บทที่ 374 ต่อสู้

บทที่ 374 ต่อสู้

ในขณะนี้ โลกในสายตาของเซียวเฟิงเป็นเพียงสีดำและสีขาว ประสาทสัมผัสที่ไม่จำเป็นทั้งหมดถูกปิดไปชั่วคราว เวลาดูเหมือนจะช้าลง ทุกสิ่งรอบตัวก็เริ่มช้าลงเช่นกัน…

เห็นได้ชัดเจนว่าใบไม้สีเหลืองชิ้นหนึ่งนั้นเคลื่อนไหวช้าราวกับอยู่ในน้ำ ค่อย ๆ ตกลงมาข้าง ๆ เซียวเฟิง จากนั้นก็สลายเป็นผงในทันทีราวกับฟองสบู่แตก

ในขณะเดียวกัน ออร่าดาบสีดำก็แผ่ซ่านไปทั่วฉิงเอ๋อ ราวกับริบบิ้น แต่เต็มไปด้วยความรุนแรงและจิตสังหาร

ฉิงเอ๋อยกดาบในมือขวาของเธอขึ้น ชูสองนิ้วซ้ายเข้าหากัน แล้วชี้ไปที่เซียวเฟิง ในขณะนี้ หญิงสาวเป็นเหมือนนักระบำ แต่แทนที่จะเป็นริบบิ้นก็กลับเป็นออร่าดาบที่น่ากลัวอยู่รอบ ๆ แทน!

ทันใดนั้น เซียวเฟิงก็เคลื่อนไหว พื้นใต้ฝ่าเท้าแตกเพราะแรงกดทับ จากนั้นร่างของเซียวเฟิงก็กลายเป็นลูกกระสุนปืนใหญ่รูปทรงมนุษย์และโจมตีฉิงเอ๋อในชั่วพริบตา เขาเข้าประชิดฉิงเอ๋อ!

แม้ว่าฉิงเอ๋อจะเริ่มเคลื่อนช้ากว่าเซียวเฟิงไปวินาทีหนึ่ง แต่เธอก็สวนกลับด้วยความเร็วที่สูงที่สุด ใบมีดสีฟ้าหมุน 90 องศาจนใบดาบเผชิญหน้ากับเซียวเฟิง!

ในขณะเดียวกัน ออร่าของดาบสีดำรอบ ๆ ฉิงเอ๋อดูเหมือนจะถูกดึง และฟันไปทางเซียวเฟิงทันที!

ออร่าของดาบนับสิบลอยอยู่เหนือเซียวเฟิง แม้ว่าชายหนุ่มจะหลบการถูกโจมตีในจุดสำคัญได้ แต่หากถูกโจมตี เขาจะสูญเสียพลังการต่อสู้ไปอย่างแน่นอน!

นัยน์ตาสีแดงสดของเซียวเฟิงดูเหมือนจะเบ่งบาน และลูกตาทั้งหมดของเขากลายเป็นสีเลือดในขณะนี้!

ประสาทสัมผัสการได้ยิน กลิ่น ความกระปรี้กระเปร่า ความเจ็บปวด… และต่อ ๆ ไป ประสาทสัมผัสทั้งหมดถูกปิดในเวลานี้ รวมถึงการรับรู้สีด้วย ทั้งหมดถูกแทนที่ด้วยความสามารถในการจับภาพทุกเสี้ยวเวลา!

โลกซึ่งช้าพอ ๆ กับการสโลว์โมชั่น ในขณะนี้ ก็ดูเหมือนจะหยุดนิ่ง มีออร่าดาบมากกว่าสิบเล่มในอากาศ แต่ภายใต้การรับรู้ของเซียวเฟิงพวกมันถูกเผยให้เห็นและไม่มีที่ให้ซ่อน ดูเหมือนว่าพวกมันให้ความรู้สึกราวกับริบบิ้นสีดำ และความเร็วในการฟันก็ช้าพอๆ กับเต่า ซึ่งสามารถหลบได้อย่างง่ายดาย!

นี่ไม่ใช่จุดจบ นัยน์ตาสีทองของเซียวเฟิงขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว ทำให้ลูกตาทั้งหมดหลอมรวมเป็นทองคำ ในขณะนี้หัวใจของเซียวเฟิงไม่ได้ยินเสียงเต้นอีกต่อไป มันกลายเป็นเสียงสั่นสะท้านแทน เลือดของเขาเดือดพล่านไปหมด หลอดเลือดที่ปูดออกมาจากผิวกายเหมือนเส้นเอ็นสีน้ำเงิน ผิวของเขาไม่เพียงแค่ร้อนและน่ากลัวเท่านั้น แต่ยังมีเหงื่อที่ระเหยอย่างบ้าคลั่งอีกด้วย!

หลังจากนั้น ความเร็วของเซียวเฟิงก็พุ่งไปถึงขีดสุด เคลื่อนตัวผ่านออร่าของดาบและหลบพวกมันทั้งหมด! จากนั้นเขาก็บุกทะลวงไปถึงด้านหน้าของฉิงเอ๋อในทันที เขาชกเข้าที่หน้าอกของฉิงเอ๋อ!

ในช่วงเวลาที่ผ่านไปอย่างช้า ๆ เขาสามารถจับได้ชัดเจนว่าแววตาของฉิงเอ๋อดูตกใจ แล้วเธอก็เปลี่ยนท่าทางของตัวเองได้อย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม มันก็สายเกินไป หมัดของเซียวเฟิงเข้ามาใกล้เธอแล้ว และเธอมีเวลาเพียงที่จะดึงดาบมากันที่หน้าอกของเธอเพื่อป้องกันการถูกโจมตี!

เคร้ง!

เซียวเฟิงชกดาบโบราณสีฟ้าอย่างแรง พลังของหมัดนี้มีมากกว่าพันชั่ง ดาบโบราณสีฟ้าก็เหมือนกับพุ่งออกมาจากปืนใหญ่ ตัวดาบหนักพุ่งออกไปข้างหลัง กระแทกหน้าอกของฉิงเอ๋ออย่างรุนแรง!

โชคดีที่เธอกันเซียวเฟิงด้วยตัวดาบ ดังนั้นตัวดาบจึงถูกดีดกลับ หากเป็นคมดาบ ด้วยความเร็วและความแข็งแกร่งนี้ ฉิงเอ๋อจะต้องถูกผ่าครึ่งอย่างแน่นอน!

“ฮึ!”

ทว่าถึงกระนั้นฉิงเอ๋อก็ไม่สามารถทนต่อใบดาบที่เหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่ได้ ร่างเพรียวของเธอบินออกไปทันทีราวกับถูกรถไฟชน เธอล้มลงกับพื้นและส่งเสียงฮัม ดาบโบราณสีฟ้ากระเด็นออกไป และรอยเลือดก็ปรากฏขึ้นบนผ้าคลุมบาง ๆ ของเธอ!

ฉากนี้ดูเหมือนจะช้ามาก แต่สำหรับเซียวเฟิงเท่านั้น นั่นเป็นเพราะมันช้าลงในโลกของเซียวเฟิง อันที่จริงมันเกิดขึ้นในชั่วพริบตา

คนอื่นเห็นแต่เซียวเฟิงและฉิงเอ๋อเผชิญหน้ากันด้วยแรงกดดันที่ปกคลุมพวกเขา ใบไม้ที่ร่วงหล่นถูกดูดเข้ามาและสลายไปในทันที จากนั้นเซียวเฟิงดูเหมือนจะหายไป ไม่มีใครจับการเคลื่อนไหวของเขาได้ ในชั่วพริบตา เขาได้ปรากฏตัวตรงหน้าฉิงเอ๋อและโจมตีเธอ!

จากนั้นก็เป็นฉากที่ฉิงเอ๋อถูกโจมตีพร้อมอาเจียนเป็นเลือด แม้แต่ดาบโบราณสีฟ้าก็กระเด็นออกไป!

“พี่! ฉิงเอ๋อ!”

จางเสี่ยวหยูตะโกนหยุดเซียวเฟิงและฉิงเอ๋อทันที

อย่างไรก็ตาม เธอไม่จำเป็นต้องห้ามแล้ว เพราะผลการสู้นั้นออกมาแล้ว ฉิงเอ๋อไม่เพียงแต่เสียดาบโบราณสีฟ้าของเธอไปเท่านั้น แต่ยังรวมถึงข้อมือขวาของเธอก็เคล็ดอีกด้วย ตอนนี้เธอไม่สามารถต่อสู้ได้อีกต่อไป…

“นายท่าน!”

คิงคอง สาวน้ำแข็งและสาวไฟต่างก็เดินเข้ามา จ้องไปที่ฉิงเอ๋อที่กำลังพยายามจะลุกขึ้นจากพื้นพร้อมกับจิตสังหารในสายตาของพวกเขา แต่หลังจากที่เซียวเฟิงเซเล็กน้อย พวกเขาก็เข้าไปสนับสนุนเซียวเฟิงอย่างรวดเร็ว

“ฉันไม่เป็นไร”

เซียวเฟิงส่ายหัว และนัยน์ตาต่างสีก็กลับมาเป็นปกติ ในขณะที่ผิวกายของชายหนุ่มดูน่ากลัวเล็กน้อย ไม่เพียงแต่หลอดเลือดที่เกาะติดกับผิวหนังเหมือนงูเขียวเท่านั้น แต่อุณหภูมิร่างกายของเขาก็สูงมากเช่นกัน

นี่เป็นผลสืบเนื่องของการเปิดสภาวะสูงสุดซึ่งจะทำให้ร่างกายรับภาระหนักและส่งผลเสียต่อการทำงานของร่างกายและชีวิตอย่างมาก โชคดีที่ระยะเวลานั้นสั้นและเซียวเฟิงไม่กล้าเปิดมันเป็นเวลานาน มิฉะนั้น หัวใจที่ถูกเสริมความแข็งแกร่งของเขาจะระเบิดด้วยความเร็วสูงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

อย่างไรก็ตาม หากมีเพียงแค่ผลสืบเนื่อง มันก็ไม่เพียงพอที่จะทำให้เซียวเฟิงเซได้ สิ่งที่ทำร้ายเซียวเฟิงจริง ๆ คือตอนที่ชกดาบโบราณสีฟ้า เขาก็ได้รับแรงกระแทกมหาศาลด้วย!

“เธอยังจะจับฉันกลับไปอีกเหรอ?” เซียวเฟิงโบกมือให้คิงคอง แล้วกลับมายิ้มให้ฉิงเอ๋อ

เขาจงใจทดสอบความแข็งแกร่งของฉิงเอ๋อ แต่ดูเหมือนว่าผลของการเปลี่ยนแปลงที่เฮฟเว่นให้เขามานั้นดีมาก และเขาสามารถเอาชนะทาสดาบระดับฟ้าได้ด้วยซ้ำ เมื่อเป็นเช่นนี้ เขาก็มีความมั่นใจที่จะเผชิญหน้ากับตระกูลจาง

นอกจากนี้ เขายังกำลังทดสอบว่าตระกูลจางแข็งแกร่งเพียงใด หลักฐานจากข้อเท็จจริงนี้ ตระกูลจางนั้นยากจะหยั่งถึงจริง ๆ!

แม้แต่ทาสดาบก็ยังมีพลังต่อสู้เทียบเท่ากับระดับ ‘เมทริกซ์’ ของเทพเจ้าเทียม ด้วยเหตุนี้ เขาจึงสามารถจินตนาการได้ว่าตระกูลจางน่ากลัวเพียงใด ยิ่งเซียวเฟิงซึ่งเป็นผู้สืบเชื้อสายตรงของตระกูลจางก็ยังรู้เกี่ยวกับรากฐานที่ลึกซึ้งของตระกูลเพียงเล็กน้อย ชายหนุ่มรู้เพียงว่าตระกูลจางถูกแบ่งออกเป็นตระกูลภายในและภายนอกเมื่อนานมาแล้ว และจางจงเหลียงเป็นเพียงหัวหน้าตระกูลภายนอกเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม ตระกูลจางที่มีเบื้องหลังอันน่าสยดสยอง กลับถูกยับยั้งเมื่อพวกเขาเริ่มส่งเสียงกับการหายไปของเขาเมื่อห้าปีก่อน!

ความจริงที่ซ่อนอยู่จะต้องน่าตกตะลึงแน่นอน กองกำลังแบบไหนกันที่สามารถยับยั้งตระกูลจางได้ หรือเพราะว่าตระกูลภายในและภายนอกมีความคิดไม่เหมือนกัน หรือมีคนบรรลุข้อตกลงกับตระกูลจางเรื่องการหายตัวไปของเซียวเฟิง? ทุกอย่างเป็นเรื่องลึกลับ และเมื่อมันถูกเปิดเผย มันจะทำให้โลกสะเทือนแน่นอน

ก่อนที่ความลึกลับอันยิ่งใหญ่นี้จะคลี่คลาย เซียวเฟิงจะไม่กลับไปหาตระกูลจาง การต่อสู้ของเขากับฉิงเอ๋อคือการแสดงทัศนคติของเขา

“ขอบคุณสำหรับความเมตตาของนายน้อยเซียวเฟิง และต้องขออภัยที่ทำให้ท่านขุ่นเคือง โปรดยกโทษให้ข้าด้วย ฉิงเอ๋อจะไม่ทำแบบนี้อีกในอนาคต”

ผ้าคลุมของฉิงเอ๋อเปื้อนเลือด และผิวของเธอก็ซีด เธอแทบจะลุกขึ้นจากพื้นไม่ไหว ก่อนที่เธอจะคุกเข่าข้างหนึ่งตต่อหน้าเซียวเฟิงก่อนที่เธอจะลุกขึ้น

“ฉิงเอ๋อ เธอเป็นอะไรไหม?”

จางเสี่ยวหยูมองไปที่เซียวเฟิงก่อนและพบว่าไม่ได้บาดเจ็บมากนัก จากนั้นเธอก็ถามฉิงเอ๋อซึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสกว่า

“ข้าไม่เป็นอะไรหรอก คุณหนูไม่ต้องห่วง”

ฉิงเอ๋อส่ายหัวและเดินไปที่ดาบโบราณสีฟ้าซึ่งเพิ่งกระเด็นไป ในขณะนี้ ดาบโบราณสีฟ้าเสียบลงบนพื้นที่อยู่ไม่ไกล ดาบนั้นเรียบและไม่บิ่น ปกคลุมด้วยเสียงกรีดร้องของดาบ

“ดาบเล่มนี้?” เมื่อเซียวเฟิงสัมผัสได้ถึงพลังอันแข็งแกร่งของดาบ เขาก็รู้อยู่แล้วว่าดาบโบราณสีฟ้านั้นไม่ธรรมดา ในตอนนี้ เขากำลังมองใบดาบโบราณสีฟ้า ทันใดนั้นก็เกิดความคุ้นเคยราวกับว่าเขาเคยเห็นมาก่อน

แต่เซียวเฟิงไม่คิดมากเกินไป เพราะมีดาบโบราณมากมายในตระกูลจาง และมีกองดาบซึ่งหลายเล่มเป็นดาบที่มีชื่อเสียงที่บรรพบุรุษทิ้งไว้

“นั่นคือดาบของพ่อ” เมื่อเห็นเซียวเฟิงสงสัย จางเสี่ยวหยูก็อธิบาย

“อะไรนะ! นั่นมันสัญลักษณ์ของหัวหน้าตระกูลไม่ใช่เหรอ?” เซียวเฟิงหยุดนิ่งไปชั่วขณะหลังจากได้ยินแบบนั้น ดาบของจางจงเหลียงไม่ใช่ดาบโบราณธรรมดา แต่ยังมีวิญญาณดาบสถิตอยู่ในนั้นด้วย! ในฐานะที่เป็นสัญลักษณ์ของหัวหน้าตระกูลจาง มันจึงได้รับการสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่นและถูกบูชาโดยหัวหน้าตระกูล!

ไม่น่าแปลกใจที่มีเพียงแค่พลังจากมันก็สามารถทำให้เขาเซได้ แต่ทำไมจางเสี่ยวหยูถึงมีมัน?

“ฉันเป็นหัวหน้าตระกูลคนต่อไปไงล่ะ!”

เมื่อมองไปที่เซียวเฟิงที่สับสนมากขึ้น จางเสี่ยวหยูก็อธิบายอีกครั้งและยิ้มให้เซียวเฟิงอย่างภาคภูมิใจและขี้เล่น

“เธอ…” เซียวเฟิงพูดไม่ออก และอยากจะถามว่าเกิดอะไรขึ้นตอนที่เขาหายตัวไปในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา จางเสี่ยวหยูกลายเป็นหัวหน้าตระกูลคนต่อไปได้อย่างไร ตระกูลจางอยู่ในช่วงรุ่งเรืองและมีคนหนุ่มสาวที่มีความสามารถยอดเยี่ยมจำนวนมาก ขนาดเซียวเฟิงซึ่งเป็นผู้สืบสายเลือดโดยตรงก็ยังถูกรังแกเสมอตอนที่เขายังเล็ก ซึ่งแสดงให้เห็นว่าพวกเขาไม่ได้ขาดผู้สืบทอดอย่างแน่นอน!

แต่เซียวเฟิงคิดว่าในเมื่อเขาไม่ได้วางแผนที่จะกลับไปที่ตระกูลจาง ก็ไม่จำเป็นต้องถามเหตุผล

จางเสี่ยวหยูก็เช่นกัน เซียวเฟิงไม่ได้ถามเธอ ดังนั้นเธอจึงไม่อธิบาย

ท้ายที่สุด ตรงนี้ก็มีคนอื่นอยู่ด้วย ดังนั้นเธอจึงอ้อนวอนเซียวเฟิงแทนฉิงเอ๋อว่า “พี่…ฉิงเอ๋อไม่ได้ตั้งใจจะต่อสู้กับพี่หรอก ฉันสาบานได้เลย โปรดยกโทษให้เธอด้วย เดี๋ยวฉันจะให้บทเรียนกับเธอทีหลังเอง!”

“ไม่เป็นไร ฉันไม่เอาเรื่องเธอหรอก” เซียวเฟิงเหลือบไปที่ฉิงเอ๋อที่ชักดาบกลับมาและยังคงถือดาบและยืนขึ้น เขาไม่คิดจะเอาเรื่องเลย

ทาสดาบคือบุคคลพิเศษในตระกูลจาง พวกเขาคล้ายกับพวกอันธพาลรับจ้าง บอดี้การ์ด หรือเครื่องมือ พวกเขาไม่มีเลือดของตระกูลจางแต่พวกเขาได้รับการฝึกฝนจากตระกูลจางตั้งแต่วัยเด็ก ในฐานะผู้รับใช้ที่ซื่อสัตย์ พวกเขาทั้งหมดปฏิบัติตามคำสั่ง เห็นได้ชัดว่าจางจงเหลียงสั่งฉิงเอ๋อมาก่อน ดังนั้นเซียวเฟิงจึงไม่สนใจเอาเรื่องกับเธอ

“ดีแล้ว วันนี้เป็นวันเกิดของพี่ทั้งที โชคดีที่ทั้งคู่ปลอดภัย ไม่งั้นฉันเสียใจแย่เลย!” จางเสี่ยวหยูพูดด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว แล้วมองที่เซียวเฟิงอย่างสงสัย “ว่าแต่ว่านะพี่…ห้าปีนี้พี่ไปอยู่ที่ไหนมาเนี่ย? พี่มีพลังมากขนาดนี้ได้ยังไง? แล้วพี่ก็หล่อขึ้นมากด้วย! แล้วเมื่อกี้พี่คุยอะไรกับพี่สะใภ้ของฉันเหรอ?”

จางเสี่ยวหยูเข้ามาและกอดแขนของเซียวเฟิงราวกับน้องสาวที่ไม่ได้เห็นหน้าพี่ชายของเธอมาหลายปีแล้วพร้อมยิงคำถามเป็นชุด

“เดี๋ยวนะ ใครเป็นพี่สะใภ้ของเธอนะ” เซียวเฟิงถาม ขมวดคิ้วและสังเกตเห็นความผิดปกติในชุดคำถาม

“แน่นอน พี่สะใภ้ของฉันคือหลิวเฉียงเหว่ยไง!” จางเสี่ยวหยูมองไปที่เซียวเฟิงอย่างเป็นธรรมชาติ

“เธอกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร?” เซียวเฟิงรู้สึกประหลาดใจและมองไปที่จางเสี่ยวหยู ทำไมจางเสี่ยวหยูถึงมาพูดเรื่องไร้สาระอีกต่อจากหลิวเฉียงเหว่ย?

นี่เป็นโรคติดต่อชนิดใหม่หรือยังไง?!