บทที่ 601 อากาศกลายเป็นน้ำแข็ง

บทที่ 601 อากาศกลายเป็นน้ำแข็ง

โชคดีที่ความกังวลของหงอยู่ได้ไม่นาน กองทัพยูนิคอร์นและอัศวินฝันร้ายนั้นเร็วมาก พวกเขาเข้าใกล้เมืองดอกไม้แดงภายในเวลาไม่ถึงยี่สิบนาทีหลังจากที่พวกเขาปรากฏตัว

จากนั้นกองทัพที่น่าสะพรึงกลัวทั้งสองก็พบว่ามีเมืองหลักของผู้เล่นขนาดเล็กขวางทางอยู่ จากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็เคลื่อนพลเบนไปทางขวาเล็กน้อย และผ่านเมืองดอกไม้แดงตามด้านข้างกำแพงเมือง แม้แต่กองทัพยูนิคอร์นบนท้องฟ้า และพระราชวังฟีนิกซ์และดาบแสงหลายร้อยเล่มก็เปลี่ยนทิศทางไปเล็กน้อย ไม่ได้เข้าน่านฟ้าเหนือเมืองดอกไม้แดง ซึ่งเป็นการแสดงความเคารพและให้เกียรติ ถึงจะไม่จำเป็นต้องเคารพกิดล์เล็ก ๆ เช่นกิลด์ดอกไม้แดงซึ่งไม่ได้อยู่ในกระแสหลักก็ตาม

“หง ฉันจะให้โอกาสเธอในการส่งคนเหล่านั้นมาอีกครั้ง มิฉะนั้น อย่าโทษฉันที่จะถล่มเมืองดอกไม้แดงของเธอล่ะ!”

ใต้เมืองนี้ กิลด์ปีศาจนรกก็สงบลงหลังจากเกิดความโกลาหลชั่วครู่ ท้ายที่สุด เมื่อเผชิญกับกองทัพระดับนี้ทั้งบนท้องฟ้าและบนพื้นดิน ไม่มีผู้เล่นหรือกิลด์ใด ๆ ที่ไม่ตกใจได้ แต่เห็นได้ชัดว่าพวกเขาได้รับข่าวบางอย่าง ดังนั้นจึงดำเนินการจัดทัพปิดล้อมเมืองต่อ

ทันใดนั้น ชายวัยกลางคนก็เดินออกจากกลุ่มผู้เล่นกิลด์ปีศาจนรก เขาเงยหน้าขึ้นและตะโกนเสียงดังใส่หงที่อยู่เหนือเมือง ไม่ยากเลยที่จะได้ยินน้ำเสียงที่พอใจเล็กน้อยของเขา ตัวละครของเขาถูกเรียกว่า ‘จักรพรรดิปีศาจ’ หัวหน้ากิลด์ปีศาจนรก

“ถ้ามีปัญญา จะประกาศสงครามก็ได้ เอาที่สบายใจ” หงนั้นโหดเหี้ยมมาก และไม่แม้แต่จะมองปีศาจนรกด้วย

“ฉันให้โอกาสเธอแล้วนะ ถ้าเธอไม่รู้ว่ามีอะไรผิดปกติ ฉันก็ขอบอกเธอว่า กิลด์ปีศาจนรกของเราได้เข้าร่วมกับพันธมิตรทางใต้แล้ว และเมื่อครู่ก็บังเอิญที่พันธมิตรทางใต้กำลังเดินทางผ่านพอดี และฉันสามารถยืมกองทหารสักกองเพื่อทำลายเมืองดอกไม้แดงของเธอได้” จักรพรรดิปีศาจเย้ยหยัน เขาน่าจะอายุประมาณสี่สิบต้น ๆ และรูปร่างหน้าตาของเขาดูธรรมดา สิ่งเดียวที่โดดเด่นคือสัตว์ขี่ของเขาคือสัตว์ขี่ฝันร้าย ซึ่งเหมือนกับอัศวินฝันร้ายแห่งกิลด์กางเขนเหล็ก ไม่รู้ว่าเขาไปหามันมาจากไหน

“ทำเป็นพูดจาใหญ่โต ปีศาจนรกอย่างนายสามารถระดมพลังของพันธมิตรภาคใต้ได้เหรอ? อย่ายกตนสูงไป คนเหล่านี้ได้เข้าร่วมชมรมดอกไม้แดงของเราแล้ว พวกเขาคือสมาชิกชมรมดอกไม้แดงของฉัน ถ้าคิดจะลงไม้ลงมือกับพวกเขา ก็ต้องผ่านเมืองดอกไม้แดงของฉันไปก่อน”

ในฐานะหัวหน้ากิลด์ หงก็ไม่ใช่คนขี้ขลาดและเยาะเย้ยอีกฝ่ายกลับทันที ซึ่งทำให้โกวซานที่อยู่ด้านหลังประทับใจ

“ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาสินะ! เธอหาเรื่องเอง อย่ามาเสียใจกับฉันทีหลังแล้วกัน!” ใบหน้าของจักรพรรดิปีศาจเปลี่ยนเป็นมืดมน กองทัพก็พุ่งมา

“พี่หง เขาสามารถระดมคนของพันธมิตรทางใต้ได้จริงเหรอ? ถ้าเป็นแบบนั้น ด้วยความแข็งแกร่งของพันธมิตรทางใต้ เมืองดอกไม้แดงของเราอาจต่อกรไม่ไหว!!”

โกวซานมองไปที่ด้านหลังของจักรพรรดิปีศาจอย่างไม่สบายใจเล็กน้อย

“อย่ากังวล ถ้าเขามีสามารถทำได้จริง เขาคงจะกวาดล้างกิลด์ของเราเพื่อครองเมืองปีศาจแดงไปนานแล้ว นายไม่เห็นเหรอว่าเขาไม่กล้าแม้แต่จะประกาศสงคราม มันแค่เป็นการขู่เท่านั้น”

อย่างไรก็ตาม หงก็สงบมาก

“พลธนูมานี่ที ใช้สกิลตาเหยี่ยวมองไปที่ฝั่งจักรพรรดิปีศาจ แล้วดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับฝั่งเขา”

อย่างไรก็ตาม โกวซานยังคงไม่สบายใจและเอื้อมมือออกไปเพื่อเรียกนักธนูให้ส่องดูเขาด้วยสกิลการมองระยะไกล

กองทัพยูนิคอร์นปกคลุมท้องฟ้า และอัศวินฝันร้ายไม่สามารถมองจุดสิ้นสุด นักดาบโบราณที่ทรงพลัง แม้แต่หัวหน้ากิลด์มิดซัมเมอร์ เจ้าผู้ครองทางใต้และเทพธิดาอันดับหนึ่งของฮัวเซีย และแอนติควิตี้ก็นั่งรถม้าฟีนิกซ์มาด้วยตัวเอง อาจกล่าวได้ว่าเป็นกองกำลังหลักของพันธมิตรภาคใต้ซึ่งเป็นกองกำลังที่ใหญ่เป็นอันดับสองในเขตแอนติควิตี้ได้ออกสำรวจ

ในฉากที่น่าสะพรึงกลัวนอกเมืองดอกไม้แดง ไม่มีใครสามารถรู้สึกสบายใจได้อย่างแท้จริง

ผู้เล่นของกิลด์ปีศาจนรกนอกเมืองยังคงสงบนิ่งได้ เพราะพวกเขาเข้าร่วมพันธมิตรทางใต้และเป็นหนึ่งในนั้นด้วย แต่ผู้เล่นของชมรมดอกไม้แดงในเมืองยังคงวุ่นวาย

“ไม่ดีแล้ว! หัวหน้ากิลด์! หัวหน้าหน่วยสาม! จักรพรรดิปีศาจได้เข้าไปในกองทัพของกางเขนเหล็กและกำลังคุยกับบุคคลที่ดูเหมือนเป็นระดับสูงของกางเขนเหล็กด้วย!” นักธนูที่ถูกเรียกตัวมาก่อนหน้านี้ได้ยินการสนทนาระหว่างหงกับจักรพรรดิปีศาจ และรู้ว่าจักรพรรดิปีศาจกำลังจะระดมกองกำลังของพันธมิตรทางใต้

“อ่านปากพวกเขาออกมั้ยว่าคุยอะไร?” หงถามพลางขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ฉันอ่านไม่ออก แต่คนระดับสูงของกางเขนเหล็กกวักมือเรียกและหยุดอยู่ในทีม” นักธนูรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย และเขาไม่รู้วิธีอ่านปาก เขาจะสามารถเห็นสิ่งที่คนอื่นพูดจากระยะไกลได้อย่างไร? เขาสามารถเห็นจักรพรรดิปีศาจที่มีรอยยิ้มที่อ่อนน้อมถ่อมตน พูดคุยกับผู้อาวุโสของกิลด์กางเขนเหล็กและผู้อาวุโสของกิลด์กางเขนเหล็กโบกมือเพื่อหยุดทีม

“ไม่ดีแล้ว! พี่หง! อัศวินของกางเขนเหล็กกำลังมาหาเรา!” โกวซานมองไปรอบ ๆ และพูดด้วยความตกใจ

ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น แต่ตอนนี้ทุกคนได้เห็นแล้ว ในตอนแรก กองทหารของกิลด์กางเขนเหล็กที่ผ่านเมืองดอกไม้แดง ก็แตกทัพออกและมุ่งหน้าไปยังเมืองดอกไม้แดง ด้วยจำนวนเกินสองแสนคน มันคือทีมที่หยุดเพียงแค่การกวักมือเรียกของกิลด์กางเขนเหล็กระดับสูง

“อะไรนะ?!”

หงก็ประหลาดใจเช่นกัน เธอมองไปทางนั้น แน่นอนว่าอัศวินฝันร้ายกำลังมุ่งหน้ามายังเมืองดอกไม้แดง คาดว่ามีจำนวนสองแสน อาจไม่เด่นนักในกองทัพของกิลด์กางเขนเหล็ก แต่จำนวนสองแสนนั้นเพียงพอที่จะกลบหน้าเมืองดอกไม้แดงได้ ที่ที่ฝันร้ายก้าวผ่าน ควันดำก็พวยพุ่งออกมา และทุ่งหญ้าก็เกือบจะกลายเป็นที่รกร้างว่างเปล่า

“หง อย่าโทษฉันที่ไม่ให้โอกาสเธอ เธอหาเรื่องเองนะ หลังจากผ่านไปสามสิบนาที กิลด์ดอกไม้แดงจะไม่มีอยู่ในเมืองปีศาจแดงอีกต่อไป”

อัศวินฝันร้ายนั้นเร็วเกินไป เดิมทีพวกเขาก็อยู่ใกล้อยู่แล้ว และตอนนี้พวกเขามุ่งมาถึงนอกเมืองดอกไม้แดงในชั่วพริบตา จักรพรรดิปีศาจเป็นผู้นำทัพกลับมาที่เมืองดอกไม้แดง พร้อมประกาศเริ่มสงครามกิลด์ทุกเมื่อ เห็นได้ชัดว่าจักรพรรดิปีศาจพร้อมที่จะเริ่มประกาศสงคราม

“รอก่อน รอสักครู่ก่อนที่จะประกาศสงคราม” ราชาปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ไม่ได้มาคนเดียวในคราวนี้ มีผู้เล่นอัศวินอยู่ข้าง ๆ เขา สวมชุดเกราะหนักสีเข้มและชี่สัตว์ฝันร้ายที่พ่นไฟออกมา เป็นผู้เล่นระดับสูงของกิลด์กางเขนเหล็กที่เพิ่งคุยกับจักรพรรดิปีศาจ และชื่อตัวละครคือ ‘อัศวินโต๊ะกลม’

“หัวหน้า ทำไมคุณยังไม่ประกาศสงครามล่ะ? ด้วยความแข็งแกร่งของกิลด์กางเขนเหล็กของคุณ คุณสามารถพิชิตเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้ได้ในไม่กี่นาทีไม่ใช่เหรอ?”

จักรพรรดิปีศาจเปลี่ยนท่าทีที่จองหองของเขาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดนั้น และหันไปถามอัศวินโต๊ะกลมข้าง ๆ อย่างถ่อมตน

“จะมีการประกาศพื้นที่ของระบบเมื่อมีการประกาศสงคราม จะมีการเคลื่อนไหวมากเกินไป รอสักครู่แล้วรอให้กองทัพสำรวจออกจากพื้นที่นี้เพื่อไม่ให้ดึงดูดความสนใจมากเกินไป ฉันระดมอัศวินส่วนตัวมาและไม่อยากสร้างปัญหาให้ตัวเอง”

อัศวินโต๊ะกลมตอบ น้ำเสียงของเขาไม่ดัง และเขาไม่ได้มองดูเมืองดอกไม้แดงที่อยู่ตรงหน้าเขา แต่มองไปที่ทิศทางที่กองทัพพันธมิตรกำลังมุ่งหน้าไปราวกับว่าเขาไม่ได้ให้ความสนใจกับเมืองเล็ก ๆ ตรงหน้าเขาเลย

อัศวินฝันร้ายแห่งกิลด์กางเขนเหล็กที่อยู่นอกเมืองกำลังรอคอยอย่างเตรียมพร้อม จำนวนสองแสนนั้นล้นหลาม แม้ว่าจะถือได้ว่าเป็นแควเล็ก ๆ เมื่อเทียบกับคลื่นที่ปกคลุมท้องฟ้าและดวงอาทิตย์ซึ่งอยู่ไม่ไกลแต่สำหรับเมืองเล็ก ๆ อย่างเมืองดอกไม้แดง ก็เพียงพอแล้วที่จะทำลายสงครามเหมือนสิงโตต่อสู้กับกระต่าย

ผู้เล่นกิลด์ปีศาจนรกก็หยิ่งผยอง ราวกับจอมวายร้ายที่มีความทะเยอทะยาน จิ้งจอกและเสือ ไม่นานมานี้ พวกเขามองดูชมรมดอกไม้แดงด้วยความเท่าเทียมกัน แต่ตอนนี้พวกเขาอยู่สูงกว่าแล้ว และการหารือจบที่เดิมพันว่าเมืองดอกไม้แดงจะสามารถอดทนได้เพียงไม่กี่นาที และยิ่งไปกว่านั้น พวกเขายังคงคุยกันถึงการจัดสรรทรัพยากรของชมรมดอกไม้แดงหลังจากที่ชมรมดอกไม้แดงถูกทำลาย

กิลด์ชมรมดอกไม้แดงและกิลด์ปีศาจนรกเติบโตมาด้วยกัน จักรพรรดิปีศาจและดอกไม้แดงบาดหมางกันมานานแล้ว และเขาถือว่าดอกไม้แดงเป็นเสี้ยนหนามในสายตาของเขามานานเช่นกัน

และตอนนี้ช่วงเวลาแห่งการทำลายดอกไม้แดงก็อยู่ตรงหน้าเขาแล้ว จักรพรรดิปีศาจอดไม่ได้ที่จะนึกถึงฉากที่หัวหน้ากิลด์ดอกไม้แดงก้มหัวให้เขา และจักรพรรดิปีศาจก็อดเผยรอยยิ้มที่มีความสุขบนใบหน้าของเขาไม่ได้

ผู้เล่นของชมรมดอกไม้แดงในเมืองต่างตื่นตระหนก และความกังวลของทุกคนก็ตึงเครียด เมื่อมองดูฉากนอกเมือง หัวใจของพวกเขาเหมือนกัน และพวกเขาไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย ระดับพลังของกิลด์กางเขนเหล็กคืออะไร?

นั่นคือตัวตนที่เคยถึงจุดสูงสุดของเจ้าผู้ครอง! แม้ว่าตอนนี้จะลดลงแล้ว แต่ก็ยังเป็นหนึ่งในมหาอำนาจสูงสุดในแอนติควิตี้!

ชมรมดอกไม้แดงเป็นเพียงกิลด์ขนาดเล็ก เรียกว่าเป็นกิลด์ชั้นสามนั้นยังออกจะดีไปด้วยซ้ำ จำนวนผู้เล่นสายต่อสู้ในกิลด์ทั้งหมดไม่เกินห้าหมื่นคน ในบรรดาห้าหมื่นคนเหล่านี้ผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่ไปถึงขั้นที่สองมีไม่เกินครึ่ง เมื่อเผชิญหน้ากับยักษ์ใหญ่อย่างกิลด์กางเขนเหล็กก็ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะอธิบายว่ามันเป็นตั๊กแตนตำข้าวเอาไปเทียบกับรถ

ไม่ต้องพูดถึงว่ากิลด์กางเขนเหล็กได้ปล่อยทัพย่อยกว่าสองแสนคนไว้นอกเมือง ต่อให้จะมีหนึ่งแสนหรือแม้แต่ห้าหมื่นก็ตาม เมืองดอกไม้แดงนี้ไม่สามารถต้านทานได้ ความเหลื่อมล้ำในพลังต่อสู้นั้นมากเกินไป พลังต่อสู้ไม่ได้อยู่ระดับเดียวกันเลย

ยิ่งไปกว่านั้น คนสองแสนคนเหล่านี้เป็นเพียงอัศวินกลุ่มเล็ก ๆ ของกิลด์กางเขนเหล็กและกิลด์กางเขนเหล็กทั้งหมดเป็นเพียงกองกำลังของพันธมิตรทางใต้เท่านั้น! แผ่นดินจม มีควันดำเต็มท้องฟ้า! นั่นคือกองทัพสำรวจหลักของพันธมิตรทางใต้ เพียงพอที่จะล้มล้างเขตแอนติควิตี้ทั้งหมด!

นอกเมือง อัศวินฝันร้ายของกิลด์กางเขนเหล็กจำนวนสองแสนคนที่เป็นความน่าหวาดกลัวต่อเมืองดอกไม้แดง เป็นเพียงเศษภูเขาน้ำแข็งของกองทัพสำรวจหลัก และมีเพียงหยดเดียวของกองทัพพันธมิตรทางใต้ เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้อากาศค้างและบรรยากาศกดทับจนถึงจุดเยือกแข็ง

พวกเขาจะต่อสู้กับสมาพันธ์ได้หรือไม่? ช่างเป็นเรื่องตลก! พันธมิตรทางใต้ก็เพียงพอที่จะล้มล้างการดำรงอยู่อันน่าสะพรึงกลัวในเขตแอนติควิตี้ได้!

ยักษ์ใหญ่ที่สามารถอาละวาดไปทั่วโลกของเกมได้อย่างแท้จริง! แล้วพวกเขาคืออะไร?

ทั้งเมืองดอกไม้แดงเงียบ ราวกับว่าเขาได้ยินเสียงหายใจของผู้เล่นโดยรอบ แม้แต่ช่องแชตกิลด์ก็เงียบสนิทและไม่มีใครพูด

มีเพียงหงที่อยู่ด้านบนสุดของเมืองเท่านั้นที่ดูปกติ เธอยังคงดูสงบราวกับว่าเธอไม่ได้ให้ความสนใจกับปีศาจนรกนอกเมืองตั้งแต่ต้นจนจบ ซึ่งทำให้โกวซานที่อยู่ข้าง ๆ เธออดไม่ได้ที่จะประทับใจ และชื่นชมอย่างสุดซึ้ง

อย่างที่หัวหน้ากิลด์คาดหวังได้ เธอมีความตั้งใจแน่วแน่ และคาดว่าปีศาจนรกจะมีพลังมหาศาลไว้แค่ขู่และไม่กล้าประกาศสงครามเลย

อย่างไรก็ตาม ความคิดของโกวซานที่เพิ่งเกิดขึ้นในหัวของเขา เมื่อได้ยินเสียงที่จู่ ๆ ก็ดังก้องทั่วท้องฟ้า และการประกาศระดับภูมิภาคก็ดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า…