แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี 2449 เรื่องชุลมุนในงานแต่ง 3 / บทที่ 2450 เรื่องชุลมุนในงานแต่ง 4
บทที่ 2449 เรื่องชุลมุนในงานแต่ง 3
เป่ยโต่วแกะซองแดงออก หลังจากมองเห็นธนบัตรห้าหยวนกับสองหยวนในซองแดงแล้ว มุมปากก็กระตุกนิดๆ
ใบหน้าของกงซวี่บิดเบี้ยวอยู่บ้าง ส่วนเยี่ยมู่ฝานก็มีสีหน้าสับสน
นี่…นี่อะไรกัน จะดูถูกกันเกินไปหน่อยแล้ว!
ในซองแดงมากมายนั้น ธนบัตรที่ใหญ่ที่สุดคือห้าหยวน น้อยที่สุดคือหนึ่งหยวน อีกทั้งเป็นธนบัตรหนึ่งหยวนกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์เลย!
ซองแดงมากมายขนาดนี้ เงินที่ใส่ไว้ด้านในเกรงว่าจะไม่ถึงสองร้อยหยวนด้วยซ้ำ!
“นาย…เอาจริงดิ” เยี่ยมู่ฝานถือธนบัตรหนึ่งหยวนไว้ในมือ แล้วโพล่งถามออกไปตามสัญชาตญาณ
“เงินพวกนี้พอจะซื้อทางได้แล้ว ไว้หน้ากันเถอะ” เนี่ยอู๋หมิงหัวเราะเบาๆ
“ไว้กับตูดสิ จะยังไงนายก็ควรมีความจริงใจหน่อย อย่าหาว่าพูดมากเลยนะ อย่างน้อยในซองแดงก็ควรใส่สักร้อยหยวนสิ นายใส่มาแค่หยวนเดียว ยังจะให้ฉันไว้หน้านายเนี่ยนะ…” เยี่ยมู่ฝานรู้สึกเพียงว่าโทสะสุมทรวงแล้ว
นี่คือพี่ชายแท้ๆ งั้นเหรอ
“ร้อยหนึ่งเหรอ”
เนี่ยอู๋หมิงขมวดคิ้วนิดๆ “หนึ่งซองร้อยหยวน ซองแดงมากมายขนาดนี้จะเป็นเงินเท่าไรกัน พวกนายไปปล้นเอาง่ายกว่า”
หลินเชวีย ซือเยี่ยหาน เจียงหลีเฮิ่นต่างก็เงียบกันไปหมด
ทุกคนในงานก็พูดไม่ออกแล้วเช่นกัน…
“เวรแล้ว สพันจ์บ็อบนี่หว่า!”
สพันจ์บ็อบอะไรกัน
ทันใดนั้น พอเป่ยโต่วมองออกไปด้านหน้าก็อ้าปากหวอแล้ว
ใช่จริงๆ ด้วย สพันจ์บ็อบตัวใหญ่ยักษ์ตัวหนึ่งกำลังเดินเข้ามาทางนี้
“หือ” หลินเชวียจ้องมองสพันจ์บ๊อบที่เดินมาหยุดข้างๆ ตัวเอง นี่มันตัวอะไร
“ใครน่ะ” เจียงหลีเฮิ่นเอ่ยถามด้วยความสงสัย
เพราะอะไรถึงมีคนที่สวมชุดมาสคอตสพันจ์บ็อบวิ่งทะเล่อทะล่าเข้ามาที่นี่ด้วย
“ฉันเอง”
น้ำเสียงที่ไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ แว่วมาจากด้านในของสพันจ์บ็อบ
เมื่อได้ยินเสียงอันเป็นเอกลักษณ์มากนี้ หลินเชวียก็ตัวสั่นขึ้นมาทันที นี่คือ…เสียงของสวะหมา?!
“พี่อี้ ทำไมพี่สวมชุดนี้มาล่ะ” เจียงหลีเฮิ่นไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร ทำไมเขาแต่งตัวแบบนี้
“อืม…ฉันไปสถานที่จัดเลี้ยงงานแต่งมา” อี้สุ่ยหานตอบ
“แต่ว่า…งานเลี้ยงน่าจะยังไม่ได้จัดนะ…” มุมปากของหลินเชวียกระตุกนิดๆ
“ฉันไปก่อนเวลา” อี้สุ่ยหานตอบ
“งั้นก็แปลว่า…พี่ไปผิดที่สินะ”
“อืม” อี้สุ่ยหานยอมรับ
ทุกคนพูดไม่ออกเลย…
สถานที่จัดเลี้ยงงานแต่งของเยี่ยหวันหวั่นและซือเยี่ยหานคือสวนสนุกตัวการ์ตูนแห่งหนึ่ง วันนี้พวกเราเหมาไว้แล้ว คนที่มาร่วมงานแต่งจะต้องสวมชุดตัวการ์ตูนให้ตรงตามธีมงาน
ดูเหมือนอี้สุ่ยหานจะไปผิดเวลา ไปสถานที่จัดงานเลี้ยงก่อนเวลา แถมยังสวมชุดมาสคอตแล้วด้วย
“งั้นทำไมพี่ไม่ถอดออกก่อนล่ะ” เจียงหลีเฮิ่นถาม
‘สพันจ์บ๊อบ’ เงียบไปครู่หนึ่ง ถึงได้ตอบว่า “ยุ่งยาก”
เจียงหลีเฮิ่นนึกในใจ ยุ่งยากสุดๆ เลยสินะ
“สวะหมา นายมาพอดีเลย รีบมาจัดการคนพวกนี้ที พวกเขาไม่ให้เข้าไป” เนี่ยอู๋หมิงตะโกนเรียก ‘สพันจ์บ๊อบ’
“อาศัยแค่สพันจ์บ็อบตัวเดียวน่ะเหรอ?!”
“ต่อให้เป็นอี้สุ่ยหาน สวมชุดมาสคอตใหญ่ขนาดนี้มา พวกเราก็ไม่กลัวหรอก ดูสิว่าจะทำอะไรฉันได้ ถ้านายมีฝีมือก็ใส่ชุดมาสคอตมาสู้กับพวกเราสิ!” เป่ยโต่วเอ่ยเยาะเย้ย
ทว่าผู้อาวุโสใหญ่และผู้อาวุโสสามรวมถึงพวกชีซิงต่างก็ถอยหลังไปหลายก้าวอย่างรู้ความ ปล่อยเป่ยโต่วให้ยืนอยู่ตามลำพัง
เป่ยโต่วพูดไม่ออกแล้ว
“หยุดซะ! จะไม่จบกันใช่ไหม! วันนี้ใครกล้าขัดขวางงานแต่งของข้า ฉันจะเล่นมันให้ตาย…”
ทันใดนั้น ในเวลานี้เอง เยี่ยหวันหวั่นในชุดแต่งงานก็ยกชายกระโปรงพุ่งออกมาแล้ว
“โธ่เว้ย…เจ้าสาวก็ออกมาด้วยเหรอ” เยี่ยมู่ฝานมึนงงไปหมดแล้ว แบบนี้ไม่ตรงไปตามบทเลยสักนิด!
“เฮ้อ ต่อให้บททดสอบจะยากแค่ไหนก็ต้านจิตใจที่มุ่งมั่นจะแต่งงานไม่อยู่” อี้หลิงจวินส่ายหน้า
….
—————————————————————————————
บทที่ 2450 เรื่องชุลมุนในงานแต่ง 4
หญิงสาวที่กำลังพุ่งฉิวเข้ามาหาเขาดูราวกับพระอาทิตย์ดวงน้อยๆ ดวงหนึ่ง ส่องให้โลกทั้งใบของเขาสว่างไสวขึ้นมา
ดวงตาของซือเยี่ยหานเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและอบอุ่น เพียงแต่ พอมองเห็นเท้าที่เปลือยเปล่าของหญิงสาว ก็ขมวดคิ้วทันที “ทำไมไม่ใส่รองเท้า”
พูดจบก็ก้มตัวลงอุ้มหญิงสาวขึ้นมา
จากนั้นเสียงหอบหายใจของไห่ถังและชิวสุ่ยก็แว่วดังมาจากด้านหลัง ในมือของทั้งสองถือรองเท้าไว้คนละข้าง
ชิวสุ่ยบ่นออกมา “ปัดโธ่! เธอวิ่งออกมาทำไม! มีเจ้าสาวแบบเธอด้วยเหรอ”
ไห่ถังก็บ่นเช่นกัน “ทำไมเธอไม่เล่นตามแผนล่ะ”
“ถ้าเล่นตามแผนฉันจะยังได้แต่งอีกเหรอ รู้ไหมกว่าฉันจะล่อลวงเขามาได้…แค่ก ถึงจะได้แต่งกับที่รักของฉันมันยากขนาดไหน”
เยี่ยหวันหวั่นที่ถูกซือเยี่ยหานอุ้มไว้ในอ้อมแขน ยังไม่ลืมที่จะออกคำสั่ง “มัวโอ้เอ้อะไร! ยังไม่รีบเปิดทางอีก!”
“ด...ได้เลย…พี่เฟิง...” เป่ยโต่วรีบพาคนไปปูพรมแดงทันที
พอกงซวี่เห็นเยี่ยหวันหวั่นปรากฏตัวขึ้นก็ตื่นตระหนกทันที รีบหยิบตะกร้ามาโปรยกลีบกุหลาบให้เธอด้วยความขมขื่น
เสิ่นเทียนเฉินกับทหารรับจ้างทั้งหมดก็หดถอยหลังไปอย่างเซื่องซึม…
ด้วยเหตุนี้ สุดท้ายแล้วเนื่องจากเจ้าสาวออกหน้าด้วยตัวเอง ซือเยี่ยหานจึงเข้าบ้านได้สำเร็จ
….
หลังจากเสร็จสิ้นพิธีแต่งงานส่วนหนึ่งแล้ว ทุกคนจึงมุ่งหน้าไปยังสถานที่จัดเลี้ยงฉลองงานแต่งของวันนี้
“วันนี้ มีคนจัดงานแต่งอยู่ข้างใน” จู่ๆ ‘สพันจ์บ็อบ’ อี้สุ่ยหานก็เอ่ยขึ้น
“เป็นไปได้ยังไง พวกเราเหมาไว้แล้วไม่ใช่เหรอ” เยี่ยมู่ฝานมีสีหน้าแปลกใจ
“ไม่รู้” อี้สุ่ยหานตอบ
หลังจากไปถึงสวนสนุก พนักงานที่รับผิดชอบดูแลก็รีบออกมาต้อนรับ
“เกิดอะไรขึ้น พวกเราจองไว้แล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมมีคนจัดงานแต่งอยู่ข้างใน” กงซวี่ไม่พอใจอย่างมาก
ผู้รับผิดชอบได้ฟังก็เหงื่อท่วมตัว ภูมิหลังของคนกลุ่มนี้ เขารู้แก่ใจดี ที่บอกเหมาไว้แล้วน่ะไม่ผิดหรอก…
แต่พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกเหมือนกัน วันนี้มีคนใหญ่คนโตคนหนึ่งจะแต่งงาน ภูมิหลังของคนอื่นเขาก็ยิ่งใหญ่เหมือนกัน ใครก็ไม่กล้าไปหาเรื่อง…
“ขออภัยด้วยครับ ขออภัยด้วยจริงๆ พวกเราก็ไม่มีทางเลือกจริงๆ ครับ เอาอย่างนี้เถอะครับ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดในวันนี้พวกเราจะไม่เรียกเก็บเลย…แบบนี้พอจะใช้ได้ไหมครับ…” ผู้รับผิดชอบเสนอ
“ไม่เรียกเก็บเงินเหรอ…ฉันดูขาดแคลนเงินจนนายต้องให้ฟรีรึไง!” เยี่ยมู่ฝานโมโหขึ้นมาทันที ปัญหาไม่ได้อยู่เรื่องเงินเลย
“ถ้างั้น ฉันขอถามหน่อย จะงดเว้นค่าใช้จ่ายให้เท่าไร” เนี่ยอู๋หมิงก้าวออกมาทันที
หลังจากได้รู้ราคาแล้ว เนี่ยอู๋หมิงก็มองไปทางพวกเยี่ยมู่ฝาน “สถานที่กว้างใหญ่ขนาดนี้ เพียงพอที่จะจัดงานแต่งได้ยี่สิบคู่ด้วยซ้ำ พวกนายจะโวยวายไปทำไม”
เยี่ยมู่ฝานพูดไม่ออกเลย โทษเขางั้นเหรอ
“อีกเดี๋ยวโอนเงินคืนเข้าบัญชีฉัน นายตกลงไหม” เนี่ยอู๋หมิงมองผู้รับผิดชอบแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“ได้ครับได้ ไม่มีปัญหาครับ!” ผู้รับผิดชอบพนักหน้ารัวๆ
….
“รีบเข้าไปในงานได้แล้ว!”
เนี่ยอู๋หมิงโบกมือ ท่าทางราวกับเป็นผู้นำเหมือนลูกพี่ใหญ่
ด้วยความอับจนหนทาง ทุกคนจึงได้แต่ตามเนี่ยอู๋หมิงเข้าไปในงานแต่ง และสวมชุดคอสเพลย์อย่างเหมาะสมตามธีมที่กำหนดไว้
เดิมที มีชุดคอสเพลย์เพียงพอแล้ว แต่เนื่องจากมีคนกลุ่มอื่นเข้ามาใช้งานด้วย ชุดคอสเพลย์ที่เหลืออยู่จึงไม่เพียงพออีกต่อไป
ดวงตาของเยี่ยหวันหวั่นกลอกกลิ้งแวบหนึ่ง แขกคนอื่นๆ ไม่จำเป็นต้องตรงธีมก็ได้ แต่คนทั้งหมดที่มาจากรัฐอิสระต้องสวมชุดคอสเพลย์ เพื่อที่จะเลี่ยงไม่ให้พวกเขาก่อปัญหาอะไรขึ้นในงานแต่งอีก ถ้าใส่ชุดแบบนี้ อย่างน้อยจะได้เพลาๆ ลงบ้าง
จุ๊ๆ เธอช่างฉลาดเหลือเกิน นี่เป็นวิธีที่ดีในการผนึกพลังยุทธ์!
ตัวเยี่ยหวันหวั่นเองเปลี่ยนเป็นชุดหนูน้อยหมวกแดงแล้ว ส่วนซือเยี่ยหานก็แต่งเป็นหมาป่าสีเทาตัวใหญ่
เมื่อเป็นแบบนี้ ขบวนชุดมาสคอตคอสเพลย์กลุ่มใหญ่จึงดาหน้ากันเข้าไปในปราสาทสไตล์ยุปโรป
—————————————————————————————
Comments