั้ง บีบเธอจากไปห้าปีอย่างโหดเหี้ยม ตอนนี้เขาจะกลับไปซ้ำรอยเดิมได้อย่างไร?

ซูย้าวมองดูเขา ด้วยสีหน้างุนงง”แล้วมันเป็นเพราะอะไร?”

เธอจะต้องขุดรากถอนโคนให้ถึงที่สุด ลี่เฉินซีพึมพำครู่หนึ่ง แล้วกล่าวว่า”เหตุการณ์ไฟไหม้ใหญ่นั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่คุณกับผมเห็น ”

ซูย้าวจุดไฟเพื่อตั้งใจจะหนีการแต่งงาน นั้นเป็นความจริง

แต่ตอนที่เธอจุดไฟเพื่อหนี เป็นไฟเล็กที่ไม่ทำร้ายใครสักคน เพียงแค่ต้องการจะสร้างสถานการณ์ลวงตาเท่านั้น รวมทั้งศพผู้หญิงนั่น ก็หลินเจว๋ใช้เส้นสาย ยืมมาจากทางมหาวิทยาลัยการแพทย์ เพราะว่าตอนนั้นที่โรงพยาบาลต้องการศพที่ถูกเผาไหม้ ให้พวกนักศึกษาเรียนรู้กายวิภาคศึกษา ดังนั้นจึงยืมมา

ความตั้งใจเดิมทั้งหมดของเธอ ก่อนอื่นนั้นล้วนไม่ทำร้ายใคร แล้วจะทำให้หลี่เจิ้งกับลี่หมิงบาดเจ็บสาหัสได้อย่างไร?

ในนี้ จะต้องมีความลับมากมายที่พวกเขาไม่รู้ซ่อนอยู่อย่างแน่นอน

เขาไม่อาจจะโกรธเคือง เกลียดชังซูย้าวเพราะการกระทำผิดของคนอื่นและการสร้างความเข้าใจผิดได้ ถ้าหากทั้งสองเป็นอย่างนี้ต่อไป เขาเองก็ไม่อาจจะให้อภัยตัวเองได้อีกแล้ว

ซูย้าวก้มหน้าอย่างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง สายตามมองไปทางนอกรถอย่างไม่ตั้งใจ พอดีสังเกตเห็นภาพที่เจียงจี้เซิงกอดจูบเซียวไน่อยู่ จึงรีบเอามือปิดตาไว้ด้วยความเขินอาย

ลี่เฉินซีมองดูเธอเงียบๆ “อิจฉาหรือ?หรือว่าต้องการ?”

เธอชะงักงัน ยังไม่ทันตั้งตัว ก็ถูกชายหนุ่มข้างๆ ดึงกระชากเข้ามา จากนั้นก็ล็อกท้ายทอยเธอไว้ ใบหน้าหล่อเหลาฟาดฟันมาที่เธอ ดุร้ายและบ้าคลั่ง เผด็จการและแข็งกร้าว ราวกับจะฝังเธอเข้าไปในร่างเช่นนั้น……..