บท​ที่​ ​1849​ ​ความขัดแย้ง​เก่า​คลี่คลาย

สือ​อี​ไม่ได้​โง่​ ​หลังจาก​ไตร่ตรอง​อยู่​ครู่หนึ่ง​สีหน้า​ก็​เปลี่ยนไป​เล็กน้อย​ ​“​ซือ​ป๋อ​อี้​!​?​”

“​พี่ใหญ่​เหรอ​”​ ​หลิน​เช​วี​ยถา​มอย​่าง​สงสัย

สือ​อี​ขมวดคิ้ว​พลาง​พยักหน้า​ ​พี่ใหญ่​ออกจาก​ตระกูล​ซือ​ไป​นาน​แล้ว​และ​ไม่ได้​บอก​เขา​ว่า​อยู่​ที่ไหน​…

“​เพราะ​งั้น​พี่​เจ็ด​ ​ผม​ก็​บอก​พี่​นาน​แล้ว​ว่า​ปาก​พี่ใหญ่​นอกจาก​พูดเหลวไหล​ก็​คือ​พูด​ไร้สาระ​…​พี่​เจ็ด​คิดดู​ ​ซือ​ป๋อ​อี้​คือ​พี่ใหญ่​ของ​ตระกูล​ซือ​ ​แต่​ตำแหน่ง​หัวหน้า​ตระกูล​กลับ​ถูก​พี่​เก้า​ขึ้น​นั่ง​ ​ใน​ใจ​ของ​เขา​จะ​ยินดี​ได้​เหรอ​ ​ตัวเอง​ไม่​ยัก​กะ​มี​ความสามารถ​อะไร​ ​ที่​เก่ง​ที่สุด​ก็​คือ​ความสามารถ​ใน​การ​ยุแยงตะแคงรั่ว​”​ ​หลิน​เช​วีย​เอ่ย​อย่าง​ระอา​ใจ

“​ในเมื่อ​เป็น​แบบ​นั้น​ ​ทำไม​ไม่​ฆ่า​พี่ใหญ่​เสีย​ล่ะ​”​ ​สือ​อี​เอ่ย​ถาม

“​ฆ่า​ซือ​ป๋อ​อี้​?​”​ ​หลิน​เช​วีย​เบ้​ปาก​ ​“​พี่​เจ็ด​ ​พูด​อะไร​ของ​พี่​น่ะ​ ​พี่​เก้า​จะ​ไป​ฆ่า​พี่ใหญ่​เพราะ​พี่ใหญ่​ชอบ​ยุแยงตะแคงรั่ว​ไม่ได้​หรอก​นะ​ ​และ​อีก​ฝ่าย​ก็​ไม่ได้​ทำ​เรื่อง​เกินเลย​อะไร​สักหน่อย​”

“​หมายความว่า​…​ความหมาย​พวก​นาย​คือ​ ​ฉัน​ถูก​พี่ใหญ่​หลอก​แล้ว​…​”​ ​ดวงตา​ของ​สือ​อี​ฉายแวว​เย็นเยียบ​วาบ​ผ่าน

“​นี่​ยัง​ไม่ชัด​เจน​อีก​เหรอ​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เอ่ย

“​พี่​เจ็ด​ ​จากนี้​ตระกูล​ซือ​มอบให้​พี่​แล้ว​”​ ​เมื่อ​ซือ​เยี​่ย​หาน​เห็น​ว่า​เรื่อง​เข้าใจผิด​ถูก​คลี่คลาย​แล้ว​ ​ก็​ลุกขึ้น​ยืน​ช้าๆ​ ​และ​หันไป​เอ่ย​กับ​สือ​อี

“​เจ้า​เก้า​…​ฉัน​…​แต่​ไม่ว่า​ยังไง​ ​นายก​็​ยัง​ฆ่า​เจ้า​แปด​…​”​ ​สือ​อีกัด​ฟัน​พูด

เมื่อ​ได้ยิน​ดังนั้น​ซือ​เยี​่ย​หาน​ก็​เอ่ย​ด้วย​สีหน้า​ไร้อารมณ์​ ​“​เขา​อยาก​ฆ่า​ฉัน​ ​ฉัน​ให้โอกาส​เขา​หลายครั้ง​แล้วแต่​ก็​เปล่าประโยชน์​”

“​อย่าง​งั้น​เอง​เหรอ​…​”​ ​สือ​อี​เหมือน​พึมพำ​กับ​ตัวเอง

ถ้า​เป็น​อย่างที่​ซือ​เยี​่ย​หาน​พูด​จริงๆ​ ​งั้น​เจ้า​แปด​ก็​สมควร​ตาย​แล้ว​…​คนที​่​ทำลาย​พี่น้อง​ไม่ใช่​ซือ​เยี​่ย​หาน​ ​แต่​เป็น​เจ้า​แปด​…​ซือ​เยี​่ย​หาน​แค่​ถูก​บีบบังคับ​…

“​พี่​เจ็ด​ ​ดูแล​คุณย่า​ดี​ๆ​ ​…​จากนี้​ ​ตระกูล​ซือ​ต้อง​พึ่ง​พี่​แล้ว​”​ ​เมื่อ​ซือ​เยี​่ย​หาน​พูด​จบ​ ​สายตา​ก็​ตกลง​บน​ตัว​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ ​“​ยัง​จำ​สัญญา​ของ​พวกเรา​ได้​ไหม​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​มอง​ไป​ยัง​ซือ​เยี​่ย​หาน​เหมือน​ยิ้ม​แต่กลับ​ไม่​ยิ้ม​ ​“​รู้​แล้ว​ ​ฉัน​จะ​อยู่​ประเทศจีน​รอคุณ​กลับมา​”

“​อืม​…​”

ดวงตา​ของ​ซือ​เยี​่ย​หาน​ปรากฏ​แวว​อ่อนโยน​ ​และ​หลังจาก​ผ่าน​ไป​ชั่วครู่​เขา​ก็​พา​พวก​หลิน​เช​วีย​หัน​กาย​จากไป​ ​ส่วน​ความ​ระเนระนาด​ที่​เบื้องบน​ตระกูล​ซือ​พวก​นี้​ก่อ​ไว้​ ​ทั้งหมด​ก็​ถูก​โยน​ให้​กับ​สือ​อี​ที่​ยัง​ไม่ได้​สติ​เต็มที่

รอ​จน​ซือ​เยี​่ย​หาน​จากไป​โดย​สมบูรณ์​แล้ว​ ​เป่ย​โต​่​วก​็​จ้อง​ไป​ที่​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ด้วย​สีหน้า​ไม่​อยาก​จะ​เชื่อ​ ​“​พี่​เฟิ​…​พี่​หวัน​หวั่น​ ​ไม่​มั้ง​ ​หรือว่า​พวกเรา​จะ​อยู่​ประเทศจีน​ตลอดไป​…​แม่​ผม​ยังอยู่​ที่​โรงพยาบาล​นะ​ ​ผม​ทิ้ง​แม่​ไม่ได้​…​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​กลอกตา​หนึ่ง​ที​ ​หมอนี​่​สมอง​หมู​เหรอ​ ​ยัง​มีเรื่อง​ที่​ยัง​ไม่ได้​สะสาง​มากมาย​ใน​รัฐ​อิสระ​ ​พวกเขา​จะ​อยู่​ประเทศจีน​ตลอดไป​ได้​ยังไง

“​อะ​…​อาจารย์​…​”

เวลานี้​สายตา​ของ​สือ​อี​ตกลง​บน​ตัว​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ ​“​ขอโทษ​ครับ​…​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ยิ้มน้อย​ๆ​ ​ให้​กับ​สือ​อี​ ​“​นาย​ยอมรับ​ฉัน​อาจารย์​คน​นี้​ ​งั้น​มี​อะไร​น่า​ขอโทษ​กัน​ ​นายก​็​ถูก​พี่ใหญ่​หลอก​เหมือนกัน​นะ​”

“​ผม​รู้​ว่า​พี่ใหญ่​ยังอยู่​จีน​ ​ผม​จะ​ต้องหา​เขา​ให้​เจอ​…​”​ ​สือ​อี​ขบ​กราม​ ​เขา​จะ​ต้อง​ทำให้​ปาก​อัน​ต่ำช้า​ของ​ซือ​ป๋อ​อี้​จ่าย​ราคา​ให้​จง​ได้​!

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​ไม่ได้​อยู่​ใน​ตระกูล​ซือ​นาน​ ​หลังจาก​ซือ​เยี​่ย​หาน​จากไป​ ​สือ​อีก​็​คงจะ​กวาดล้าง​ตระกูล​ซือ​อย่าง​หมดจด​หนึ่ง​รอบ​ ​ซึ่ง​เรื่อง​พวก​นี้​ไม่เกี่ยว​กับ​เธอ

…

สาม​วัน​ต่อมา​ ​ที่​สาขา​ซิง​เฉิน​เอ็นเตอร์เทนเมนต์

สือ​อี​มา​เยี่ยมเยียน

“​ทำไม​นาย​เหมือน​ผี​เลย​ล่ะ​”​ ​ภายใน​ห้องทำงาน​ ​เป่ย​โต​่​วจ​้​อง​มอง​สือ​อี​ด้วย​สีหน้า​ที่​เปี่ยม​ไป​ด้วย​ความ​ดูถูก

“​ฉัน​มาหา​อาจารย์​ของ​ฉัน​ ​นาย​หุบปาก​”​ ​สือ​อี​เอ่ย​อย่าง​รำคาญ

“​เชอะ​”​ ​เป่ย​โต​่ว​เบ้​ปาก​ ​คร้าน​จะ​สนใจ​สือ​อี

“​มี​อะไร​เหรอ​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​มอง​สือ​อี​และ​เอ่ย​ถาม

——————————————————————————————

บท​ที่​ ​1850​ ​ใคร​คือ​มือมืด

“​อาจารย์​…​ผม​เจอ​ที่อยู่​ของ​พี่ใหญ่​แล้ว​ครับ​ ​อาจารย์​จะ​ไป​กับ​ผม​ไหม​”

เพราะ​ซือ​ป๋อ​อี้​ดึง​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​มา​เกี่ยว​ด้วย​ ​เวลานี้​สือ​อี​จึง​อยาก​ให้​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ไป​กับ​เขา​ด้วย

เมื่อ​ได้ยิน​คำพูด​นี้​ของ​สือ​อี​ ​หลังจาก​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ครุ่นคิด​อยู่​ครู่หนึ่ง​ ​ในที่สุด​ก็​พยักหน้า​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​“​ได้​ ​ในเมื่อ​เป็น​แบบนี้​พวกเรา​ก็​ไปดู​ด้วยกัน​”

จากนั้น​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​พา​เป่ย​โต​่ว​ ​ชี​ซิง​ ​ผู้อาวุโส​ใหญ่​และ​ผู้อาวุโส​สาม​ขับรถ​ออก​ไป​ ​โดย​มีสื​ออี​คอย​บอกทาง

แต่​ระหว่างทาง​ที่​มุ่งหน้า​ไป​ยัง​ที่อยู่​ของ​ซือ​ป๋อ​อี้​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​ให้​สมาชิก​หัวกะทิ​ของ​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย​ตาม​ไป​ด้วย​เผื่อ​ป้องกัน​เหตุ​ไม่คาดฝัน

บทบาท​ใน​ตระกูล​ซือ​ของ​ซือ​ป๋อ​อี้​แต่ไหนแต่ไร​ก็​เป็น​แบบนี้​มาโดยตลอด​ ​ชอบ​ยุแยงตะแคงรั่ว​ ​อีก​อย่าง​ซือ​ป๋อ​อี้​ก็​ไม่เคย​ปกปิด​ว่า​ตัวเอง​ชอบ​ยุแยงตะแคงรั่ว​ ​กลับกัน​เขา​ทำให้​ทุกคน​รับรู้​…​ดูท่า​ว่า​ ​เรื่อง​ของ​สือ​อี​ครั้งนี้​ ​ซือ​ป๋อ​อี้​คง​เป็น​คน​ก่อ​ ​แต่​ไม่รู้​ทำไม​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​มักจะ​รู้สึก​ว่า​ใจ​ไม่​สงบ​ชอบกล

ผ่าน​ไป​ไม่นาน​ ​ใน​คฤหาสน์​เขตชานเมือง​ที่​ห่างไกล​จาก​เมืองหลวง​มาก​แห่งหนึ​่ง

คน​หลาย​คน​จอด​รถ​ใกล้​กับ​คฤหาสน์​ ​และ​พากัน​เดิน​เข้าไป​ข้างใน

ภายใน​คฤหาสน์​ ​มีเสียง​นก​ร้อง​และ​ดอกไม้​ส่งกลิ่น​หอม​ ​มีที​่​นา​ปลูก​พืชผัก​และ​ผลไม้​ไม่น้อย

เพิ่ง​เข้ามา​ใน​ตัว​คฤหาสน์​ ​ก็​เห็น​พี่ใหญ่​ของ​ตระกูล​ซือ​ซือ​ป๋อ​อี้​สวม​ชุด​จีน​สีขาว​กำลัง​รดน้ำ​ทุ่งนา​อยู่

“​ซือ​ป๋อ​อี้​!​”

หลังจาก​เห็น​ซือ​ป๋อ​อี้​ ​สือ​อีก​็​ตะโกน​ด้วย​ความโกรธ

เมื่อ​ได้ยิน​ดังนั้น​ ​ซือ​ป๋อ​อี้​ก็​เผย​สีหน้า​งุนงง​ ​เขา​วาง​วัชพืช​ใน​มือ​และ​มอง​มาทาง​นี้

“​เจ้า​เจ็ด​…​แล้วก็​น้อง​สะใภ้​…​ทำไม​ถึง​มาที​่​นี่​กัน​ล่ะ​”​ ​พอ​ซือ​ป๋อ​อี้​เห็น​สือ​อีกับ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​เดิน​ก้าว​ใหญ่​ๆ​ ​เข้าไป​หา​ทันที

ในเวลานั้น​ซือ​ป๋อ​อี้​ยก​เก้าอี้​หลาย​ตัว​มา​ให้​ทุกคน​นั่ง

ซือ​ป๋อ​อี้​เช็ด​เหงื่อ​บน​หน้าผาก​และ​เอ่ย​ว่า​ ​“​พวก​แกมา​หา​ฉันทำ​ไม​…​”

“​หึ​…​พี่ใหญ่​ ​หา​แกง​่าย​จะ​ตาย​ไม่ใช่​เหรอ​”​ ​สือ​อี​เอ่ย​พลาง​แค่น​หัวเราะ

“​พี่ใหญ่​ ​ซือ​เซี​่​ยล​่ะ​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​มอง​ซือ​ป๋อ​อี้​และ​เอ่ย​ถาม​อย่าง​สงสัย

หลัง​กลับ​สู่​ตระกูล​ซือ​ครั้งนี้​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​ยัง​ไม่เห็น​ซือ​เซี​่ย​เลย

“​เด็ก​นั่น​หยาบคาย​มาก​ ​ใคร​จะ​รู้​ว่าวิ​่ง​ไป​หยาบคาย​ที่ไหน​แล้ว​ ​บ้าน​หลัง​นี้​สำหรับ​เด็ก​นั่น​ไม่ใช่​แค่​โรงแรม​หรอก​เหรอ​ ​อยาก​มาก​็​มา​อยาก​ไป​ก็​ไป​”​ ​ซือ​ป๋อ​อี้​เอ่ย

“​พี่ใหญ่​ ​ไม่ต้อง​พูด​ไร้สาระ​แล้ว​…​ก่อนหน้านี้​แก​พูด​กับ​ฉัน​ว่า​เจ้า​เก้า​กำลัง​ไล่​ล่า​ฉัน​ ​แถม​แฟน​ของ​ฉัน​หลิน​อวิ​๋น​ยัง​ตาย​ด้วย​น้ำมือ​ของ​ซือ​เยี​่ย​หาน​ ​ถูก​ไหม​”​ ​สือ​อี​จ้อง​ซือ​ป๋อ​อี้​พลาง​เอ่ย

เมื่อ​ได้ยิน​ดังนั้น​ ​สีหน้า​ของ​ซือ​ป๋อ​อี้​ก็​เปลี่ยนไป​เล็กน้อย​ ​เขา​ขมวดคิ้ว​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​“​เจ้า​เจ็ด​ ​ฉัน​แค่​คาดเดา​กับ​วิเคราะห์​ ​แต่​ไม่มี​หลักฐาน​ยืนยัน​…​”

“​แกว​่า​ยังไง​นะ​!​”​ ​สือ​อี​พลัน​เดือดดาล​ ​คว้า​ลำคอ​ของ​ซือ​ป๋อ​อี้

“​ตอนนี้​แก​บอก​ฉัน​ว่า​แค่​คาดเดา​กับ​วิเคราะห์​…​แก​รู้​ไหม​ว่า​เพราะ​คำพูด​สั่วๆ​ ​ของ​แก​ ​เกือบ​ทำให้​ฉัน​กับ​เจ้า​เก้า​ฆ่า​กันตาย​!​”​ ​สือ​อี​เอ่ย​อย่าง​โมโห

“​หึๆ​ ​ฉัน​บอก​แกว​่า​ ​พวก​เจ้า​สอง​กับ​เจ้า​แปด​ต่าง​ก็​ตาย​ด้วย​น้ำมือ​ของ​ซือ​เยี​่ย​หาน​ ​เรื่อง​นี้​ถูก​ใช่​มั้ย​ล่ะ​…​ถ้า​เขา​อยาก​ไล่​ล่า​นาย​ ​นั่น​ก็​มีเหตุผล​นะ​”​ ​ซือ​ป๋อ​อี้​ไม่ได้​โกรธเคือง

“​ของกิน​กิน​มั่ว​ได้​ ​แต่​คำพูด​จะ​พูด​มั่ว​ไม่ได้​”​ ​สือ​อี​ชี้หน้า​ซือ​ป๋อ​อี้​ ​“​แก​ไม่มี​สมควร​เป็น​พี่ใหญ่​เลย​จริงๆ​”

“​ไม่ใช่​มั้ง​…​”

จู่ๆ​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​เอ่ย​ขึ้น​ ​จ้อง​ซือ​ป๋อ​อี้​ด้วย​ท่าทาง​ครุ่นคิด

“​ไม่ใช่​เหรอ​?​”​ ​สือ​อี​ขมวดคิ้ว​เล็กน้อย

“​สือ​อี​ ​นาย​ได้​บอก​พี่ใหญ่​เรื่อง​ที่​แฟน​นาย​ตาย​ไป​หรือเปล่า​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เอ่ย​ถาม

เมื่อ​ได้ยิน​ดังนั้น​สือ​อีก​็​ส่ายหน้า​ ​“​ไม่ได้​บอก​ ​พี่ใหญ่​มาหา​ผม​แล้ว​บอก​ผม​ว่า​…​ซือ​เยี​่ย​หาน​ทำ​”

สิ้น​เสียง​ของ​สือ​อี​ ​สีหน้า​ของ​เขา​ก็​พลัน​เปลี่ยนไป​ ​ชั่วพริบตา​นั้น​ก็​เข้าใจ​ความหมายแฝง​ใน​ของ​คำพูด​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​แล้ว

ตัวเอง​ไม่ได้​บอก​พี่ใหญ่​เรื่อง​ที่​หลิน​อวิ​๋น​ตาย​สักหน่อย​…​พี่ใหญ่​รู้​ได้​ยังไง​…​บอกว่า​เจอ​ตัวเอง​ ​บอกว่า​ซือ​เยี​่ย​หาน​เป็น​คน​ทำ​!​?​

เวลานี้​ ​ขณะ​มอง​ซือ​ป๋อ​อี้​พี่ใหญ่​ตระกูล​ซือ​ที่​ดู​ไร้​พิษสง​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​หรี่​ตาลง​เล็กน้อย