บทที่ 439 ซัด

บทที่ 439 ซัด

เมฆฝนสีดำทมิฬกลืนกินฟากฟ้างามให้กลายเป็นแผ่นฟ้าที่ไร้ซึ่งแสงอื่นใดนอกจากอสนีบาตที่วิ่งผ่านเมฆแต่ละก้อนไปเท่านั้น!

แม้ว่ามันจะดูเหมือนเป็นพลังแห่งสวรรค์และโลกก็จริง แต่พอนาน ๆ เข้ามันก็เริ่มให้ความรู้สึกเหมือนว่าสวรรค์และโลกกำลังถูกทำลายไปพร้อม ๆ กันแล้วเสียมากกว่า!

อสนีบาตนับหมื่นกู่ร้องคำรามขณะเคลื่อนไหว ระหว่างนั้นสายฟ้าฟาดเหล่านี้ก็ซัดครืน ๆ ลงมากระทบกับผิวสนามประลองดังน้ำตกสีทองอยู่ตลอดเวลา กระแสไฟฟ้าที่ฟาดกระหน่ำลงมาบนพื้นดินนับครั้งไม่ถ้วนนั้นท้ายสุดก็เริ่มถักทอเป็นแผ่นตาข่ายเพิ่มความหนาแน่นให้กับทะเลสายฟ้าไปอีกขั้น!

คลื่นทะเลสายฟ้ากำลังก่อตัวขึ้นเป็นกำแพงสายฟ้า!

ยิ่งมันเปล่งแสงสว่างได้มากขึ้นเท่าไหร่ ก็แสดงให้เห็นว่าภายในมันมีกระแสไฟฟ้าอัดอยู่แน่นหนามากขึ้นเท่านั้น กำแพงสายฟ้ายังคงไม่หยุดสร้างตนเอง มันยังคงหนาขึ้นเรื่อย ๆ ตราบใดที่มีกระแสไฟฟ้าเข้าไปรวมอยู่ในตัวมัน!

ไม่รู้ว่ากำแพงสายฟ้านี้จะสูงขึ้นไปขนาดไหน แต่แค่สภาพในตอนนี้ มันก็ดูเหมือนเทพเจ้าสายฟ้าพยายามจะบีบวงของสนามประลอง ให้เหมือนทวีปที่ถูกห้อมล้อมด้วยสายฟ้าอยู่เข้าไปทุกที ๆ!

ด้วยกระแสไฟฟ้าที่วิ่งไปมาตลอดนี้ มันทำให้พื้นสนามภายในอาณาเขตกำแพงถูกเติมเต็มไปด้วยแสงสีทองสลับกับสีฟ้าวิ่งผ่านไปมา ไร้ที่ว่างและไร้ทางหลบหนี แต่เดิมพลังนี้คือพลังของสกิลระดับตำนานที่พร้อมจะสาดเทสายฟ้าฟาดลงไปทุกบริเวณในสนามประลอง ทว่าปัจจุบันมันถูกกระชับพื้นที่เข้ามาให้คอยเติมเต็มกำแพงสายฟ้านี้ ณ จุด ๆ หนึ่งบนสนามประลองเท่านั้น!

ร่างของเทพเจ้าสายฟ้าที่ลอยอยู่กลางอากาศนั้นเองก็ใช่ว่าจะสบายดี นอกจากจะโดนเซียวเฟิงต่อยเรื่อย ๆ แล้ว ทั้งตา หู จมูกรวมไปถึงปากของชายหนุ่มอเมริกันคนนี้ก็กำลังปลดปล่อยสายฟ้าออกมาด้วย!

มันเหมือนว่าร่างกายของเขากำลังจะระเบิดออกเพราะกระแสไฟฟ้าเหล่านี้! แต่ทั้งหมดนี้เป็นค่าใช้จ่ายสำหรับการที่เขาพยายามจะควบคุมสายฟ้าจากบริเวณกว้างให้เข้ามารวมเป็นกำแพงหนาที่ส่วนหนึ่งของสนามประลอง ร่างกายของเทพเจ้าสายฟ้าในตอนนี้…กำลังรับภาระหนักจากการใช้พลังจิตอย่างหนักหน่วงต่อเนื่องกัน!

ณ คฤหาสน์ที่อยู่ห่างไกลออกไปในอเมริกาเหนือ ห้องเล่นเกมของเทพเจ้าสายฟ้ากำลังส่องสว่างด้วยไฟสีแดง เนื่องจากหมวกเล่นเกมของเขากำลังเตือนว่าตัวชายหนุ่มนั้นเข้าสู่สภาวะอันตรายแล้ว มันเตือนให้เขาออฟไลน์ให้เร็วที่สุด

เขากำลังร้องคำรามเพราะระหว่างนั้นตัวเองก็ถูกเซียวเฟิงต่อยอย่างไม่หยุดโดยที่ไม่สามารถขัดขืนอะไรได้เลย นี่มัน 7 ครั้งแล้วนะ! 7 ครั้งที่เขาเป็นฝ่ายถูกกระทำอย่างเดียวโดยที่อสนีบาตหรือแม้แต่เทเลพอร์ตสายฟ้าของตัวเองก็ไม่สามารถทำอะไรคนคนนี้ได้เลย!

ไม่ว่าจะใช้สกิลอะไรก็กลายเป็นสูญเปล่าทั้งหมด!

ตอนนี้ชายหนุ่มหวังได้แค่เพียงกำแพงสายฟ้าที่กำลังก่อตัวสูงขึ้นมานั้นจะช่วยอะไรได้ เพราะถ้ามันโดนตัวเซียวเฟิงได้แม้แต่นิดเดียวล่ะก็ อีกฝ่ายจะต้องหมดโอกาสหนีแน่ ๆ เพราะกำแพงสายฟ้านี้ไม่มีจุดไหนที่สร้างมาจากอย่างอื่นเลย แถมสายฟ้าพวกนี้ยังสามารถโจมตีได้รุนแรงพอ ๆ กับอสนีบาตที่ฟาดลงมาจากเมฆดำเลยด้วย!

ถึงอย่างนั้นแล้วตัวเขาก็ไม่ได้หวังว่าสกิลนี้จะฆ่าเซียวเฟิงได้หรอก ถึงแม้ว่ากำแพงสายฟ้าจะเกิดจากการนำกระแสไฟฟ้าที่วิ่งอยู่ทั่วเกาะชิงชัยมาอัดแน่นเป็นกำแพงหนาแบบนี้ แน่นอนว่าความเสียหายที่มันทำได้นั้นทวีคูณตามปริมาณกระแสไฟฟ้าที่อัดรวมกันอยู่ แต่ตัวเขาไม่สามารถยื้อมันไว้ได้นานแน่ ๆ ตอนนี้ตัวเองได้รับบัฟจากเซียวเฟิง มันทำให้ชายผมทองรู้ดีว่าเซียวเฟิงแข็งแกร่งขนาดไหน แล้วไหนจะรู้อีกด้วยว่าอีกฝ่ายมีสกิลฟื้นคืนชีพ ดังนั้นกำแพงสายฟ้านี้นั้นไม่ได้ยากเกินตัวเซียวเฟิงหรอกหากเขาคิดจะหลบหนี…

สิ่งที่เทพเจ้าสายฟ้าต้องการจริง ๆ คือ ซื้อโอกาสให้ตนสามารถหลุดจากการควบคุมของเซียวเฟิงได้

เพราะนี่เป็นครั้งแรกเลยที่รู้สึกว่าโลกของตัวเองกำลังถูกคนอื่นควบคุมอยู่! เหมือนกับชีวิตของตนนั้นไม่ใช่ของตนอีกต่อไป!

แม้ว่าความเสียหายที่กำแพงสายฟ้าควบแน่นนี้จะไม่รุนแรงพอจะกำจัดเซียวเฟิงในเวลา 1 วินาทีได้ แต่ด้วยผลลัพธ์ที่ทำให้ร่างกายช็อต อย่างน้อย ๆ ก็น่าจะซื้อเวลาให้ตัวเขาสามารถปลีกหนีจากเซียวเฟิงได้!

และตราบใดก็ตามที่เขาสามารถพลิกเกมกลับมาเป็นฝ่ายควบคุมเซียวเฟิงได้ แม้จะเป็นเพียงไม่กี่วินาที เขาจะต้องชนะอย่างแน่นอน!

เพราะตัวเขาในตอนนี้ อยู่ในสภาวะที่ปลดปล่อยพลังออกมาจนเต็มที่แล้ว ดังนั้นด้วยการโจมตีของอสนีบาตครั้งต่อไป หากสามารถทำให้มันโดนเซียวเฟิงได้ เซียวเฟิงไม่มีทางรอดแน่ ๆ!

อย่างไรก็ตาม จังหวะนั้นดวงตาของเทพเจ้าสายฟ้าก็ต้องเบิกโพลงขึ้นมาและมองไปบนฟากฟ้าด้วยแววตาตกตะลึง!

จริง ๆ ไม่ใช่แค่เขาคนเดียว แต่ผู้เล่นทุกคนในเกาะชิงชัยต่างก็แหงนมองท้องฟ้าอย่างพร้อมเพรียงกันด้วยความตกใจด้วย!

เพราะแต่เดิมแล้วมันถูกความมืดเข้าปกคลุม ทว่าตอนนี้เมฆดำเหล่านั้นกลับกำลังแตกออกด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ที่พุ่งลงมาจากตรงกลางเสมือนแสงสว่างจากพระเจ้าที่ส่องลงมายังโลกในยามที่มนุษยชาติไร้ซึ่งความหวัง!

แสงศักดิ์สิทธิ์นั้นดูเหมือนกำลังละลายเมฆดำเหล่านั้นให้บางลงไปเรื่อย ๆ และทันใดนั้นเอง หอกขนาดใหญ่ที่อาบไปด้วยแสงสีทองเรืองรองก็พุ่งตามแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ส่องนำทางเอาไว้!

ด้วยขนาดที่ใหญ่โตนั้นมันทำให้เมฆดำครึ้มทั้งหลายถูกฉีกทำลายออกจนหมด

ปลายหอกขนาดยักษ์ปักเข้าที่กลางสนามประลองดังเช่นรอบก่อน

ตู้ม!

การระเบิดรุนแรงสั่นสะเทือนเกาะชิงชัยอีกครั้ง พร้อมกับสาดแสงศักดิ์สิทธิ์เข้มข้นไปยังทุกสายตาที่กำลังรับชมการประลองนี้อยู่ด้วย พวกเขาทุกคนจำเป็นต้องปิดตากันไว้ให้สนิทและถอยหลังจนชิดพนักพิงเพราะแรงสั่นสะเทือนที่เล็ดรอดออกมาจากในสนามประลองนั้น

เมื่อความสว่างของแสงศักดิ์สิทธิ์เริ่มลดระดับลงจนผู้ชมสามารถลืมตาได้ เขาก็พบว่าการสั่นสะเทือนเมื่อครู่นี้ ทำให้สนามประลองเกิดการเปลี่ยนแปลงไปด้วย!

เดิมที่มันเคยถูกปกคลุมไว้ด้วยทะเลสายฟ้า ณ ตอนนี้ได้หายไปหมดแล้ว ฟากฟ้าเองก็ปลอดโปร่งแล้วด้วยเช่นกัน ราวกับว่าเทพเจ้าสายฟ้าได้ตายไปแล้ว

บนพื้นสนามมีหลุดขนาดใหญ่หนึ่งหลุมที่ความกว้างพอ ๆ กับสนามครึ่งหนึ่ง สกิลทำลายล้างของเซียวเฟิงยังทำลายสนามได้รุนแรงเช่นเดิม ขนาดที่แม้ว่าสนามจะได้รับการเสริมความแกร่งเพิ่มขึ้นแล้วก็ยังสามารถถูกทำลายไปได้ถึงระดับนี้

ไม่มีเสียงกระแสไฟฟ้าวิ่งให้เสียวฟัน ไม่มีแสงวิบวับของอสนีบาตที่เคยเกรี้ยวกราดก่อนหน้านี้ ไม่มีสัญญาณอะไรเลยที่บ่งบอกว่าเทพเจ้าสายฟ้ายังมีชีวิตอยู่ หรือว่าเขาคนนั้นเองก็จะตายไปกับหอกศักดิ์สิทธิ์ด้วยแล้ว?

แต่เสียงจากระบบก็ยังไม่ดังนี่? แบบนี้ก็แสดงว่าการต่อสู้ของเทพเจ้าทั้งสองคนนั้นยังดำเนินอยู่!

หรืออีกนัยหนึ่งคือ เทพเจ้าสายฟ้ายังไม่ตาย!

เมื่อตระหนักได้ดังนั้น ผู้ชมที่เคยนั่งติดพนักพิงก็เริ่มสอดส่องมองไปในสนามประลองด้วยความตื่นเต้นทันที หากระบบยังไม่ประกาศ แสดงว่าเทพเจ้าสายฟ้ารอดจากการโจมตีที่รุนแรงของสกิลทำลายล้างของเซียวเฟิงได้!

และในที่สุดพวกเขาก็พบร่างของเทพเจ้าสายฟ้า แต่เขาในตอนนี้ไม่ใช่ชายหนุ่มหน้าตาดีที่เปี่ยมไปด้วยพลังของสายฟ้าอยู่รอบ ๆ ตัวอีกต่อไปแล้ว ร่างนั้นบอบช้ำไม่ต่างกับกระสอบทรายเลย!

ใช่แล้ว! เป็นกระสอบทรายที่กำลังลอยอยู่บนฟ้า กระสอบทรายที่ไม่แม้แต่จะสู้กลับไหว!

“พระเจ้า! เป็นแบบนั้นไปได้ยังไง! เจ้าแห่งฮีลเลอร์เป็นบ้าไปแล้วเหรอ?”

พวกเขาอดไม่ได้ที่จะช็อก เพราะภาพที่เกิดขึ้นภายในสนามประลองนั้นมันน่าเหลือเชื่อเกินไป!

ผลัวะ!

ทุกคนได้ยินเสียงของกำปั้นปะทะกับผิวชัดเจน จากนั้นก็เห็นร่างของเทพเจ้าสายฟ้ากระเด็นลอยออกไปเหมือนว่าวที่ไร้หาง พร้อมกับตัวเลขแสดงความเสียหายเหนือหัว!

-1!

ก่อนที่ร่างของเทพเจ้าสายฟ้าจะลงมากระแทกพื้น ร่างของเจ้าแห่งฮีลเลอร์ก็ปรากฏขึ้น ณ จุดที่เขาจะตกลงมาเสียก่อน จากนั้นหมัดที่รุนแรงอีกหนึ่งหมัดก็ซัดสวนขึ้นไป

ผลัวะ!

-1!

ท่ามกลางการต่อสู้ที่ยังดำเนินอยู่นี้ ไม่เพียงแต่ผู้ชมข้างสนามเท่านั้นที่กำลังจับตามอง แต่เป็นผู้ชมทั้งเซิร์ฟเวอร์กำลังให้ความสนใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้! ทุกสายตามองมายังนักสู้ทั้งสองด้วยแววตาตกตะลึงไม่แพ้กัน!

เทพเจ้าสายฟ้าที่เคยไต่ขึ้นเป็นจุดสูงสุดของผู้เล่นจนได้ฉายาว่า เทพเจ้า กำลังเป็นฝ่ายโดนกระทำอยู่ฝั่งเดียว ราวกับกระสอบทรายรูปทรงมนุษย์ เขาส่งเสียงโอดครวญและลอยไปลอยมาเหมือนลูกปิงปองที่เบาหวิว สนามประลองกลายเป็นโต๊ะปิงปองไปแล้ว จะต่างกันก็เพียงแค่ เทพเจ้าสายฟ้าไม่มีโอกาสได้กระทบพื้นเพื่อกระเด้งเลย เขาลอยอยู่เหนือพื้นตลอดด้วยกำปั้น!

“ไม่อยากจะเชื่อเลย ความเร็วของเจ้าแห่งฮีลเลอร์นั่นมันอะไรกัน! เขาเทเลพอร์ตเหรอ? นี่ฉันแทบจะไม่เห็นร่างของเขาแล้วนะ! มีแค่ตอนเขาหยุดเพื่อโจมตีเท่านั้นเองถึงจะเห็นว่าเขาอยู่ไหน!”

“พวกเขากำลังสู้กันจริง ๆ เหรอ? ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้? เจ้าแห่งฮีลเลอร์นั่นเอาชนะเทพเจ้าสายฟ้าของพวกเราได้จริง ๆ งั้นเหรอ!?”

“เกิดบ้าอะไรขึ้นกับเจ้าแห่งฮีลเลอร์น่ะ? เขาบ้าไปแล้วหรือไง? ทำไมไม่ประลองดี ๆ เขาทำบ้าอะไรอยู่?”

ผู้เล่นทั้งหมดต่างตกตะลึงขณะมองเซียวเฟิงพุ่งไปพุ่งมาเพียงเพราะจะต่อยเทพเจ้าสายฟ้าไม่ให้ได้ตกลงบนพื้นเท่านั้น พวกเขาไม่เข้าใจว่าการต่อสู้ระดับเทพเจ้าสองคนทำไมถึงกลายเป็นการละเล่นเด็ก ๆ แบบนี้ไปได้!

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ! นี่มันไม่ใช่การประลองแล้ว! พวกเราเขตอเมริกาเหนือยอมรับความพ่ายแพ้! เลิกยุ่งกับเทพเจ้าสายฟ้าเดี๋ยวนี้!”

“เขาสติแตกไปแล้วเหรอ? เจ้าแห่งฮีลเลอร์เป็นพวกจิตไม่ปกติหรือเปล่า? เขาเป็นฝ่ายซัดเทพเจ้าสายฟ้าฝ่ายเดียวเลยนะ! เร็วเข้า หยุดเขาเลย!”

“โอ้มายก็อด! เทพเจ้าสายฟ้าพลังชีวิตหายไปกว่า 400 หน่วยแล้ว! อย่าบอกนะว่าเขาโดนเจ้าแห่งฮีลเลอร์ต่อยไม่ต่ำกว่า 400 หมัดแล้วน่ะ!? ทำไมเขาถึงต้องทรมานคู่ต่อสู้ถึงขนาดนั้นกัน!?”

“ต้องรีพอร์ตแล้ว! ฉันจะรีพอร์ตเขากับระบบ! นี่มันเกินกว่าการประลองแล้ว! นี่มันการทรมานชัด ๆ! เขากำลังละเมิดสิทธิมนุษยชนอยู่นะ!”

เสียงก่นด่าดังมาจากผู้เล่นเขตอื่น ๆ โดยเฉพาะเขตอเมริกาเหนือที่ส่งเสียงโวยวายดังมากที่สุด ส่วนผู้เล่นเขตฮัวเซียนั้นกำลังงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่

“ไม่นะ ฉันว่าเจ้าแห่งฮีลเลอร์ไม่น่าจะมีนิสัยแบบนี้นะ มีอะไรกระตุ้นให้เขาเป็นแบบนี้หรือเปล่า?”

“ฉันเองก็รู้สึกแปลก ดูเหมือนว่าเจ้าแห่งฮีลเลอร์จะกำลังโกรธอยู่นะ ใช่หรือเปล่า? ไม่งั้นเรื่องในวันนี้คงไม่เกิดขึ้น เขาไม่ใช้อาวุธเลยนะ มองยังไงก็รู้ว่าเขาตั้งใจจะซัดเทพเจ้าสายฟ้าจนกว่าจะสะใจ นั่น ๆ! เห็นไหมจังหวะที่เขาต่อยน่ะ เต็มข้อเลยนะ! ฉันล่ะเจ็บแทนเทพเจ้าสายฟ้าเลย”

“ไม่กี่แมตช์ก่อนก็ยังไม่มีอะไรเลยไม่ใช่เหรอ?…จะบอกว่านี่เป็นรอบ 4 คนสุดท้ายก็เลยโชว์ของก็ไม่ได้ เพราะตลอดมาเจ้าแห่งฮีลเลอร์ก็กำจัดคู่ต่อสู้ของเขาด้วยสกิลเดียวมาตลอด เขาไม่เคยคิดจะกั๊กอะไรไว้เลย…แปลก…นี่มันแปลกมาก ๆ ”

“เทพเจ้าแห่งสายฟ้าก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรกับเจ้าแห่งฮีลเลอร์มาก่อนนี่ใช่ไหม? ทำไมเขาถึงทำให้เจ้าแห่งฮีลเลอร์โกรธได้ขนาดนั้นล่ะ? ทุกคนเห็นไหม? การต่อสู้ตอนนี้อย่างกับการล้างแค้นเลย!”

“เดี๋ยวนะ! พอนายพูดถึงรอบ 4 คนสุดท้ายแล้วฉันนึกอะไรขึ้นได้บางอย่าง… ท่านไนท์คูนเนอร์น่ะ ถูกเทพเจ้าสายฟ้ากำจัดเมื่อรอบก่อนหน้านี้นะ”

“แกกำลังจะบอกว่าเจ้าแห่งฮีลเลอร์กำลังล้างแค้นให้ท่านไนท์คูนเนอร์เหรอ? แต่ฉันไม่เห็นจะเคยได้ยินเรื่องความสัมพันธ์ลับ ๆ ระหว่างเจ้าแห่งฮีลเลอร์กับไนท์คูนเนอร์เลยนะ”

“นายลืมอะไรไปแล้วหรือเปล่า คิดให้ดี ๆ สิว่าชุดเกราะอาร์ติแฟกต์ที่ท่านไนท์คูนเนอร์เคยเป็นของใครมาก่อน! ถ้าเป็นฉันเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนคงจะคิดถึงเรื่องนี้ไม่ได้ แต่ตอนนี้องค์ประกอบทุกอย่างมันเริ่มชัดเจนมากขึ้นแล้ว บางทีเรื่องที่อัปโหลดในฟอรั่ม ที่บอกว่าเจ้าแห่งฮีลเลอร์กับท่านไนท์คูนเนอร์เป็นศัตรูหัวใจกันน่ะ…มันอาจจะไม่จริงก็ได้นะ”

“อย่าบอกนะว่านายกำลังหมายถึง…”

“ใช่! พวกเราทั้งหมดอาจจะเดาผิดมาตั้งแต่ต้น! เราโดนข่าวที่บอกว่าเจ้าแห่งฮีลเลอร์มีความสัมพันธ์ลับ ๆ ระหว่างประธานกิลด์มิดซัมเมอร์นั่นปั่นหัวไปหมด! แท้จริงแล้วคนที่มีความสัมพันธ์กันลับ ๆ น่ะ คือเจ้าแห่งฮีลเลอร์กับท่านไนท์คูนเนอร์ต่างหาก! เพราะก่อนที่เจ้าแห่งฮีลเลอร์จะหายไปหนึ่งเดือน ของทุก ๆ อย่างของเขาในโลกแห่งเกมไม่ว่าจะเป็น สัตว์เลี้ยง หรือ อุปกรณ์ ที่เราเห็นว่าถูกมอบไว้ให้กิลด์มิดซัมเมอร์น่ะ ที่จริงมันถูกมอบให้ท่านไนท์คูนเนอร์ต่างหาก! ชุดเกราะมังกรบนตัวท่านไนท์คูนเนอร์นั่นก็ถือเป็นหลักฐานชั้นยอดแล้ว!”

“ให้ตายเถอะ! พอนายพูดแบบนี้ฉันก็เริ่มเห็นเค้าโครงแล้ว! ถ้าแบบนี้ฉันก็ไม่แปลกใจแล้วหากเจ้าแห่งฮีลเลอร์จะสติแตกตั้งแต่รอบรองชนะเลิศแบบนี้ ทุกอย่างเป็นเพราะท่านไนท์คูนเนอร์ถูกเทพเจ้าสายฟ้าฆ่าตายเมื่อรอบที่แล้วนั่นแหละ!”

“จริงด้วย! แบบนี้ก็สมแล้วที่เจ้าแห่งฮีลเลอร์จะโกรธ! เอาเลย ซัดเทพเจ้าสายฟ้านั่นให้รู้สำนึกเลย! ล้างแค้นให้ท่านไนท์คูนเนอร์ให้ได้!”

“ไม่นะ ฮืออออ! ช่างเป็นเรื่องราวที่น่าประทับใจอะไรเช่นนี้! อันดับ 1 ของเขตฮัวเซียกำลังล้างแค้นให้คนรักของเขา! เขากำลังอัดอันดับ 1 ของเขตอเมริกาเหนือจนอีกฝ่ายตอบโต้ไม่ได้เลย! ฉันจะต้องโพสต์เรื่องนี้ลงในฟอรั่มเดี๋ยวนี้เลย!”

“กลายเป็นว่าเจ้าแห่งฮีลเลอร์มีความสัมพันธ์ลับ ๆ กับท่านไนท์คูนเนอร์งั้นเหรอ ฮ่า! จะว่าไป ไนท์คูนเนอร์เองก็เป็นผู้หญิงที่สวยมาก ๆ ด้วยสินะ!”

“ใช่! ท่านไนท์คูนเนอร์น่ะ ทั้งสวยแล้วก็แข็งแกร่ง! เธอเหมาะสมกับเจ้าแห่งฮีลเลอร์มากที่สุดแล้ว!”

“สรรเสริญเจ้าแห่งฮีลเลอร์และท่านไนท์คูนเนอร์!”

“พวกเราสนับสนุนท่านเจ้าแห่งฮีลเลอร์! จัดการเจ้าเทพเจ้าสายฟ้านั่นเลย! ล้างแค้นให้ท่านไนท์คูนเนอร์ให้ได้!”

“อ๊ะ เทพเจ้าสายฟ้ากำลังจะตายแล้ว! เขาเหลือเลือดอีกแค่ 100 หน่วยเท่านั้น!”