แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี 2043 เปิดศาลพิพากษา / บทที่ 2044 ไม่มีทางให้ถังถังขาดพ่อ

Now you are reading แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี Chapter 2043 เปิดศาลพิพากษา / บทที่ 2044 ไม่มีทางให้ถังถังขาดพ่อ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

บทที่ 2043 เปิดศาลพิพากษา

ดังนั้น เพื่อจะให้ทั้งสองท่านได้ทราบความจริง ผมกับคุณหนูอู๋โยวถึงได้คิดแผนนี้ขึ้นมา ให้เธอเผยเรื่องราวออกมาเอง แล้วอัดวิดีโอมาเผยแพร่ เปิดโปงโฉมหน้าที่แท้จริงของตัวปลอมคนนั้น”

พอหัวหน้าตระกูลเนี่ยได้ยินดังนั้น สีหน้าก็พลันแปรเปลี่ยนเป็นคร่งขรึมขึ้นมา “ใครกัน ที่สามารถเล่นกลโกงแบบนี้ใต้จมูกของพวกเราตระกูลเนี่ย”

นัยน์ตาของเนี่ยหลิงหลงกลอกกลิ้งแวบหนึ่ง “พ่อคะ แม่คะ ต้องโทษที่หนูไม่รอบคอบ ปล่อยให้คนอื่นฉวยโอกาสได้ หนูจะต้องตรวจสอบเรื่องนี้ให้ชัดเจนแน่นอน!”

“เรื่องนี้ ฉันจะไปตรวจสอบเอง” หัวหน้าตระกูลเนี่ยโต้กลับ

ตอนนี้ เขาไม่ไว้ใจใครแล้ว เขาจะไปตรวจสอบเอง

“เสวียนอี้ นายหาอู๋โยวเจอได้ยังไง” นายหญิงเนี่ยถาม

“เรียนนายหญิง ผมพบคุณหนูอู๋โยวที่ประเทศจีน ตอนนั้นคุณหนูอู๋โยวอาศัยอยู่ที่เมืองหลวง และคล้ายว่าจะความจำเสื่อม ดังนั้นผมเลยไม่ได้แสดงตัวว่าเป็นคนรู้จักมาโดยตลอด และตรวจสอบอยู่นานจนมั่นใจในตัวตนของคุณหนูอู๋โยว”

จากนั้นอี้จือฮวาก็เอ่ยด้วยความรู้สึกผิด “ตอนนั้นผมคิดว่าคนที่อยู่ในตระกูลคือคุณหนูอู๋โยวตัวจริง เลยบอกเรื่องที่เฟิงเสวียนอี้เหมือนจะพบตัวคุณหนูอู๋โยวอีกคนกับตัวปลอมคนนั้น ตัวปลอมคนนั้นเลยหลอกผมว่าคุณหนูอู๋โยวเป็นตัวปลอม และเป็นคนของสายหลัก จึงส่งคนไปลอบสังหารคุณหนูอู๋โยวอยู่หลายครั้ง…”

จากนั้นอี้จือฮวาก็เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นออกมาตามลำดับ

เมื่อนายหญิงเนี่ยและหัวหน้าตระกูลเนี่ยได้ฟังก็อกสั่นขวัญแขวน นายหญิงเนี่ยจับมือเยี่ยหวันหวั่นไว้ ดวงตาแดงก่ำ ใบหน้าเต็มไปด้วยความปวดใจ

มิน่าล่ะ มิน่าล่ะเธอถึงได้รู้สึกใกล้ชิดกับเธอเป็นพิเศษตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบกัน อยากจะสนิทสนมด้วยอย่างน่าประหลาด ไม่คาดคิดเลยว่า เธอจะพลาดชักศึกเข้าบ้านโดยไม่ตั้งใจ จนเกือบจะทำร้ายลูกสาวแท้ๆ ของตัวเองแล้ว

นายหญิงเนี่ยร้องไห้พลางโอบกอดเยี่ยหวันหวั่นไว้ในอ้อมแขน “อู๋โยว...แม่ขอโทษนะลูก…ที่ทำให้ลูกลำบาก…”

สำหรับความสนิทสนมของนายหญิงเนี่ย เยี่ยหวันหวั่นไม่คุ้นชินอยู่บ้าง “นายหญิงไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ คนพวกนั้นเจ้าเล่ห์เกินไปต่างหาก”

เนี่ยหลิงหลงยืนมองฉากครอบครัวโอบกอดกันร่ำไห้อยู่ด้านข้างตามลำพัง ราวกับเป็นคนนอกคนหนึ่ง แววตาที่เดิมทีสงบราบเรียบพลันสาดประกายเยียบเย็นมืดมนแวบหนึ่ง เล็บจิกเข้าไปในฝ่ามืออย่างเต็มแรง

เธอก็รู้อยู่แล้ว ขอแค่เนี่ยอู๋โยวตัวจริงกลับมา ตระกูลเนี่ย…เกรงว่าจะไม่มีที่สำหรับเธอแล้ว!

ตำแหน่งคุณหนูรองตระกูลเนี่ย หรือแม้กระทั่งตำแหน่งหัวหน้าตระกูลเนี่ย ที่เดิมทีอยู่ห่างแค่ก้าวเดียว แค่ก้าวเดียวก็จะเป็นของเธอแล้ว แต่ผลลัพธ์ในตอนนี้ กลับกลายเป็นนังชั้นต่ำคนนั้นกลับมาแล้ว…

เฟิงเสวียนอี้! คนที่ตระกูลหลิงส่งมา!

ไม่น่าเชื่อเลยว่าเธอจะลืมคนๆ นี้ไปได้

“ลูกรัก หลายปีมานี้ลูกสบายดีไหม แล้วเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมลูกถึงความจำเสื่อมล่ะ มิน่าละ…มิน่าละหลายปีมานี้ลูกถึงไม่กลับบ้านเลย!” นายหญิงเนี่ยเอ่ยถาม

เยี่ยหวันหวั่นปิดบังเรื่องที่ไปขอให้ซือเยี่ยหานลบล้างความทรงจำของเธอ “หนูก็จำไม่ได้ค่ะ อาจจะได้รับบาดเจ็บแล้วพลาดไปกระทบกระเทือนสมองเข้า ช่วงนี้ความทรงจำของหนูก็เริ่มฟื้นฟูกลับมาบางส่วนแล้ว แต่ก็ยังมีเรื่องอีกมากที่ยังนึกไม่ออก…”

นายหญิงเนี่ยถลึงตาใส่เนี่ยอู๋หมิงแวบหนึ่ง แล้วเอ่ยว่า “พี่ชายของลูกพึ่งพาไม่ได้เลย แม่ก็ไม่รู้ว่าควรจะบอกว่าเขาไม่มีสมอง หรือควรบอกว่าเขามีดวงกันแน่ หาคนมาปลอมตัวเป็นแม่ถังถังอย่างขอไปที แต่ดันเป็นลูกพอดี…”

หัวหน้าตระกูลเนี่ยร้องเฮอะ “น้องสาวแท้ๆ ที่ตามหามานานหลายปีอยู่ใกล้ตัวขนาดนี้ยังไม่รู้อีก คุณดูเอาเถอะว่าสมองของเขาเหมือนคนปกติไหม”

เยี่ยหวันหวั่นนึกในใจ เริ่มเปิดศาลพิพากษากันแล้ว อันตรายสุดๆ เลย!

เนี่ยอู๋หมิงบ่นอุบ “พ่อยังจะมาว่าผมอีกเหรอ ตัวพ่อเองก็มองไม่ออกเหมือนกันนั่นแหละ!”

————————————————————–

บทที่ 2044 ไม่มีทางให้ถังถังขาดพ่อ

“แก…” หัวหน้าตระกูลเนี่ยแทบจะโมโหจนตายแล้ว เนี่ยอู๋หมิงจึงรีบหลบไปก่อนที่จะโดนตีแล้ว

ตอนนี้ทั้งนายหญิงเนี่ยและหัวหน้าตระกูลเนี่ยต่างก็รู้สึกผิดอย่างยิ่ง แม้แต่ลูกสาวตัวเองก็ยังจำไม่ได้ แถมยังเกือบปล่อยให้เธอถูกตัวปลอมคนหนึ่งทำร้ายแล้ว พวกเขาไม่คู่ควรที่จะเป็นพ่อคนแม่คนเลยจริงๆ ทำให้เธอต้องได้รับความลำบากมากขนาดนี้

“พี่อู๋โยว ยังดีที่พี่กลับมาแล้ว ไม่งั้นต่อให้ฉันตายไปก็คงชดใช้ความผิดของฉันไม่ได้จริงๆ!” เนี่ยหลิงหลงก็เอาแต่ขอโทษไม่หยุด จากนั้นก็เบี่ยงหัวข้อสนทนาออกไป “เพียงแต่ ไม่คิดเลยว่าพี่อู๋โยวจะเป็นผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ย มิน่าละพวกเราทำยังไงก็หาพี่ไม่เจอเลย”

เยี่ยหวันหวั่นมองเนี่ยหลิงหลงด้วยสายตาเยียบเย็นแวบหนึ่ง คำพูดของผู้หญิงคนนี้ดูเผินๆ เหมือนจะไม่มีปัญหาอะไร แต่เห็นได้ชัดว่าเป็นการเชือดแบบนิ่มๆ จงใจหยิบยกประเด็นที่เธอเป็นผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยขึ้นมา เพราะคิดจะยุแยงให้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับพ่อแม่ร้าวฉาน

“พ่อคะ แม่คะ เรื่องที่หนูเป็นผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ย จะส่งผลกระทบกับตระกูลเนี่ยไหมคะ?” เยี่ยหวันหวั่นถามด้วยท่าทางลังเล

พอหัวหน้าตระกูลเนี่ยได้ยินก็พูดขึ้นมาทันทีว่า “จะมีผลกระทบอะไรกันล่ะ ลูกสาวของฉันเนี่ยไหวหลี่ อยากทำอะไรทำได้เลย ใครมันจะกล้าพูดมากงั้นเหรอ”

เยี่ยหวันหวั่นตะลึงไปเลย

พ่อของเธอพูดคำว่า ‘เนี่ยไหวหลี่’ สามคำนี้ได้คล่องปากเหลือเกิน ถ้าเธอไม่ได้รู้จากเฟิงเสวียนอี้ว่าเพื่อแต่งเข้าตระกูลเนี่ยแล้ว พ่อของเธอเปลี่ยนแซ่ตัวเองจาก ‘หลิง’ เป็น ‘เนี่ย’ เธอก็คงมองไม่ออกจริงๆ

เพียงแต่ นี่ก็แสดงให้เห็นว่า พ่อรักแม่มากจริงๆ

นายหญิงเนี่ยจึงเอ่ยสมทบว่า “เมื่อก่อนพ่อกับแม่ก็เคยบอกแล้วไงจ๊ะ ลูกจะทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น! ลูกอยากทำอะไร อยากได้อะไร ชอบคนแบบไหน ขอแค่ลูกมีความสุขก็พอแล้ว ไม่ต้องแคร์สายตาคนนอกหรอก! ตอนนี้ลูกกลับมาแล้ว ไม่ว่าจะเจอเรื่องราวอะไรก็มีพ่อแม่อยู่ด้วยนะ!”

เยี่ยหวันหวั่นตื้นตนจนพูดไม่ออกแล้ว…

ปกติเห็นพวกเขาเข้มงวดกวดขันกับเนี่ยอู๋หมิง เธอยังนึกเลยว่าตัวเองจะโดนด่าซะแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่า…

เมื่อเนี่ยหลิงหลงเห็นว่าสองผู้ใหญ่ไม่ใส่ใจเลยสักนิด มุมปากก็แข็งค้างไปนิดๆ ผ่านไปพักหนึ่งถึงได้กลับมายิ้มน้อยๆ อีกครั้ง “พ่อกับแม่พูดถูกแล้วค่ะ”

เนี่ยอู๋หมิงที่อยู่ข้างๆ ได้ยินพ่อแม่พูดแบบนี้ก็ตาค้างไปแล้ว “พ่อ แม่ ทั้งคู่ไม่เห็นพูดกับผมแบบนี้บ้างเลย! แบบนี้มันเลือกปฏิบัติเกินไปแล้วนะ! พวกพ่อบอกผมมาตามตรงเถอะ ความจริงแล้วผมเป็นลูกที่พวกพ่อแม่เก็บมาเลี้ยงใช่ไหม”

“ไอ้เด็กตัวเหม็น แกอยากตายใช่ไหม!”

นายหญิงเนี่ยกับหัวหน้าตระกูลเนี่ยเอาแต่ห้อมล้อมเยี่ยหวันหวั่นพลางเอ่ยถามสารทุกข์สุกดิบ เยี่ยหวันหวั่นจึงเล่าแต่เรื่องดีๆ ไม่พูดถึงเรื่องแย่ๆ และบอกกับพวกเขาคร่าวๆ ว่าหลายปีที่ผ่านมาใช้ชีวิตอยู่ที่ประเทศจีน

ในเวลานี้เอง ถังถังที่อยู่ด้านข้างมองเห็นคุณยายขนาบอยู่ทางซ้ายของคุณแม่ แล้วก็เห็นคุณตาขนาบอยู่ทางขวาของคุณแม่ ในที่สุดก็ทนไม่ไหวแล้ว “แม่ครับ!”

จะคืนคุณแม่ให้เขาได้หรือยัง!

เยี่ยหวันหวั่นถึงได้พบว่าตัวเองลืมถังถังลูกรักไปซะแล้ว จึงรีบอ้าแขนจะกอดพ่อหนูน้อย “เด็กดี รีบมาให้แม่กอดหน่อย!”

หนูน้อยถังถังที่เพิ่งดันเนี่ยอู๋หมิงออกไปอย่างคับข้องใจโผเข้าสู่อ้อมแขนของผู้เป็นแม่

นายหญิงเนี่ยที่อยู่ด้านข้างมองลูกสาวกับหลานชาย ด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยความปลาบปลื้มและเมตตา “มิน่าละ ไม่แปลกเลยที่ถังถังจะชอบลูก ใกล้ชิดกับลูกขนาดนั้น…ที่แท้ก็เป็นความผูกพันทางสายเลือด…”

หัวหน้าเนี่ยถอนหายใจ “แต่น่าเสียดายนะ ซิวหร่านหายตัวไปซะแล้ว ไม่งั้นพวกลูกสามคนก็คงได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้า!”

เยี่ยหวันหวั่นที่กำลังอุ้มถังถังอย่างมีความสุขอยู่พอได้ยินประโยคนี้ก็ผงะไปทันที “หา”

หัวหน้าตระกูลเนี่ยรีบเอ่ยปลอบว่า “อู๋โยว ลูกไม่ต้องห่วงนะ พ่อจะหาซิวหร่านให้เจอแน่นอน จะไม่มีทางให้ถังถังขาดพ่อเด็ดขาด!”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด