บทที่ 146

ดอกไม้เพลิงเยือกแข็ง

 

 

ช่วงบ่าย …

 

ทันใดนั้นเองหมอกหนาก็ลอยขึ้นจากทะเลสาบร้อยพฤกษา หมอกนี้แปลกมาก แม้ว่าบางคนพยายามใช้กำลังเพื่อปักหรือตัดหมอกออกไป มันก็ไม่ขยับแม้แต่นิดเดียว หมอกนี้ดูเหมือนจะไม่ได้เป็นของโลกนี้

 

และเป็นขณะนี้เองที่กลุ่มคนรู้สึกได้ถึงความกดดัน ประตูสีขาวค่อยๆ เปิดออกด้วยตัวเอง

 

“ประตูร้อยพฤกษาเปิดออกแล้ว”

 

สามาชิกจากทั้งสี่นิกายไปที่ประตู

 

“เขตแดนร้อยพฤกษาเร้นลับนี้มีความสามารถในการเคลื่อนย้าย ใครก็ตามที่เข้าไปจะถูกส่งออกไปแบบสุ่ม จำคำของข้าไว้ให้ดี อย่าแสวงหาปัญหา แต่ก็อย่าได้กลัวปัญหาเช่นกัน หากเจ้าพบศิษย์จากนิกายอื่น อย่าต่อสู้เว้นแต่เสียจะจำเป็น แต่ถ้าถึงจำเป็นจริงๆ แล้ว แสดงความกล้าหาญของเจ้าออกมา เจ้าจะต้องตัดสินสถานการณ์ด้วยตัวเอง นอกจากนี้ ค้นหาความเป็นไปได้ทั้งหมดเพื่อเพิ่มความสามารถของเจ้า พวกเจ้าสามารถบริโภคสมุนไพรที่สามารถปรับปรุงพลังบ่มเพาะและความสามารถทางกายภาพของเจ้าได้ในทันที หากเจ้าพบอะไรที่พิเศษ เมื่อนั้นนำมันออกมา สุดท้ายนี้แล้ว ปกป้องชีวิตของเจ้าเอง ข้าหวังว่าพวกเจ้าทั้งสิบคนจะรอดชีวิตออกมา” จ้าวหวูจินให้คำแนะนำเป็นครั้งสุดท้าย

 

ตอนนี้ ประตูร้อยพฤกษาค่อยๆ เปิดออกอย่างช้าๆ เหล่าศิษย์จากนิกายปีศาจสวรรค์เข้าไปในทันที

 

สำหรับนิกายวารีคราม หลิวหวูหวงรีบวิ่งเข้าไป ตามด้วยเซี่ยวหลี่ไบ๋…

 

พริบตาเดียว ศิษย์ชั้นในของทุกนิกายก็เข้าไปยังเขตแดนร้อยพฤกษาเร้นลับ

 

“เฒ่าที่น่าเคารพทั้งสาม ตั้งแต่ที่นี่ไม่มีอะไรทำแล้ว ทำไมเราไม่มาเดิมพันกันละ?” ผู้อาวุโสใหญ่ของนิกายปีศาจสวรรค์ เหว่ยหยี่ปิงยิ้มแย้ม

 

“เราจะพนันอะไรกันดีหละ?” ดวงตาเหอเหลียนหู่สว่างขึ้น

 

จ้าวหวูจินและหญิงชราจากนิกานเร้นวิญญาณก็ดูสนใจเช่นกัน

 

เหว่ยหยี่ปิงกล่าว “มาเปรียบเทียบกันว่าศิษย์จากทั้งสี่นิกายฝ่ายไหนจะตกตายน้อยที่สุด ผู้ที่เสียหายน้อยท้ายสุดแล้วจะเป็นผู้ชนะ สามนิกายจะต้องจ่ายออกเหรียญทอง 1 ล้านเหรียญสำหรับศิษย์ที่ตายต่อคน”

 

“ข้าเอาด้วย” เหอเหลียนหู่ตอบ

 

“นิกายเร้นวิญญาณของข้าแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะสูญเสีย ข้าเอาด้วย” หญิงชราจากนิกายเร้นวิญญาณมีความมั่นใจต่อศิษย์ของเธอเป็นอย่างมาก มันเป็นความจริงที่รู้กันดีว่านิกายเร้นวิญญาณมีความเชี่ยวชาญในการลอบสังหารและมักจะทำให้ชีวิตของใครคนหนึ่งตกอยู่ในอันตราย

 

“ตั้งแต่ที่พวกเจ้าสามคนเข้าร่วม ข้าก็ไม่มีเหตุผลที่จะไม่เข้าร่วม”

 

เหรียญทองสองสามล้านเหรียญไม่นับเป็นไรสำหรับจ้าวหวูจิน ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเหรียญทองสิบล้านก็ไม่นับเป็นไร ราคาเท่านี้มันก็เพียงพอที่จะทำให้เขาคันเล็กน้อย แน่นอน เขาไม่ต้องการเป็นผู้แพ้ แต่เมื่อเทียบกับทองคำ หลี่ฟูเฉินและคนอื่นๆ นั้นมีค่ายิ่งกว่ามาก

 

“ดีมาก เหมือนว่าพวกเจ้าทุกคนจะค่อนข้างมั่นใจ แต่น่าเสียดายที่ความมั่นใจนั้นมันไร้ประโยชน์ พวกเจ้าทั้งสามคนรอจ่ายเหรียญทองให้กับข้าเสียเถอะ!” เหว่ยหยี่ปิงดูยินดีเป็นอย่างยิ่ง ในมุมมองของเขา อีกสามนิกายจะแพ้อย่างแน่นอน พวกเขาแต่ละคนจะต้องให้เหรียญทองสองสามล้านเหรียญแก่เขา เขาจะได้รับเหรียญทองมากกว่าสิบล้านด้วยการยกมือเพียงแค่มือเดียว

 

“เจ้าไม่มีทางรู้ว่าผลลัพธ์สุดท้ายจะจบลงอย่างไร” จ้าวหวูจินหัวเราะเยือกเย็น

 

***

 

ภายในเขตแดนร้อยพฤกษาเร้นลับ พลังงานจากสวรรค์และโลกนั้นหนาแน่นกว่าที่คิด มันหน่าแน่นกว่าในเมืองโลหิตปีศาจถึงหลายเท่า ไม่จำเป็นต้องมีเม็ดยาพลังฉีเพื่อบ่มเพาะก็สามารถสะสมพลังได้ตามที่ต้องการ

 

“หากข้าสามารถบ่มเพาะอยู่ในเขตแดนร้อยพฤกษาเร้นลับเป็นเวลาหนึ่งปี การก้าวหน้าขึ้นสู่ขอบเขตปฐพีก็จะง่ายขึ้น”

 

ร่อนลงบนพื้นหญ้าอย่างนุ่มนวล หลี่ฟูเฉินกระซิบกับตัวเอง

 

“หือ?! เป็นไปได้ยังไง?”

 

หลังจากที่ลงมาถึงพื้น ดวงตาของหลี่ฟู่เฉินเบิกกว้างราวกับว่าเขาเห็นบางสิ่งที่ไม่น่าเชื่อ

 

หญ้าทั้งหมดเป็นต้นสมุนไพร

 

แม้ว่าพวกมันจะเป็นสมุนไพรสีเหลืองขั้นต่ำ แต่ก้านเดียวก็มีค่าประมาณ 2 ถึง 3 เหรียญทอง

 

แต่พื้นที่นี้ทั้งหมดเต็มไปด้วยพวกมัน!

 

“ไม่ใช่ว่านี้เป็นดินแดนเหรียญทองหรือไม่?”

 

หลี่ฟูเฉินรู้สึกสับสนเล็กน้อยหลังจากมาถึงเขตแดนร้อยพฤกษาเร้นลับ

 

เขาพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อสงบสติอารมณ์ ขณะนั้นเองเขาก็หัวเราะออกมาอย่างขมขื่น

 

แม้ว่าแผ่นดินก่อนหน้าเขาทั้งหมดจะเป็นเหรียญทอง เขาก็ไม่สามารถนำมันมาได้

 

ถุงเก็บสามารถเก็บสิ่งของลงไปได้หนึ่งลูกบาศก์เมตรเท่านั้น และถึงจะบรรจุสมุนไพรสีเหลืองชั้นต่ำลงไปบนมันก็ไม่สามารถทำกำไรได้อยู่ดี

 

ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่ได้ต้องการเข้ามาเพื่อค้นหาสมุนไพรสีเหลืองขั้นต่ำ สมุนไพรระดับลึกลับขั้นต่ำเพียงต้นเดียวเทียบเท่ากับสมุนไพรสีเหลืองขั้นต่ำหนึ่งหมื่นต้น และนั้นเป็นสาเหตุที่ว่าทำไมการเข้ามาตามหาสมุนไพรระดับลึกลับนั้นถึงถูกควรกว่า

 

“ลืมมันไปซะ ข้าจะไม่มองมัน”

 

หลี่ฟู่เฉินพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะมองสมุนไพรเหล่านี้ให้เหมือนหญ้าธรรมดา

 

ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ หลังจากเดินไปหนึ่งชั่วโมง หลี่ฟูเฉินยังคงไม่สามารถออกจากที่ราบได้

 

“นี่คือดอกบัวเจ็ดดาราระดับลึกลับขั้นต่ำ มีมูลค่า 20,000 เหรียญทอง”

 

“นี่คือดอกโคงา ระดับลึกลับขั้นต่ำ มีมูลค่า 15,000 เหรียญทอง”

 

“ผลเถาเขียว ระดับลึกลับขั้นต่ำ 25,000 เหรียญทอง”

 

ข่าวลือเป็นจริง ภายในเขตแดนร้อยพฤกษาเร้นลับ สมุนไพรระดับลึกลับเป็นสิ่งธรรมดาสามัญ ในเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมง หลี่ฟู่เฉินได้พบสมุนไพรระดับลึกลับขั้นต่ำแล้วหลายชิ้น

 

มันเทียบเท่ากับเงินกว่า 70,000 เหรียญทอง

 

ขณะที่เขาเดินเล่น หลี่ฟู่เฉินเห็นสัตว์ปีศาจ

 

มันเป็นกิเลนโลหิตระดับ 2 ขั้นสูง สัตว์ปีศาจตนนี้ชอบเนื้อสัตว์และเป็นสัตว์กินเนื้อ

 

ตอนนี้ กิเลนโลหิตกำลังเคี้ยวสมุนไพรบนพื้นอย่างบ้าคลั่งราวกับว่ามันเป็นอาหารอันโอชะ

 

หลี่ฟู่เฉินหัวเราะ ดูเหมือนว่าสัตว์ปีศาจที่เข้ามาเขตแดนร้อยพฤกษาเร้นลับโดยไม่ได้ตั้งใจก็ถูกดึงดูดด้วยสมุนไพรธรรมดา ไม่ว่าจะเป็นสัตว์กินเนื้อหรือสัตว์กินพืช พวกมันก็กำลังเคี้ยวสมุนไพร

 

ยกศีรษะขึ้น กิเลนโลหิตสังเกตเห็นหลี่ฟูเฉิน

 

ดวงตาของมันส่องประกายระยิบระยับ กิเลนโลหิตพุ่งเข้าหาหลี่ฟูเฉิน

 

สัตว์กินเนื้อจะไม่สามารถซ่อนตัวจากความปรารถนาได้ มันเห็นมนุษย์เป็นอาหารอันโอชะ มันก็ไม่สามารถทำอย่างไรได้ ได้แต่มีความอยากอาหารสำหรับเนื้อมนุษย์

 

หลี่ฟูเฉินไม่ใส่ใจและยังเดินต่อไป

 

ปั๊ง!

 

ขณะที่กิเลนโลหิตกำลังจะกัดหลี่ฟุเฉิน ร่างของเขาปล่อยเจตจำนงอันร้อนแรงที่คล้ายกับจะทำลายทุกสิ่ง และส่งกิเลนเลือดบินออกไป

 

ก่อนที่มันจะถึงพื้น พลังฉีของมันทั้งหมดก็เหือดแห้งไปและตกตายลง

 

ร่างของมันไหม้เกรียมและมีควันออกมา เกล็ดของมันร่วงหล่น ไม่มีอะไรเหลือรอด

 

แม้กระทั่งเมื่อตายไปแล้ว กิเลนโลหิตตัวนี้ก็ไม่สามารถเข้าใจว่าทำไมมนุษย์ผู้นี้ถึงได้แข็งแกร่งเช่นนี้ เพียงแค่ใช้การป้องกันของพลังฉีก็เพียงพอที่จะทำให้เกิดการระเบิดจากสภาวะพลังแนร้ายแรง มันเป็นสิ่งที่แม้แต่กระทั้งนักสู้ขอบเขตปฐพีบางคนก็ไม่สามารถทำได้

 

“ดอกไม้เพลิงเยือกแข็ง ระดับลึกลับขั้นสูง  400,000 เหรียญทอง”

 

หลังจากหลายชั่วโมงผ่านไป โชคของหลี่ฟู่เฉินก็ออกมาและพบว่าเป็นสมุนไพรระดับลึกลับขั้นสูงที่หาได้ยาก ดอกไม้เพลิงเยือกแข็ง

 

ดอกไม้นี้บรรจุวิญญาณพลังฉีทั้งน้ำแข็งและเปลวไฟ ผู้ที่บ่มเพาะด้วยเทคนิคประเภทเพลิงสามารถกินดอกไม้นี้เพื่อลดอุณหภูมิร่างกายได้และหลีกเลี่ยงการเผาไหม้หรือเส้นชีพจรเหือดแห้งได้ ในขณะเดียวกันผู้บ่มเพาะเทคนิคเยือกแข็งก็สามารถกินดอกไม้นี้เพื่อปกป้องอวัยวะภายในจากการถูกแช่แข็งได้

 

ยกตัวอย่างเช่น หากหลี่ฟู่เฉินได้ฝึกฝนเทคนิคเพลิงโลหกันต์แท้จริง ด้วยร่างกายและการบ่มเพาะในปัจจุบันของเขา เขาก็สามารถไปถึงระดับที่ 15 ได้ แต่ด้วยดอกไม้เพลิงเยือกแข็งนี้ เขาอาจไปถึงระดับที่ 16 หรืออันดับที่ 17 ได้อย่างง่ายดาย

 

ใส่ดอกไม้เพลิงเยือกแข็งลงในกล่องหยกอย่างระมัดระวัง หลี่ฟู่เฉินยิ้มออกมา

 

ก้านดอกนี้อาจมีประโยชน์ในอนาคต

 

“เร็วเข้า นั้นไม่ใช่ว่าศิษย์จากวารีคราม หลี่ฟู่เฉิน?”

 

ตามขอบของทุ่งหญ้ามีศิษย์นิกายปีศาจสวรรค์สองคนค้นพบหลี่ฟู่เฉินได้โดยบังเอิญ

 

“ฮ่าฮ่า พวกเราโชคดีจริงๆ แค่คว้าถุงเก็บของของเขามาได้ และเราก็จะได้สมุนไพรมาเพิ่มอีก” ถุงเก็บของเป็นของหายากสำหรับทุกนิกายและทุกคนก็มีได้เพียงถุงเดียว หลังออกจากเขตแดนร้อยพฤกษาเร้นลับ มันก็จำเป็นต้องส่งคืน แต่ถุงเก็บที่ขโมยมาไม่จำเป็นต้องส่งคืน