แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี 2303 ปรากฏตัวขึ้น / บทที่ 2304 เรื่องของลูกสาวฉัน
บทที่ 2303 ปรากฏตัวขึ้น
ไม่นานนัก คนคนหนึ่งก็ถือแก้วไวน์เดินเข้าไปหา หลังจากมองเห็นอี้หลิงจวิน ก็หัวเราะเบาๆ พลางเอ่ยทัก “ประธานสภา ไม่เจอกันนานเลยนะครับ”
คนที่พูดก็คือรองประธานสภาตุลาการฉิน รองฉินก็ไม่คิดเช่นกันว่า ประธานอี้จะปรากฏตัวขึ้นในงานเลี้ยงครั้งนี้
“สวัสดีค่ะท่านประธาน”
เมื่อฉินซีย่วนมองเห็นอี้หลิงจวิน ก็เข้ามาทักทายทันที
“อืม”
อี้หลิงจวินตอบเบาๆ
มองเห็นรองฉินทำท่าจะพูดอะไรบางอย่างต่อ แต่อี้หลิงจวินกลับยิ้มแล้วตัดบทว่า “ที่ฉันมาวันนี้ จุดประสงค์หลักคือมีบางเรื่องจะมาประกาศและจัดการ ขออภัยไว้ก่อนแล้วกัน”
รองฉินฟังแล้วรีบพยักหน้าตอบกลับ “ประธานยุ่งอยู่ทุกวัน ควรจัดการเรื่องสำคัญก่อนอยู่แล้วครับ”
ไม่นาน อี้หลิงจวินก็เดินขึ้นไปบนเวทีหลัก แล้วกวาดสายตามองไปรอบๆ งานแวบหนึ่ง
หลังจากอี้หลิงจวินขึ้นเวทีแล้ว บรรยากาศในงานเลี้ยงเงียบสงัดลงในชั่วพริบตา ไม่มีเสียงจอแจเลยสักนิด
“งานเลี้ยงในคืนนี้ จุดประสงค์หลักก็เพื่อรื่นเริงสังสรรค์ เพียงแต่ ฉันคงต้องขอขัดความบันเทิงของทุกคนแล้ว” อี้หลิงจวินเอ่ย
“ใช่ที่ไหนกันล่ะคะท่านประธาน” อินเยวี่ยหรงยกยิ้มพร้อมเอ่ยกับอี้หลิงจวิน
อี้หลิงจวินฟังแล้วพยักหน้ารับนิดๆ “เชื่อว่าเรื่องที่เมืองอวิ๋น ทุกคนคงจะได้ข่าวกันหมดแล้ว”
เมื่อเอ่ยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองอวิ๋น ทุกคนต่างก็ผงะกันไป เรื่องใหญ่แบบนี้ จะต้องรู้กันถ้วนหน้า โดยเฉพาะสมาชิกระดับสูงของสภาตุลาการอย่างพวกเขา จะไม่รู้ได้ยังไง
“ฉันจำได้ว่า เรื่องนี้เป็นตุลาการอินที่ลงไปจัดการด้วยตัวเอง” อี้หลิงจวินมองไปที่อินเยวี่ยหรง
“เป็นแบบนี้จริงๆ ค่ะ ท่านประธาน” อินเยวี่ยหรงพยักหน้ายอมรับ
“ผู้นำกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์ ทำเรื่องที่ผิดกฎอย่างยิ่ง แต่นี่ก็นับว่าเป็นการตักเตือนพวกเราด้วยว่า กฎหมายและข้อบังคับบางอย่างที่สืบทอดกันมาจนถึงปัจจุบันของรัฐอิสระ สมเหตุสมผลหรือไม่ และจำเป็นต้องมีการปรับแก้หรือไม่” อี้หลิงจวินเอ่ยเรียบ
พอสิ้นเสียงของอี้หลิงจวิน ทุกคนในงานต่างตกตะลึง กฎหมายและข้อบังคับเหล่านี้ของรัฐอิสระ เป็นสิ่งที่สืบทอดกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษ จะปรับเปลี่ยนได้ยังไงกัน!
“ประธานครับ…กฎพวกนี้…” สมาชิกระดับสูงบางคนมองไปทางอี้หลิงจวินพลางเอ่ยอย่างร้อนรน
อี้หลิงจวินเหลือบมองสมาชิกระดับสูงที่เอ่ยขึ้นแวบหนึ่ง “คำพูดของผม ยังพูดไม่จบ หวังว่าคุณจะไม่ขัดอีกเป็นครั้งที่สอง”
“ครับ ได้ครับ…”
อี้หลิงจวินเอ่ยต่อ “ช่วงก่อนหน้านี้ ตุลาการซือซือเยี่ยหานได้มาหาผม และตั้งข้อสงสัยบางส่วนต่อกฎหมายและข้อบังคับ ตั้งข้อสงสัยว่าสิ่งเหล่านี้ไม่สมเหตุสมผล”
“ซือเยี่ยหาน…”
พอได้ยินดังนั้น สายตาของสมาชิกระดับสูงต่างก็พากันมองไปที่ร่างซือเยี่ยหานไม่น้อยเลย
อินเยวี่ยหรงลอบยิ้มเยาะ ซือเยี่ยหาน ขวัญกล้าเทียมฟ้าจริงๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะกล้าตั้งข้อสงสัยในกฎหมายและข้อบังคับของรัฐอิสระ แถมยังไปรายงานต่อประธานอี้อีก นี่มันรนหาที่ตายให้ตัวเองชัดๆ!
ดูเหมือนว่า ที่ประธานอี้มาในวันนี้ หลักๆ คือมาตำหนิหรือไม่ก็ถึงขั้นลงโทษซือเยี่ยหานแล้ว…
นัยน์ตาอันเฉียบคมของอินเยวี่ยหรง มองไปที่ซือเยี่ยหาน
“ฮ่าๆ…ตุลาการซือคิดแบบนี้จริงๆ น่ะเหรอ กฎหมายและข้อบังคับของรัฐอิสระมีมาตั้งแต่โบราณ รักษากันมาในรัฐอิสระอย่างต่อเนื่อง การปรับแก้กฎหมาย ช่างเป็นเรื่องน่าขำ”
“ไม่ผิด ตุลาการซือ ความกล้าของคุณ ออกจะมากเกินไปแล้ว!”
อี้หลิงจวินยิ้มน้อยๆ แวบหนึ่งแล้วกล่าวว่า “สำหรับความคิดที่เสนอให้มีการปรับแก้ของตุลาการซือ หลังจากฉันตรวจดูแล้ว กลับไม่รู้สึกขัดแย้งเลย ถึงขั้นที่รู้สึกว่าไม่เลวเลยอยู่บ้าง”
พออี้หลิงจวินเอ่ยออกมา พวกระดับสูงที่เดิมทีถากถางซือเยี่ยหานอยู่ กลับตะลึงอยู่ที่เดิมไปทันที ด้วยสีหน้ามึนงง
ที่ประธานอี้มาในครั้งนี้ ไม่ได้มาเพื่อตำหนิซือเยี่ยหานหรอกเหรอ?!
“ขอบคุณประธานอี้มากครับ” ซือเยี่ยหานเอ่ยกับอี้หลิงจวิน
ดูเหมือนว่า ก่อนหน้านี้เขาจะคิดมากเกินไป อี้หลิงจวินไม่ใช่คนเห็นแก่เรื่องส่วนตัวแบบนั้น
—————————————————————————————
บทที่ 2304 เรื่องของลูกสาวฉัน
“เอาละ เรื่องงานฉันพูดไว้แค่นี้ก่อนแล้วกัน ส่วนรายละเอียดเพิ่มเติม เอาไว้พวกเราค่อยไปหารือกันในที่ประชุม แน่นอน นอกจากเรื่องนี้แล้ว ยังมีเรื่องส่วนตัวอีกอย่างด้วย”
พออี้หลิงจวินเอ่ยมาถึงตรงนี้ ก็ได้ยิ้มออกมานิดๆ “เป็นเรื่องของลูกสาวฉัน”
พอสิ้นเสียงของอี้หลิงจวิน ทุกคนในงานต่างก็ประหลาดใจ
แม้ว่าประธานอี้จะไม่เคยแต่งงาน และไม่ได้ยินว่าเคยมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนไหน แต่มีข่าวลืออยู่ตลอด ว่ากันว่าอี้หลิงจวินมีลูกสาวสุดที่รักอยู่คนหนึ่ง
แน่นอน ทุกคนไม่เคยเอาเรื่องลูกสาวประธานอี้มาคิดเป็นจริงเป็นจัง ถึงอย่างไร ข่าวลือก็เป็นแค่ข่าวลือ
อินเยวี่ยหรงมองไปที่อี้หลิงจวิน “ก่อนหน้านี้มีข่าวแพร่กระจายไปทั่ว บอกว่าประธานอี้มีลูกสาวคนหนึ่ง ไม่คิดเลยว่าจะเป็นความจริง…”
ถึงอย่างไรอี้หลิงจวินก็ไม่ได้แต่งงาน สำหรับข่าวลือประเภทนี้ ไม่มีใครกล้าไปถามอี้หลิงจวินด้วยตัวเองอยู่แล้ว ถ้านี่ไม่ใช่เรื่องจริง จะไม่เท่ากับพวกเขายัดเยียดข้อครหาแปลกๆ ให้กับท่านประธานสภาตุลาการหรอกเหรอ…
สำหรับเรื่องนี้ ซือเยี่ยหานมีความคิดแล้ว ช่วงก่อนหน้านี้ เขาไปเยี่ยมคารวะอี้หลิงจวิน ทางอี้หลิงจวินก็เป็นฝ่ายบอกรายละเอียดบางส่วนของลูกสาวเขาออกมาเอง
ส่วนเยี่ยหวันหวั่น ใบหน้าก็ไม่ปรากฏอารมณ์ใดๆ แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยคำเสียดสีตั้งนานแล้ว
ถ้าไม่ใช่ตัวอี้หลิงจวินที่ปล่อยข่าวแบบนี้ออกไปด้วยตัวเอง ใครจะกล้ามาสืบเรื่องส่วนตัวของเขากัน
“ฮ่าๆ” อี้หลิงจวินหัวเราะนิดๆ “ลูกสาวของฉันถูกฉันส่งไปอยู่ที่ต่างประเทศตั้งแต่เด็ก อาศัยอยู่ที่ต่างประเทศมาโดยตลอด อยู่ที่ต่างประเทศก็นับว่าประสบความสำเร็จอยู่บ้าง เพียงแต่ก่อนหน้านี้ระหว่างพวกเราพ่อลูกมีเรื่องบาดหมางกันนิดหน่อย จึงไม่ติดต่อกันมาหลายปี วันนี้ความบาดหมางคลี่คลาย กลับมาคืนดีกันแล้ว
ถึงยังไงลูกสาวก็ตัดพ่ออย่างฉันไม่ขาด อยู่ไกลกันหมื่นลี้ ลูกสาวคิดถึงฉันอยู่ตลอด เละในฐานะคนเป็นพ่อ จะต้องหวังให้ลูกสาวกลับคืนมาตุภูมิ มาใช้เวลาอยู่ด้วยกันให้นานขึ้น”
เยี่ยหวันหวั่นนึกในใจ ทักษะการปั้นเรื่องของมารเฒ่าช่างเหนือชั้นจริงๆ
“ความหมายของประธานอี้คือ…”
สมาชิกระดับสูงบางคนได้ฟังคำพูดนี้ก็เริ่มมีความคิดแล้ว คำพูดนี้ของประธานอี้ คล้ายว่าจะไม่มีอะไร แค่พูดถึงครอบครัวตามปกติ แต่ความจริงแล้วไม่ใช่เลย
ประเด็นของเขาคือ เขาให้ความสำคัญกับลูกสาวคนนี้มาก อีกทั้งลูกสาวคนนี้ของเขาก็มีความสามารถประสบความสำเร็จแล้ว
ในงานเลี้ยงแบบนี้ เอ่ยชื่นชมลูกสาวตัวเองแบบนี้ ออกหน้าให้ลูกสาวอย่างยิ่งใหญ่แบบนี้ หรือว่าคิดจะให้ลูกสาวเข้ามาอยู่ในสภาตุลาการเพื่อควบคุมภาพรวม…
สีหน้าของรองฉินไม่น่ามองอยู่บ้าง
ในสภาตุลาการ อี้หลิงจวินเป็นผู้ควบคุมหลักอย่างแน่นอน ตัวแทนของอำนาจสูงสุด ส่วนเขาเป็นมือรอง อยู่ใต้คนคนเดียวอยู่เหนือคนนับหมื่น ถ้าอี้หลิงจวินถอยออกไป ตำแหน่งประธานสภา เขาก็มีโอกาสจะได้ขึ้นไป
แต่ตอนนี้ จู่ๆ อี้หลิงจวินเรียกตัวลูกสาวกลับมาจากต่างประเทศ แล้วมาพูดแบบนี้ คนโง่ยังฟังออกเลยว่า แบบนี้คืออี้หลิงจวินคิดจะฝึกฝนลูกสาวของตัวเองโดยเฉพาะ หรือว่าคิดจะให้ลูกสาวของตัวเองรับช่วงต่อตำแหน่งของเขาต่อไปในอนาคต…
ถึงแม้ว่าตำแหน่งประธานสภาทุกรุ่น จะมาจากการคัดเลือกของเหล่าสมาชิกระดับสูง แต่ถ้าอี้หลิงจวินต้องการ ด้วยชื่อเสียงและความสามารถของเขา ก็เพียงพอที่จะทำให้ลูกสาวของตัวเองได้รับเลือกให้เป็นประธานสภาตุลาการรุ่นต่อไปได้แน่นอน
หลังจากรองฉินคิดอยู่ครู่หนึ่ง สีหน้าถึงกลับมาเป็นปกติ
นี่เป็นเพียงการคาดคะเนของตัวเองเท่านั้น ไม่แน่ว่าจะเป็นเรื่องจริง มีความเป็นไปได้เช่นกันว่า ประธานอี้แค่อยากประกาศว่ามีลูกสาวเท่านั้น
ฉินซีย่วนมองไปที่อี้หลิงจวิน แล้วรีบเอ่ยขึ้นว่า “ไม่น่าเชื่อเลยว่าประธานอี้จะมีลูกสาว…งั้น ไม่ทราบว่าตอนนี้พี่สาวอยู่ที่ไหนกันคะ มาร่วมงานเลี้ยงนี้ด้วยไหมคะ”
ลูกสาวของประธานอี้ เธอจะต้องให้ความสำคัญ และจำเป็นต้องผูกมิตรด้วยให้ได้
—————————————————————————————
Comments