เพ้ยหยู่เจี๋ยเป็นมารที่ควรถูกนำตัวไปพิพากษามากที่สุด แต่ดูเหมือนเขาเป็นที่โปรดปรานของพระเจ้า จึงได้จากไปจากโลกนี้ ทิ้งผู้น่าสงสารเอาไว้เบื้องหลัง และยังคงต้องดิ้นรนเนื่องจากเงาก่อนหน้านี้อย่างยากลำบาก

ทุกสิ่งทุกอย่างนี้จบลงแล้วในวินาทีนั้น แต่ซูย้าวกลับไม่รู้สึกถึงความผ่อนคลาย ในทางกลับกัน หัวใจของเธอลึกๆ แล้วรู้สึกเจ็บปวดหนักอึ้งเหลือเกิน

หากมีชาติหน้า เธอขอให้อานเจียเย้นมีชีวิตที่สงบสุขราบรื่นและเป็นตัวของตัวเองได้สักครั้ง!

ลี่เฉินซียืนอยู่ข้างเธอแล้วหยุดลงชั่วครู่ มีกัปตันเดินทางมาจากเกาะและสนทนากับเขาอยู่สองสามประโยค หลังจากผ่านไปสักพัก เขาจึงได้เดินมาหยุดอยู่ข้างกายซูย้าวโดยไม่ได้ดึงเธอขึ้นมา เขาย่อตัวลงไปนั่งข้างๆ เธอตรงบริเวณหาดทรายนั้น

“เมื่อสักครู่ที่คุณบอกผมว่าให้ฆ่าเขา เป็นเพราะต้องการแค่เขาหลุดพ้นใช่ไหม?” เขายกมือขึ้นกุมศีรษะเธอแล้วขยี้เบาๆ

ซูย้าวเงยศีรษะขึ้นมาแล้วพยักหน้า “อืม”

“คุณรู้ว่าเขามีสายเลือดทางตะวันตก อีกทั้งยังใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศตั้งนาน เขามีความเชื่อเรื่องพระเจ้า และการฆ่าตัวตายจะต้องตกนรก แม้ว่าในใจเขาจะเต็มไปด้วยความชั่วร้าย แต่เมื่อถึงเวลา คุณก็หวังว่าเขาจะได้รับโทษน้อยลง”

เขาพูดพร้อมกับเอามือสัมผัสไปที่แก้มเธอว่า “เด็กโง่ของผม คุณช่างใจดีเหลือเกิน”

ลี่เฉินซีไม่รู้ว่าเขาควรใช้คำไหนมาอธิบายนอกจากคำว่า “ใจดี”

บางทีเขาอาจไม่เข้าใจมัน เขาเพียงแค่คิดว่าคนอย่างอานเจียเย้นสมควรได้รับผลกรรมนี้ แต่เขาก็ต้องยอมรับว่าความคิดความเข้าใจและความเข้าใจของซูย้าวว่าแตกต่างไปจากเขา

อานเจียเย้นไม่ได้ทำร้ายเธอจริงๆ เขาไม่ได้คิดฆ่าลี่หมิง และไม่ได้คิดทำลายชีวิตเธอ และเป็นเพราะเธอไม่ยินยอม ดังนั้นเขาจึงไม่เคยแตะต้องเธอเลย

ไม่น่าแปลกใจเลยหากคนอื่นสามารถทำได้เช่นนี้ แต่นั่นคืออานเจียเย้น ผู้เต็มไปด้วยอำนาจและความสามารถ การทำเช่นนี้ได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

นอกจากนี้ ซูย้าวเคยอยู่เคียงข้างเขามานานกว่าสองปี การใกล้ชิดกันตลอดเวลานี้ จะไปมีความรู้สึกแบบเดียวกับลี่เฉินซี ได้อย่างไร?

“อ้อจริงสิ คุณแม่ผมไม่ได้ตาย” จู่ๆ เขาก็พูดขึ้น “ลูกปืนอยู่ห่างจากหัวใจไปไม่กี่เซนติเมตร และคนที่ฝังศพนั้นคุณเคยช่วยชีวิตเขาไว้ เขาส่งแม่ของผมไปโรงพยาบาลท้องที่ทันทีเป็นการตอบแทน หลังการผ่าตัดทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว ”

ซูย้าวตกใจ “กระสุนเบี่ยงทิศเหรอคะ?”

เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วมองดูเธออีกครั้ง “ซูย้าว คุณยังรักผมอยู่ไหม? คุณสามารถยกโทษในสิ่งที่ผมเคยทำลงไปได้ไหม?”

ซูย้าวเลิกคิ้วอย่างเคร่งขรึม “คุณพูดถึงเรื่องนี้ในเวลานี้ทำไม?”

“คุณจะยินดีแต่งงานกับผมไหม ถ้าผมขอคุณแต่งงานหลังจากกลับไป” เขายิ้มขึ้นเล็กน้อย ดวงตาลึกล้ำของเขาหรี่ลง “คราวนี้ผมจะขอแต่งงานอย่างจริงจัง มีแม่สื่อมีพิธีอย่างถูกต้อง งานวิวาห์ของเราจะเป็นที่จดจำแห่งศตวรรษ ก่อนหน้านี้ทุกอย่างที่ผมติดค้างคุณ ผมจะชดเชยให้ คุณเองก็อย่าหนีงานแต่งอีก พวกเรามาแต่งงานกันอย่างจริงจังสักที ได้ไหม?”

ซูย้าวขมวดคิ้ว “ตอนนี้ไม่ใช่เวลาเหมาะสมที่คุณจะมาขอแต่งงานนะคะ! นอกจากนี้คุณพูดมาให้ชัดเจนก่อนว่าคุณจะกลับมาเมื่อไหร่?”

ลี่เฉินซีไม่ได้ตอบสนองเธอ เขาเพียงโบกมือไปทางนักบินและมองดูเฮลิคอปเตอร์บินขึ้นไปอย่างช้าๆ เขายืนอยู่ด้านล่าง ลมแรงจากใบพัดกระทบผมของเขา “ผมจะถือว่าคุณตกลงแล้ว คุณภรรยา รอผมนะ!”

ซูย้าว “……”

เธอยังมีอีกหลายสิ่งที่จะพูดกับเขา และมีบางสิ่งที่เธอต้องการถามให้ชัดเจน แต่เมื่อดูจากสถานการณ์ในปัจจุบันแล้ว เธอไม่มีโอกาสให้ตัวเองเลย!

เฮลิคอปเตอร์พาซูย้าวไปยังเมืองหรู่โจวที่อยู่ข้างๆ หลังลงจากเฮลิคอปเตอร์แล้ว เธอก็เห็นลี่หมิงลูกชายตัวน้อยของเธอที่รอเธออยู่นาน เขาเหมือนนกนางแอ่นตัวน้อยที่โผบินเข้าไปหาเธออย่างมีความสุข “แม่ครับ!”

ซูย้าวอุ้มเจ้าหนูขึ้นมาแล้วสนทนากับเขาสองสามคำ เมื่อเงยหน้าขึ้นอีกครั้งก็เห็นหวางอี้และคนอื่นๆ

“คุณหญิง” หวางอี้ก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า “ตอนนี้ควรเรียกคุณว่าคุณหญิงได้แล้วใช่ไหมครับ?”

ซูย้าวขมวดคิ้วแต่ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้และไม่พูดอะไรออกมา

“คุณหญิงอย่าไปกังวลเรื่องคุณลี่เลยครับ มีปัญหาบางอย่างต้องอธิบายให้ชัดเจนกับทางตำรวจ และเขาต้องจัดการเรื่องราวต่อจากนั้นอีก ผมจะพาคุณหญิงกับนายน้อยกลับไปที่เมือง A ก่อน นายหญิงกับคุณชายใหญ่ได้กลับไปที่เมือง A แล้ว”

ซูย้าวพยักหน้า เธอจับมือลูกชายตัวน้อยของเธอแล้วไปพักผ่อนที่โรงแรมใกล้ๆ อยู่สองสามชั่วโมง เธออาบน้ำให้ลูกชาย สองแม่ลูกหาอะไรกินกันในเมือง หลังจากเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ก็มีเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวมารับกลับเมือง A ไป

ระหว่างทาง ลี่หมิงรู้สึกเหนื่อยล้าเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงนอนลงบนตักของเธอและผล็อยหลับไป

หวางอี้ยังคงทำงานอยู่ ซูย้าวมองออกไปด้านนอกหน้าต่างยามค่ำคืนเพียงลำพัง ความคิดของเธอหนักอึ้ง หากตำรวจต้องการสอบสวน คนที่ควรจะสอบสวนมากที่สุดก็คือตัวเธอต่างหาก!

ครั้งหนึ่งเธอเคยใช้ชื่อและตัวตนของอานหว่านชิง เป็นหนึ่งในบุคคลที่รับผิดชอบ Double Aceกรุ๊ป แม้ว่าอานเจียเย้นจะเสียชีวิตลง แต่ลุงไชลด์และผู้ใต้บังคับบัญชาคนอื่นๆ ก็จะถูกดำเนินคดีในศาลเช่นกัน เธอสามารถเป็นพยานในการตั้งข้อหาได้ แต่ทำไมจึงไม่เรียกตัวเธอไป?

นอกจากนี้ เธอยังจำได้ว่าอานเจียเย้นเคยตั้งข้อหาฟ้องร้องลี่เฉินซีมาก่อน ในการสืบสวนนี้เขาจะเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยหรือไม่ เพราะบุคคลที่เกี่ยวข้องนั้นเสียชีวิตลงอย่างไม่มีหลักฐาน มันทำให้เขากำลังลำบากหรือเปล่า?