แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี 2371 เดาได้ยังไง / บทที่ 2372 นี่ก็หลอกง่ายเกินไปแล้วรึเปล่า!
บทที่ 2371 เดาได้ยังไง
อินเหิงพูดกำชับ “ข้างตัวไอ้เด็กพันทางคนนั้นมีคนของซือเยี่ยหานคอยคุ้มกันอยู่ นายใช้ชื่อของฉัน บัญชาการกองทหารเหล็กซะ”
ไม่อย่างนั้น…กลัวว่าคงยากจะเอาตัวมาได้
อาจงฟังแล้วลอบตื่นตระหนกอยู่ในใจ “เคลื่อนย้ายกองทหารเหล็กเหรอครับ…แบบนี้จะโจ่งแจ้งเกินไปรึเปล่าครับ…ถ้านายหญิงรู้เข้า…”
สีหน้าของอินเหิงครึ้มลงนิดๆ เหลือบมองคนสนิทอย่างเยียบเย็นแวบหนึ่ง “คุณแม่ยกกองทหารเหล็กให้ฉันนานแล้ว คนพวกนี้ก็ต้องเป็นของฉันอยู่แล้ว ฟังคำสั่งฉัน แล้วมีปัญหาอะไร”
ถึงแม้ในใจของอาจงจะเป็นกังวลอยู่บ้าง แต่สุดท้ายก็ยังคงทำไปตามคำสั่ง
ในฉากหน้า อินเยวี่ยหรงยกกองทหารเหล็กให้อินเหิงแล้ว เท่ากับเป็นการประกาศถึงฐานะผู้สืบทอดของอินเหิง แต่ว่า ความจริงแล้วในบ้านตระกูลอิน มีคนมากมายที่ยังคงอยู่ฝั่งซือเยี่ยหาน
ซือเยี่ยหานไม่กลับมายังพอว่า แต่พอเขากลับมารอบนี้ ต่อให้กองทหารเหล็กอยู่ในมือของอินเหิง ใจคนก็ไม่ได้ซื่อสัตย์ต่อเขา
เดิมทีอินเหิงชิงเอาแรงสนับสนุนของฉินซีย่วนมาได้ ยังพอจะสู้ไหวอยู่ แต่ใครจะรู้ว่าต่อมาอี้อวิ๋นโม่กลับปรากฏตัวขึ้น แถมยังต้องตาซือเยี่ยหานมาก ตอนนี้คนในตระกูลอินต่างก็กำลังเฝ้ามองกันถ้วนหน้า ไม่กล้าแสดงท่าทีออกมาชั่วขณะ
ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ไม่แปลกเลยที่อินเหิงจะร้อนใจ
….
ทางด้านเมืองอวิ๋น
ตกเย็น หลังเลิกเรียน บอดี้การ์ดตระกูลเนี่ยหลายคนคุ้มกันถังถังกลับบ้านตามปกติ
ขับรถเดินทางได้ราบรื่นดี แต่พอมาถึงทางลาด จู่ๆ ล้อรถก็หมุนส่าย ตามมาด้วยการเบรกรถอย่างกระทันหัน
รถของพวกเขาถูกคนขวางไว้
“คุณชายน้อยระวังครับ!” บอดี้การ์ดกันถังถังไปไว้ด้านหลังทันที กลัวว่าเขาจะได้รับความตระหนก
ถังถังมองกลุ่มคนชุดดำด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ดวงหน้าเล็กจ้อยนุ่มนิ่มเผยสีหน้าครุ่นคิด
“กล้ามาขวางคุณชายน้อยของพวกเราเหรอ ไม่รักชีวิตแล้วสินะ!” บอดี้การ์ดตระกูลเนี่ยตะคอกเสียงเย็น
ชายคนที่เป็นหัวหน้าทีมเอ่ยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ส่งตัวเนี่ยถังเซียวมา แล้วพวกแกจะรอด”
“พวกแกเป็นใคร! รนหาที่ตาย…”
บอดี้การ์ดพูดได้แค่ครึ่งเดียว ถังถังก็ตวัดสายตามองคนพวกนั้นแวบหนึ่ง แล้วเอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “พวกนายมาจากเมืองเทียนสุ่ยสินะ”
เป็นแค่เด็กน้อยคนหนึ่งชัดๆ แต่แววตากลับลุ่มลึกไม่สมวัยของเขาเลย อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ สีหน้ากลับไม่มีความตระหนกตกใจเลยสักนิด
พอได้ยินประโยคนนี้ ชายที่เป็นหัวหน้าทีมก็ผงะไปแวบหนึ่ง เด็กคนนี้เดาออกได้ยังไง
“คนตระกูลอินใช่ไหม” ถังถังพูดต่อ
“ตระกูลอิน…เมืองเทียนสุ่ยเหรอ”
“อะไรนะ คนตระกูลอินงั้นเหรอ”
พอได้ยินประโยคนี้ บอดี้การ์ดตระกูลเนี่ยแต่ละคนต่างก็หน้าเปลี่ยนสีทันที
“แกรู้ได้ยังไง” ชายหัวหน้าทีมมีสีหน้าประหลาดใจ
ถ้าเป็นบอดี้การ์ดที่พูดคำนี้ออกมา เขายังพอเข้าใจได้ แต่กลับ เป็นเด็กคนหนึ่ง…
แต่ละคนต่างก็มองหน้ากัน ได้ยินมาว่าคุณชายน้อยตระกูลเนี่ยฉลาดมาก เห็นทีว่าจะเป็นความจริง
ถังถังเผยรอยยิ้มแบบเด็กๆ ออกมา “ฉันเดาน่ะ ไม่คิดเลยว่าจะเดาถูก”
เดาเหรอ
หัวหน้าทีมเผยสีหน้าสงสัยออกมา แต่พอมองเด็กน้อยหน้าอ่อนเสียงอ้อแอ้ที่อยู่ตรงหน้าแล้ว ก็ไม่ได้คิดมากอีก
ภารกิจในครั้งนี้ อินเหิงยื่นคำขาดลงมา วันนี้ต่อให้ต้องตายกันไปข้าง พวกเขาก็ต้องพาเขาไปให้ได้
ถึงยังไงที่นี่ก็เป็นเมืองอวิ๋น ถิ่นของตระกูลเนี่ย เพื่อเลี่ยงไม่ให้ผู้คนแตกตื่นมากเกินไป พวกเขาต้องรีบสู้รีบจบ ถ้าหากคนพวกนี้ต่อต้าน แบบนั้นคนทั้งหมดก็จำเป็นต้องตายแล้ว
จะโอ้เอ้ต่อไปไม่ได้แล้ว!
ขณะที่หัวหน้าทีมกำลังจะสั่งฆ่าทั้งหมด จู่ๆ รองหัวหน้าทีมก็เดินเข้าไปหยุดตรงหน้าถังถัง แล้วเอ่ยด้วยสีหน้าเป็นมิตร “ฮ่าๆ คุณชายน้อย เรื่องเป็นแบบนี้ คุณย่าของคุณชายอยากเจอคุณสักครั้ง ช่วยมากับพวกเราทีได้ไหม”
—————————————————————————————
บทที่ 2372 นี่ก็หลอกง่ายเกินไปแล้วรึเปล่า!
ถังถังแหงนใบหน้าน้อยๆ ที่ราวกับรูปสลักหยกขึ้นมอง เอียงคอเล็กน้อย หลังจากได้ยินคำว่าคุณย่า ดูเหมือนจะคลายความระแวงลง สีหน้าใสซื่อไร้เดียงสา “คุณย่าอยากเจอฉันเหรอ”
รองหัวหน้ารีบตอบรับ “ใช่ๆๆ ใช่ครับ เป็นอย่างที่คุณชายพูด พวกเราเป็นคนตระกูลอินจากเมืองเทียนสุ่ย และเป็นคนที่คุณย่าของคุณชายส่งมาก คุณย่าของคุณชายให้พวกเรามารับคุณชายครับ!”
พอเห็นรองหัวหน้ากำลังตะล่อมคุณชายน้อย บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างๆ ก็รีบเอ่ยแย้ง “คุณชายน้อย คุณอย่าไปฟังคำตะล่อมของคนพวกนี้นะครับ คนจากเมืองเทียนสุ่ยอันตรายมาก ตามพวกเขาไปไม่ได้เด็ดขาดนะครับ!”
พอได้ยินคำพูดของบอดี้การ์ด ดวงตาของรองหัวหน้าก็ฉายแววเจตนาเข่นฆ่าแวบหนึ่ง
ถังถังฟังแล้วกลับไม่เชื่อเลยสักนิด โบกมือน้อยๆ พูดขึ้นมา “พวกเขาเป็นคนของคุณย่า ฉันจะตามพวกเขาไปหาคุณย่า!”
ผลลัพธ์ของคำพูดนี้ไม่ต่างกับการบอกว่า ‘ฉันรู้ว่าพวกเขาคือหมาป่าตัวร้าย แต่ฉันจะกลับบ้านไปกับพวกเขา’ เท่าไรเลย
พอถังถังพูดออกมา ชายผู้เป็นหัวหน้าทีมและรองหัวหน้าทีต่างก็ผงะไปแวบหนึ่ง ตอนแรกก็พูดไปเรื่อยเท่านั้น…แต่เด็กคนนี้…กลับตกลงงั้นเหรอ
นี่ก็หลอกง่ายเกินไปแล้วรึเปล่า
ก่อนมาเจ้านายสั่งไว้ชัดเจนแล้วว่าเด็กคนนี้รับมือยากชัดๆ แต่ตอนนี้เห็นทีว่าจะประเมินเขาสูงไปจริงๆ
มองยังไงก็โง่อยู่ดี เป็นถึงคุณชายน้อยตระกูลเนี่ย แม้แต่ความระแวดระวังสักนิดก็ไม่มีเลยงั้นเหรอ
“คุณชายน้อย ไม่ได้นะครับ! ไม่ได้เด็ดขาด!” บอดี้การ์ดคนหนึ่งเอ่ยด้วยสีหน้าร้อนรน “พวกเราต้องแจ้งคุณลุงของคุณชายก่อน…”
ขอเพียงเนี่ยอู๋หมิงออกหน้า อย่าว่าแต่ตระกูลอินเลย ต่อให้เป็นอินเยวี่ยหรงมาเอง คิดจะพาคุณชายน้อยไป ก็เป็นไปไม่ได้เหมือนกัน
“ไม่จำเป็นต้องไปหาคุณลุงฉันแล้ว ฉันอยากไปหาคุณย่า ที่นี่ไม่ใช่ธุระของพวกนายแล้ว ทุกคนกลับไปเถอะ” ถังถังเอ่ยสั่ง ขณะเดียวกันก็เหลือบมองไปทางมุมมืดแวบหนึ่งเป็นการปราม
“นี่…”
บอดี้การ์ดตระกูลเนี่ยทั้งหลายมีสีหน้าสับสน แบบนี้จะทำยังไงดี
ถังถังเหลือบมองเหล่าบอดี้การ์ดตระกูลเนี่ยแวบหนึ่ง และเผยสีหน้าไม่สบอารมณ์ออกมา “ทำไม ฉันสั่งพวกนายไม่ได้รึไง”
เขารู้ดี ในมุมมืดยังมีคนที่คุณพ่อส่งมาคุ้มครองเขาอยู่
แต่ว่า ครั้งนี้ เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายเตรียมการมาแล้ว และถ้าเขาจำไม่ผิดล่ะก็ คนพวกนี้คือกองทัพเหล็กที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลอิน แต่ละคนต่างก็เป็นยอดฝีมือ อีกทั้งบนร่างมียาพิษ ถ้าตัวเองไม่ไปกับพวกเขาดีๆ ต่อให้เขาหนีรอดได้อย่างปลอดภัย แต่วันนี้บอดี้การ์ดพวกนี้ของเขาจะต้องตายกันหมดแน่นอน
ที่สำคัญที่สุดคือ…พอเป็นแบบนี้…ไม่ใช่แค่พ่อแม่ที่จะจองเวรกับตระกูลอินอย่างไม่ตายไม่เลิกรา เกรงว่าแม้แต่เมืองอวิ๋นและเมืองเทียนสุ่ยก็น่าจะเกิดศึกใหญ่ขึ้น…
คุณลุงยังคงดูแลป้าสะใภ้อยู่ที่โรงพยาบาล ต่อให้คุณลุงรู้เรื่อง คงตามมาหาในระยะเวลาสั้นๆ ไม่ทัน ตอนนี้ตัวเองมีแต่จะต้องไปกับพวกเขาถึงจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด
อีกอย่าง เขาทราบอย่างชัดเจนดี ไม่ว่าคนพวกนี้จะถูกส่งมาจากใครในตระกูลอิน จะต้องไม่กล้าทำอะไรเขาแน่
“ได้ยินไหม คุณชายน้อยอยากไปพบคุณย่า ไม่เกี่ยวข้องกับพวกแกเลย! ไสหัวไปให้หมด!” รองหัวหน้ามองสถานการณ์ที่เกิดขึ้นแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเร่งร้อน
“ไม่ได้เด็ดขาด พวกนายจะพาคุณชายน้อยไปไม่ได้ ต่อให้เป็นอย่างที่พวกนายว่ามาจริง แบบนั้นก็ต้องรอคุณชายอู๋หมิงตระกูลเนี่ยของเรามาก่อน ถ้าคุณชายเห็นด้วย พวกแกถึงจะพาคุณชายน้อยไปได้!” บอดี้การ์ดตระกูลเนี่ยคนหนึ่งยืนกราน
สุดท้าย บอดี้การ์ดตระกูลเนี่ยทั้งหลายก็ถูกซ้อมจนลงไปนอนกองกับพื้น
ความแตกต่างด้านพลังห่างกันมากโข พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนตระกูลเนี่ยเลย
ในมุมมืด
คนกลุ่มหนึ่งที่ซือเยี่ยหานส่งมาคุ้มครองตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกแล้ว
“ทำยังไงดี จะเข้าไปไหม”
“ใช่แล้ว ถ้ายังไม่เข้าไปอีกนายน้อยจะถูกพาตัวไปแล้วนะ”
….
—————————————————————————————
Comments