บทที่ 1385 ฉันรู้ นายเก่งที่สุด

“ชิ” เป่ยโต่วเม้มปาก “พี่เฟิ่ง ความจริงผมก็คิดยังงี้เหมือนกัน แค่ยังไม่ทันได้พูดก็เท่านั้น”

เยี่ยหวันหวั่นมองเป่ยโต่วด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ แล้วบอกว่า “ฉันรู้ นายเก่งที่สุดแล้ว”

เป่ยโต่วพยักหน้ารัวๆ “พี่เฟิ่ง พี่นี่เป็นผู้รู้อย่างที่คิดจริงๆ!”

ตอนนี้เยี่ยหวันหวั่นไม่มีอารมณ์ล้อเล่นกับเป่ยโต่ว ได้แต่ลอบถอนใจ พันธมิตรอู๋เว่ยแห่งนี้เหมือนบ่อโคลนจริงๆ ด้วย บางทีอาจต้องรอให้เดธโรสของเธอยิ่งใหญ่ขึ้นมาก่อน…เธอถึงจะสามารถปีนออกจากบ่อโคลนแห่งนี้ได้

……

สำนักงานใหญ่ขอเดธโรสตั้งอยู่ที่คฤหาสน์หลังหนึ่ง โดยที่คฤหาสน์หลังนั้นเหล่าเจียงใช้ฐานะสมาชิกพันธมิตรอู๋เว่ยทั้งเกลี้ยกล่อมและข่มขู่ จนสุดท้ายซื้อมาในราคาครึ่งเดียว

ตอนนี้นักสู้ที่รวบรวมได้ถูกพาไปอยู่ในคฤหาสน์แล้ว

ตอนนี้ รอบคฤหาสน์เงียบกริบ

ไม่นาน ชายหนุ่มคนหนึ่งที่แต่งตัวเหมือนนักพรต เดินมาหยุดยืนหน้าประตูคฤหาสน์พร้อมกับรอยยิ้มแปลกๆ บนใบหน้า

“ขอเทียนจุนอำนวยพร…มีคนอยู่รึไม่?” นักพรตตะโกนเข้าไปในคฤหาสน์

“มีคนอยู่ไหม รีบออกมาเร็ว!” ตะโกนเรียกอยู่สิบกว่าวินาทีก็ยังไม่มีใครตอบ นักพรตเริ่มมีสีหน้าหงุดหงิด

“ใครน่ะ!” ผ่านไปครู่หนึ่ง ชายชราชุดดำคนหนึ่งเดินออกมาจากคฤหาสน์

ชายชราคนนี้ชื่อเจี่ยงเฉิง เป็นหนึ่งในกำลังคนชุดแรกของเดธโรส นับเป็นยอดฝีมืออันดับต้นๆ

“ขอเทียนจุนอำนวยพร…อาตมาแค่อยากถามว่าที่นี่ใช่สำนักงานใหญ่ของเดธโรสรึไม่?” นักพรตยิ้มถาม

เจี่ยงเฉิงชะงักเล็กน้อย จากนั้นคิ้วก็ขมวดเข้าหากัน “รู้ได้ยังไง?”

“เพื่อนแนะนำมา…” นักพรตเอ่ย

“อ้อ?” เจี่ยงเฉิงครุ่นคิด

พักนี้เดธโรสรับนักสู้เพิ่มจำนวนมากจริงๆ ถ้าหากจะมีเพื่อนแนะนำกันปากต่อปากก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

“น้องชาย อยากเข้าเดธโรสไม่ใช่เรื่องง่าย…ต้องดูฝีมือนายก่อนว่ามีสิทธิ์เข้ามาอยู่ในเดธโรสของเรารึเปล่า” เจี่ยงเฉิงกล่าว

ได้ยินเจี่ยงเฉิงพูดอย่างนั้น นักพรตหนุ่มก็ครุ่นคิด สุดท้ายก็พยักหน้าบอกว่า “ไม่เป็นไรๆ…อาตมาแค่มาถามดู แค่มั่นใจว่าที่นี่เป็นสำนักงานใหญ่ของเดธโรสก็พอแล้ว”

นักพรตพูดจบก็หมุนตัวทำท่าจะเดินจากไป

แต่เจี่ยงเฉิงกลับทำหน้าเครียดขึ้นมาทันที

ท่าทางของเจ้านักพรตคนนี้ดูแปลกๆ เพื่อนแนะนำมาที่ไหนกันล่ะ เขามาเช็คว่าที่นี่เป็นสำนักงานใหญ่ของเดธโรสรึเปล่าต่างหาก!

ถึงจะไม่รู้ว่านักพรตตรงหน้ามีจุดประสงค์อะไร แต่ถ้าเจี่ยงเฉิงไม่ถามให้ใจ มีหรือจะยอมปล่อยเขาไป

“ไอ้เลว กล้ามาล้วงข้อมูลเดธโรสของเราเรอะ!”

เจี่ยงเฉิงเดือดดาล ร่างกายหายวับไปจากที่เดิม เพียงอึดใจเดียวก็มาหยุดอยู่ข้างนักพรตคนนั้น

พริบตาเดียว เจี่ยงเฉิงคว้าแขนนักพรตแน่น “วันนี้ถ้าแกไม่พูดให้รู้เรื่อง เกรงว่า…จะไม่มีทางรอดชีวิตออกไปจากที่นี่ได้!”

“ขอเทียนจุนอำนวยพร ผู้เฒ่า อย่าโมโหนักเลย ไม่ดีต่อร่างกาย” ขณะพูด นักพรตขยับกายเล็กน้อย

แต่ทว่า แววตาของเจี่ยงเฉิงปรากฏความสงสัย นักพรตคนนี้…มีวรยุทธ์สูงส่งยากคาดเดา แค่ขยับตัวก็สะบัดเขาออกแล้ว…

ตอนแรกเจี่ยงเฉิงทำท่าจะเรียกคน เพียงแต่นักพรตคนนั้นเร็วมาก พริบตาเดียวก็วิ่งหายไม่ทิ้งร่องรอยแล้ว

……

เมืองอวิ๋นเฉิง โซนเนี่ย

สี่ตระกูลใหญ่ในรัฐอิสระมีพื้นที่ในครอบครองเป็นของตัวเอง อย่างเช่นพื้นที่ที่ตระกูลเนี่ยครอบครองก็เป็นโซนเนี่ย ตั้งชื่อโซนจากชื่อสี่ตระกูลใหญ่

คฤหาสน์ตระกูลเนี่ย

นักพรตเข้าไปในคฤหาสน์ปุ๊บก็ตรงไปที่ห้องโถงใหญ่ทันที

————————————————————————————-

บทที่ 1386 กำจัดตัวปลอม

“หัวหน้า!” นักพรตเห็นเนี่ยอู๋หมิงก็รีบตะโกนเสียงดัง

“รีบร้อนอะไรขนาดนั้น ไม่สำรวมเอาซะเลย!” เนี่ยอู๋หมิงเหลือบมองนักพรตใจบริสุทธิ์แวบหนึ่ง

“หัวหน้า ผมมีเรื่องจะบอกหัวหน้า” นักพรตใจบิสุทธิ์รีบบอก

“เหลวไหล ฉันยังกินข้าวไม่เสร็จ รอฉันกินเสร็จก่อนแล้วค่อยพูด” เนี่ยอู๋หมิงถือจานเกี๊ยวไว้ในมือ เขากินเกี๊ยวในจานไปด้วย มองนักพรตใจบริสุทธิ์อย่างไม่พอใจไปด้วย

“หัวหน้า ผมมีเรื่องด่วนจะบอกหัวหน้าจริงๆ นะ!” นักพรตใจบริสุทธิ์ทำหน้าเหมือนหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก

“จะตดก็รีบปล่อย! อย่ามากวนเวลากินเกี๊ยวของฉัน ฉันให้เวลานายหนึ่งนาที” เนี่ยอู๋หมิงกระแทกจานลงบนโต๊ะ แล้วมองนักพรตใจบริสุทธิ์ เอ่ยเสียงเย็น

นักพรตใจบริสุทธิ์ครุ่นคิดครู่หนึ่ง จากนั้นก็เดินไปหยุดข้างเนี่ยอู๋หมิง กล่าวด้วยสีหน้าหนักใจ “หัวหน้า หัวหน้าเดาสิว่าวันนี้ผมไปเจออะไรมา?”

ได้ยินนักพรตหนุ่มพูดอย่างงั้นเนี่ยอู๋หมิงก็ขมวดคิ้ว “แล้วนายเดาสิ ว่าฉันจะอัดนายให้ตายรึเปล่า”

นักพรตใจบริสุทธิ์ลูบจมูก แล้วยิ้มแห้ง “หัวหน้า วันนี้ผมได้ข่าวว่าเดธโรสกำลังรับสมัครคน แล้วผมก็หาสำนักงานใหญ่ของเดธโรสเจอ สำนักงานใหญ่ของพวกเขาอยู่ในเมืองอวิ๋นเฉิงล่ะครับ!”

ได้ยินนักพรตใจบริสุทธิ์พูดถึงเดธโรสเนี่ยอู๋หมิงก็ตกตะลึง “เดธโรส? เกิดอะไรขึ้น? เดธโรสอะไรมาจากไหน?!”

“หัวหน้า ดูก็รู้ว่าต้องสวมรอยอยู่แล้ว พักนี้พวกเราไม่ค่อยได้ออกไปกำจัดพวกตัวปลอมเท่าไหร่ เลยมีไอ้พวกไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงมาก่อกวนสวมรอยเป็นเดธโรสอีก” นักพรตใจบริสุทธิ์กล่าว

ตอนนี้ใบหน้าของเนี่ยอู๋หมิงตึงเครียดและเย็นชาจนเหมือนจะมีน้ำหยดออกมาแล้ว

หลายปีก่อน กลุ่มอำนาจที่สวมรอยเป็นเดธโรสมีมากมายนับไม่ถ้วน เพียงแต่ตอนนั้นกลุ่มอำนาจที่สวมรอยเป็นเดธโรสโดนเนี่ยอู๋หมิงขุดรากถอนโคนไปหมดแล้ว

ไม่นานมานี้ เนี่ยอู๋หมิงเคยประกาศว่าไม่มีกลุ่มอำนาจที่ชื่อเดธโรสอยู่จริง ทุกอย่างเป็นเรื่องหลอกลวง และไม่อนุญาตให้ใครหน้าไหนสวมรอยเป็นเดธโรสอีก ไม่อย่างนั้นอนุญาตให้ผู้พบเห็นฆ่าได้โดยไม่มีความผิด!

แต่นี่เพิ่งจะผ่านไปได้ไม่นาน ในเมืองอวิ๋นเฉิง รัฐอิสระ ใต้จมูกของเนี่ยอู๋หมิง กลับมีคนมองข้ามอำนาจของเขา และกล้าสวมรอยเป็นเดธโรส!

นี่มันเป็นการหยามหน้าเขาชัดๆ!

“อยู่ที่ไหน” เนี่ยอู๋หมิงมองนักพรตใจบริสุทธิ์ แล้วถามเสียงเย็น

นักพรตใจบริสุทธิ์ยิ้มอย่างมีลับลมคมใน จากนั้นก็หยิบมือถือออกมาเปิดอัลบั้มรูปถ่ายวางตรงหน้าเนี่ยอู๋หมิง แล้วใช้นิ้วเลื่อนรูปในอัลบั้มรัวๆ ขณะที่ปากก็พูดว่า “หัวหน้า หัวหน้าดูสิ ผมถ่ายรูปสำนักงานใหญ่ของเดธโรสนั่นมาด้วยนะ!”

เนี่ยอู๋หมิงจ้องรูปในมือถือของนักพรตใจบริสุทธิ์อย่างครุ่นคิด จากนั้นก็พูดอย่างสงสัยว่า “นายให้ฉันดูรูปพวกนี้ทำไม?”

เขาให้นักพรตใจบริสุทธิ์นำทางไปที่สำนักงานใหญ่เดธโรสจอมปลอมนั่น แต่นักพรตใจบริสุทธิ์เอามือถือออกมาเปิดรูปพวกนี้ให้เขาดูทำไม?

“หัวหน้า ดูนี่สิ ผมถ่ายรูปสถานที่ไว้แล้ว หัวหน้าไปคนเดียวก็ได้ ผมยังมีธุระต่อ” นักพรตใจบริสุทธิ์พูดด้วยสีหน้าจริงจัง

เนี่ยอู๋หมิงพยักหน้า จากนั้นก็ไม่พูดอะไร เพียงบิดหูนักพรตใจบริสุทธิ์แล้วลากออกจากคฤหาสน์ไป…

……

ณ สำนักงานใหญ่ของเดธโรส

เยี่ยหวันหวั่นนั่งอยู่เหนือสุด แล้วกวาดตามองกลุ่มคนที่อยู่ข้างล่างแวบหนึ่ง

ตอนนี้ นักสู้หน้าใหม่ที่เพิ่งเข้ามาอยู่ในเดธโรสมองเยี่ยหวันหวั่นด้วยสีหน้าประหลาดใจ กระทั่งเหมือนไม่อยากเชื่อ

แม่หม้ายดำหัวหน้าเดธโรสผู้โหดเหี้ยมกระหายเลือดในตำนาน ทั้งสาวแล้วก็สวยขนาดนี้เลยเหรอ?!

ชายหนุ่มหลายคนที่มั่นใจว่าตัวเองหน้าตาดีรีบพากันอกผายไหล่ผึ่งทันที

ลือกันว่า แม่หม้ายดำแห่งเดธโรสคลั่งคนหน้าตาดีมาก…