แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี 2347 ความเสี่ยงนี้คุ้มค่าพอ / บทที่ 2348 พี่เก้าไม่สนใจเรื่องที่เธอทำงั้นเหรอ
บทที่ 2347 ความเสี่ยงนี้คุ้มค่าพอ
“ถ้าพ่อบอกว่าไม่ได้ล่ะ” รองฉินเอ่ย
“ถ้าไม่ได้ หนูก็จะหยุด แต่หนูก็ไม่มีทางปล่อยเธอไปอยู่ดี” ฉินซีย่วนเอ่ยอย่างเหี้ยมเกรียม
“งั้นลูกก็ทำไปเถอะ” ผ่านไปครู่หนึ่ง รองฉินถึงเอ่ยตอบ
พอได้ยินคำตอบนี้ ใบหน้าของฉินซีย่วนก็ปรากฏความดีใจขึ้นมาทันที “พ่อคะ ยอมเห็นด้วยเหรอคะ”
รองฉินเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ถึงได้มองฉินซีย่วน “จำไว้นะ เรื่องนี้อย่าปล่อยให้ใครจับได้เด็ดขาด ให้คนอื่นไปทำซะ ลูกน่าจะเข้าใจใช่ไหม”
“พ่อคะ หนูเข้าใจค่ะ” ฉินซีย่วนพยักหน้า
หลังจากฉินซีย่วนออกจากห้องไปแล้ว ใบหน้าของรองฉินก็เยียบเย็นลงทันที
อี้อวิ๋นโม่คนนั้น จะต้องหายไปตลอดกาล…
แม้ว่าพออี้อวิ๋นโม่ตาย ทางประธานสภาจะสงสัยในตัวเขามากที่สุด แต่ขอแค่ไม่มีหลักฐาน ใครก็ทำอะไรเขาไม่ได้
พอถึงเวลา เขาจะซื้อตัวพวกตุลาการ ให้ลงคะแนนเสียงเลือกตัวเองเป็นประธานสภารุ่นต่อไป…
แต่ถ้าอี้อวิ๋นโม่ไม่ตาย ตำแหน่งประธานสภารุ่นต่อไป จะต้องตกอยู่ในมือของอี้อวิ๋นโม่แน่ เมื่อถึงเวลานั้น…เกิดอี้อวิ๋นโม่ตรวจพบพฤติกรรมลับลมคมนัยพวกนั้นของเขาเข้า…
ความเสี่ยงนี้ คุ้มค่าพอ
….
เช้าวันต่อมา ฉินซีย่วนเรียกอินเหิงมาที่บ้านของตัวเอง
“อินเหิง มีเรื่องบางอย่างอยากให้นายไปทำให้ จะได้ไหม” ฉินซีย่วนซบอยู่ในอ้อมแขนของอินเหิง พลางเอ่ยเสียงเบา
มุมปากของอินเหิงฉาบด้วยรอยยิ้ม พลางกอดฉินซีย่วนไว้ “เพื่อย่วนย่วน บุกน้ำลุยไฟก็ได้ทั้งนั้น”
“กำจัดอี้อวิ๋นโม่ซะ” ฉินซีย่วนเอ่ย
พอฉินซีย่วนเปล่งเสียงออกมา ร่างของอินเหิงก็พลันแข็งเกร็ง หน้าเปลี่ยนสีไปทันที เขาไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม…จะให้ตัวเขาไปกำจัดอี้อวิ๋นโม่งั้นเหรอ?!
นี่มันยากกว่าบุกน้ำลุยไฟซะอีก!
“ย่วนย่วน!” อินเหิงมองฉินซีย่วน “อี้อวิ๋นโม่คือลูกสาวของประธานสภา ถ้าเกิดเรื่องขึ้นกับอี้อวิ๋นโม่ ตระกูลฉินและรองฉินจะกลายเป็นผู้ต้องสงสัยที่สุดนะ เรื่องชักภัยมาใส่ตัวแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องเด็กเล่นเลยนะ!”
“ทำไม ไม่ใช่ว่าบุกน้ำลุยไฟให้ได้หรอกเหรอ แค่นี้นายก็กลัวแล้วรึไง” ฉินซีย่วนเยาะหยัน
“ไม่ใช่ว่าฉันกลัวหรอก แค่รู้สึกว่าทำแบบนี้ ไม่คุ้มกันเลย…” อินเหิงส่ายหน้า
“อินเหิง นายเป็นคนฉลาด ความจริง ไม่ต้องให้ฉันพูด นายก็น่าจะเข้าใจนะ ถ้าอี้อวิ๋นโม่ไม่ตายจะหมายความว่ายังไง” ฉินซีย่วนเอ่ย
อินเหิงมองฉินซีย่วนด้วยความงุนงงอยู่บ้าง “ย่วนย่วน คำพูดนี้ของเธอหมายความว่ายังไง”
“ฮ่า อินเหิง ดูเหมือนฉันจะประเมินนายไว้สูงเกินไปแล้ว นายไม่ได้ฉลาดเหมือนที่ฉันคิดไว้เลย ไม่แปลกใจเลยที่นายจะถูกซือเยี่ยหานเหยียบไว้ใต้เท้ามาโดยตลอด ถึงซือเยี่ยหานจะจากไปหลายปี เขาก็ยังคงเป็นคนที่นายไม่สามารถก้าวข้ามไปได้” ฉินซีย่วนเหลือบมองอินเหิงแวบหนึ่ง
พอเอ่ยถึงซือเยี่ยหาน ดวงตาของอินเหิงก็พลันฉายแววอึมครึมขึ้นมา
“ถ้าอี้อวิ๋นโม่ไม่ตาย อีกไม่นาน ตำแหน่งประธานสภาตุลาการรุ่นต่อไป ก็ต้องเป็นของอี้อวิ๋นโม่แน่ อีกอย่าง นายน่าจะได้ยินมาแล้ว ตอนนี้ อี้อวิ๋นโม่คนนั้นจับคู่กับซือเยี่ยหาน ถ้ารอจนอี้อวิ๋นโม่ได้ขึ้นเป็นประธานสภาตุลาการ จุดยืนของทางซือเยี่ยหาน…นายเคยคิดบ้างรึเปล่า” ฉินซีย่วนเอ่ยด้วยรอยยิ้มเยียบเย็น
“นี่…” อินเหิงขมวดคิ้วแน่น
“อีกอย่างนะ ฉันเชื่อว่า ด้วยฐานะของอี้อวิ๋นโม่ ตุลาการอินน่าจะพยายามจับคู่ทั้งสองคนอย่างเต็มที่ ตัวตนของนาย จะไม่มีค่าอะไรกับใครหน้าไหนทั้งนั้น” ฉินซีย่วนพูดต่อไป
อันที่จริง ผู้ชายตรงหน้าคนนี้ เขาใส่ใจอะไร ต้องการอะไร ฉินซีย่วนรู้แจ้งแก่ใจดี เธออ่านอินเหิงขาดตั้งแต่แรกแล้ว
สำหรับคำพูดของฉินซีย่วน ความจริงแล้วในใจอินเหิงเองก็รู้ดี เพียงแต่…ความเสี่ยงในการฆ่าอี้อวิ๋นโม่นั้นใหญ่หลวงเกินไปจริงๆ ใหญ่จนไม่อาจปล่อยให้เกิดความผิดพลาดได้เลยแม้แต่น้อย ไม่อย่างนั้นจะต้องจบสิ้นไม่อาจย้อนกลับมาได้อีก
—————————————————————————————
บทที่ 2348 พี่เก้าไม่สนใจเรื่องที่เธอทำงั้นเหรอ
“อินเหิง นายยอดเยี่ยมจริงๆ นายขาดแค่โอกาสเท่านั้น และฉันกำลังมอบโอกาสนี้ให้นายอยู่” เมื่อเห็นว่าอินเหิงยังคงลังเล ฉินซีย่วนจึงเติมไฟต่อไป “ขอแค่นายออกหน้าจัดการเรื่องนี้ แบบนั้นพอพ่อของฉันได้ขึ้นเป็นประธานสภาคนใหม่ นายจะโบยบินถึงฟ้าในก้าวเดียว ไม่ว่าจะเป็นซือเยี่ยหานหรือตระกูลอิน ก็จะถูกเหยียบไว้ใต้เท้านายทั้งนั้น”
ฉินซีย่วนไม่ให้โอกาสอินเหิงได้พูดอะไร และเอ่ยต่อไปว่า “แน่นอน ถ้านายไม่เต็มใจ งั้นก็ไม่เป็นไร อย่างมากพ่อฉันก็ยังเป็นรองประธานสภาของเขาต่อไป ส่วนตัวนายอินเหิง จะสูญเสียทุกอย่างไปทั้งหมด ไม่เหลืออะไรเลย นายคิดเอาเองเถอะ”
พอพูดจบ ฉินซีย่วนก็ทำท่าจะผละไป
“ย่วนย่วน…เธอพูดมาเถอะ จะกำจัดอี้อวิ๋นโม่ยังไง แผนการโดยละเอียดคืออะไร” อินเหิงมองฉินซีย่วน
ฉินซีย่วนฟังแล้วยกมุมปากขึ้นนิดๆ หันกลับมาทันที จากนั้นก็ซุกเข้าหาอ้อมแขนของอินเหิงอีกครั้ง
“จริงๆ แล้วง่ายมาก นายน่าจะรู้จักกลุ่มทหารรับจ้างพายุทรายนะ” ฉินซีย่วนเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“แน่นอนว่าต้องรู้ เป็นกองทหารรับจ้างที่ลึกลับที่สุดในสิบสองเขตรัฐอิสระ” อินเหิงพยักหน้า
“ฉันได้ยินมาว่า นายรู้จักกับหัวหน้ากลุ่มพายุทราย” ฉินซีย่วนจ้องอินเหิง
“ใช่แล้ว” อินเหิงตอบ “รู้จักจริงๆ แต่ไม่ได้สนิมสนมกันมากเท่าไร”
“งั้นก็ดี กลุ่มทหารรับจ้างพายุทรายมีกฎเฉพาะมากมาย…นายไปติดต่อหัวหน้ากลุ่มพายุทราย…ให้เขาลงมือจัดการอี้อวิ๋นโม่ด้วยตัวเองซะ ส่วนเรื่องค่าใช้จ่าย นายไม่จำเป็นต้องกังวล ฉันจะดูแลให้ทั้งหมด” ฉินซีย่วนเอ่ย
“กลุ่มทหารรับจ้างพายุทราย เชิญมาได้ยาก…ฉันจะลองพยายามให้เต็มที่แล้วกัน แต่ค่าจ้างที่พวกเขาจะเรียกน่ะแพงแน่นอน” อินเหิงครุ่นคิด
“อืม นายไปลองดูเถอะ” ฉินซีย่วนยิ้มน้อยๆ แวบหนึ่ง จากนั้นก็ถือโอกาสตอนที่อินเหิงไม่ได้สนใจ จุ๊บปากของเขาเบาๆ ทีหนึ่ง
ฉินซีย่วนยิ้มเยาะอยู่ในใจ ไม่ว่าอี้อวิ๋นโม่จะตายหรือไม่ พอถึงเวลาเรื่องนี้ก็ไม่มีทางสืบสาวมาถึงตระกูลฉินของพวกเธอได้แน่ คนที่ไปจ้างกลุ่มทหารรับจ้างพายุทรายคืออินเหิง นั่นเป็นเรื่องของตระกูลอิน ถึงแม้สุดท้ายพออินเหิงถูกจับได้ แล้วซัดทอดมาถึงตระกูลฉิน ขอแค่ตระกูลฉินไม่ยอมรับ ใครก็จับพวกเธอไม่ได้
….
เย็นวันนั้น
เยี่ยหวันหวั่นแอบหลบเลี่ยงซือเยี่ยหาน แล้วโทรเรียกหลินเชวียมา
ภายในห้องรับแขกที่หรูหราคลาสสิค หลินเชวียกลืนน้ำลาย มองหญิงสาวที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วยความประหม่า แล้วเอ่ยเรียกอย่างระมัดระวัง “ซ้อ…ซ้อเก้า”
เยี่ยหวันหวั่นส่งยิ้มไปพลางเอ่ยว่า “เจ้าสองเชวียเด็กดี”
“ให้ตายเถอะ…” หลินเชวียเผยสีหน้าตกตะลึง “ซ้อเก้า เป็นเธอจริงๆ ด้วย! ความกล้าของเธอก็มากเกินไปแล้วรึเปล่า ถ้าถูกคนจับได้ละ! เธอไม่รักชีวิตแล้วเหรอ!”
เยี่ยหวันหวั่นกลอกตาใส่เขาทีหนึ่ง “พล่ามให้มันน้อยๆ หน่อย ฉันเรียกนายมาเพราะมีธุระ”
“ยังจะมีธุระอะไรที่สำคัญไปกว่านี้อีก ไม่น่าเชื่อเลยว่าเธอจะปลอมตัวเป็นลูกสาวของประธานสภา เกิดอะไรขึ้นกับพี่เก้า หรือว่าเขาไม่สนใจเรื่องที่เธอทำเลยงั้นเหรอ” หลินเชวียเอ่ยด้วยความร้อนใจ
เยี่ยหวันหวั่นกุมคาง แล้วพูดอ้อยอิ่ง “นายคิดว่าไงล่ะ”
หลินเชวียเอ่ยอย่างสิ้นหวัง “ฉันคิดว่าเขา…น่าจะไม่สน…”
แถมยังช่วยตบตาทุกคนด้วย!
จากนั้นจู่ๆ เขาก็เข้าใจขึ้นมาแล้ว มีความเป็นไปได้มากว่าพี่เก้าคงมองออกแต่แรกแล้ว แต่เขากลับไม่พูดอะไรเลย ร่วมเล่นละครไปกับเธอ! เล่นละครก็แล้วไปเถอะ ยังจะตีบทแตกกันอีก!
เยี่ยหวันหวั่นตอบอย่างเอือมๆ “ก็ใช่น่ะสิ แล้วนายจะโวยวายทำไม!”
“โอเค…ซ้อเก้า เย็นย่ำค่ำคืนแบบนี้ เธอเรียกฉันออกมาคิดจะทำอะไรกันแน่ ถ้าพี่เก้ารู้เข้าคงไม่ดีแน่!” หลินเชวียพูดพลางกระชัดเสื้อผ้าไว้แน่น
“ไม่ดีกับปู่นายสิ! มีเรื่องจะถามนาย ตอบมาตามจริงซะ!” เยี่ยหวันหวั่นเข่นเขี้ยวข่มขู่
—————————————————————————————
Comments