บทที่ 437 อยากจะตายแบบไหนล่ะ

บทที่ 437 อยากจะตายแบบไหนล่ะ

ทั่วทั้งเกาะชิงชัยที่เคยเต็มไปด้วยเสียงกู่ร้องกระหึ่มก่อนหน้านี้ไม่นาน จู่ ๆ ก็สงบเงียบลงไปในบันดล

ผู้เล่นเขตฮัวเซียทุกคนต่างได้แต่เฝ้ามองร่างบางค่อย ๆ ล้มลงไปบนพื้นสนามประลองช้า ๆ การที่ได้เห็นยอดนักสู้ที่พวกเขาต่างเฝ้าเชียร์ล้มลงไปเช่นนั้น มันไม่ต่างอะไรกับดวงใจของพวกตนที่กำลังตกต่ำลงไปตามเธอเลย มันช่างน่าหนักใจยิ่งนัก

นี่คือผู้เล่นหญิงที่อายุไม่ได้เยอะ ที่มีความสามารถเก่งกล้าจนพวกเขาทั้งหมดไม่สามารถเทียบได้เลย!

อันดับ 1 ในตารางพลังต่อสู้แห่งเขตฮัวเซีย…ไนท์คูนเนอร์! เธอคือผู้ที่เข้ามาประทับตราชื่อเสียงของตนในอันดับคนดังรวมถึงยังเป็นจักรพรรดินีแห่งการสังหารแห่งเขตฮัวเซียอีกด้วย!

บนสนามประลองนั้น พวกเขาได้เห็นความงดงาม ความแข็งแกร่ง ความดื้อรั้น ความพยายามและการตัดสินใจอันแน่วแน่ที่จะสู้จนตัวตายของเธอ

ท่านไนท์คูนเนอร์ก็เปรียบได้กับเทพธิดาวัลคีรี่ในตำนาน เธอสู้กับความสิ้นหวังแม้ในยามสุดท้ายของชีวิตจะต้องพ่ายแพ้และจมลงสู่คลื่นสายฟ้าคลั่งนั้นก็ตาม

ภาพที่บีบคั้นหัวใจนี้ทำให้ทั่วทั้งเขตฮัวเซียเงียบสงบ ภาพความพยายามของหญิงสาวคนหนึ่งที่ทำเพื่อเขตฮัวเซียจนสุดความสามารถ เธอเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แต่จิตใจของเธอกลับแน่วแน่กว่าชายอีกหลายคนเสียอีก!

“กิลด์วอร์สปิริตฮอลล์แห่งเมืองเฉิงฉุย ขอแสดงความยินดีกับจักรพรรดินีแห่งการสังหาร!”

ทันใดนั้นเอง บรรยากาศที่เงียบงันของเกาะชิงชัยก็ถูกแทนที่ด้วยเสียงตะโกนกู่ก้องของผู้ชมกลุ่มหนึ่ง ด้วยถ้อยคำที่ออกมาจากใจซึ่งมันเป็นจังหวะเดียวกับที่ภายในสนามประลองถูกทำให้รับเสียงจากภายนอกได้พอดี

“กิลด์แจ็คเก็ตแห่งเมืองซือหราน ขอแสดงความยินดีกับจักรพรรดินีแห่งการสังหาร!”

“กิลด์ไดนัสตี้แห่งเมืองตงฮวง ขอแสดงความยินดีกับจักรพรรดินีแห่งการสังหาร!”

“กิลด์แอนติควิตี้แห่งเมืองไป๋เล่าหู ร่วมยินดีกับความพยายามของจักรพรรดินีแห่งการสังหาร!”

“กิลด์อันดายอิ้งไดนัสตี้แห่งนครใต้พิภพ ขอแสดงความนับถือจักรพรรดินีแห่งการสังหาร!”

“กิลด์ดูมส์เดย์ลีกแห่งเมืองต้าเหยียน ยินดีด้วยกับจักรพรรดินีแห่งการสังหาร!”

“ตำหนักกุหลาบจากเมืองเฟิงอวี๋ ขอแสดงความยินดีกับท่านจักรพรรดินีแห่งการสังหาร!”

“กางเขนเหล็กแห่งซีฉู ขอแสดงความยินดีกับจักรพรรดินีแห่งการสังหาร!”

“กิลด์เดอะวูล์ฟแห่งออร์ค ขอแสดงความยินดีกับท่านจักรพรรดินีแห่งการสังหาร!”

“กิลด์สู้เพื่อโลกแห่งเมืองตงไห่ ขอแสดงความนับถือกับท่านจักรพรรดินีแห่งการสังหารจากใจจริง!”

…

ถ้อยคำแสดงความยินดีสอดแทรกด้วยถ้อยคำยกย่องดังมาจากทั่วทั้งสารทิศ นี่คือถ้อยคำที่ออกมาจากใจของเหล่าผู้เล่นเขตฮัวเซียนับไม่ถ้วนที่พร้อมใจกันสรรเสริญซือเยี่ยจิ๋งให้เป็น ‘จักรพรรดินีแห่งการสังหาร’ โดยไม่สนว่าก่อนหน้านี้จะเคยบาดหมางกันมาก่อนหรือไม่!

เซียวเฟิงยืนมองร่างของซือเยี่ยจิ๋งที่ถูกเทเลพอร์ตออกจากสนาม เขาไม่ได้พูดอะไรปลอบใจเธอทั้งนั้น เพราะรู้ดีว่าในเวลาแบบนี้ คนอย่างซือเยี่ยจิ๋งน่ะไม่ต้องการคำปลอบใจหรอก

เธอทำอย่างสุดความสามารถแล้ว ใน 10 วินาทีสุดท้ายที่สกิลมังกรอมตะซื้อเวลาให้นั้น พลังในการต่อสู้ของซือเยี่ยจิ๋งก็พุ่งขึ้นสู่จุดสูงสุดด้วยเช่นกัน!

สกิลจู่โจมจากด้านหลังที่ถูกใช้มากกว่า 4 ครั้ง, จู่โจม 3 ครั้ง, โจมตีคู่ประสาน 3 ครั้ง, เคลื่อนอวกาศ 6 ครั้ง, มังกรพันธนาการ 1 ครั้ง, มังกรย่ำบาทา 1 ครั้งและสกิลอีกมากมายนับไม่ถ้วน

เพียงแค่ 10 วินาที ซือเยี่ยจิ๋งก็งัดเอาไม้ตายของเธอทั้งหมดออกมาลำเลียงมันเป็นกลยุทธ์แล้วโต้กลับเทพเจ้าสายฟ้าด้วยทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอมี แต่ถึงอย่างนั้นความแข็งแกร่งของทั้งสองฝ่ายก็ต่างกันเกินไป เทพเจ้าสายฟ้านั้นเก่งกว่าเธอมาก เขาล่วงรู้ภยันตรายที่จะเกิดขึ้นล่วงหน้าและสามารถพาตัวเองหนีออกจากจุดนั้นได้ สิ่งนี้ถือเป็นความน่ากลัวของผู้ที่มีสัญชาตญาณในการต่อสู้ระดับสูงควบคู่ด้วยการตอบสนองทางกายที่ล้ำเลิศสองสิ่งนี้ต่อให้มีชุดเกราะมังกรก็ไม่อาจทดแทนกันได้

สายตาของเซียวเฟิงกลับไปมองเทพเจ้าสายฟ้าที่อยู่บนสนามประลอง ชายหนุ่มถอนหายใจยาวด้วยความใจเย็น แต่ลึก ๆ แล้วก็แฝงไว้ด้วยความกลัวอยู่นิดหน่อย

[แมตช์ที่ 3 ของรอบเฟ้นหา 4 คนสุดท้ายประจำอีเวนต์เซิร์ฟเวอร์ชิงชัย! ผู้เล่น xxx จากเขตฮันกึล! ปะทะ! ผู้เล่น เมลเบิร์น จากเขตอังกฤษ!]

บนจอภาพมีตัวอักษรปรากฏขึ้นสี่ตัวอีกครั้ง เป็นสัญญาณว่าการประลองรอบที่ 3 ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว และครั้งนี้ก็ถึงเวลาของเซียวเฟิงเสียที

เทพเจ้าสายฟ้าถูกเทเลพอร์ตออกจากสนามประลองและแทนที่ด้วยเซียวเฟิงกับอัศวินหนุ่มผมสีน้ำตาลที่เป็นยอดฝีมือจากฝั่งอังกฤษ

“ฉันจำแกได้ แกฆ่าฉันไว้เมื่อตอนที่อยู่บนเกาะสมบัติ แต่นั่นก็เพราะตอนนั้นฉันยังไม่มีสัตว์ขี่ที่เหมาะสมหรอกนะ คราวนี้แหละ เวลาแก้แค้นของฉันมาถึงแล้ว!”

ผู้เล่นชาวอังกฤษที่ชื่อ ‘เมลเบิร์น’ ยกปืนพาดลายมังกรของเขาชี้ไปยังเซียวเฟิงขณะพูด ระหว่างนั้นก่อนที่เวลานับถอยหลังสำหรับเริ่มการต่อสู้จะหมดลง เขาก็เปิดมิติสัตว์เลี้ยงแล้วเรียกสัตว์ขี่ของเขาออกมา มันคือกวางเจ็ดสี นี่ถือเป็นอีกหนึ่งข้อพิเศษของคลาสอัศวิน ผู้เล่นคลาสนี้สามารถเรียกสัตว์ขี่ของตนออกมาได้ไม่ว่าจะสถานการณ์ไหนก็ตาม

“ขอโทษทีนะ ฉันไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะมาเล่นกับนายสักเท่าไหร่น่ะตอนนี้”

เซียวเฟิงพูด หากเป็นก่อนหน้านี้ บางทีเซียวเฟิงเองก็คงจะเรียกเสี่ยวเสวียออกมาหยอกเย้าอีกฝ่ายเล่นด้วยเหมือนปกติ หากแต่ตอนนี้ ไม่ว่าจะด้วยน้ำเสียง คำพูด หรือสีหน้า มันบ่งชัดว่าเขาไม่มีอารมณ์มาทำเรื่องอะไรแบบนั้น

“อะไรน่ะ? แกจะยอมแพ้งั้นเหรอ? ไม่ได้นะเฟ้ย! นั่นมันไม่ใช่วิถีของอัศวิน! ฉันยอมรับไม่ได้เด็ดขาด!”

เมลเบิร์นคิดว่าเซียวเฟิงนั้นหมดไฟที่จะสู้แล้วและอยากจะยอมแพ้ เพราะงั้นชายหนุ่มผมน้ำตาลจึงรีบตะโกนเพื่อไม่ให้เซียวเฟิงยอมแพ้ได้

แต่โชคร้ายที่ยังไม่ทันได้พูดจบ เขาก็รู้สึกได้ว่าท้องฟ้าเหนือหัวมันสว่างจ้าขึ้นมา!

“อ่ะ…อะไรวะนั่น!? นั่นมันอะไร๊!”

อัศวินหนุ่มแหงนหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วต้องตกตะลึงสุด ๆ นั่นเพราะบริเวณกลางแผ่นฟ้านั้นมันกำลังค่อย ๆ ถูกแหวกออก แสงสีทองอร่ามเปล่งประกายลงมาราวกับแสงศักดิ์สิทธิ์จะพระผู้เป็นเจ้า

แต่จากนั้นไม่นาน ไม่เพียงแค่แสงศักดิ์สิทธิ์ แต่มันยังมีหอกศักดิ์สิทธิ์เล่มยักษ์สีทองอร่ามพุ่งลงมาอีกด้วย! ด้วยขนาดของมันนั้น หากมันลงมาถึงพื้นล่ะก็ แม้แต่ภูเขาก็คงถูกผ่าลงอย่างง่ายดาย นี่มันก้าวข้ามสกิลพื้นที่ไปแล้ว นี่มันหายนะชัด ๆ เลย!

นอกจากเมลเบิร์นจะอึ้งไปแล้ว ผู้ชมอีกจำนวนนับไม่ถ้วนที่กำลังรับชมอีเวนต์เซิร์ฟเวอร์ครั้งนี้ต่างก็ตกตะลึงไปกับการประลองไม่แพ้กัน จะมีก็แต่ผู้ชมจากเขตฮัวเซียเท่านั้นที่ดูการต่อสู้นี้อยู่เงียบ ๆ พวกเขารู้อยู่แล้วว่าสกิลนี้คือสกิลระดับตำนานของเซียวเฟิง! ไม่มีใครที่สามารถรับมือมันได้ทั้งนั้น!

ตู้ม!

ไม่มีเวลาให้ตื่นเต้นกันมากนัก หอกศักดิ์สิทธิ์สีทองอร่ามก็ปักลงมากลางสนามประลองบังเกิดเป็นแสงเรืองรองสว่างไปทั่วจนไม่อาจเห็นอะไรได้พร้อมกับกลุ่มควันสีเดียวกันทรงดอกเห็ดที่ลอยขึ้นสูงราวกับสิ่งที่ลงมาเมื่อครู่นี้คือปรมาณูลูกโตที่บรรจุผงทองคำไว้จนเต็มสูบ คลื่นอัดกระแทกกระจายตัวไปทั่วทั้งสนามในขณะที่ผู้ชมไม่สามารถหนีไปไหนได้ มันเลยทำให้พวกเขาต้องแบกรับแรกกดดันมหาศาลนี้กันไปครู่ใหญ่ ๆ!

มันใช้เวลากว่าครึ่งนาทีกว่าแสงศักดิ์สิทธิ์สีทองนั้นจะกระจายหายไปมากพอที่ผู้ชมจะสามารถลืมตาได้ ครั้นเมื่อตาเริ่มปรับสภาพ พวกเขาก็จ้องไปยังกลางสนามประลองอย่างพร้อมเพรียงกันทันที

และภาพที่ปรากฏนั้น ก็ทำเอาทุกคนถึงกับตกใจจนขนลุกซู่

สนามประลองขนาดใหญ่นั้นถูกผ่าเป็นสองส่วนด้วยธารที่แล้งน้ำไปแล้ว!

ร่างของเซียวเฟิงปรากฏให้เห็นเลือนลางท่ามกลางหมอกควันที่ยังคลุ้งอยู่บ้าง แต่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างผู้เล่นชาวอังกฤษนั้นหายไปเลย ไม่มีแม้แต่ร่างกายเหลือให้เห็นด้วยซ้ำ

[ประกาศจากอีเวนต์! แมตช์ที่ 3 ของรอบเฟ้นหา 4 คนสุดท้ายประจำอีเวนต์เซิร์ฟเวอร์ชิงชัยได้จบลงแล้ว! ผู้ชนะได้แก่ ผู้เล่น xxx จากเขตฮันกึล ยินดีด้วย! ท่านได้เข้าสู่รอบ 4 คนสุดท้าย!]

[ประกาศจากอีเวนต์! เนื่องจากการประลองแมตช์ก่อนหน้าทำให้สนามประลองพังเสียหาย แมตช์ที่ 4 ของรอบเฟ้นหา 4 คนสุดท้ายจึงต้องเลื่อนไปก่อนเพื่อให้ระบบสร้างสนามใหม่ ดังนั้นจึงขอประกาศพักชั่วคราวเป็นเวลา 5 นาที]

เสียงประกาศจากระบบสองข้อความดังติดต่อกัน ข้อความแรกเป็นการกล่าวแสดงความยินดีกับเซียวเฟิงที่เป็นผู้ชนะ ในขณะที่อีกข้อความหนึ่งนั้นทำเอาความเงียบงันกลับมาครอบงำผู้เข้าร่วมการแข่งขันทุกคนอีกครั้ง แม้แต่เสียงหายใจก็แทบจะไม่ได้ยิน

สนามประลอง…พังเสียหาย?

ความเงียบงันนี้ปกคลุมทั่วทั้งโลกของเกมไปพักใหญ่ ๆ ด้วย เนื่องจากมีผู้คนทั่วทั้งเซิร์ฟเวอร์ที่ให้ความสนใจกับการประลองรอบนี้ อย่างน้อย ๆ ก็ 70% ของผู้เล่นทั้งหมด เพราะอย่างงั้น เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นที่ประจักษ์ตา มันจึงทำให้พวกเขาอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออกกัน

สิ่งที่ระบบประกาศมานั้นมันชัดเจนตั้งแต่ต้นแล้ว แถมจากที่นั่งคนดูเองก็เห็นได้ด้วยตาตนเองว่าสนามประลองน่ะ…สนามประลอง…มันถูกทำลายไปจริง ๆ!

สกิลนั่นมันพลังอะไรกัน! รุนแรงขนาดผ่าสนามออกเป็นสองซีกได้เลยงั้นเหรอ?! แล้วแบบนี้คู่ต่อสู้เลือกอะไรได้บ้าง? มันโกงกันเกินไปแล้วนะ!

ไทแรนนี่และเทพเจ้าสายฟ้าที่อยู่ในเขตพักผ่อนเองก็ตกตะลึงไม่แพ้กัน เนื่องจากเขตพักผ่อนนั้นจะอยู่ใกล้กับบริเวณกลางสนามประลองมากที่สุด ดังนั้นพวกเขาจึงถือเป็นผู้ที่อยู่ใกล้เหตุการณ์มากที่สุดกลุ่มหนึ่งเลยด้วยที่ได้เห็นฉากที่น่าสยองขวัญนั้นด้วยตาของตนเอง!

ภาพของร่างผู้เล่นชาวอังกฤษที่ถูกแรงระเบิดมหาศาลซัดร่างอัดกับเขตกั้นสนามประลองจนแหลกละเอียดไม่เหลืออะไรให้ยืนยันตัวตน นี่ถ้าไม่ติดว่าเขตกั้นสนามนั้นแข็งแกร่งพอจะรับแรงโจมตีนั้นไหว บางทีพวกเขาเองก็ไม่มั่นใจเหมือนกันว่าจะมีชีวิตรอดจนถึงตอนนี้หรือเปล่า

พวกเขาเริ่มครุ่นคิดกันแล้วว่าหากพวกเขาต้องเผชิญหน้ากับสกิลนั้นในพื้นที่จำกัดด้วยตนเอง พวกเขาจะสามารถใช้วิธีอะไรในการเอาชีวิตรอดออกมาได้บ้าง?

และผลจากการวิเคราะห์ก็ออกมาแบบเดียวกัน

ใช่แล้ว ไม่มีทางเป็นไปได้เลยที่จะรอดจากสกิลที่มีทั้งพลังโจมตีและอาณาเขตยิ่งใหญ่ขนาดนั้น!

ครืน…

ทั่วทั้งเกาะชิงชัยเริ่มสั่นสะเทือนอีกครั้ง แต่นี่ไม่ใช่คลื่นลูกหลงจากการโจมตีของเซียวเฟิง มันเป็นเพียงการปรับเปลี่ยนสนามประลองใหม่เฉย ๆ

สนามประลองที่แตกแยกเป็นสองเสี่ยงจมลงไปในพื้นดินเหมือนกับสนามประลองในรอบก่อนหน้า จากนั้นสนามประลองสองชิ้นใหม่ก็ปรากฏขึ้นมาจากใต้ดินและเคลื่อนเข้าประกบกันโดยไม่ให้กระทบกับเขตพักผ่อนแต่อย่างใด ซึ่งสนามประลองใหม่นี้ มีพื้นที่ใหญ่กว่าสนามประลองเดิมอีกเป็นเท่าตัว เทียบเท่าได้กับสนามฟุตบอลสี่สนามเรียงกันเป็นสนามขนาดใหญ่ และบนพื้นสนามเองก็มีวงแหวนเวทมนตร์ถูกร่ายขึ้นไว้ด้วย แสดงให้เห็นว่ารอบนี้มันไม่แตกหักง่าย ๆ เหมือนครั้งก่อนแน่นอน

[แมตช์ที่ 4 ของรอบเฟ้นหา 4 คนสุดท้ายประจำอีเวนต์เซิร์ฟเวอร์ชิงชัย ผู้เล่น อู่ม่า จากเขตเอเชียตะวันออกเฉียงใต้! ปะทะ! ผู้เล่น เทนเดอร์แอนด์สวีต จากเขตฝรั่งเศส!]

ในที่สุดแมตช์ที่ 4 ที่เฝ้ารอกันมาก็ได้เริ่มต้นขึ้น เพราะว่ามีผู้เข้าแข่งขันเหลือเพียงคู่สุดท้ายแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ต้องรอการสุ่มอะไรทั้งนั้น ทั้งสองถูกเทเลพอร์ตขึ้นไปบนสนามประลอง ทว่ากว่าจะได้เข้าปะทะกันก็ค่อนข้างกินเวลาอยู่เพราะสนามประลองแห่งใหม่นี้กว้างเกินความจำเป็นไปมาก ๆ

เซียวเฟิงไม่ได้สนใจการประลองรอบนี้แต่อย่างใด เขาหันไปมองยังเทพเจ้าสายฟ้าที่อยู่อีกมุมหนึ่งของเขตพักผ่อน น่าเสียดายที่อีกฝ่ายไม่ได้มองกลับมา แต่ถึงอย่างนั้นก็ใช่ว่าเซียวเฟิงจะไม่มีผลใด ๆ ต่อความคิดของเขา ขณะนี้เทพเจ้าสายฟ้ากำลังให้ความสนใจอยู่กับชายผู้ถูกหอกลองกินัสปะทะก่อนหน้าพลางครุ่นคิดถึงอะไรบางอย่างภายใต้ใบหน้าที่เคร่งขรึมนั้นอยู่ด้วย

สายตาของเซียวเฟิงละกลับมาจากเทพเจ้าสายฟ้าโดยไม่รู้สึกไหวติงอะไรก่อนจะสลับไปเหลียวมองไทแรนนี่ที่อยู่อีกฝั่ง และเขาก็พบว่าไทแรนนี่เองก็กำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างเช่นเดียวกับเทพเจ้าสายฟ้าด้วย ซึ่งมันทำให้เซียวเฟิงได้แต่ส่ายหน้าแล้วเลิกสนใจทั้งสองคนนี้

[ประกาศจากอีเวนต์! แมตช์ที่ 4 ของการเฟ้นหา 4 คนสุดท้ายประจำอีเวนต์เซิร์ฟเวอร์ชิงชัยได้จบลงแล้ว! ผู้ชนะได้แก่ ผู้เล่น อู่ม่า จากเขตเอเชียตะวันออกเฉียงใต้! ยินดีด้วย ท่านได้ผ่านเข้าสู่รอบ 4 คนสุดท้าย!]

[ประกาศจากอีเวนต์! ขอแสดงความยินดีให้กับ ผู้เล่น xxx จากเขตฮันกึล, ผู้เล่น เทพเจ้าสายฟ้า จากเขตอเมริกาเหนือ, ผู้เล่น ไทแรนนี่ จากเขตฮัวเซียและผู้เล่น อู่ม่า จากเขตเอเชียตะวันออกเฉียงใต้! พวกท่านได้เข้าสู่รอบ 4 อันดับสุดท้ายประจำอีเวนต์เซิร์ฟเวอร์ชิงชัย! รอบต่อไป จะเป็นรอบรองชนะเลิศประจำอีเวนต์เซิร์ฟเวอร์ชิงชัย! ระบบจะทำการสุ่มผู้เข้าประลองแมตช์แรก!]

[ผู้เข้าประลองในแมตช์แรกของรอบรองชนะเลิศ ได้แก่! ผู้เล่น xxx จากเขตฮันกึล! ปะทะ! ผู้เล่น เทพเจ้าสายฟ้า จากเขตอเมริกาเหนือ!]

สายลมพัดพาเรื่องสนุกมาให้อีกแล้ว!

แสงสว่างสองแห่งเกิดขึ้นพร้อมกัน และหลังจากที่แสงสว่างนั้นหายไป ร่างของเซียวเฟิงและเทพเจ้าสายฟ้าก็ไปยืนเผชิญหน้ากันอยู่บนสนามประลองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว!

“ฉันไม่คิดเลยว่าจะได้มาเจอนายในรอบรองชนะเลิศแบบนี้ เร็วกว่าที่คาดไว้ซะอีก แต่ก็ไม่เป็นไร ยังไงฉันก็ไม่อยากรออยู่แล้ว ถ้าเป็นภาษาบ้านนาย มันน่าจะเรียกว่า ‘ลูกผู้ชายสิบปีล้างแค้นก็ยังไม่สาย’ สินะ?”

เทพเจ้าสายฟ้ามองมายังเซียวเฟิงจากระยะไกล เขาเอ่ยขึ้นด้วยเสียงที่หนักแน่นขณะที่รอสัญญาณเริ่มการต่อสู้อย่างใจเย็น

“ไม่ใกล้เคียงเลย แต่นั่นไม่สำคัญหรอก”

“บอกฉันมาดีกว่า ว่านายอยากจะตายแบบไหน”

เซียวเฟิงแสยะยิ้มขึ้นมาจนเห็นฟันแทบจะครบทุกซี่ รอยยิ้มนั้นไม่ได้ทำให้ใครก็ตามที่ได้เห็นรู้สึกดีเลย กลับกันมันกำลังมอบความรู้สึกของความดุร้ายออกมาไม่ขาดสายด้วย!