แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี 2477 ตอนพิเศษ : เนี่ยอู๋หมิง 11 / บทที่ 2478 ตอนพิเศษ : เนี่ยอู๋หมิง 12
บทที่ 2477 ตอนพิเศษ : เนี่ยอู๋หมิง 11
“นายแม่งแกล้งโง่หรือโง่จริงๆ นะ…” อี้จือฮวาตะลึงอยู่ตรงนั้น ปัญหาไม่ได้อยู่ที่มีหรือไม่มีต้นไม้ไม่ใช่เหรอ?!
“อีกอย่างที่นี่ก็ไม่มีดินนะ ใต้เท้าเป็นทรายทั้งนั้น หรือว่านายซ่อมทางอยู่” เนี่ยอู๋หมิงถามต่อ
“อามิตตาพุทธ” ในเวลานี้ ชายหนุ่มที่แต่งกายด้วยชุดนักพรตคนหนึ่งย่างเท้าก้าวเข้ามาแต่ไกล ใบหน้าแต้มด้วยรอยยิ้ม
“ประสกท่านนี้ ฉันเห็นว่าหว่างคิ้วนายมืดดำ อยากจะทำนายดวงชะตาให้” นักพรตน้อยเอ่ย
หลิงเหมี่ยวมองสองคนนี้ พลางมุ่นหัวคิ้วนิดๆ แล้ว
อี้จือฮวา…
นักพรตใจบริสุทธิ์…
ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะไม่รู้จักชื่อของสองคนนี้ แต่ในช่วงหลายปีมานี้ หลิงเหมี่ยวกลับได้ยินชื่อของสองคนนี้มาบ้าง
จิตใจอำมหิตลงมืออย่างโหดเหี้ยม ฆ่าคนไปนับไม่ถ้วน
“อามิตตาพุทธ ประสก ฉันมองจากใบหน้าของนายแล้ว…รู้สึกว่าช่วงนี้นายมีเคราะห์เลือดตกยางออกนะ ถ้าประสกยินดีสละทรัพย์ อาตมาจะยอมปัดเป่าเคราะห์เลือดตกยางออกนี้ให้” นักพรตใจบริสุทธิ์เอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง
“สรุปแล้วนายเป็นนักพรตหรือนักบวชกันแน่” เนี่ยอู๋หมิงมองประเมินนักพรตใจบริสุทธิ์
“ประสกนายตาบอดเหรอ” นักพรตใจบริสุทธิ์เดินวนรอบตัวเนี่ยอู๋หมิงรอบหนึ่ง “อาตมาย่อมเป็นนักพรต”
“โอ้…ที่แท้ก็เป็นแบบนี้” เนี่ยอู๋หมิงเอ่ยอย่างใช้ความคิด “อามิตตาพุทธดูไม่เหมาะนะ นายควรพูดว่าขอสวรรค์คุ้มครองสิ อาตมาก็ไม่เหมาะกับนายเหมือนกัน”
“ฮ่าๆ เรื่องนี้ไม่สำคัญหรอก” นักพรตใจบริสุทธิ์เอ่ยยิ้มๆ “ถ้าฉันเดาไม่ผิด ทั้งคู่คงเป็นทหารรับจ้างที่หลิงอี๋ว่าจ้างมาสินะ” นักพรตหนุ่มเอ่ย
“นายรู้จักหลิงอี๋ได้ยังไง” เนี่ยอู๋หมิงเอ่ยด้วยความสงสัย
“ฮ่าๆ ตอนหลิงอี๋ยังสาว ได้ออกเที่ยวไปทั่ว จะต้องเคยได้ยินชื่อนี้อยู่แล้ว นายตอบมาแบบนี้ ชัดเจนแล้วว่าพวกนายเป็นทหารรับจ้างของหลิงอี๋จริงๆ” นักพรตใจบริสุทธิ์กล่าว
“บังเอิญจริงๆ เป้าหมายในครั้งนี้ของพวกนายคือเจ้าเยวี่ยเจา ส่วนพวกเราก็เป็นคนที่เจ้าเยวี่ยเจาจ้างวานมา…ดังนั้น พวกนายเลือกเอาเถอะว่า พวกนายก็ยอมถอยกลับไปตามทางเดิม หรือว่าลงหลักฝังร่างไว้ที่นี่”
ทันทีที่นักพรตใจบริสุทธิ์พูดจบ เนี่ยอู๋หมิงก็ยกยิ้มนิดๆ แล้วง้างแขนขวาขึ้นมา เกิดเสียงดังโครม ชายชุดแดงที่อยู่ด้านข้างถูกชกจนกระเด็นออกไปไกลหลายเมตร
อี้จือฮวาถูกเนี่ยอู๋หมิงโจมตีโดยไม่ทันตั้งตัว จึงได้แต่กุมหัวไว้ครวญครางไม่ออกเลยด้วยซ้ำ
“นายว่านายบ้าเกินไปรึเปล่า” เนี่ยอู๋หมิงเอ่ย
อี้จือฮวาร้องลั่น “เขาบ้า…แล้วนายมาต่อยฉันทำไมวะ?! นายไปต่อยเขาสิ! นายจะมาต่อยฉันทำไม!”
พอได้ยินคำพูดนี้ เนี่ยอู๋หมิงก็ตะลึงงันไปแวบหนึ่ง
‘พลั่ก!’
วินาทีต่อมา นักพรตใจบริสุทธิ์ยังไม่ทันดึงสติกลับมา ก็ถูกเนี่ยอู๋หมิงชกจนกระเด็นออกไปเช่นกัน
เนี่ยอู๋หมิงเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “เจ้าตุ๊ด นายพูดจามีเหตุผล”
หลิงเหมี่ยวยืนนิ่งอยู่ที่เดิม
หลิงเหมี่ยวอดไม่ได้ที่จะมองชายหนุ่มตรงหน้าอยู่หลายครั้ง
ตั้งแต่ตอนที่เนี่ยอู๋หมิงมาอยู่บ้านเธอ แม่ก็เคยบอกว่าพรสวรรค์ของเนี่ยอู๋หมิงนั้นสูงมาก
แต่อย่างไรก็ตาม ไม่ว่ายังไงหลิงเหมี่ยวก็ไม่เคยคิดเลยว่า เนี่ยอู๋หมิงที่เรียนรู้วรยุทธ์ได้แปบๆ แค่สองวันก็ออกไปหว่านแหตกปลาแล้ว จะก้าวมาอยู่ในระดับสุดยอดเหมือนในปัจจุบันนี้ได้
ต่อให้บอกว่าเขาเป็นอัจฉริยะ ก็ไม่เกินไปเลยสักนิด
“นักพรตตัวเหม็น เล่นงานผัวโฉดเมียชั่วคู่นี้ให้ตายซะ!” อี้จือฮวากัดฟันพลางลุกขึ้นมา
“อย่าพูดเหลวไหล” หลิงเหมี่ยวขมวดคิ้วนิดๆ “ฉันเป็นอาหญิงของเขา”
“หา อาหญิงเหรอ”
อี้จือฮวาและนักพรตใจบริสุทธิ์มองหน้ากันเหลอหลา ผู้หญิงคนนี้ดูแลตัวเองได้ดีมาก!
“เธอใช้สกินแคร์ยี่ห้ออะไร” อี้จือฮวาโพล่งถามออกไปตามสัญชาตญาณแทบจะทันที
หลิงเหมี่ยวพูดไม่ออกเลย…
“หยิ่งขนาดนี้เชียว ถามไม่ตอบงั้นเหรอ เธอมันนางจิ้งจอกมารยา!” อี้จือฮวามองนักพรตหนุ่ม “อย่ามัวพูดไร้สาระกับพวกเขาเลย ฆ่าผัวโฉดเมียชั่วคู่นี้ซะ!”
หลิงเหมี่ยวพูดไม่ออกอีกครั้ง…
ผ่านไปราวครึ่งชั่วโมง เนี่ยอู๋หมิงก็เหยียบอยู่บนร่างของนักพรตใจบริสุทธิ์และอี้จือฮวา “เฮ้อ ถึงแม้พลังยุทธ์จะไม่เลวเลย แต่พอมาเจอท่านปู่อู๋หมิงของพวกนาย ก็ยังห่างชั้นกันไกลโขอยู่ดี”
—————————————————————————————
บทที่ 2478 ตอนพิเศษ : เนี่ยอู๋หมิง 12
“หลิงเหมี่ยว เธอว่าจะจัดการกับพวกเขายังไงดี” เนี่ยอู๋หมิงมองไปที่หลิงเหมี่ยวแล้วถามด้วยรอยยิ้ม
“แล้วแต่นาย” หลิงเหมี่ยวเอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
“ฆ่าทิ้งเลยเป็นไง” เนี่ยอู๋หมิงคิดๆ แล้วเอ่ยเสนอ
“อืม” หลิงเหมี่ยวพยักหน้า
“เดี๋ยวก่อน…เมื่อกี้นายบอกว่านายชื่ออู๋หมิงเหรอ” นักพรตใจบริสุทธิ์รีบเอ่ยถาม
“ท่านปู่อู๋หมิงของนายนั่งไม่เปลี่ยนชื่อยืนไม่เปลี่ยนแซ่” เนี่ยอู๋หมิงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“นาย คงไม่ได้แซ่เนี่ยด้วยใช่ไหม” นักพรตหนุ่มถามต่อ
พอสิ้นเสียงของนักพรตใจบริสุทธิ์ เนี่ยอู๋หมิงและหลิงเหมี่ยวต่างก็แปลกใจทันที นักพรตคนนี้รู้ได้ยังไง
“นายรู้จักแซ่ของฉันได้ยังไง” เนี่ยอู๋หมิงถามด้วยสีหน้าสงสัยอยู่บ้าง
“เวรเอ้ย นายแม่งแซ่เนี่ยจริงๆ ด้วย ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแล้ว!” นักพรตใจบริสุทธิ์แปลกใจกว่าเนี่ยอู๋หมิงซะอีก
ไม่รอให้เนี่ยอู๋หมิงได้อ้าปากพูดอะไรต่อ นักพรตก็เอ่ยขึ้นมาอีก “นายอย่าบอกฉันนะว่า นายคือ…เนี่ยอู๋หมิงแห่งตระกูลเนี่ย…จากเมืองเทียนสุ่ย…แห่งรัฐอิสระน่ะ”
“บัดซบ นายรู้หมดเลยนี่ นายสืบเรื่องของฉันมาเหรอ” เนี่ยอู๋หมิงตกตะลึง
“นักพรตงั่ง นายรู้จักเขาเหรอ” อี้จือฮวาที่ถูกกดไว้บนพื้นรีบเอ่ยถาม
“หัวหน้า ใช่คุณจริงๆ ด้วย ผมนึกว่าคุณตายไปแล้วซะอีก!” นักพรตหนุ่มกอดขาเนี่ยอู๋หมิงไว้ทันที
“นายตีสนิทฉันให้มันน้อยๆ หน่อยเถอะ หัวหน้าอะไร ฉันไม่เคยเจอนายมาก่อน” เนี่ยอู๋หมิงพูด
“ผมไง…หัวโล้น ปีนั้นที่รัฐอิสระ ผมเป็นสมาชิกของคาราวานไร้นาม คาราวานไร้นามของพวกเรามีเราแค่สองคน คุณเป็นหัวหน้า ผมเป็นสมาชิก คุณลืมไปแล้วเหรอ?!” ใบหน้าของนักพรตใจบริสุทธิ์เต็มไปด้วยความตื้นตัน
“ฮะ?!” เนี่ยอู๋หมิงมองนักพรตใจบริสุทธิ์ด้วยสีหน้ามึนงง “นายคือหัวโล้นงั้นเหรอ”
“ใช่แล้ว ผมคือหัวโล้น! ตอนเด็กๆ คุณเคยหลอกเอาเงินผมไป คุณบอกว่าถือเป็นค่าเล่าเรียน ให้ผมมาเรียนรู้จากคุณ เข้าคาราวานไร้นาม วันนั้นจะทำเงินมหาศาลด้วยกัน จะพาผมไปดื่มเหล้ากินเนื้อ!” นักพรตใจบริสุทธิ์พยักหน้ารัวๆ
“เวรเอ้ย นายคือไอ้ตะกวดตัวนั้นจริงๆ ด้วย!” เนี่ยอู๋หมิงหิ้วนักพรตหนุ่มขึ้นมา “หลังจากนั้นนายแจ้นไปที่บ้านตระกูลเนี่ยแล้วไปบอกพ่อแม่ฉันว่าฉันหลอกเอาเงินนายไป แม่ฉันกับพ่อฉันผสมโรงกันตีฉันทั้งคู่เลย…”
“หา มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ ทำไมผมไม่รู้ล่ะ ไม่มีนะ ไม่มีแน่นอน” นักพรตใจบริสุทธิ์รีบส่ายหน้า “เอ่อ…ผมคิดว่าคงเป็นคนอื่นที่เคยถูกคุณหลอกไปฟ้องล่ะมั้ง ผมไม่ได้ทำแน่นอน”
“เหลวไหล แม่ฉันบอกว่าเป็นไอ้หัวโล้นน้อยคนหนึ่ง ท่าทางเหมือนโจร มาฟ้องเธอพร้อมกับเลียน้ำมูกไปด้วย ไม่ใช่นายแล้วจะเป็นใครกัน ตอนเด็กๆ นายชอบเลียน้ำมูกสุดๆ!” เนี่ยอู๋หมิงเอ่ย
นักพรตใจบริสุทธิ์พูดไม่ออกแล้ว…
อี้จือฮวาร้องอุทาน “นักพรตงั่ง นายน่าขยะแขยงขนาดนี้เชียว?!”
“หัวหน้า…ลูกผู้ชายไม่เอ่ยถึงเรื่องหนหลัง ต่อมาผมก็ไม่ได้เจอคุณอีกเลย ผมนึกว่าคุณถูกแม่คุณตีจนตายไปแล้วซะอีก” นักพรตใจบริสุทธิ์ถอนหายใจ “ตอนแรกก็วางแผนว่าจะเรียนวิชาการค้าขายกับคุณ แต่คุณกลับหายตัวไป ผมเลยได้แต่เรียนวรยุทธ์แล้ว…ตอนนี้ก็รับจ้างคนอื่นเขา ช่วงนี้เงินขาดมือ เลยมาเป็นทหารรับจ้างให้เจ้าเยวี่ยเจา คุณห้ามไปหาเจ้าเยวี่ยเจาเด็ดขาดนะ เขาวางกับดักไว้แล้ว รอคอยพวกคุณอยู่!”
“นักพรตงั่ง ทำไมนายย้ายข้างเร็วขนาดนี้ล่ะ!” อี้จือฮวาเอ่ยด้วยความตะลึง
“ไร้สาระ พวกเราก็เติบโตมาในบ่อโคลนด้วยกันแต่เด็กแล้ว” นักพรตใจบริสุทธิ์เหลือบมองอี้จือฮวาแวบหนึ่ง
อี้จือฮวาเงียบไปแล้ว…
เนี่ยอู๋หมิงมองนักพรตใจบริสุทธิ์ “เป็นทหารรับจ้างอะไรกัน ต่อไปนี้มาทำงานกับฉันเถอะ จากนี้คาราวานไร้นามของฉันจะต้องรุ่งเรือง เข้าแทนที่ตระกูลเสิ่นแน่…”
“หัวหน้า ผมเชื่อคุณ ด้วยความไร้ยางอายของคุณ จะต้องไม่มีปัญหาเด็ดขาด พวกเราต้องทำตามคำสัญญาในวัยเด็กให้สำเร็จ กินของอร่อยเผ็ดร้อน ทำให้ตระกูลเสิ่นยกน้ำเสิร์ฟชาให้พวกเรา กินรังนกหูฉลาม กินถ้วยหนึ่งเททิ้งถ้วยหนึ่ง!” นักพรตใจบริสุทธิ์พยักหน้ารัวๆ
“หัวโล้น นายพูดถูก ยังคงเป็นนายที่เข้าใจฉัน!” เนี่ยอู๋หมิงเอ่ย
“หัวหน้า ตอนนี้คุณมีทุนตั้งต้นเท่าไรแล้ว” นักพรตใจบริสุทธิ์ถามด้วยความอยากรู้
“ตอนนี้ยังไม่มี” เนี่ยอู๋หมิงคิดๆ แล้วเอ่ยตอบ
นักพรตใจบริสุทธิ์เหวอไปแล้ว…
—————————————————————————————
Comments