เหตุผลต่างๆ นานามีพร้อมเพรียง พลันค่อยๆ ต่อยอดจนเดินมาถึงสถานการณ์ของวันนี้

“เฉินซีต้องมาช่วยหนูแน่ พวกเธอมีลูกด้วยกัน ซูย้าว คืนดีกับเขาซะนะ เขา…จริงๆ …รักหนูมากจริงๆ”

เจี่ยงเวินอี๋ยังคงฝืนต่อ จนสุดท้ายมาซุกอยู่ในอกซูย้าว พลันสูดลมหายใจเฮือกสุดท้าย

ซูย้าวมองเห็นกับตาว่าเรี่ยวแรงในมือเจี่ยงเวินอี๋ผ่อนแรงลง ดวงตาเบิกโต และไร้ลมหายใจ นอนตายตาไม่หลับ!

ความรู้สึกการอยากทำลายทั้งโลกใบนี้ให้สิ้นซากไปอย่างหุนหันพลันแล่น ก้นบึ้งหัวใจเธอระเบิดโครมคราม เธอฝืนหลับตาลง พลันใช้มือลูบตาเจี่ยงเวินอี๋ลง และปล่อยร่างกายของเธอให้นอนราบ จากนั้นจึงลุกขึ้นยืน พลันใช้สายตาอันแสนเย็นชาและแดงพล่าน มองมาทางผู้ชายคนนั้นอย่างจ้องจะกินเลือดกินเนื้อ

อานเจียเย้นกลับขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างหมดความอดทน “ใช้สายตานี้มองผมมันหมายความว่ายังไง? เธอไม่ใช่แม่แท้ๆ ของคุณนี่ คุณไม่ห่วงใยคนรอบข้างจนถึงขั้นนี้มั้ง!”

เขาสูดลมหายใจเข้าลึกอย่างอึดอัด พลันส่ายหน้าไปมาอย่างดูถูก “นับวันผมยิ่งรู้สึกว่าผมประเมินค่าคุณสูงไปจริงๆ!”

“แต่ก่อน ฉันไม่สนใจว่าคุณจะไปทำอะไร แต่ว่า ตอนนี้สิ่งที่คุณลงมือทำทุกอย่าง มันเกี่ยวพันกับฉันทั้งสิ้น”

การตายของเจี่ยงเวินอี๋ ซูย้าวตื่นตระหนกจริงๆ นอกจากเรื่องนี้แล้ว เมื่อเห็นคนเป็นๆ กลับกลายเป็นศพอันเย็นชืดต่อหน้าต่อตาเช่นนี้ แล้วจะมีความรู้สึกเช่นไร?!

“คุณอยากจะฆ่าใครอีก? ฉัน หรือว่าลูกฉัน?” เธอพูดด้วยความโมโห

อานเจียเย้นขมวดคิ้วเล็กน้อย พลังจากครุ่นคิดอยู่สักครู่แล้ว ถึงหัวเราะออกมา “บางทีอาจจะทั้งสองอย่างมั้ง!”

ซูย้าวก้มหน้าลงอย่างยินดี “ok แล้วจะลงมือตอนไหนล่ะ?”

“รอไปก่อน คุณเป็นห่วงเด็กคนนี้อยู่ตลอดเวลาไม่ใช่เหรอ แล้วยังมีผู้ชายคนนั้นอีกมั้ง? รอวันที่ครอบครัวของคุณพร้อมหน้าพร้อมตากันก่อน แล้วจะส่งพวกคุณขึ้นไปเฝ้าพระอินทร์ มันดีชะมัดยาดเลย”

สีหน้าซูย้าวเย็นชา และซีดโพลนไปทั่ว แต่กลับพยักหน้าอย่างดื้อรั้น “ได้ ถือว่าดีมากจริงๆ!”

อานเจียเย้นพูดได้อย่างถูกต้องแล้ว

ครั้งหนึ่ง เธอเคยสูญเสียความทรงจำไป และการมีชีวิตรอดจากการปลอมตัวและการปลอมความทรงจำอยู่ในฐานะอานหว่านชิง แม้ว่าจะไม่มีความรู้สึกศัตรูกับอานเจียเย้น แต่รู้ดีอยู่แก่ใจว่าเขาเป็นบุคคลอันตราย ไม่เพียงไม่มีวันหลงรัก แต่กลับรู้สึกใจตุ้มๆ ต่อมๆ กระทั่งคิดขับไล่และหนีไปให้ไกลอีกด้วย

ถ้าไม่เป็นเช่นนั้น ตอนแรกอานเจียเย้นพูดออกมาเองว่าให้เธอกลับไปเมืองA แล้วทำไมเธอถึงได้ยอมรับอย่างยินดีได้เช่นนั้นล่ะ?!

ตอนนั้นเธอไม่มีความทรงจำใดๆ เลย และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลี่เฉินซีคือใครกัน และยิ่งไม่รู้ว่าตนเองเคยมีทายาทแล้วด้วย แค่เอาความคิดอันใสซื่อและมุมมองแล้ว แต่ยังคงยืนหยัดอยู่ในเมือง A ต่อไป ก็แค่ทำตามคำสั่งของเขามันช่างง่ายดายขนาดนั้นไหมล่ะ?

ไม่ใช่ต่างหาก เดิมเธอคิดหนีอยู่แล้ว

หนีจากเขา หลบอยู่ให้ไกลเขาไว้ ไม่ว่าตกลงแล้วเขาจะเป็นคนดีหรือคนเลว เธอก็ไม่อยากให้เกี่ยวพันกับตนเองแม้เพียงเศษเสี้ยว นี่คือความคิดเมื่อตอนเธอยังอยู่ในฐานะหว่านอานชิง

หลังจากความทรงจำฟื้นคืนกลับมาหมดแล้ว และกลับไปเป็นซูย้าว เธอยิ่งไม่สารถยอมรับและเข้าใจอานเจียเย้นได้เลย!

เพราะรู้สึกว่าเขาน่าสงสารมาก คิดว่าเขาคงถูกเพ้ยหยู่เจี๋ยฝึกฝนให้เชื่อจนกลายมาเป็นสภาพนี้ แต่มันก็แค่ความติดอันปกติอย่างหนึ่งเท่านั้นเอง แต่กลับไม่ใช่เหตุผลนี้ที่ทำให้ยอมรับในตัวเขา!

ถูกก็ว่าไปตามถูก ผิดก็ว่าไปตามผิด แม้ว่าไม่มีรายละเอียดความดีความชั่วอย่างชัดเจน แต่เรื่องทั้งหมด ไม่ใช่การฆ่าแกงกันอย่างผิดกฎหมาย การหาผลประโยชน์ใส่ตัว การใช้ข้ออ้างและเหตุผลมาลงมืออยู่ตลอดเวลา! และไม่ใช่หลังจากทำความชั่วมาแล้ว และยังสามารถพูดแก้ตัวน้ำขุ่นๆ ให้ตัวเองขาวสะอาดบริสุทธิ์ กับสิ่งที่ตนเองผ่านมาแล้วในอดีต!

“แต่ว่า!” อานเจียเย้นกัดฟันไว้แน่นจากความโกรธเคือง พลันพูดออกมาจากไรฟัน “แต่ว่าผมแม่งดันหลงรักคุณนะสิ!”

เขาคิดว่าเธอไม่เหมือนกับผู้หญิงพวกนั้นที่เคยสัมผัสมา เธอช่างพิเศษมาก เธอไม่เหมือนกับคนอื่น แค่เธอกลายเป็นอานหว่านชิง ก็สามารถรับตนเองได้แล้ว

ไม่สนว่าเขาจะดีหรือเลวก็ตาม หรือมือเปื้อนเลือดกลิ่นคาวคละคลุ้ง เธอก็จะยอมรับและเข้าใจตนเอง จะอยู่เป็นเพื่อน กับเขา ตลอดไป!

ดังนั้น เขาจึงละทิ้งทุกอย่างและหลงรักผู้หญิงคนนี้ และมองเธอราวกับของล้ำค่า ไม่เพียงแต่ให้อำนาจและฐานะอันวิเศษเลิศเลอเทียบเคียงกับตนเอง กระทั่งหวงแหนราวกับทรัพย์สมบัติ ขนาดเธอส่ายหน้าพูดว่าไม่คำเดียว เขาก็ไม่สามารถแตะต้องเธอถึงขั้นนั้นได้เลย!

ดูเหมือนว่าตอนนี้ เขาน่าตลกชะมัด!

“รักฉันเหรอ?” ซูย้าวหัวเราะจนหมดเสียง พลันคลี่ยิ้มออกมาจนเห็นไรฟันขาว รอยยิ้มดั่งเทพธิดานางฟ้า แต่นัยน์ตากลับเย็นเฉียบ หนาวเข้ากระดูก “ใครให้คุณมารักฉันเหรอ? ฉันไปขอร้องให้คุณมารักฉันหรือไงกัน?”

“อานเจียเย้น ผู้หญิงอีกมากมายที่เคยมาหลงรักคุณ พวกเธอขอร้องให้คุณกลับตัวเป็นคนดี และข้อร้องไห้เดินทางที่ถูกต้อง และขอร้องคุณเลิกทำความชั่วและกลับมาเป็นคนดีทั้งนั้น แต่คุณล่ะ?”