บท​ที่​ ​1923​ ​ต้อง​ชอบ​แม่​ฉัน​แน่ๆ​

“​ใช่​ๆ​ๆ​!​”​ ​เป่ย​โต​่​วรีบ​เดิน​ขึ้น​มาด​้าน​หน้า​แล้ว​แก้มัด​ให้​แม่​ของ​ตัวเอง

“​แม่​ ​เกิด​อะไร​ขึ้น​ ​แม่​ไม่ได้​ถูก​รถชน​นอน​พัก​อยู่​ที่​โรงพยาบาล​หรอก​เหรอ​ ​ทำไม​ถึง​ถูก​คน​ของ​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​ลักพาตัว​มา​ได้​?​ ​นี่​มัน​เรื่อง​อะไร​กัน​เนี่ย​?​!​”​ ​เป่ย​โต​่​วงง​เป็น​ไก่​ตา​แตก

แม่​ของ​เขา​เป็น​แค่​คนธรรมดา​ๆ​ ​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​ลักพาตัว​แม่​ของ​เขา​มา​เพื่อ​อะไร​กัน​?​!

“​แม่​…​คง​ไม่ใช่​ว่า​ ​ไอ้​เฒ่า​จิน​คน​นั้น​แอบ​ชอบ​แม่​อยู่​หรอก​นะ​?​!​”​ ​เมื่อ​พูด​มาถึง​ตรงนี้​ ​ใบหน้า​เป่ย​โต​่​วก​็​เต็มไปด้วย​ความกังวล

ตอนนี้​หญิง​สูงวัย​ดู​อิดโรย​เล็กน้อย​ ​เธอ​หันไป​มอง​เป่ย​โต​่ว​แวบ​หนึ่ง​แต่​ก็​ไม่ได้​ตอบ​อะไร

“​ไม่ต้อง​พูด​อะไร​แล้ว​ ​มีเรื่อง​อะไร​กลับ​ไป​ค่อย​ว่า​กัน​!​”​ ​ผู้อาวุโส​สาม​กล่าว

“​ไป​ตรวจดู​บน​รถ​ซิว​่า​มี​เครื่อง​ติดตาม​ ​หรือ​เครื่อง​ระบุ​ตำแหน่ง​ไหม​ ​ถ้า​มี​ก็​ถอด​ออก​ให้​หมด​แล้วก็​เอา​รถ​ไป​ซ่อน​ซะ​”​ ​ผู้อาวุโส​สอง​กล่าว

จากนั้น​ไม่นาน​ ​รถบรรทุก​สาม​คัน​ก็​ถูก​นำ​ไป​ซ่อน​ใน​ที่ลับ​ ​และ​ทุกคน​ต่าง​ก็​กลับ​ไป​ยัง​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย​ทันที

…​…

​ตอนนี้​ ​ภายใน​สำนักงาน​ของ​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เพิ่ง​ดื่ม​น้ำ​ไป​หนึ่ง​อึก​ ​เป่ย​โต​่​วก​็​พา​แม่​ของ​ตัวเอง​เข้ามา​ยัง​ด้านใน​สำนักงาน

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​รู้สึก​สับสน​เมื่อ​เห็น​เหตุการณ์​ตรงหน้า​ ​เกิดเรื่อง​อะไร​ขึ้น

“​พี่​เฟิง​ ​นี่​แม่​ผม​เอง​!​”​ ​เป่ย​โต​่​วรีบ​ร้อน​รายงาน​เยี​่ย​หวัน​หวั่น

“​เอ่อ​…​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ยิ่ง​งง​มากขึ้น​เมื่อ​ได้ยิน​เป่ย​โต​่​วก​ล่าว​ ​เป่ย​โต​่ว​พา​แม่​ของ​เขา​มาที​่​นี่​ทำไม​?

“​สวัสดี​ค่ะ​คุณป้า​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ยิ้ม​ทักทาย​หญิง​สูงวัย

หญิง​สูงวัย​หันมา​ทาง​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​แล้ว​พยักหน้า​เล็กน้อย

“​พี่​เฟิง​ ​พี่​ต้อง​ช่วย​แม่​ผม​นะ​ ​แม่​ผม​ถูก​ไอ้​แก่​จิน​ลักพาตัว​ไป​แล้ว​ขัง​ไว้​บน​รถ​ ​ไอ้​หมา​แก่ตัว​นั้น​ ​มันต​้​อง​ชอบ​แม่​ผม​แน่ๆ​ ​เลย​ครับ​!​”​ ​ใบหน้า​ของ​เป่ย​โต​่ว​เต็มไปด้วย​ความโกรธแค้น​ ​จากนั้น​ก็​พูด​ต่อ​ ​“​ไอ้​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​เวร​นี่​ ​ทำเป็น​สร้างภาพ​ว่า​เป็น​คนดี​ ​แต่กลับ​มาทำ​เรื่อง​ต่ำช้า​แบบนี้​ ​ผม​จะ​ล้างแค้น​มัน​สิบ​แปด​ชั่วโคตร​เลย​คอย​ดู​!​”​

“​อย่า​พูดพล่อย​ๆ​ ​สิ​”​ ​หญิง​สูงวัย​เหลือบตา​มอง​เป่ย​โต​่ว

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​พูดไม่ออก​ ​เรื่อง​นี้​มัน​ชักจะ​ยังไง​ๆ​ ​แล้ว​สิ​!

“​แม่​ ​นี่​คือ​บอส​ของ​ผม​ ​ผู้นำ​แห่ง​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย​!​”​ ​เป่ย​โต​่ว​แนะนำ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ให้​แม่​ของ​เขา​รู้จัก

“​อืม​”​ ​หญิง​สูงวัย​มอง​ไป​ทาง​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​แล้ว​พยักหน้า​ ​“​ก่อนอื่น​ ​ต้อง​ขอ​ขอบคุณ​ที่​ช่วยดูแล​ลูกชาย​ฉัน​มาต​ลอด​นะคะ​”

“​ยินดี​ค่ะ​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ตอบรับ

“​ใช่​แล้ว​ค่ะ​ ​คุณป้า​ ​ทำไม​คน​ของ​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​ถึง​ลักพาตัว​คุณป้า​ไปล่ะ​คะ​?​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ถาม​ด้วย​ใบหน้า​ที่​เต็มไปด้วย​ความสงสัย

ถ้า​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​ลักพาตัว​เป่ย​โต​่ว​ไป​ ​เธอ​ยัง​พอ​เข้าใจ​ได้​ ​แต่​นี่​กลับ​ลักพาตัว​แม่​ของ​เป่ย​โต​่​ว.​..

“​เรื่อง​นี้​คงจะ​เป็นเรื่อง​เข้าใจผิด​กัน​ละ​มั้ง​ ​ฉัน​เอง​ก็​ไม่​ค่อย​แน่ใจ​เหมือนกัน​”​ ​หญิง​สูงวัย​ตอบ​ด้วย​ท่าทาง​อิดโรย

วินาที​ถัดมา​ ​หาง​ตาของ​หญิง​สูงวัย​ ​ก็​เหลือบ​ไป​เห็น​แหวน​บน​นิ้วมือ​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ ​ใน​แววตา​มี​ความตกใจ​อย่างที่​อธิบาย​ไม่​ถูก

“​เป่ย​โต​่ว​ ​ฉัน​มีธุระ​ต้อง​ไป​จัดการ​สักหน่อย​ ​นาย​ดูแล​คุณป้า​ให้​ดีละ​”

เมื่อ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​หันไป​เอ่ย​กำชับ​กับ​เป่ย​โต​่ว​แล้ว​ ​ก็​รีบร้อน​ออก​ไป​จาก​สำนักงาน

หลังจากที่​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​กลับมา​ ​เธอ​ก็​ขัง​ผู้อาวุโส​จิน​ไว้​ใน​ฐาน​ที่มั่น​ลับ​ของ​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย​ ​ไม่ได้​ซ่อน​ไว้​ที่​สำนักงานใหญ่​ของ​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย​แต่อย่างใด

ไม่นาน​นัก​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​และ​คนอื่นๆ​ ​ก็​มาถึง​ฐาน​ที่มั่น​ลับ​ ​ผู้อาวุโส​จิน​และ​ชาย​วัยกลางคน​สอง​คน​ ​ถูก​ล่ามโซ่​เหล็ก​ไว้​

“​พวก​นาย​ออก​ไป​ก่อน​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​สั่ง​หัวหน้า​สาขา​ย่อย​หลาย​คน

“​ครับ​…​”

เมื่อ​ได้ยิน​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ออกคำสั่ง​ ​บรรดา​หัวหน้า​สาขา​ย่อย​ต่าง​ก็​ออก​ไป​จาก​ตรงนั้น​ ​เหลือ​แค่​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​คนเดียว

เมื่อ​ทุกคน​ออก​ไป​หมด​แล้ว​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​มอง​ไป​ยัง​ผู้อาวุโส​จิน​ที่​กำลังดีด​ดิ้น​อย่างหนัก​ ​พลาง​กล่าว​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​“​ผู้อาวุโส​จิน​ ​ฉัน​ว่า​เรา​มาคุ​ยกัน​ดี​ๆ​ ​ก็ได้​นะ​”

“​ไป๋​เฟิง​ ​เธอ​คิด​จะ​ทำ​อะไร​กัน​แน่​?​!​ ​ฉัน​จะ​บอก​ให้​นะ​ ​เธอ​ทำ​แบบนี้​เท่ากับ​ท้าทาย​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​อย่างโจ่งแจ้ง​ ​เธอ​คิด​จะ​เป็น​ศัตรู​กับ​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​ใช่ไหม​?​”​ ​ผู้อาวุโส​จิน​มอง​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​และ​ตะโกน​ออกมา​อย่าง​เย็นชา​

——————————————————-

บท​ที่​ ​1924​ ​อย่า​บอก​นะ​ว่า​เธอ​คือ​เนี่ย​อู๋​โยว

“​เหอะ​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​แค่น​หัวเราะ​เบา​ๆ​ ​“​ตอนนี้​ไม่เกี่ยว​อะไร​กับ​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​หรอก​นะ​ ​คนที​่​ฉัน​ตามหา​คือ​คุณ​ ​ไม่ใช่​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​”

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​นั่งลง​บน​โซฟา​ ​พลาง​ยิ้ม​อย่าง​เยือกเย็น

“​หา​ฉัน​เหรอ​?​!​”

ผู้อาวุโส​จิน​ขมวดคิ้ว​แน่น

“​ผู้อาวุโส​จิน​ ​ใน​ปีนั​้น​ ​กริช​ของ​คุณ​…​เกือบจะ​คร่าชีวิต​ฉัน​เลย​นะ​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​จ้องมอง​ผู้อาวุโส​จิน​ ​แล้ว​กล่าว​อย่างใจ​ลอย

“​ปีนั​้น​?​ ​กริช​?​”

เมื่อ​ได้ยิน​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​กล่าว​ดังนั้น​ ​ผู้อาวุโส​จิน​ก็​ยิ่ง​มีสี​หน้า​งุนงง​เข้าไป​ใหญ่

“​ผู้นำ​ไป๋​ ​เธอ​พูด​เรื่อง​อะไร​กัน​แน่​ ​ปีนั​้​นอะ​ไร​ ​กริช​อะไร​ ​ฉัน​เกือบจะ​ฆ่า​เธอ​ด้วย​เหรอ​?​”​ ​ผู้อาวุโส​จิน​เผย​สีหน้า​มึนงง

เมื่อ​เห็น​ปฏิกิริยา​ของ​ผู้อาวุโส​จิน​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​รู้สึก​ว่า​มัน​ผิดปกติ

สีหน้า​ของ​ผู้อาวุโส​จิน​ใน​ตอนนี้​ ​ไม่​เหมือนกับ​การเสแสร้ง​แกล้งทำ​เลย

บางที​ ​ผู้อาวุโส​จิน​แห่ง​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​ใน​ตอนนั้น​อาจจะ​ไม่รู้​จริงๆ​ ​ว่า​เนี่ย​อู๋​โยว​เป็น​ผู้นำ​แห่ง​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย

หาก​เป็นจริง​ดังนั้น​ ​การ​ไป​ลักพาตัว​ผู้อาวุโส​จิน​มามัด​ไว้​ ​ก็​ไม่มี​ประโยชน์​ใดๆ

“​ดี​ ​ถ้า​คุณ​ไม่แน่ใจ​ ​งั้น​พวกเรา​มา​เปลี่ยน​วิธีการ​พูด​กัน​สักหน่อย​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​มอง​ไป​ที่​ผู้อาวุโส​จิน​อีกครั้ง​ ​“​คุณ​น่าจะ​รู้จัก​เนี่ย​อู๋​โยว​ใช่​มั้ย​”

เมื่อ​สิ้น​เสียงพูด​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ ​ผู้อาวุโส​จิน​ก็​หน้า​ถอดสี​ทันที

พอ​เห็นท่า​ทาง​เช่นนั้น​ของ​ผู้อาวุโส​จิน​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​มีแผน​อยู่​ใน​ใจ​

ดูเหมือนว่า​ผู้อาวุโส​จิน​จะ​ไม่รู้​เรื่อง​ด้วยซ้ำ​ ​ว่า​เนี่ย​อู๋​โยว​ใน​ตอนนั้น​ ​ก็​คือ​ไป๋​เฟิง​นั่นเอง

“​เมื่อ​หลาย​ปีก่อน​ ​เนี่ย​อู๋​โยว​ถูก​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​ไล่​ฆ่า​ ​และ​เกือบตาย​ด้วย​กริช​ของ​คุณ​ ​เรื่อง​นี้​คุณ​ไม่น่า​จะ​ลืม​ได้​ลง​นะ​ ​ผู้อาวุโส​จิน​”​ ​เมื่อ​กล่าว​จบ​ ​ก็​มีแสง​เย็น​อัน​น่าสะพรึงกลัว​ปรากฏ​ใน​แววตา​ของ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น

เมื่อ​ได้ยิน​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​กล่าว​ดังนั้น​ ​ผู้อาวุโส​จิน​ก็​ตกตะลึง​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​และ​มอง​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​อย่าง​ไม่เชื่อ​สายตา​ ​“​อย่า​บอก​นะ​ว่า​ ​เธอ​…​เธอ​คือ​ ​เนี่ย​อู๋​โยว​?​!​”

เมื่อกี้​ผู้หญิง​คน​นี้​พูด​อย่างชัดเจน​ว่า​เมื่อ​หลาย​ปีก่อน​ ​เธอ​เกือบตาย​เพราะ​กริช​ของ​เขา​ ​ตอนนี้​เธอ​เปลี่ยนเป็น​เนี่ย​อู๋​โยว​แทน

เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ยก​มุม​ปาก​ขึ้น​เล็กน้อย​ ​“​คุณ​ไม่จำเป็น​ต้อง​รู้​หรอก​ ​ว่า​ฉัน​เป็น​ใคร​ ​ถ้า​อยากรู้​สถานการณ์​ใน​ตอนนี้​ ​คุณ​จำเป็นต้อง​ตอบคำถาม​ของ​ฉัน​ก่อน​”​

“​ผู้นำ​ไป๋​ ​ผม​ว่า​ ​เรา​ต้อง​มีเรื่อง​เข้าใจผิด​กัน​แน่ๆ​ ​ผม​ไม่รู้​จริงๆ​ ​ว่า​คุณ​พูด​เรื่อง​อะไร​อยู่​”​ ​ผู้อาวุโส​จิน​จ้อง​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ตาเขม​็ง​ ​พลาง​อธิบาย

“​จะ​ไม่​บอก​ใช่ไหม​”​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​เหลือบมอง​ผู้อาวุโส​จิน​ ​“​ไม่เป็นไร​ ​ตอนนี้​ไม่​พูด​ ​เดี๋ยว​พอ​ถึง​เวลา​นั้น​ ​คุณ​ก็​จะ​อ้อนวอน​ฉัน​เอง​”

พอ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​พูด​จบ​ก็​หันหลัง​จากไป

เมื่อ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​กลับ​ไป​แล้ว​ ​เหล่า​หัวหน้า​สาขา​ย่อย​ก็​เดิน​เข้ามา​ปิดประตู

…​…

เช้า​วันรุ่งขึ้น

ภายใน​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย

เป่ย​โต​่ว​และ​สมาชิก​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย​คนอื่นๆ​ ​กำลัง​เผชิญ​กับ​สถานการณ์​เร่งด่วน

ราว​สิบห้า​นาที​ที่แล้ว​ ​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​ ​ได้​ส่ง​เจ้าหน้าที่​เบื้องบน​หลาย​คน​มายัง​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย​

คนที​่​เป็น​หัวหน้า​ ​สวมหน้ากาก​สีเงิน​บดบัง​ไว้​ไม่​ให้​เห็น​ใบหน้า​ที่แท้​จริง

“​รองประธาน​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​…​”

เมื่อ​เห็น​ชาย​สวมหน้ากาก​ ​ผู้อาวุโส​สาม​และ​คนอื่นๆ​ ​ต่าง​ก็​ประหลาดใจ

รองประธาน​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​คนที​่​สวมหน้ากาก​นั้น​ ​ว่า​กัน​ว่า​เมื่อ​หลาย​ปีก่อน​ ​ใบหน้า​ของ​เขา​ถูก​ไฟไหม้​จาก​อุบัติเหตุ​ ​และ​เขา​ก็​สวมหน้ากาก​ตั้งแต่​นั้น​เป็นต้นมา​

ผู้อาวุโส​ใหญ่​เคย​เห็น​ใบหน้า​ภายใต้​หน้ากาก​นั้น​ ​มัน​ไม่​สามารถ​เปิด​ออกมา​พบปะ​ผู้คน​ได้​จริงๆ

“​ท่าน​รองประธาน​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​ผู้ยิ่งใหญ่​ ​แล้วยัง​มี​ผู้อาวุโส​อีก​หลาย​ท่าน​…​นี่​เป็น​ศึก​ที่​ยิ่งใหญ่​จริงๆ​”

ไม่นาน​นัก​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ที่​ทราบ​ข่าว​ก็​รีบ​บึ่ง​มาที​่​นี่​ ​หญิงสาว​มองดู​ทุกคน​ใน​พันธมิตร​อู๋​เว​่ย​ ​พลาง​กล่าว​ด้วย​รอยยิ้ม

เมื่อ​เห็น​ชาย​ที่​สวมหน้ากาก​ ​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ก็​นึกถึง​เหตุการณ์​หลังจากที่​เนี่ย​อู๋​โยว​ได้รับบาดเจ็บ​สาหัส​ ​ในขณะนั้น​ ​ชาย​ที่​สวมหน้ากาก​ก็​อยู่​ใน​ที่เกิดเหตุ​ด้วย

“​ผู้นำ​ไป๋​ ​จุดประสงค์​ที่​ฉัน​มา​ใน​ครั้งนี้​ ​ผู้นำ​ไป๋​ไม่ทราบ​เลย​สักนิด​จริงๆ​ ​เหรอ​”​ ​รองประธาน​กลุ่ม​สหพันธ์​วิทยา​ยุทธ์​จ้อง​มาที​่​เยี​่ย​หวัน​หวั่น​ ​พลาง​เอ่ย​ถาม​ด้วย​เสียง​แผ่วเบา