(WN) I’m the Evil Lord of an Intergalactic Empire! 17

Now you are reading (WN) I’m the Evil Lord of an Intergalactic Empire! Chapter 17 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

บ้านราเซล

 

มีสาเหตุหลายอย่างที่ทำไมบางคนถึงทิ้งลูกหลานไว้กับครอบครัวหลังอื่น

 

หนึ่งในนั้นคือเพื่อให้พวกเขาเติบโตอย่างเหมาะสมภายใต้สภาพแวดล้อมที่เข้มงวดชั่วขณะหนึ่ง แต่สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือความเป็นไปได้ในการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัวต่างๆ

 

ถึงได้ให้ลูกหลานไปอยู่ในบ้านที่มีความมั่นคง สร้างความสัมพันธ์ที่ทั้งสองฝ่ายจะได้รับประโยชน์ในอนาคต

 

เด็กบางคนได้รับเลือกให้อยู่ในบ้านที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกันอยู่แล้ว แต่ตัวการฝึกอบรมเองก็ยังมีความสำคัญมาก

 

ผมกำลังทำงานของวันนี้ในสำนักงานให้เสร็จโดยได้รับความช่วยเหลือจากอามากิ

 

หุ่นยนต์แม่บ้านนั้นสุดยอดมาก

 

เอกสารทั้งหมดของผมเสร็จสมบูรณ์อย่างง่ายดาย

 

ในจักรวรรดิ การปกครองด้วยการช่วยเหลือของเอไอและหุ่นยนต์เป็นสิ่งที่ผิดปกติ

 

มันเป็นเพราะพวกเอไอก่อกบฏและโค่นล้มมนุษยชาติในอดีต นำไปสู่การด้อยค่าและถูกใช้งานให้น้อยที่สุดในปัจจุบัน

 

เดิมทีผมควรจะมีข้าราชบริพารและผู้ใต้บังคับบัญชาจำนวนมากให้ใช้งาน แต่บ้านเบนฟิลด์ขาดกำลังคนอย่างชัดเจน

 

นี่เป็นความผิดของพ่อแม่และปู่ย่าตายายของผม

 

จากมุมมองของผม พวกเขาไร้ความสามารถ

 

พวกเขาละทิ้งดินแดนที่เสื่อมโทรมและหนีไปใช้ชีวิตอย่างหรูหราในเมืองหลวงของจักรวรรดิ

 

อย่างไรก็ตาม มันเป็นเพราะพวกเขาทำให้ผมเกิดมาพร้อมกับข้อได้เปรียบมากมาย ดังนั้นผมจึงไม่สนใจจริงๆ ที่พวกเขาทิ้งไป

 

ไม่ต้องพูดถึงความจริงที่ว่าผมมีไกด์อยู่ข้างๆ

 

เขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่คอยเฝ้าดูผมตลอดเวลาในขณะที่ให้การสนับสนุนอยู่เรื่อยๆ

 

‘บริการหลังการขาย’ ที่เขามอบให้ผมเป็นเครื่องพิสูจน์ ดังนั้นเขาจึงเป็นคนที่ผมเคารพสุดใจ

 

ผมต้องแน่ใจว่าจะขอบคุณเขาในวันนี้เช่นกัน

 

ขณะที่ผมครุ่นคิดเช่นนั้น อามากิก็รายงาน

 

“นายท่าน สถานที่สำหรับการฝึกของคุณได้รับการเลือกแล้ว”

 

“อย่างนั้นเหรอ? คุณเลือกที่ไหน?”

 

ด้วยร่างกายที่เป็นเด็กของผม ผมเริ่มหมุนเก้าอี้ที่นั่งเป็นวงกลม

 

“…คุณดูไม่ค่อยสนใจ”

 

อามากิซึ่งมองมาที่ผมด้วยสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย แค่ผมไปเรียนต่างประเทศอยู่ที่บ้านหลังอื่น มันก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษนิ

 

“ก็คงงั้น ผมไม่เห็นความจำเป็นเลย เห็นได้ชัดว่าเมื่อไปฝึกที่บ้านคนอื่น จะถูกบังคับให้เอาใจพวกเขาและปล่อยให้พวกเขาอยู่อย่างหรูหราในระหว่างการเข้าพัก  

ไบรอันบอกผมว่าพ่อของผม ตอนไปแทบไม่ได้อบรมอะไรเลย”

 

อีกอย่าง ดูเหมือนพ่อของผมจะไปเที่ยวเล่นตลอดสามปีของการเรียน

 

เห็นได้ชัดว่านี่คือวิธีที่บ้านส่วนใหญ่เป็นในปัจจุบัน

 

คงจะดีถ้าได้ไปบ้านที่มีชื่อเสียงโด่งดังจากการฝึกฝนที่จริงจัง

 

“คุณรับได้กับการฝึกแบรมแบบนั้นไหม? ถ้าไม่ก็สามารถบอกดิฉันได้ แต่เราได้ตกลงกับทางนั้นไปแล้ว หากเรายกเลิกตอนนี้ ชื่อเสียงของนายท่านจะต้องเสียหายอย่างแน่นอน”

 

“ไม่ต้องหรอก มันก็เหมือนกันทุกที่ ‘ถ้าคุณให้เงินฉันเยอะ ฉันยินดีที่จะต้อนรับคุณ’ มันอาจจะไม่สะดวกที่อยู่บ้านของคนอื่น แต่ผมจะอดทน…มันแค่สามปีเองนี่”

 

ปัจจุบันการฝึกอบรมเป็นเพียงชื่อ

 

จะมีบ้านซักกี่หลังที่จริงจังกับการฝึกอบรม?

 

“เอาล่ะ ทำยังไงก็ได้ ผมไม่ต้องการที่จะถูกบังคับให้สร้างความบันเทิงให้กับเด็กเหลือขอนิสัยเสีย”

 

ผมจะทำให้ดีที่สุดเพื่อเตรียมตัวรับมือลูกของขุนนางเหล่านั้นในอนาคต  

 

“ถ้าเป็นคำสั่งของนายท่าน ดิฉันก็จะลองดู”

 

“ไม่เป็นไร ผมจะปล่อยเรื่องนี้ให้กับคุณและไบรอัน”

 

ถ้าผมสามารถผลักปัญหาให้คนอื่นได้ผมจะทำ

 

“ว่าแต่ ผมจะต้องไปบ้านของใครล่ะ?”

 

“มันเป็นบ้านไวเคานต์เรเซล เป็นสถานที่เรียนยอดนิยม ที่รับคนหลายสิบคนทุกปี มีทรัพยากรมากมายจากดวงจันทร์และดาวเคราะห์จำนวนมากที่พวกเขาครอบครอง อีกทั้งยังมีเทคโนโลยีการประมวลผลที่พัฒนาขึ้นอย่างยอดเยี่ยม”

 

คำอธิบายที่อามากิให้มาทำให้ดูเหมือนบ้านที่ร่ำรวยมาก

 

แต่มีบางอย่างแปลกๆ

 

จากไฟล์ของพวกเขา เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีทรัพยากรมากมาย แต่มีดาวเคราะห์ที่อาศัยอยู่ได้น้อย

 

ดูเหมือนว่าพวกเขาจะสร้างอาณานิคมอวกาศขึ้นมาสองสามแห่ง แต่ถึงแม้พวกเขาต้องการขยายพื้นที่อาศัยออกไปเพิ่มเติม พวกเขาก็ทำไม่ได้เพราะพื้นที่รอบๆ นั้นเป็นของลอร์ดคนอื่น

 

“ตระกูลไวเคานต์มีกองทัพที่แข็งแกร่งแต่มีขนาดเล็ก ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเน้นที่ความสำคัญของความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลกับบ้านหลังอื่นๆ ทำให้พวกเขากลายเป็นจุดหมายปลายทางยอดนิยมสำหรับการฝึกอบรม”

 

“บ้านของเราสามารถแตกแขนงออกไปสู่ดาวดวงอื่นได้หรือไม่”

 

“เป็นไปได้ ไม่เหมือนบ้านไวเคานต์ อาณาเขตของเรามีดาวเคราะห์บุกเบิกที่เหมาะสมอยู่แล้ว”

 

หากเป็นกรณีนี้ ผมก็อยากจะเริ่มเตรียมการตั้งถิ่นฐานใหม่เร็วๆ นี้

 

มีเพียงปัญหาเดียว คือ การพัฒนาดาวในปัจจุบันของผมยังไม่เสร็จสิ้น

 

ไม่ต้องสงสัยเลย การพัฒนาของดาวเคราะห์หลักของผมจะช้าลงถ้าผมเริ่มเอาทรัพยากรไปพัฒนาที่อื่น

 

“แม้ว่าดาวเคราะห์หลักของเราจะยังคงพัฒนาอยู่ แต่เราสามารถขยายออกไปได้”

 

“ท่านเลียม ท่านกำลังจะเริ่มต้นการศึกษาเต็มรูปแบบที่จะบังคับให้ท่านไม่อยู่จากดินแดนแห่งนี้เป็นเวลาสองสามปี ขอแนะนำว่าอย่าพึ่งเริ่มดำเงินการใดๆในตอนนี้”

 

ขณะที่ผมไม่อยู่อามากิแนะนำให้ผมไม่พยายามลงทุนในกิจการใหม่

 

…ผมคิดว่าเธอพูดถูก

 

“นโยบายปัจจุบันของเราเป็นสิ่งที่เหมาะสมอยู่แล้ว ดังนั้นผมคิดว่าไม่จำเป็นต้องทำแบบบ้านราเซล อย่างไรก็ตาม ฉันตั้งตารอที่จะได้เห็นว่าอาณาเขตของพวกเขาแตกต่างจากของเรามากแค่ไหน”

 

“ก่อนหน้านั้น คุณยังต้องใช้แคปซูลการศึกษาอีกนิดหน่อยก่อนจะไป…”

 

“–โอเค แล้วเจอกันนะ”

 

ในจักรวาลนี้ มีสิ่งที่เรียกว่าแคปซูลการศึกษา

 

พวกมันเป็นสิ่งของลึกลับที่คุณสามารถขังเด็กไว้ภายใน เป็นเวลาหลายเดือนถึงหลายปี!  

 

ร่างกายของพวกเขาจะแข็งแกร่งขึ้นและความรู้จะถูกอัดแน่นอยู่ในหัวของพวกเขา

 

อย่างไรก็ตาม คุณไม่สามารถพึ่งได้แต่ของแบบนั้น

 

เมื่อออกจากแคปซูลแล้ว คุณต้องทำกายภาพบำบัดพร้อมทบทวนทุกสิ่งที่คุณได้เรียนรู้

 

หลายคนละเลยสิ่งนี้โดยคิดว่าไม่มีความหมาย แต่ความแตกต่างระหว่างผู้ที่ทำกับผู้ที่ไม่ได้ทำนั้นแตกต่างกันมาก

 

“ผมจะต้องอยู่ในนั้นนานแค่ไหน”

 

“มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆ เท่านั้น โปรดวางใจและปล่อยให้ทุกอย่างเป็นหน้าที่ของดิฉันขณะนอนหลับ”

 

“ฉันไว้ใจคุณ”

 

◇ ◇ ◇

 

ดาวเคราะห์หลักของบ้านราเซล

 

หัวหน้าบ้าน แรนดอล์ฟ เซรา ราเซล[Randolph Sera Razel] ได้รวบรวมข้าราชบริพารของเขาไว้ในห้องประชุม

 

พวกเขากำลังยืนยันลูกหลานขุนนางที่จะลงทะเบียนในบ้านของพวกเขาในปีหน้า

 

ข้อมูลที่แสดงแสดงจำนวนเงินและทรัพยากรที่แต่ละบ้านขุนนางและเด็กแต่ละคนส่งมา

 

แม้ว่าบ้านราเซลจะเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นที่เหมาะสำหรับการฝึกอบรมเด็กๆ แต่ก็ยังคงเป็นธุรกิจ

 

“อืม… จนถึงตอนนี้ ยังไม่มีใครที่โดดเด่นเข้าร่วมกับเราในปีงบประมาณหน้า”

 

มีเด็กใหม่มากมาย พวกเขาจะต้องพิจารณาด้วยว่าควรค่าแก่การสร้างความสัมพันธ์กับพวกเขาหรือไม่

 

พวกเขาจะทำทุกอย่างเพื่อเสริมสร้างความสัมพันธ์กับบ้านที่มีประโยชน์ แต่ในทางกลับกัน พวกเขาค่อนข้างละเลยบ้านที่พวกเขาเห็นว่าไร้ประโยชน์

 

“ท่านลอร์ดแรนดอล์ฟ ดังที่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่าลูกชายคนโตของบ้าน เอ็กซ์เนอร์ จะมาที่โรงเรียนของเราเพื่อรับการฝึกอบรม พวกเขายังส่งของขวัญมากมายด้วย”

 

แต่แรนดอล์ฟหมดความสนใจทันทีหลังจากดูข้อมูลของบ้าน เอ็กซ์เนอร์

 

“ไม่มีประโยชน์ที่จะสร้างความสัมพันธ์กับขุนนางจากชายแดน”

 

“โอ้ แต่ฉันคิดว่าบ้านของเอ็กซ์เนอร์ มีศักยภาพมากมายสำหรับการพัฒนาในอนาคต”

 

“ ‘ศักยภาพในการพัฒนา’ มีความสำคัญรอง เราต้องเน้นสร้างความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกับบ้านที่แข็งแกร่งในปัจจุบัน ”

 

ไม่คุ้มในการเสียเวลาด้วย

 

อย่างไรก็ตาม พวกเขายินดีรับของขวัญที่ส่งมา

 

เมื่อมีการหารือเกี่ยวกับแผนในอนาคตในห้องประชุม ทุกคนก็หยุดเคลื่อนไหวทันที

 

สิ่งนี้เกิดขึ้นขณะที่พวกเขากำลังจะตรวจสอบข้อมูลของเลียม

 

“ฮ่าฮ่า…ฮ่าฮ่าฮ่า!”

 

จากประตูหน้าห้องประชุม ไกด์ก็ปรากฏตัวขึ้น

 

เขาเดินทะลุประตูราวกับไม่มีมันอยู่ เขาไม่จำเป็นต้องเปิดมันด้วยซ้ำ

 

“ในที่สุดฉันก็สามารถแก้แค้นได้! เอาล่ะเลียม มาดูกันว่าข้อมูลของคุณเป็นอย่างไร!”

 

เป็นไกด์ที่ทำให้คนในห้องยังไม่ได้ดูข้อมูลของเลียม

 

เมื่อดูสถิติ ไกด์ก็ประหลาดใจ

 

มีเงินทุนและทรัพยากรจำนวนมหาศาลที่เตรียมไว้

 

อามากิและไบรอันเป็นคนเตรียมสิ่งเหล่านี้ แม้ว่ามันจะเป็นจำนวนที่เยอะมาก แต่นั่นก็แสดงให้เห็นว่าพวกเขาต้องการให้เลียมได้รับการปฏิบัติอย่างดีที่นั่นมากแค่ไหน

 

ไม่ต้องพูดถึงชื่อเสียงที่โด่งดังและทรัพย์สินส่วนตัวของเขา

 

ดูเหมือนว่าเมืองหลวงของจักรวรรดิจะให้ความสำคัญกับการกำจัดโจรสลัด

 

“บัดซบ ดูดีนี่! แต่ไม่มีอะไรที่ฉันแก้ไขไม่ได้”

 

ไกด์มีความสามารถในการปลอมแปลงและดัดแปลงข้อมูล

 

อย่างไรก็ตาม พลังของไกด์ในปัจจุบันมีจำกัด เขาไม่สามารถเปลี่ยนข้อมูลได้ทั้งหมด

 

“–ทั้งหมดเป็นเพราะเลียม ตอนนี้ฉันทำได้แค่เพียงดัดแปลงเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น”

 

แต่ในขณะที่เขาดูข้อมูล เขาก็ไปเจอไฟล์ของใครบางคนชื่อ ปีเตอร์ เซรา พีตัค[Peter Sera Peetak]

 

“-โอ้?”

 

เมื่อดูข้อมูล ดูเหมือนว่าเขาจะมาจากบ้านระดับเดียวกับเลียม

 

อย่างไรก็ตาม สถานะต่างๆของเขาอยู่ในระดับที่น่าสลดในทุกด้าน

 

“น่าสนใจ… ฉันจะสลับรูปกับชื่อของพวกเขา”

 

เป็นผลให้ทุกอย่างในข้อมูลของเลียม สลับกับของปีเตอร์

 

เมื่อไกด์ควบคุมเวลา จริงๆแล้วเขาแค่ชะลอความสามารถของทุกคนในการประมวลผลข้อมูล

 

เขาไม่ได้หยุดเวลาจริงๆ

 

ขณะที่แรนดอล์ฟและพวกพ้องของเขาเริ่มเคลื่อนไหวตามปกติอีกครั้ง พวกเขาไม่ทันเห็นไกด์

 

“อันต่อไปนี่แย่มากทีเดียว…”

 

แรนดอล์ฟเริ่มขยี้ตาอย่างเหนื่อยๆ

 

“ทุกๆปี ลูกหมาบางตัวพยายามสร้างสัมพันธ์กับบ้านของเรา ลอร์ดแรนดอล์ฟ เราจะปฏิเสธพวกเขาไหม”

 

“เราได้ให้การยืนยันว่าเราจะยอมรับพวกเขาแล้ว ถ้าเราปฏิเสธพวกเขาตอนนี้ เราก็จะทำลายชื่อเสียงของเราเท่านั้น

เราจะยอมรับพวกเขา แต่เราจะปฏิบัติต่อพวกเขาแบบเดียวกับที่เราปฏิบัติกับเด็กของอัศวินก่อนหน้านี้”

 

แม้เลียมจะได้รับเหรียญรางวัลที่เมืองหลวง แต่จักรวรรดิมีขนาดใหญ่เกินไป มีหลายกรณีที่ไม่สามารถรับข้อมูลได้ทั่วถึง

 

หลายคนก็ได้รับเหรียญรางวัลจากเมืองหลวงเช่นกัน มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะรู้ทั้งหมด

 

ไกด์หัวเราะคิกคัก

 

“เนื่องจากนี่คือการฝึกอบรมอันล้ำค่าของคุณ ฉันหวังว่าคุณจะสนุกกับการฝึกฝนที่ทรหด! ฉันต้องการเปลี่ยนอีกซัหน่อย แต่ฉันต้องเก็บพลังงานเอาไว้บ้าง”

 

ขณะที่ไกด์เดินผ่านผนังห้องประชุม แรนดอล์ฟเลิกสนใจเลียมและมองดูข้อมูลของเด็กคนอื่นๆ ต่อไป

 

◇ ◇ ◇

 

ณ มหาวิทยาลัยแห่งชาติของเมืองหลวงจักรวรรดิ

 

คริสเตียน่า-เทีย กำลังเข้าเรียนในโรงเรียนดังกล่าว

 

เธออยู่ที่นี้เพื่อรับคุณสมบัติที่จำเป็นในการเป็นอัศวินจักรวรรดิ

 

ใช้เวลาประมาณยี่สิบสี่ปีจึงจะมีคุณสมบัติเป็นอัศวิน

 

สิบสองปีถูกใช้เพื่อเข้าเรียนในสถาบันการทหารและการรับราชการทางทหาร

 

ส่วนการศึกษาและการฝึกอบรมในมหาวิทยาลัยจะเป็นหลังจากนั้น เธอต้องทำงานเป็นข้าราชการอีกสิบสองปี

 

เมื่อทั้งหมดนี้เสร็จสิ้น เธอถึงจะมีคุณสมบัติที่จะเป็นอัศวิน

 

ขุนนางของจักรวรรดิต้องใช้เวลาหกปีในโรงเรียนประถม

 

แต่ คริสเตียน่า มาจากต่างประเทศ เธอไม่ต้องเข้าเรียนชั้นประถมศึกษา

 

ด้วยผมยาวสลวยและผมหน้าม้าของเธอ เธอมีบรรยากาศที่คล้ายกับเจ้าหญิง

 

อันที่จริงแล้ว เธอเป็นเจ้าหญิงแห่งอาณาจักรที่ล่มสลาย ซึ่งมีคุณสมบัติที่จำเป็นในการเป็นอัศวินอยู่แล้ว  

 

เธอยังดูมีสไตล์ และดวงตาสีเขียวมรกตของเธอก็ดูเปล่งประกาย

 

ริมฝีปากของเธออวบอิ่มและชมพู

 

ขณะที่เธอเดินผ่านอาคารของมหาวิทยาลัย หลายสายตาจับจ้องมาที่เธอ

 

โดยไม่สนใจสายตาโดยรอบ เทีย ยกอุปกรณ์สื่อสารของเธอขึ้นมา

 

“ข้อความจากดาว?”

 

แม้ว่าเทียจะเป็นอัศวินของเลียมแต่ก็เป็นแบบไม่เป็นทางการ

 

เธอไม่มีอำนาจมากนัก และแม้กระทั่งตอนนี้เธอก็เป็นแค่นักเรียน

 

นักเรียนต่างชาติส่วนใหญ่คาดหวังว่าข้อความดังกล่าวจะมาจากประเทศบ้านเกิดของตน แต่นั่นเป็นไปไม่ได้สำหรับเทีย

 

หลังจากเข้าห้องเรียนและนั่งลงแล้ว เธอก็เริ่มตรวจสอบเนื้อหาในข้อความ

 

“ดูเหมือนว่าลอร์ดเลียมจะเลือกบ้านเรเซลเป็นสถานที่เรียนของเขา ฉันไม่คิดว่ามันเป็นทางเลือกที่แย่ แต่ฉันคิดว่ามีทางเลือกที่ดีกว่า”

 

เทียรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย

 

“ถ้าเป็นไปได้ ควรเลือกบ้านที่เป็นของขุนนางชั้นสูง ไม่งั้นการดูแลจะต่ำเกินไป ซึ่งไม่คู่ควรกับลอร์ดเลียม”

 

สำหรับอัศวิน ความภัคดีของเทียมีมากกว่านั้นมาก มันแทบจะเป็นการเทิดทูนบูชา

 

มันเป็นเพราะเลียมเป็นคนช่วยเทียจากนรก

 

หลังจากถูกจับโดยโจรสลัด เธอถูกทดลองและทรมานจนกลายเป็นชิ้นเนื้อที่มีชีวิต

 

ถึงขนาดที่คิดว่าคงไม่สามารถกลับมาใช้ชีวิตในฐานะมนุษย์ได้อีก แต่เธอก็ได้รับการช่วยเหลือจากเลียมและให้โอกาสใช้ชีวิตเป็นครั้งที่สอง

 

เธอยินดีจะตายเพื่อเลียม

 

และเทียไม่ใช่คนเดียวที่พร้อมจะทำเช่นนั้น

 

มีคนจำนวนมากที่มายังเมืองหลวงของจักรวรรดิเพื่อเป็นอัศวินของเลียม

 

หลายคนตรงไปที่สถาบันการศึกษาทางทหาร แต่เทียตัดสินใจเข้ามหาวิทยาลัย

 

เหตุผลเป็นเพราะเธอต้องการเสริมสร้างอิทธิพลทางการทหารของเลียมหลังจากที่เขาลงทะเบียนเรียน

 

เพื่อจุดประสงค์นั้น เธอตัดสินใจว่าเธอจะเรียนจบมหาวิทยาลัยก่อน

 

หลังจากอ่านเนื้อหาและปิดข้อความแล้ว รูปภาพที่แสดงบนหน้าจอสแตนด์บายเป็นรูปของเลียมในพิธีบรรลุนิติภาวะ

 

แก้มเทียแดงเล็กน้อยขณะที่มองภาพ

 

“โอ้ ลอร์ดเลียม วันนี้ฉันก็จะทำให้ดีที่สุดเช่นเคย”

 

– เธอมีความจงรักภักดีอย่างแท้จริง…หรือมีอย่างอื่นด้วย…ก็ไม่รู้สินะ…

 

◇ ◇ ◇

 

พ่อค้า โทมัส เฮนฟรีย์ เป็นหัวหน้าหอการค้า เฮนฟรีย์

 

เขาเป็นพ่อค้าส่วนตัวของบ้านแบนฟิลด์

 

ดังนั้น ทันทีที่เขาได้ยินเกี่ยวกับสถานที่ฝึกของเลียม เขาก็เริ่มเตรียมการทันที

 

เขากำลังให้คำแนะนำแก่ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา

 

“คุณเตรียมของขวัญให้ไวเคานต์ราเซลหรือยัง”

 

ลูกน้องตอบเขาด้วยรอยยิ้มว่า

 

“ใช่ เราได้เตรียมสิ่งของที่ไวเคานต์จะต้องชอบใจ”

 

“ทำให้ดี ดูเหมือนว่าลอร์ดเลียมจะสร้างสัมพันธ์กับบ้านเรเซล เราก็ควรทำเช่นกัน  

ใครจะรู้? บางทีนี่อาจเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่ยาวนานและเป็นประโยชน์ร่วมกัน”

 

“คุณจะไปทำการค้าส่วนตัวกับบ้านราเซลหรือเปล่า?”

 

“ไม่มีทางที่ฉันจะไปไกลขนาดนั้น บ้านราเซลมีความสัมพันธ์มากเกินไป การแข่งขันที่นั่นยากไปหน่อย”

 

ด้วยการพัฒนาของบ้านเบนฟิลด์ หอการค้าเฮนฟรีย์ ก็เติบโตขึ้นตามไปด้วย

 

ในขณะที่ชื่อเสียงของเลียมแพร่กระจายไปในฐานะนักล่าโจรสลัด กองเรือโจรสลัดขนาดเล็กจะหนีทันทีเมื่อพวกเขาเห็นยานสินค้าของหอการค้าเฮนฟรีย์ ซึ่งเกี่ยวข้องกับนักล่าโจรสลัด

 

ด้วยเหตุนี้ธุรกิจจึงเฟื่องฟู

 

“บ้านเรเซลมีชื่อเสียงค่อนข้างดี ดังนั้นมันจึงสมบูรณ์แบบสำหรับลอร์ดเลียม”

 

ไวเคานต์ ราเซลไม่ใช่นักรบ

 

เขาเชี่ยวชาญด้านธุรกิจมากกว่าด้านการทหาร

 

ข้อเท็จจริงนั้นสำคัญต่อโธมัส

 

ลูกน้องรายงานว่า

 

“พวกเขายังมีลูกสาวที่เพิ่งบรรลุนิติภาวะ ดังนั้นบางทีเราอาจจะได้ยินเสียงระฆังวิวาห์ในเร็วๆ นี้”

 

โธมัสเริ่มหัวเราะกับคำพูดนั้น

 

“ฉันเห็นประโยชน์มากมายในสิ่งนั้น ฉันหวังว่าสิ่งต่างๆ จะเป็นไปในทางที่ดี”

 

–ไวเคานต์ราเซลมีลูกสาวอายุเท่ากับเลียม  

————-

ช่วงพิเศษท้ายตอน!!   ความเจ็บปวดของไบรอัน!!

 

ไบรอัน(´;ω;`) “…ไม่มีอะไรจะพูดก็เจ็บปวดเหมือนกัน”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด