แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี 1819 แค่ขอชื่อเสียง / บทที่ 1820 งี่เง่ามากกว่านี้อีก

Now you are reading แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี Chapter 1819 แค่ขอชื่อเสียง / บทที่ 1820 งี่เง่ามากกว่านี้อีก at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

บทที่ 1819 แค่ขอชื่อเสียง

กู้กรุ๊ป

รองประธานชิวหลีควนกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ประธานกู้สุดยอดจริงๆ ครับ ถึงตอนนั้นต้องเซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่ ขอแต่งงานสุดอลังการให้คนตื่นเต้นกันทั้งเมือง เกรงว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนจะกล้าปฏิเสธได้”

กู้เยว่เจ๋อเอนหลังพิงโซฟาพลางจิบไวน์แดง “ฉันรู้จักเยี่ยหวันหวั่นดี เธอแค่ก็ผู้หญิงคนหนึ่ง! ที่เธอใช้มารยาเล่นตัว ที่เธอโกรธฉันก็เพราะต้องการชื่อเสียงจากฉันก็เท่านั้น!”

“ประธานกู้ฉลาดมากเลย! เด็กสาวคนนั้นจะหนีพ้นเงื้อมมือของประธานกู้ไปได้ยังไง!” ชิวหลีควนกล่าวอย่างประจบประแจง “ใช่แล้ว ประธานกู้ ผมไปพบกรรมการผู้จัดการโจวของซิงเฉินเอ็นเตอร์เทนเมนต์แล้วครับ โจวเทาคนที่หยิ่งทะนงคนนั้น เมื่อเจอผมครั้งนี้กลับเกรงใจมาก!”

กู้เยว่เจ๋อเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม “รอฉันให้ได้แต่งกับเยี่ยหวันหวั่นเสียก่อน ไม่ต้องพูดถึงซิงเฉินเอ็นเตอร์เทนเมนต์ แม้แต่ซิงเฉินกรุ๊ปก็ต้องเป็นของกู้กรุ๊ปเช่นกัน เขาจะกล้าไม่เกรงใจนายได้ยังไง”

“ประธานกู้พูดถูก!” ชิวหลีควนหัวเราะออกมาทันที

จู่ๆ ก็พลันมีเสียงเคาะห้องทำงานดังขึ้น จากนั้นผู้ช่วยคนหนึ่งก็เดินเข้ามา

“ประธานกู้…” ผู้ช่วยมีท่าทางลังเล

“มีเรื่องอะไร?” กู้เยว่เจ๋อถามขึ้น

“คือคุณเยี่ย…อยากเข้าพบคุณค่ะ…” ผู้ช่วยเอ่ยรายงาน

ดวงตาของกู้เยว่เจ๋อเป็นประกาย แต่ก็มืดมนลงทันที “คุณเยี่ย…เยี่ยอีอีเหรอ?”

“ใช่ค่ะ เธอรออยู่ด้านนอกนานแล้วค่ะ ฉันพูดยังไงก็ไม่ยอมกลับไป” ผู้ช่วยกล่าวอย่างลำบากใจ

“งั้นก็ให้เธอรอต่อไป” กู้เยว่เจ๋อกล่าวอย่างไม่ไยดี แล้วพูดคุยกับชิวหลีควนต่อ

ผู้ช่วยเห็นดังนั้นจึงกลับออกมา

ณ เคาน์เตอร์ต้อนรับของกู้กรุ๊ป ผู้ช่วยกลับมาอย่างเร็ว แล้วพูดกับเยี่ยอีอีด้วยสีหน้าเย็นชาว่า “คุณเยี่ยคะ เชิญคุณกลับไปเถอะค่ะ ประธานกู้ไม่ว่างจริงๆ”

เยี่ยอีอีเงื้อมือตบหน้าผู้ช่วยไปหนึ่งฉาด “อีสารเลว เป็นแค่ผู้ช่วย สะเออะมาพูดแบบนี้กับฉันได้ยังไง! ตอนนั้นไม่ใช่ฉันเหรอที่พาแกเข้ามาในกู้กรุ๊ป! แกกล้าดียังไงมาขวางฉัน!”

ใบหน้าของผู้ช่วยแดงก่ำขึ้นมาทันที สีหน้าเต็มไปด้วยความคับข้องใจและกล่าวอย่างโกรธแค้น “เยี่ยอีอี เธอคิดว่าเธอเป็นใคร เธอคิดว่าเธอยังเป็นคุณผู้หญิงของตระกูลกู้อยู่อีกเหรอ เธอก็แค่ของเก่าที่ประธานกู้ไม่เอาแล้ว มาทำเป็นหยิ่งยโสอะไรต่อหน้าฉัน!”

“แก…แกว่าอะไรนะ? แกกล้า…” เยี่ยอีอีง้างมืออกไปอีกรอบ

ผู้ช่วยก็ไม่ยอมแพ้พุ่งเข้าไปตบตีกับเธอทันที “ทำไม? ฉันพูดผิดตรงไหน? มันเป็นแบบนี้อยู่แล้วนี่! ประธานกู้ของเราจะขอเยี่ยหวันหวั่น เจ้าของซิงเฉินเอ็นเตอร์เทนเมนต์แต่งงานในวันพรุ่งนี้แล้ว เธอมันไร้ค่า?”

“อีสารเลว! แกพูดจาไร้สาระ!” เยี่ยอีอีตกตะลึง ไม่อยากจะเชื่อ

“ฉันพูดไร้สาระเหรอ? เธอไปดูข่าวเองสิ! เรื่องนี้คนเขารู้กันทั้งบางแล้ว!”

จนกระทั่งรปภ.มาแยกทั้งสองออกจากกัน จากนั้นก็โยนเยี่ยอีอีออกไป การทะเลาะวิวาทจึงจบลงในที่สุด

ด้านนอกประตูของกู้กรุ๊ป เยี่ยอีอีผมเผ้ายุ่งเหยิง เสื้อผ้าโดนทึ้งจนขาดรุ่งริ่ง ใบหน้าหมองหม่นถึงขีดสุด

“กู้เยว่เจ๋อจะขออีสารเลวเยี่ยหวันหวั่นแต่งงาน…เป็นไปไม่ได้…เป็นไปได้ยังไง…”

ข่าวนี้ทำลายความโชคดีสุดท้ายของเธอไปโดยสมบูรณ์ “กู้เยว่เจ๋อ…เยี่ยหวันหวั่น…พวกแกจะเขี่ยฉันออกไปเพื่อที่จะได้อยู่ด้วยกัน…ไม่มีทาง…ยังไงก็ไม่มีทาง! ฉันไม่มีวันปล่อยให้พวกแกได้อยู่ด้วยกันแน่!”

……

เช้าวันต่อมา เยี่ยหวันหวั่นอยู่ที่งานแถลงข่าวภายในห้องประชุมโกลด์ของศูนย์จัดประชุมอวิ๋นฟางที่จัดขึ้นอย่างเป็นทางการ

ผู้บริหารระดับสูงหลายคนของหวงเทียนเอ็นเตอร์เทนเมนต์ จูเสินสือไต้ และซิงเฉินกรุ๊ปก็อยู่ที่นี่ด้วย

——————————————————————-

บทที่ 1820 งี่เง่ามากกว่านี้อีก

เพราะทุกอย่างถูกจัดเตรียมไว้นานแล้ว ผู้อาวุโสสองที่เอาใจใส่ในทุกด้านสั่งคนให้เตรียมทุกอย่างไว้พร้อมสรรพ แค่เยี่ยหวันหวั่นมานั่งตรงนั้นก็พอแล้ว

งานแถลงข่าวจัดขึ้นอย่างราบรื่นและประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก

เยี่ยหวั่นหวันบีบคลึงต้นคอที่เมื่อยล้าเพราะนั่งนานเกินไป เมื่อเห็นว่างานของบริษัทใกล้จะเสร็จแล้ว จึงโยนให้เยี่ยมู่ฝานทำต่อ และรีบไปทำภารกิจของโรงเรียน เพื่อที่จะได้สะสมคะแนนเกียรติยศให้เพียงพอโดยเร็วที่สุด

“พี่เยี่ย เมื่อยไหล่เหรอครับ? ให้ผมนวดให้นะ! ผมฝีมือดีนา!” ไม่กี่วันมานี้ ฟู่หมิงซีแทบจะตามติดหญิงสาวทุกฝีก้าว

“ไม่ต้อง”

หลังจบงานแถลงข่าว เยี่ยหวันหวั่นเดินอยู่ด้านหน้าสุด ตามมาด้วยผู้บริหารระดับสูงจากทั้งสามบริษัท และนักข่าวที่เดินตามอย่างไม่ลดละเพื่อที่จะสัมภาษณ์ ทุกคนเดินอาดๆ ออกไปยังนอกประตูห้องโถง

บริกรเปิดประตูสีทองสองบานของห้องโถงออกเสียงดัง

เยี่ยหวั่นหวั่นก้มหน้าเดินเข้าไป พลางพูดคุยกับฟู่หมิงซีไปด้วย

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ประตูทั้งสองบานเปิดออก เสียง “ปัง” ก็ดังขึ้น กลีบดอกไม้จำนวนมากร่วงลงมาจากด้านบนศีรษะ จากนั้นลูกโป่งหลากสีจำนวนนับไม่ถ้วนก็ลอยขึ้นฟ้า

เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้วแล้วแหงนหน้าขึ้นมอง

เห็นเพียงศูนย์จัดประชุมอวิ๋นฟางที่บรรยากาศดูเคร่งเครียดในตอนแรก แต่บัดนี้ได้กลายเป็นทะเลดอกไม้ไปแล้ว

พรมแดงทำจากดอกกุหลาบสีแดงราคาแพง ได้ถูกปูตั้งแต่ห้องประชุมโกลด์ไปยังใจกลางของสถานที่จัดงาน

ส่วนกู้เยว่เจ๋อที่สวมชุดโอตกูตูร์สีแดงสดราคาแพงระยับ กำลังถือช่อดอกไม้และยืนอยู่บนเวทีกลาง จ้องมองมาที่หญิงสาวด้วยแววตาสุดเสน่หา

เยี่ยหวันหวั่นที่ยืนดูเหตุการณ์นี้ถึงกับพูดไม่ออก

นักข่าวทุกคนที่มาร่วมงานแถลงข่าวรวมไปถึงผู้บริหารระดับสูงของทั้งสามบริษัทต่างก็ตกตะลึงพรึงเพริดกับฉากนี้

นี่…นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

จากนั้นไม่นานทุกคนก็ได้สติ…

“เชี่ย! คุณชายกู้กำลังจะขอแต่งงาน?”

“สุดยอด! โคตรสุดยอดไปเลย!”

“เซอร์ไพรส์นี้ทำใจเต้นสุดๆ ไปเลยอะ!”

หลังจากการพูดคุยกันอย่างประหลาดใจในที่นั้น ทุกคนต่างก็มองไปที่โต๊ะคริสตัลรูปหัวใจที่ตั้งอยู่ตรงกลาง ด้านล่างปูด้วยพลอยเทียมชนิดหนึ่งที่ได้จากตระกูลเอสทั้งหมด แค่โต๊ะนี้ตัวเดียวก็ปาไปหลายสิบล้าน

ถ้าตอนเหยียบขึ้นไปเกรงว่าจะต้องระมัดระวังอย่างสุดๆ เพราะกลัวว่าจะเหยียบมันจนพัง

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการเตรียมเรื่องโรแมนติกอื่นๆ ในสถานที่แห่งนี้ ลำพังแค่การจัดเตรียมก็ใช้เงินไปมหาศาลแล้ว

บรรดานักข่าวที่ตอนแรกมาร่วมงานประชุมทางธุรกิจ ตอนนี้ต่างก็พากันตื่นเต้น

คิดไม่ถึงเลยว่าในงานแถลงข่าว นักข่าวจะบังเอิญได้ข่าวที่ใหญ่เกินคาดไปทำหัวข้อข่าวด้วย!

กู้เยว่เจ๋อขอเยี่ยหวันหวั่นแต่งงานต่อหน้าสาธารณชน!

“ว้าว มันจะโรแมนติกเกินไปแล้ว!”

“จะไม่โรแมนติกได้ยังไง ก็ใช้เงินเสกออกมาทั้งหมดนี่นา!”

“ผู้หญิงที่ไหนจะกล้าปฏิเสธได้ลง? อิจฉาเยี่ยหวันหวั่นที่สุดเลย!”

“ดูเหมือนเยี่ยหวันหวั่นจะสมปรารถนาแล้วละ!”

……

ท่ามกลางความอิจฉาของบรรดานักข่าว พวกเขาก็แต่รอดูปฏิกริยาของนางเอก

ฟู่หมิงซีจ้องมองภาพเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง เขาจึงเป่าหูเยี่ยหวันหวั่นทันที “เป็นการขอแต่งงานที่ดูโลว์อะไรขนาดนี้! พวกบ้านนาอวดรวยเลยเหรอ? ผู้นำครับ ถ้าคุณชอบเซอร์ไพรส์นะ ผมสามารถทำให้คุณอลังการกว่านี้ร้อยเท่า แต่คุณอย่าถูกหลอกโดยการขอแต่งงานที่ยังไม่มีระดับแบบนี้เลย!”

เป่ยโต่วโบกมือให้คนหลีกออก “ไปกันเถอะ เห็นผู้นำของเราเป็นคนงี่เง่าอย่างนั้นเหรอ?”

เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก

แต่ก่อนเธองี่เง่ากว่านี้อีก…

ตอนนั้นกู้เยว่เจ๋อให้ดอกไม้เธอหนึ่งดอก เธอก็เอามันไปตากแห้งทำเป็นที่คั่นหนังสือแล้วเก็บไว้ในตู้นิรภัยนู่น…

…………………………….

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด