บทที่ 341 เธอ เธอ เธอ
บทที่ 341 เธอ เธอ เธอ

หลังจากการประมูลในเมืองหลวง ร้านค้ามหาสมบัติก็ได้เหรียญทองคำไปหนึ่งพันล้านเหรียญ ทว่าเรื่องเงินเป็นแค่เรื่องรองเท่านั้น ที่สำคัญคือพวกเขาได้เปิดตลาดในภูมิภาคอื่นและแม้แต่ในอาณาจักรอื่นด้วย พวกเขาได้รับโฉนดในเมืองหลักอื่น ๆ มา 56 ใบ แน่นอนว่าเฉียนโตวโตวจะไม่ยอมพลาดโอกาสในการขึ้นครองตลาดโดยเร็วที่สุด!

“ค่ะ! เจ้านาย!”

ผู้เล่นหญิงเหล่านี้ล้วนเป็นผู้หญิงที่เก่งที่สุดของเฉียนโตวโตว ในโลกความจริง พวกเธออาศัยอยู่ในสตูดิโอ พวกเธอมีความพิเศษและมีความสามารถ ต่างพากันตอบอย่างมั่นคงและชัดเจนทีละคนหลังจากได้ยินคำสั่งของเฉียนโตวโตว

“หืม?”

เฉียนโตวโตวกำลังจะพูดอย่างอื่น แต่ทันใดนั้นเธอก็มองไปที่หัวมุมถนนตรงหน้าและหยุดนิ่ง

เพราะเธอเห็นยูนิคอร์นแสงศักดิ์สิทธิ์หายไปในมุมนั้น ประเด็นคือยูนิคอร์นแสงศักดิ์สิทธิ์ตัวนั้นคุ้นตามาก

“ฉันตาฝาดหรือเปล่า?”

เฉียนโตวโตวตกตะลึง จากนั้นเธอก็นึกขึ้นได้และวิ่งไล่ตามไปทางหัวมุมทันทีโดยไม่ลืมที่จะอธิบายให้กลุ่มผู้หญิงข้างหลังเธอฟัง

“ไปจัดการก่อนที่มันจะสายเกินไป! ฉันไปก่อนนะ!”

“ค่ะ! เจ้านาย!”

ในอีกด้านหนึ่ง หลิวเฉียงเหว่ยซึ่งเพิ่งออกมาจากจุดเทเลพอร์ตของเมืองเทียนหลงพร้อมกับซือเยี่ยจิ๋งก็พบว่ามีความโกลาหลในลานจุดเกิดซึ่งอยู่ไม่ไกล และมีผู้เล่นหลายคนในกิลด์มิดซัมเมอร์อยู่บริเวณนั้นจำนานมาก

“มีอะไร? เกิดอะไรขึ้น?”

หลิวเฉียงเหว่ยเรียกผู้เล่นกิลด์มิดซัมเมอร์ที่กำลังวิ่งไปที่จัตุรัสและถาม

เมืองเทียนหลงเป็นสถานที่พัฒนาของกิลด์มิดซัมเมอร์ อาจกล่าวได้ว่าเป็นที่ตั้งของกิลด์มิดซัมเมอร์ไปแล้ว หากมีสถานการณ์ในจุดเกิด แสดงว่าพื้นที่ของกิลด์มิดซัมเมอร์กำลังมีปัญหา

นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยเลย…

“อ๊ะ! ท่านหัวหน้ากิลด์!”

ผู้เล่นที่ถูกเรียกหันหลังกลับมา และพบว่าคนที่เรียกคือหัวหน้ากิลด์ที่อยู่เหนือกว่าเขาจริง ๆ และเป็นสาวในฝันของทุกคน เขาเลยกลายเป็นพูดติดอ่าง “ผะ… ผมก็ไม่รู้สถานการณ์แน่ชัด ดูเหมือนว่าผู้คนจำนวนมากจะเสียชีวิตในเมือง และตรงจุดเกิดก็วุ่นวายเอามาก ๆ”

“อะไรนะ? มีคนกำลังไล่ฆ่าผู้เล่นในเมืองหลักงั้นเหรอ?”

น้ำเสียงของหลิวเฉียงเหว่ยอดไม่ได้ที่จะแปลกใจ ในปัจจุบันผู้เล่นค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นคลาสที่สองกันหมดแล้ว NPC ทหารยามในเมืองหลักไม่ได้เป็นภัยคุกคามเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป แต่ก็มีผู้เล่นไม่กี่คนที่กล้าสร้างปัญหาในเมือง ท้ายที่สุด มันก็ไม่ได้มี NPC ทหารยามที่ลาดตระเวนในเมืองหลักเพียงคนเดียวเท่านั้น

สิ่งแรกที่หลิวเฉียงเหว่ยคิดคือมีผู้เล่นในกิลด์มิดซัมเมอร์ไปสร้างปัญหาหรือเปล่า? เพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้หลิวเฉียงเหว่ยได้ข่าวว่าสมาชิกในกิลด์มิดซัมเมอร์ที่ใช้ประโยชน์จากอำนาจของพวกเขาไปกลั่นแกล้งผู้อื่นมามากมาย

ท้ายที่สุด เมืองเทียนหลงก็ค่อนข้างพิเศษในฐานะหนึ่งในเมืองหลัก ก่อนการเปิดเมืองหลวง มันเคยเป็นเมืองหลักของผู้เล่นในเขตฮัวเซีย และกิลด์มิดซัมเมอร์ก็ครอบครองที่นี่ สมาชิกในกิลด์มิดซัมเมอร์จึงมีความเย่อหยิ่งสูง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่กิลด์มิดซัมเมอร์กลายเป็นมหาอำนาจของพันธมิตรทางใต้ ควบคู่ไปกับการพัฒนาอย่างรวดเร็วของกิลด์มิดซัมเมอร์ การรับสมัครจึงไม่ได้รับการคัดเลือกอย่างเข้มงวด และมีผู้เล่นที่ดีและแย่อยู่เสมอ ดังนั้น ข่าวไม่ดีบางอย่างจึงได้แพร่กระจายมาถึงหูหลิวเฉียงเหว่ยเมื่อไม่นานมานี้ ดูเหมือนว่าถึงเวลาที่ต้องจัดการแล้ว

ยิ่งองค์กรหรือกลุ่มใหญ่ขึ้นเท่าใด ก็ยิ่งจำเป็นต้องให้ความสำคัญกับภาพลักษณ์และอิทธิพลมากขึ้นเท่านั้น หลิวเฉียงเหว่ยอยู่ในตำแหน่งที่สูงและมีประสบการณ์ในการบริหารจัดการกิลด์มิดซัมเมอร์ เธอมั่นใจชัดเจนในเรื่องนี้อย่างแน่นอน

แต่ความคิดของหลิวเฉียงเหว่ยยังไม่ทันเกิดขึ้น เธอก็ได้ยินผู้เล่นของกิลด์มิดซัมเมอร์พูดต่อ

“ท่านหัวหน้ากิลด์ มันดูเหมือนว่าจะไม่ใช่แบบนั้น ว่ากันว่ากลุ่มผู้เล่นถูก NPC ฆ่าตายในเมือง แต่พวกเขาน่าจะไม่ได้มาจากกิลด์ของเรา เพราะไม่มีข่าวในช่องแชตกิลด์เลย พวกเขากำลังคุยกันและมายังจุดเกิดนี่แหละ”

“ผู้เล่นถูก NPC ฆ่าตาย?”

หลิวเฉียงเหว่ยตกใจมาก เมืองหลักนั้นเรียกอีกอย่างว่าเขตปลอดภัย เพราะมี NPC เลเวลสูงจำนวนมากในเมืองหลัก พวกเขาจะปกป้องผู้เล่นในฐานะกองกำลังที่เป็นมิตร ดังนั้นจะไม่มีมอนสเตอร์ใกล้เมืองหลัก และห้ามมิให้ผู้เล่นทำการ PK ในเมือง และผู้เล่นที่มีประวัติไม่ดีก็จะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าเมืองด้วย

แต่ในเวลานี้หลิวเฉียงเหว่ยได้ยินว่า NPC ฆ่าผู้เล่นในเมือง? จะไม่ทำให้เธอประหลาดใจได้อย่างไร!

“ไปดูกันเถอะ”

หลิวเฉียงเหว่ยและซือเยี่ยจิ๋งชำเลืองมองกัน และรีบหันไปทางฝูงชนทันที ในขณะเดียวกัน พวกเธอก็ถามผ่านช่องแชตกิลด์ว่ามีสมาชิกกิลด์ในเมืองเทียนหลงรู้รายละเอียดเพิ่มเติมหรือไม่

เมื่อหลิวเฉียงเหว่ยปรากฏตัวในช่องแชตกิลด์ด้วยตนเอง ในฐานะหัวหน้ากิลด์และสาวในฝันของเขตฮัวเซีย เธอจึงได้รับความสนใจเป็นอย่างมากภายในเวลาอันสั้น หลิวเฉียงเหว่ยเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นได้อย่างรวดเร็วจากการที่กลุ่มคนตอบกลับมาแบบทันที

เหตุผลก็คือผู้เล่นหลายคนเจอ NPC สาวน้อยที่สวยมาก ๆ คนหนึ่งบนถนนในเมืองเทียนหลงและต้องการเข้าไปพูดคุย พวกเขาสาบานกับพระเจ้าว่าพวกเขาเพียงแต่ต้องการพูดคุยและรับภารกิจเท่านั้น แม้ว่าพวกเขาจะถูกดึงดูดโดยเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ นี้ แต่พวกเขาก็ไม่ได้คิดอะไรลามกอนาจารอย่างแน่นอน

ทว่าการที่พวกเขาเข้าใกล้กลับทำให้สาวน้อยโกรธ แล้วจู่ ๆ เธอก็หยิบดาบขนาดใหญ่ออกมาและฆ่าพวกเขาทั้งหมดภายในไม่กี่วินาที

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก และเกิดบนถนนที่พลุกพล่านในเมืองเทียนหลง มันก็เลยดึงดูดผู้เล่นหลายคนให้ไปดู แต่พวกเขาไม่คิดว่าเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ จะแข็งแกร่งและน่ากลัว แม้แต่คนไปมุงดูก็ถูกฆ่าตาย ซึ่งเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนั้นก็เอาแต่ฆ่าผู้เล่นไปเรื่อยจนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้

แถม NPC ทหารยามก็ไม่ได้ออกมาหยุดเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้ ดังนั้นถนนก็เลยกลายเป็นดินแดนที่ไร้ผู้คนและไม่มีผู้เล่นคนใดกล้าเข้าใกล้

“ถนนเส้นไหน?”

หลังจากที่หลิวเฉียงเหว่ยรู้รายละเอียดของเหตุการณ์ทุกอย่างแล้ว เธอกับซือเยี่ยจิ๋งก็เปลี่ยนเส้นทางและไปยังที่เกิดเหตุ

เมืองเทียนหลงเป็นฐานของกิลด์มิดซัมเมอร์ เธอจึงไม่เคยเมินเฉยต่อข่าวใดก็ตามในเมืองนี้

หลังจากถามถึงสถานที่เกิดเหตุ หลิวเฉียงเหว่ยและซือเยี่ยจิ๋งก็รีบไปยังที่เกิดเหตุ สถานที่นี้อยู่ไม่ไกลจากย่านการค้ามากนัก ถนนที่ควรจะแออัดนั้นตอนนี้กลับว่างเปล่า ไม่มีผู้เล่นคนใดกล้าเข้าใกล้เลย จากพยานที่อยู่ใกล้เคียง NPC เด็กหญิงตัวน้อยนั้นอยู่ที่ถนน แต่พวกเขาไม่กล้าไปดูอีกเลย

โทษจากการตายไม่ใช่เรื่องตลก คนที่ตายจะเสียค่าประสบการณ์และของสวมใส่ และถ้าเหตุผลการตายเป็นเพียงเพราะไปมุงดูในเขตปลอดภัย มันก็ไม่สมควรเลยจริง ๆ

“พวกนายลืมมันไปซะ และบอกสมาชิกกิลด์ทุกคนว่าอย่าเพิ่งเข้ามาที่นี่”

ถึงหลิวเฉียงเหว่ยจะสั่งให้อพยพสมาชิกกิลด์มิดซัมเมอร์รอบ ๆ แต่เธอกลับก้าวเข้าสู่ถนนที่ว่า หญิงสาวไม่ใช่อาชีพสายต่อสู้และไม่กลัวความตาย ทั้งยังไม่สนใจว่าจะเสียค่าประสบการณ์ไปเล็กน้อยหรือไม่ ส่วนซือเยี่ยจิ๋งอาศัยความแข็งแกร่งและความสามารถของเธอ ตามหลังหลิวเฉียงเหว่ย พร้อมกับเปิดโหมดลอบเร้นเผื่อไว้ก่อน

ในไม่ช้าหลิวเฉียงเหว่ยและซือเยี่ยจิ๋งก็ได้พบกับ NPC เด็กหญิงที่ผู้เล่นพูดถึงอยู่นอกโรงแรมของระบบ เธอดูคล้ายกับจะร้องไห้และยืนอย่างสับสนอยู่หน้าโรงแรมด้วยสีหน้าว่างเปล่า

“ช่างเป็นสาวน้อยที่น่ารักอะไรอย่างนี้!”

แม้แต่ผู้หญิงมากศักดิ์ศรีอย่างหลิวเฉียงเหว่ยก็อดไม่ได้ที่จะต้องแปลกใจกับสาวน้อยคนนี้ เพราะเธอสวยมากจริง ๆ!

เธออายุไม่เกินสิบเอ็ดขวบ ตัวเล็กและสง่างาม สวมชุดเกราะสีเงิน บุด้วยกระโปรงเจ้าหญิงสีขาว มีผมสั้นสีเงินแวววาว ดวงตาสีเงินบริสุทธิ์และสดใส รูปร่างของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้ช่างบอบบางและสวยงามมากจนแม้แต่หลิวเฉียงเหว่ยก็ยังรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

หลิวเฉียงเหว่ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในบรรดาเด็กผู้หญิงที่เธอรู้จัก บางทีอาจมีเพียงสาวงามที่ราวกับหลุดมาจากเทพนิยายอย่างเซียวหลิงเท่านั้นที่เทียบกับเด็กผู้หญิงผมสีเงินคนนี้ได้

แม้แต่หลิวเฉียงเหว่ยเองซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะสาวในฝันอันดับหนึ่งของเขตฮัวเซีย ซึ่งมีความมั่นใจในรูปร่างหน้าตาของเธออย่างมาก แต่หากเอาเธอวัยสิบเอ็ดขวบมาเทียบ เธอก็ไม่มีความมั่นใจว่าจะเทียบกับเด็กผู้หญิงผมสีเงินคนนี้

หลิวเฉียงเหว่ยเหลือบมองซือเยี่ยจิ๋งที่กำลังเคลื่อนไหวอย่างลอบเร้น ซือเยี่ยจิ๋งพยักหน้า แล้วแอบใช้สกิลสอดแนมใส่สาวน้อยผมสีเงิน แต่โชคไม่ดี เธอส่ายหัวให้หลิวเฉียงเหว่ยทันที

“ฉันไม่สามารถตรวจสอบอะไรได้เลย ระดับพลังของเธอสูงเกินไป”

เนื่องจากเป็นกิลด์เดียวกัน หลิวเฉียงเหว่ยจึงมองเห็นการพรางตัวของซือเยี่ยจิ๋งได้ อันที่จริง สกิลพรางตัวของผู้เล่นในกิลด์เดียวกันนั้นทุกคนในกิลด์สามารถมองเห็นได้หมด

หลิวเฉียงเหว่ยพยักหน้าเมื่อเธอได้ยินคำพูดนั้น ไม่น่าแปลกใจเลยเพราะสกิลสอดแนมของเธอก็ไม่ได้ผลเช่นกัน เธอคิดว่าสกิลสอดแนมของซือเยี่ยจิ๋งมีเลเวลสูงกว่าเธอน่าจะได้ผล แต่ผลลัพธ์ก็เป็นเหมือนเดิม

[ติ๊ง! การสอดแนมล้มเหลว! ระดับของเป้าหมายแตกต่างจากคุณมากเกินไป!]

“เอ๊ะ? ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ? ว่าแต่ เธอเห็นยูนิคอร์นแสงศักดิ์สิทธิ์เพิ่งเดินผ่านมาบ้างหรือเปล่า?”

แต่เมื่อหลิวเฉียงเหว่ยกำลังคิดว่าจะแก้ปัญหาเรื่องสาวน้อยผมสีเงินนี้ยังไง จู่ ๆ ก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นที่มุมถนน ซึ่งก็คือเฉียนโตวโตวที่รู้สึกแปลกใจเมื่อเห็นหลิวเฉียงเหว่ยและซือเยี่ยจิ๋ง จึงได้เดินเข้ามาถาม

“ยูนิคอร์นแสงศักดิ์สิทธิ์? เราไม่เห็นมันเลย ไม่ใช่ว่าถ้าเธอต้องการหามันเธอก็ควรไปวิหารแห่งแสงหรอกเหรอ? จริงสิ ใช้สกิลประเมินของเธอตรวจสอบเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่มีผมสั้นสีเงินคนนี้หน่อยสิ เราไม่สามารถตรวจสอบข้อมูลของเธอได้เลยน่ะ”

หลิวเฉียงเหว่ยส่ายหัว แต่ทันใดนั้นเธอก็นึกบางอย่างได้และพูดกับเฉียนโตวโตว เพราะสกิลการประเมินของเฉียนโตวโตวนั้นล้ำหน้ากว่าใครเพื่อนมาก!

“ได้สิ ช่างเป็นสาวน้อยที่สวยจริง ๆ ทำไมเธอถึงอยากดูข้อมูลของเธอ… อะไรนะ! เธอ เธอ เธอ!” ไอรีนโนเวล

เฉียนโตวโตวถามอย่างสงสัย แล้วประเมินเด็กสาวผมสีเงิน จากนั้นสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปทันที น้ำเสียงกลายเป็นติดขัด ตะโกนแต่คำว่า ‘เธอ เธอ เธอ’ หลายครั้งแต่ไม่สามารถพูดได้ชัดเจน

“เธออะไร? บอกมาเร็วเข้า” หลิวเฉียงเหว่ยแทบรอไม่ไหวหลังจากได้ยินและถามทันที

“เธอเป็นสัตว์เลี้ยงของพี่เซียว! ดูเอาเองแล้วกัน!” เฉียนโตวโตวตกใจ และจากนั้นก็แสดงหน้าต่างค่าสถานะที่ระบุโดยการประเมินให้กับหลิวเฉียงเหว่ยและซือเยี่ยจิ๋งดู

เสี่ยวไป๋ (นางฟ้าหกปีก)

ประเภท : สัตว์เลี้ยง

เจ้าของ : แด๊ด

คุณภาพ : ตำนาน

คุณสมบัติ : ศักดิ์สิทธิ์

เลเวล : ???

พลังชีวิต : ???/???

มานา : ???/???

พลังโจมตี : ???-???

พลังป้องกัน : ???-???

พลังเวท : ???-???

พลังป้องกันเวท : ???-???

ความสามารถพิเศษ : ???

สกิล : ???

หลิวเฉียงเหว่ยรู้ดีว่าสกิลประเมินนั้นทรงพลังเพียงใด เรียกได้ว่าเป็นสกิลระดับเทพเลยทีเดียว แต่แม้จะใช้สกิลประเมิน ค่าสถานะส่วนใหญ่ของเด็กสาวผมสีเงินก็ยังเป็นเครื่องหมายคำถาม ทว่าก็ยังมีการระบุคุณลักษณะที่สำคัญที่สุดอยู่หลายอย่าง ซึ่งก็เพียงพอแล้ว

“อะไรนะ! เธอคือสัตว์เลี้ยงของเซียวเฟิงงั้นเหรอ?” หลิวเฉียงเหว่ยและซือเยี่ยจิ๋งตกตะลึงพร้อมกัน

“ไม่น่าแปลกใจที่ฉันรู้สึกคุ้นหน้านิดหน่อย ฉันเคยเห็นอยู่ครั้งหนึ่งตอนที่พี่เซียวกับกิลด์กลอรี่เริ่มต่อสู้ในเมืองซื่อหราน แต่มันนานมากแล้ว และตอนนั้นมันไม่มีปีกด้วย ฉันเลยจำมันไม่ได้ในทันที”