แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี 2339 ทั้งสองคนมีลูกนอกสมรสด้วยกันหนึ่งคน / บทที่ 2340 เธอมันนังผู้หญิงใจดำ
บทที่ 2339 ทั้งสองคนมีลูกนอกสมรสด้วยกันหนึ่งคน
“คุณหนูอี้ รอสักหน่อยเถอะ ฉันคิดว่าเธอน่าจะสนใจเรื่องที่เกี่ยวข้องกับลูกเก้านะ” เมื่อเยี่ยหวันหวั่นทำท่าจะจากไป อินเยวี่ยหรงจึงเอ่ยปากรั้งไว้
“ได้ งั้นคุณก็ว่ามาสิ ไม่ว่ายังไง คุณก็เป็นแม่ของตุลาการซือไม่ใช่เหรอ” เยี่ยหวันหวั่นมองอินเยวี่ยหรง พลางยกมุมปากขึ้นนิดๆ
“ฮ่า คุณหนูอี้ เรื่องนี้ไม่ต้องรีบร้อน…ก่อนหน้านี้ฉันได้ยินมาว่า คุณหนูอี้วางแผนจะเข้ามาทำงานในสภาตุลาการ ตอนนี้เลยมีเรื่องงานบางอย่างอยากจะพูดคุยกับคุณหนูอี้” อินเยวี่ยหรงเอ่ยยิ้มๆ
“ตุลาการอิน ตอนนี้ฉันยังไม่ได้เข้าสภาตุลาการ ถ้าคุณอยากคุยเรื่องงาน ฉันแนะนำให้คุณนัดหมายกับพ่อฉัน ไปหาพ่อฉันจะค่อนข้างปลอดภัยกว่านะ” เยี่ยหวันหวั่นตอบ
อินเยวี่ยหรงยิ้มนิดๆ “ก็ไม่ใช่การหารือหรอก แค่อยากได้คำแนะนำบางอย่างจากคุณหนูอี้ อีกอย่าง ฉันคิดว่าคุณหนูอี้ก็คงสนใจอยากจะรู้ด้วย”
อินเยวี่ยหรงไม่ให้โอกาสเยี่ยหวันหวั่นได้พูดต่อ จึงชิงพูดขึ้นมาทันทีว่า “เมื่อไม่กี่วันก่อน ผู้อาวุโสสามจากกลุ่มอำนาจที่เรียกว่าพันธมิตรอู๋เว่ยจากเมืองอวิ๋น มาสะกดรอยตามฉัน จับได้คาหนังคาเขา ตอนนี้ถูกขังไว้ในบ้าน”
พอพูดจบ สีหน้าของอินเยวี่ยหรงก็เรียบเฉย ลองสังเกตทุกสีหน้ากิริยาของเยี่ยหวันหวั่น
“นี่น่าจะเป็นเรื่องส่วนตัวของตุลาการอิน น่าจะไม่เกี่ยวข้องอะไรกับสภาตุลาการนะ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย
“ก็จริง ไม่เกี่ยวข้องกับสภาตุลาการมากนัก แต่เกี่ยวข้องกับลูกเก้าอยู่บ้าง” อินเยวี่ยหรงพูดต่อไป
พอพูดถึงซือเยี่ยหาน เยี่ยหวันหวั่นก็พลัน ‘สนใจ’ ขึ้นมาทันที “งั้นตุลาการอินก็พูดมาเถอะ”
“คุณหนูอี้เพิ่งรู้จักลูกเก้าได้ไม่นาน ยังไม่เข้าใจลูกเก้าเท่าไร…คุณหนูรู้ไหม ผู้นำของพันธมิตรอู๋เว่ย เป็นคนรักของลูกเก้า อีกอย่างทั้งสองคนมีลูกนอกสมรสด้วยกันหนึ่งคนแล้ว” อินเยวี่ยหรงเอ่ย
“คนรัก…” เยี่ยหวันหวั่นมองอินเยวี่ยหรงอย่างมีความคิด “เห็นแบบนี้แล้ว ตุลาการซือก็นับว่าเจ้าสำราญเหมือนกันสินะ เพียงแต่ ฉันกลับอยากรู้อยู่บ้างว่า ตุลาการอินพูดเรื่องพวกนี้กับฉันทำไม”
อินเยวี่ยหรงมองเยี่ยหวันหวั่นอย่างเงียบๆ ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ ทำให้เธอเดาทางไม่ออกอยู่บ้างจริงๆ
“คุณหนูอี้ ความหมายของฉันคือ ตาเฒ่าที่ถูกฉันจับไว้ เป็นพรรคพวกของคนรักลูกเก้า ครั้งนี้ที่มาสะกดรอยตามฉัน คงคิดจะมาสืบข้อมูลบางอย่าง เพราะฉันพยายามขัดขวางไม่ให้ลูกเก้าอยู่กับผู้หญิงคนนั้น คิดว่าคงใช้วิธีแบบหมาจนตรอกกระโดดข้ามกำแพงแล้ว” อินเยวี่ยหรงจ้องเยี่ยหวันหวั่น พลางยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“ฮ่า…คนอย่างตุลาการซือ จะมีคู่ขา หรือแม้กระทั่งคู่รักสักสองสามคน ก็นับว่าปกติมาก ตุลาการซือเป็นลูกชายของคุณ ไม่ใช่ลูกชายฉัน คุณพูดกับฉันมากมายขนาดนี้ สรุปแล้วคิดอะไรกันแน่” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยพลางยิ้มหยัน
“โอ้…คุณหนูอี้ไม่ถือสางั้นเหรอ” อินเยวี่ยหรงถาม
“ทำไมฉันต้องใส่ใจด้วยล่ะ” เยี่ยหวันหวั่นยกมุมปากขึ้นนิดๆ “ถ้าเป็นคนที่ไม่มีแม้แต่อดีต แล้วจะยอดเยี่ยมได้ยังไง ยิ่งผ่านโลกมามากเท่าไร ก็ยิ่งแสดงให้เห็นถึงความมีเสน่ห์ดึงดูด ยิ่งยอดเยี่ยมไม่ใช่เหรอ” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ย
มุมปากของอินเยวี่ยหรงกระตุกนิดๆ มุมมองในเรื่องชายหญิงของผู้หญิงคนนี้เปิดกว้าง ทำให้เธอได้เปิดโลกมาก
อีกทั้งเยี่ยหวันหวั่นได้เมินข้ามประเด็นเรื่องผู้อาวุโสสามไป ทำให้อินเยวี่ยหรงไม่รู้ว่าควรจะไปต่อยังไงดีไปชั่วขณะ
“ยังมีอีก ตุลาการอิน…สำหรับลูกชายคุณน่ะ ฉันสนใจอยู่บ้างจริงๆ เพียงแต่ คุณจำเอาไว้ด้วยว่าเป็นแค่ความสนใจอยู่บ้าง สิ่งที่ฉันชอบ ไม่ว่าจะคน หรือสิ่งของ หรือแม้แต่สัตว์ ฉันใจกว้างให้อภัยได้ทุกอย่าง แน่นอนว่า ฉันไม่ถือสาอดีตของคนอื่นด้วย แต่แน่นอนว่า เมื่อฉันหมดความสนใจในตัวคนคนนี้แล้ว ฉันสามารถทำลายเขา รวมถึงทุกอย่างรอบตัวเขาได้” เยี่ยหวันหวั่นยิ้มน้อยๆ แล้วพูดออกมา
—————————————————————————————
บทที่ 2340 เธอมันนังผู้หญิงใจดำ
“รวมถึงทุกอย่างรอบตัวเขางั้นเหรอ ยกตัวอย่างมาสิ” อินเยวี่ยหรงเอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
“อย่างเช่น…คุณไงตุลาการอิน” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยอย่างเรียบเฉย
เวลานี้ แม่นมเฉียวที่อยู่ด้านข้างเฝ้ามองการฟาดฟันกันอย่างลับๆ ของอินเยวี่ยหรงกับเยี่ยหวันหวั่น และอดไม่ได้ที่จะปาดเหงื่อทีหนึ่ง
อี้อวิ๋นโม่คนนี้ ไม่ใช่ตะเกียงไร้น้ำมันแน่นอน…
ก่อนหน้านี้ นายหญิงอ้างว่าสุขภาพไม่ดี มาแสดงอำนาจข่มอี้อวิ๋นโม่ จากนั้นอี้อวิ๋นโม่ก็เริ่มโต้กลับทันที
อีกทั้งการโต้กลับของอี้อวิ๋นโม่ เรียบง่ายตรงไปตรงมา ไม่ได้อ้อมค้อมใดๆ เลย เป็นคนเย่อหยิ่งจองหองเข้าไปถึงในกระดูกอย่างแท้จริงคนหนึ่ง และที่สำคัญที่สุดคือ อี้อวิ๋นโม่เป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของประธานอี้ เธอมีสามารถทำแบบนี้ได้จริงๆ
มุมปากของอินเยวี่ยหรงฉาบรอยยิ้มแปลกๆ ไว้ ไม่ได้ตอบอะไร เพียงมองไปที่แม่นมเฉียว เอ่ยขึ้นว่า “แม่นมเฉียว ไปพาคนมา”
“ได้ค่ะนายหญิง”
หลังจากได้รับสัญญาณจากอินเยวี่ยหรง แม่นมเฉียวพยักหน้านิดๆ จากนั้นก็ถอยออกไป
หลังจากแม่นมเฉียวออกไปแล้ว อินเยวี่ยหรงก็มองประเมินเยี่ยหวันหวั่นจากหัวจรดเท้า เอ่ยอย่างมีนัย “ได้ยินว่า เมื่อก่อนคุณหนูอี้ใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างประเทศมาโดยตลอด ชีวิตในสถาบันที่ต่างประเทศ น่าจะสุขสำราญมากใช่ไหม”
เยี่ยหวันหวั่นฟังแล้วเหลือบมองอินเยวี่ยหรงแวบหนึ่ง “อะไรกัน ตุลาการอินสนใจชีวิตส่วนตัวของฉันเหลือเกินนะ”
“ก็ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก ถึงยังไงคุณหนูอี้ก็เป็นลูกสาวของประธานสภา อนาคตพอเข้าสู่สภาตุลาการ พวกเราก็จะกลายเป็นเพื่อนร่วมงานกัน ตอนนี้จึงอยากทำความรู้จักกับคุณหนูอี้ให้มากหน่อย ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอยู่แล้ว คุณหนูอี้ว่าไหม” อินเยวี่ยหรงกล่าว
เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันได้อ้าปาก แม่นมเฉียวก็กลับมาอีกครั้ง และด้านหลังของแม่นมเฉียว ก็มีชายหนุ่มหลายคนของตระกูลอินคุมตัวชายชราคนหนึ่งมา
ชายชราดูน่าสงสารมาก เสื้อผ้าบนร่างฉีกขาด บริเวณหางตาเปื้อนคราบเลือดจนน่าตกใจ
พอเห็นชายชรา เยี่ยหวันหวั่นก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วนิดๆ ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะพาตัวผู้อาวุโสสามมา…
ตอนแรกชายชรายังมีท่าทางยอมตายไม่ยอมจำนนอยู่ แต่หลังจากมองเห็นเยี่ยหวันหวั่น สีหน้ากลับเปลี่ยนไปอย่างไม่อาจควบคุมได้
ผู้นำมาปรากฏตัวที่ตระกูลอินตอนนี้ได้ยังไง แถมยังแต่งตัวแบบนี้ เทียบกับปกติแล้ว แตกต่างกันมาเกินไปหน่อยแล้ว ทำเอาเขาเกือบจำไม่ได้เลย
“ผู้อาวุโสสามแห่งพันธมิตรอู๋เว่ย ผู้นำของนายมาช่วยนายแล้ว”
อินเยวี่ยหรงไม่ให้โอกาสเยี่ยหวันหวั่นได้พูดอะไร และเปิดปากคุยกับผู้อาวุโสสามทันที มุมปากฉาบด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย
ผู้อาวุโสสามลอบขมวดคิ้ว ผู้หญิงคนนี้ เล่นอะไรอยู่กันแน่ หรือว่าผู้นำจะเจรจากับอินเยวี่ยหรงได้แล้ว…
แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ผู้อาวุโสสามจึงรู้สึกอยู่เสมอว่ามีตรงไหนสักแห่งที่ผิดปกติ
อินเยวี่ยหรงคนนี้ อยากสับท่านผู้นำเป็นหมื่นชิ้นใจแทบขาด จะอยู่ร่วมกับผู้นำอย่างชื่นมื่นเหมือนตอนนี้ได้ยังไง
อีกอย่าง พอมองผู้นำอีกครั้ง การแต่งตัวก็แตกต่างไปจากเมื่อก่อน โดยเฉพาะรัศมีบารมี มีความเปลี่ยนแปลงอย่างมหาศาล
และที่สำคัญที่สุดคือ ตั้งแต่เขาเดินเข้าประตูมาจนถึงตอนนี้ ผู้นำแค่เหลือบมองเขาแวบเดียวเท่านั้น ถ้าเป็นอย่างที่อินเยวี่ยหรงพูด ถ้าผู้นำมาช่วยเหลือตัวเองจริงๆ อย่างนั้นท่าทีของผู้นำในตอนนี้ ก็เป็นปัญหาใหญ่แล้ว!
ผู้อาวุโสสามหลับตาใคร่ครวญ สงบใจของตัวเองลง และคิดดูอย่างละเอียด ในน้ำเต้าลูกนี้ ที่แท้ซ่อนอะไรเอาไว้กันแน่…
หลังจากผ่านไปสักครู่ ผู้อาวุโสสามก็คล้ายจะนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงลืมตาขึ้นทันที จ้องอินเยวี่ยหรงด้วยความโกรธ “ฉันเข้าใจแล้ว…เธอมันนังผู้หญิงใจดำ!”
—————————————————————————————
Comments