แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี 2463 ตอนพิเศษ : จี้ซิวหร่าน 9 / บทที่ 2464 ตอนพิเศษ : จี้ซิวหร่าน 10
บทที่ 2463 ตอนพิเศษ : จี้ซิวหร่าน 9
ชายหนุ่มกระชับเสื้อโค้ท จากนั้นก็สาวเท้าเดินเข้าไปในห้องโดยไม่มีความลังเลใดๆ เลย
‘ปัง!’
พอจี้ซิวหร่านเข้าห้องไปแล้ว ประตูก็ถูกคนปิดล็อกอย่างแน่นหนา
“จี้ซิวหร่าน พี่มาทำไมกัน พี่โง่รึไง!” หญิงสาวมองจี้ซิวหร่าน ด้วยดวงตาที่มีม่านหมอกเอ่อคลอ เขา…ตายแน่!
ชายหนุ่มไม่ได้ตอบสนองใดๆ ทำเพียงกวาดตามองทุกคนแวบหนึ่ง “ไม่รู้เลยว่าทุกท่านจะใช้วิธีแบบนี้นัดฉันออกมา มีธุระอะไรล่ะ”
“ก็ไม่มีธุระอะไรหรอก แต่ไม่ได้พบหน้าจี้หวงซะนาน คิดถึงมาก หลักๆ คืออยากรำลึกความหลังน่ะ” หลี่ฉุนเอ่ย
“ฮึ!” หัวหน้าตระกูลโจวแค่นเสียง “จี้ซิวหร่าน ปีนั้นแกฆ่าลูกชายฉันแล้วใส่ร้ายตระกูลถง ทำให้ฉันกับตระกูลถงฟาดฟันจนเจ็บกันทั้งสองฝ่าย…ไม่คิดเลยสินะว่าแกจะมีวันนี้เหมือนกัน!”
พอได้ยินคำพูดนี้ มุมปากของจี้ซิวหร่านก็ยกขึ้นนิดๆ แล้วเอ่ยอย่างสบายๆ “เป็นพวกแกที่โง่เกินไปเองต่างหาก”
“ฮ่าๆ เวลาไหนกันแล้ว แกยังปากดีแบบนี้อีก…ดี ถ้าแกสามารถตายแทนผู้หญิงคนนี้ได้ ฉันก็เคารพแกในฐานะชายชาตรีคนหนึ่ง ปีนั้นแกฆ่าลูกชายฉัน วันนี้ฉันก็จะทำให้ผู้หญิงคนนี้ตายต่อหน้าแก!” พอหัวหน้าตระกูลโจวพูดจบก็หันไปเอ่ยกับชายวัยกลางคน “ควักลูกตาเธออกมาให้ฉันข้างหนึ่ง จะได้มอบเป็นของขวัญพบหน้าให้จี้หวง!”
ชายวัยกลางคนฟังแล้วพยักหน้ารับ กริชในมือเงื้อเข้าใส่เนี่ยอู๋โยว
เวลานี้เนี่ยอู๋โยวรับรู้ได้ถึงเสียงกริชที่ฝ่าอากาศ ทำให้จิตใจของคนหนาวเหน็บ
หญิงสาวหลับตาลงตามสัญชาตญาณแทบจะทันที
‘ฉึก!’
เป็นเสียงคมกริชแทงเข้าไปในเนื้อ
หญิงสาวสัมผัสได้ถึงสิ่งอุ่นร้อนหลายหยดบนใบหน้า
เนี่ยอู๋โยวลืมตาขึ้น และฉากที่อยู่ตรงหน้ากลับทำให้ม่านตาของเธอหดตัวทันที
ชายหนุ่มขวางอยู่ตรงหน้าเธอ เส้นผมยาวปลิวไสว เพียงแต่เส้นผมที่เหมือนอาบย้อมด้วยน้ำหมึกนั้น กลับชุ่มไปด้วยเลือดแล้ว
กริชแทงทะลุฝ่ามือของชายหนุ่ม เลือดสดๆ ไหลลงมาจากปลายนิ้วของจี้ซิวหร่านดัง ‘ติ๊ง’‘ติ๊ง’
“พี่ซิวหร่าน!”
เนี่ยอู๋โยวไม่อาจควบคุมน้ำตาได้แล้ว
ชายหนุ่มหันกลับมา มุมปากยกขึ้นนิดๆ แล้วยิ้มให้กับหญิงสาวเล็กน้อย ยังคงเป็นรอยยิ้มนั้นที่คุ้นเคย แววตาเต็มไปด้วยความอ่อนโยนที่มากขึ้น ราวกับเด็กหนุ่มข้างบ้านที่เปี่ยมไปด้วยความสดใสดั่งแสงตะวันในปีนั้น
“ฮ่าๆๆ สมกับเป็นจี้หวง ถ้าไม่ใช่เพราะคนเราแตกต่างไม่อาจอยู่ร่วมกันได้ จี้หวง ฉันก็อยากเป็นเพื่อนกับแกจริงๆ…หลังจากแกตาย ฉันจะทำพิธีฝังให้แกแน่ แกมันลูกผู้ชายตัวจริง!” หลี่ฉุนเอ่ยกับจี้ซิวหร่าน
ชายหนุ่มฐานะมีเกียรติคนนี้ ใช้ฝ่ามือของตัวเองบังคมกริชที่คุกคามชีวิตหญิงสาวไว้
จากนั้น จี้ซิวหร่านก็ซัดฝ่ามือใส่ชายวัยกลางคนจนลอยหวือออกไป จากนั้นก็เดินไปหยุดข้างกายเนี่ยอู๋โยวโดยไม่หันกลับไปมองอีก เมื่อเห็นบาดแผลบนร่างหญิงสาว ชายหนุ่มก็เอ่ยถามเสียงเบา “เจ็บมากไหม”
“ไม่เจ็บ…ฉันไม่เจ็บเลย พี่รีบไปเถอะ! จี้ซิวหร่าน พี่ไปซะ!” หญิงสาวใช้เรี่ยวแรงทั้งหมด ตะโกนบอกชายหนุ่ม
ทว่าวินาทีต่อมา ชายหนุ่มกลับโอบกอดหญิงสาวไว้ “ขอโทษนะ…เป็นฉันที่ไม่ดีเอง…”
“ไม่เลย…ไม่เลยจริงๆ…” น้ำตาเปียกซึมเสื้อโค้ทชายหนุ่ม หญิงสาวอยู่ในอ้อมอกของชายหนุ่ม ส่ายหน้าอย่างสุดชีวิต
“อู๋โยว...ไม่ต้องกลัว ไม่ว่าเธอจะอยู่ไหน เจอเรื่องอะไร…ฉันจะอยู่กับเธอเสมอ” ชายหนุ่มเอ่ยพลางหัวเราะเบาๆ
“ฉันไม่กลัว ขอแค่มีพี่อยู่ ฉันก็ไม่กลัวแล้ว…พี่ซิวหร่าน ฉันไม่กลัวแต่ถ้าจุดจบคือความตาย ฉันไม่อยากให้พี่อยู่…” เมื่ออยู่ในอ้อมแขนของชายหนุ่ม หญิงสาวก็ผ่อนคลายลงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ไป๋เฟิงผู้นำพันธมิตรอู๋เว่ยที่แข็งกร้าวคนนั้น พออยู่ข้างกายจี้ซิวหร่านแล้ว สุดท้ายก้ยังคงเป็นเด็กหญิงตัวน้อยในอดีตคนนั้นอยู่ดี
พอเห็นของอร่อยก็จะน้ำลายไหล เหนื่อยก็ให้เด็กชายแบกเธอขึ้นหลัง หน้าแดงเก่ง…ออดอ้อนเป็น…
“ต่อให้เป็นความตาย ฉันก็จะอยู่เคียงข้างเธอ” ชายหนุ่มเอ่ย
—————————————————————————————
บทที่ 2464 ตอนพิเศษ : จี้ซิวหร่าน 10
หญิงสาวน้ำตานอง พลางจ้องมองชายหนุ่ม “ฉันไม่อยากให้พี่ตาย…”
“อู๋โยว ฉันไม่ปล่อยให้เธอตายหรอก” ชายหนุ่มมอบรอยยิ้มมั่นใจให้หญิงสาว
ไม่ให้เนี่ยอู๋โยวได้อ้าปากพูด จี้ซิวหร่านเอ่ยต่อไปว่า “บอกฉันมา เป็นใครที่ทำร้ายเธอ”
“ไม่สำคัญหรอก” หญิงสาวส่ายหน้าส่งยิ้มให้
“สำหรับฉันมันสำคัญ” จี้ซิวหร่านเอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
จากนั้นสายของหญิงสาวจึงเคลื่อนไปทางชายวัยกลางคนที่ถือกริชไว้
“งั้นเหรอ”
จี้ซิวหร่านค่อยๆ ลุกขึ้นมา สายตามองไปที่ร่างของชายวัยกลางคน
“ฮ่าๆๆ จี้ซิวหร่าน แกยังไม่เข้าใจสภาพและสถานการณ์ของตัวเองสินะ?!” ชายวัยกลางคนมองจี้ซิวหร่านอย่างไม่เกรงกลัวเลย
พอสิ้นเสียงของชายวัยกลางคน ร่างของจี้ซิวหร่านก็เลือนหายไปจากจุดเดิมในชั่วพริบตา เข้าประชิดตัวชายวัยกลางคน
‘สวบ!’
จี้ซิวหร่านไม่พูดไร้สาระให้มากความ ตวัดแขนซ้ายในทันใด จากนั้นเลือดสดๆ ก็พุ่งกระฉูดออกมา
รอยยิ้มบนใบหน้าของชายวัยกลางคนแข็งทื่อไปทันที ความหวาดกลัวเข้ามาแทนที่
สองมือของชายวัยกลางคนกุมอยู่ที่ลำคอ ทว่าเลือดยังคงทะลักออกมาไม่หยุด
ชายวัยกลางคนถูกจี้ซิวหร่านเชือดคอ แต่จนกระทั่งสิ้นใจไป เขาก็ไม่รู้ว่าจี้ซิวหร่านทำได้ยังไง
จี้ซิวหร่านเปล่งเสียงเย็นชา “สภาพของฉัน กับการที่แกทำร้ายเธอ ไม่มีเกี่ยวอะไรกัน”
“ฮ่าๆๆ สมกับที่เป็นจี้หวง ทุกคนพูดกันว่าจี้หวงมีพลังแข็งแกร่ง ตอนแรกนึกว่าเป็นแค่ข่าวลือ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นจี้หวงลงมือด้วยตัวเอง นับว่าได้เปิดโลกแล้ว” หลี่ฉุนยิ้มพลางปรบมือให้
จี้ซิวหร่านไม่ตอบสนอง ทำเพียงหันหลังไปอยู่ข้างกายหญิงสาว แล้วใช้กริชตัดเชือกที่ข้อมือหญิงสาว
“เดินไหวไหม” จี้ซิวหร่านถามเสียงเบา
เนี่ยอู๋โยวส่ายหน้า “ไม่ได้…ตอนนี้ฉัน…เดินไม่ไหว…”
“มาสิ” จี้ซิวหร่านย่อตัวลง
“ไม่ได้ พี่ซิวหร่าน ฉันขอร้องพี่แล้ว…พี่ไปเถอะ ถ้าไม่พาฉันไปด้วย ฉันเชื่อว่า…พี่จะหนีออกไปได้!” เนี่ยอู๋โยวไม่ยอม
จี้ซิวหร่านส่ายหน้า แล้วแบกหญิงสาวขึ้นหลัง
“จี้ซิวหร่าน เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันเห็นแกยอมก้มหัวลดตัวลง…เพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิต…มันคุ้มกันรึไง?!” ดวงตาของหลี่ฉุนทอแววยะเยือกแวบหนึ่ง
ทว่าชายหนุ่มกลับไม่ตอบสนอง แบกหญิงสาวไว้บนหลัง และเดินหน้าไปทีละก้าวๆ
“ฆ่า”
หลี่ฉุนเอ่ยเสียงเย็น
คมมีดสะท้อนประกาย ส่องวูบไหวคล้ายจะไร้จุดสิ้นสุด
ชายหนุ่มตวัดเท้าออกไป ดั่งมังกรพ้นสมุทร ชั่วพริบตาเดียวก็โจมตีหลายคนที่อยู่ใกล้ๆ จนปลิวออกไป
“ไอ้พวกโง่เง่า จุดอ่อนของจี้ซิวหร่านคือไป๋เฟิง” หลี่ฉุนเอ่ยเสียงเยียบเย็น
พอทุกคนได้ยินจึงเปลี่ยนเป้าหมาย โจมตีใส่เนี่ยอู๋โยว
‘ฉึก!’
ไม่นาน ร่างกายของชายหนุ่มเต็มไปด้วยเลือด เสื้อโค้ทชุ่มเลือดจนแดงฉาน
ชายหนุ่มตัวสั่นนิดๆ ทว่าสีหน้ายังคงราบเรียบไร้อารมณ์
“พี่ซิวหร่าน…อย่าทรมานฉันแบบนี้เลย…อย่าบังมีดให้ฉันอีกเลย…ฉันขอร้องเถอะนะพี่…” หญิงสาวที่บนหลังชายหนุ่มสะอื้นไห้อยู่นานแล้ว
ชายหนุ่มเหลียวมอง ใบหน้าประดับรอยยิ้มอ่อนโยนสายหนึ่ง “ฉันไม่เจ็บหรอก”
“พี่ไม่เจ็บ…แต่ฉันเจ็บ!” หญิงสาวร้องไห้โวยวาย
“อู๋โยว...ฉันจะพาเธอออกไปนะ” หลังจากชายหนุ่มเงียบไปครู่หนึ่ง จึงเอ่ยขึ้นมา
“จี้ซิวหร่าน ฉันจะดูสิว่า แกจะรอดชีวิตออกไปได้ยังไง!” หลี่ฉุนพุ่งเข้ามา ใช้กริชในมือเงื้อแทงเข้าใส่เนี่ยอู๋โยวที่อยู่บนหลัง
ภายใต้สายตาของทุกคน จี้ซิวหร่านหมุนตัวกลับมาทันที
เกิดเสียงดัง ‘ฉึก’ คมกริชแทงเข้าไปในทรวงอกของจี้ซิวหร่าน
“หลี่ฉุน แกนึกว่า…แกชนะแล้วงั้นเหรอ” ชายหนุ่มเอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
—————————————————————————————
Comments