บทที่ 530 ไม่มีอะไรเกิดขึ้น?

บทที่ 530 ไม่มีอะไรเกิดขึ้น?

พวกหลิวเฉียงเหว่ยสี่คนออกไปทั้งหมด แม้ว่าฉากจะเย้ายวนมากก็ตาม แต่ก็น่าเสียดายที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ในอารมณ์ที่จะให้ความสนใจ

ปัง!

เซียวหลิงกระแทกประตูห้องของเซียวเฟิงจากนั้นเด็กสาวก็เดินไปหาเซียวเฟิงทีละก้าว

เซียวเฟิงเพียงแค่เอนกายลงบนเตียง ไม่พูด มองดูเซียวหลิงอย่างเงียบ ๆ

เซียวหลิงเดินไปที่เตียงอย่างเงียบ ๆ แล้วทันใดนั้นก็โยนหัวของเธอลงบนผ้าห่ม กอดต้นขาของเซียวเฟิงที่อยู่ใต้ผ้า และสะอื้นไห้จากร่างกายที่เล็กกะทัดรัดของเธอ

“ฉันขอโทษ…พี่ชาย…ฉันปกป้องแม่ของฉัน…ฉันขอโทษ…”

เสียงของเซียวหลิงสั่นคลอนพร้อมกับสะอื้นไห้ หมดหนทางและน่าสงสาร

“ฉันเข้าใจ”

เซียวเฟิงถอนหายใจ ยื่นมือออกไป ลูบหัวของเซียวหลิง และลูบผมสีบลอนด์ยาวเรียบของเธอ “ฉันต่างหากที่ควรจะขอโทษ พ่อของเธอตายเพราะฉันจริง ๆ”

สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้คือโอกาส ซึ่งเปิดเผยความจริงที่ว่าเซียวเฟิงและเซียวหลิงพยายามหลบเลี่ยงมันและยังสามารถเปิดปมระหว่างทั้งสองได้

“ฉันไม่โทษนายแล้ว…แม้ว่าฉันจะเสียพ่อไป…แต่นายปฏิบัติกับฉันดีกว่าพ่อ…ชดใช้เพื่อฉัน…และ…ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ของฉันเป็นคนที่ทำร้ายนายก่อน… นายคงจะไม่มาแก้แค้นพ่อของฉัน… ” หัวเล็ก ๆ ของเซียวหลิงบิดบนผ้าปูที่นอนราวกับกำลังเช็ดน้ำตา

“ฉันนึกว่าเธอจะไปกับแม่ซะอีก” ดวงตาของเซียวเฟิงซับซ้อนมาก

“ฉันรู้ตั้งแต่เด็กแล้ว…แม่เป็นคนไม่ดี…พ่อเลยหย่ากับแม่… แต่เธอก็ไม่ยอมทิ้งฉัน…สำหรับเธอ…ฉันเป็นแค่เครื่องมืออย่างแท้จริง…นายบอกว่านายจะดูแลฉันตลอดชีวิตของนาย…นายสัญญากับฉันแล้ว…” เสียงของเซียวหลิงไม่ต่อเนื่อง

“ฉันไม่เคยลืม ฉันจะใช้ชีวิตของฉันเพื่อชดใช้ให้เธอ” น้ำเสียงของเซียวเฟิงมั่นคง

“พี่ชาย…สัญญากับฉันอย่างหนึ่ง…” เซียวหลิงก็เงยหน้าขึ้นทันทีและมองที่เซียวเฟิงด้วยดวงตาสีแดงที่สวยงาม

“อะไรเหรอ?” เซียวเฟิงถาม

“ช่วยไว้ชีวิตแม่ของฉันหน่อยได้ไหม…เธอเป็นญาติคนสุดท้ายของฉันในโลกนี้…แม้ว่าเธอจะเลวมาก…แม้ว่าฉันจะมีพวกพี่สาวและนายก็เพียงพอแล้ว…แต่…แต่…” ตาสีฟ้าแสนสวยของเซียวหลิงมีแววตาอ้อนวอน แม้ว่าเธอจะยังเด็ก แต่เธอก็ไม่ได้ไร้เดียงสาอย่างที่เห็น เธอรู้ว่าเซียวเฟิงจะไม่ปล่อยให้แม่ของเธอไปง่าย ๆ

หลังจากที่เซียวเฟิงได้ยินคำพูดนั้น เขาก็เงียบไปครู่หนึ่ง การตามหาและแก้แค้นผู้อยู่เบื้องหลังคือเป้าหมายระยะยาวของเขา เขาไม่สามารถยอมแพ้ได้ งานที่เขามอบให้สาวน้ำแข็งและสาวไฟคือการติดตามหลุยส์ มีน่าไปต่างประเทศเพื่อตรวจสอบ

ถ้ายังมีผู้อยู่เบื้องหลัง ให้ฆ่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังและไว้ชีวิตหลุยส์ มีน่า แต่ถ้าได้รับการยืนยันแล้วว่าหลุยส์ มีน่าเป็นผู้บงการเบื้องหลัง ก็ทำให้หลุยส์ มีน่าหายตัวไป

การปล่อยหลุยส์ มีน่าไปต่อหน้าเซียวหลิงเป็นเพียงการบังหน้า

เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้ไม่สามารถปกปิดจากเซียวหลิงได้ ดังนั้นเธอจึงอ้อนวอนกับเซียวเฟิงในขณะนี้ ซึ่งทำให้เซียวเฟิงเงียบไปครู่หนึ่ง เขาตามหาผู้บงการอยู่เบื้องหลังมานานแล้ว แต่ตอนนี้เขาอยากจะยอมแพ้?

“พี่ชาย…ถ้านายต้องการแก้แค้น…มีวิธีอื่น…แค่ใช้ฉันล้างแค้นแทนแม่ของฉัน…ใช้ร่างกายของฉัน…ชดใช้ความเสียหายทั้งหมดที่แม่ทำกับนาย…”

จู่ ๆ เซียวหลิงก็พูดขึ้น เธอคิดอะไรบางอย่าง แล้วดึงชุดเจ้าหญิงออกด้วยมือทั้งสองข้าง เผยให้เห็นร่างกายที่สวมเพียงชุดชั้นในเท่านั้น อ่อนโยนและบอบบาง แต่ละเอียดอ่อนและไร้ที่ติราวกับงานศิลปะ

“ฉันสัญญา…สวมเสื้อผ้าซะ”

เซียวเฟิงตกตะลึงและถอนหายใจ หยุดเซียวหลิงจากการถอดชุดชั้นในของเธอต่อไปและพูดอย่างช่วยไม่ได้

เขาโทรหาสาวน้ำแข็งและสาวไฟและบอกให้เปลี่ยนแผน ต่อหน้าของเซียวหลิง ในที่สุดเขาก็ทำให้เซียวหลิงรู้สึกโล่งใจ จากนั้นเธอก็รู้สึกเหนื่อยและผล็อยหลับไปบนเตียงของเซียวเฟิง

ในช่วงสองวันที่ผ่านมา บรรยากาศในวิลล่าค่อนข้างแปลกตาไปนิดหน่อย หลิวเฉียงเหว่ยและคนอื่น ๆ ลังเลที่จะพูดอะไร ดูเหมือนพวกเขาต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร

การปรากฏตัวของแม่เซียวหลิงทำให้พวกเขาพบกับเหตุการณ์ที่ซับซ้อนอย่างยิ่ง พวกเขาทั้งหมดรู้เกี่ยวกับอดีตและประสบการณ์ของเซียวเฟิงเล็กน้อย แต่พวกเขาไม่รู้เรื่องเซียวหลิงที่ไร้เดียงสาที่ภายนอกแต่ทนทุกข์ทรมานอย่างมากอยู่ภายใน

ในช่วงสองวันที่ผ่านมาเซียวเฟิงและเซียวหลิงทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และพวกเขายังคงทะเลาะกันตามปกติ ดังนั้นพวกเขาจึงมองหน้ากันไม่รู้จะพูดอย่างไร

และพวกเขามีโอกาสน้อยมากที่จะได้คุยกับเซียวเฟิงตามลำพัง เพราะเซียวหลิงเกาะติดเซียวเฟิงมากในสองวันนี้ และแม้แต่นอนในห้องของเซียวเฟิง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถหาโอกาสที่จะอยู่ตามลำพังกับเซียวเฟิงได้เลย พวกเขาที่จะได้เจอหน้ากันเฉพาะในช่วงเวลารับประทานอาหารเท่านั้น แต่เซียวหลิงก็อยู่ที่นั่นด้วยอีก ดังนั้นจึงไม่สามารถพูดบางเรื่องได้

ในโลกเกม เหลือเวลาเพียงหนึ่งวันก่อนสงครามแห่งชาติจะเริ่มต้นขึ้น เซียวเฟิงไปเดินผ่านช่องชายแดนทั้งเก้าแห่งมาก่อน แน่นอนว่าการทำความคุ้นเคยกับสิ่งแวดล้อมไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เขาทิ้งเครื่องหมายมิติไว้ที่เก้าช่องชายแดนของประเทศทั้งหมดเพื่อให้สามารถเทเลพอร์ตไปที่นั่นได้ตลอดเวลา

ในขณะนี้เซียวเฟิงอยู่ในอาณาจักรออร์ค ซึ่งเป็นแผนที่ที่เขาเคยกวาดล้างไปก่อนหน้านี้ ป่าแห่งสัตว์ร้ายที่ถูกผนึก!

นี่คือแผนที่ลับซึ่งครอบครองโดยกิลด์วูล์ฟ มันถูกออกแบบมาให้ดร็อปหนังสือสกิลเป็นพิเศษ มูลค่าของมันน่าอัศจรรย์ เซียวเฟิงเคยมาที่นี่หนึ่งครั้ง และสกิลถ้อยคำแห่งเงาก็ดร็อปที่นี่ ในบรรดาสกิลทั้งหมดของเซียวเฟิง ถ้อยคำแห่งเงาเป็นสกิลที่ใช้งานได้จริงและใช้บ่อยมาก

และเซียวเฟิงมาที่แผนที่นี้อีกครั้ง และจุดประสงค์ก็แน่นอนว่าเพื่อหาหนังสือสกิลใหม่ ๆ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสงครามแห่งชาติจะเป็นการต่อสู้แบบทีมที่ใหญ่ที่สุดที่เซียวเฟิงเข้าร่วม แม้ว่าสกิลการรักษาและสกิลบัฟของเซียวเฟิงจะได้รับเอฟเฟกต์ศักดิ์สิทธิ์จนมีระยะที่น่าทึ่ง เขาไม่กลัวขนาดของการต่อสู้แบบทีม

แต่พูดตามตรงแล้ว สกิลทำความเสียหายของเซียวเฟิงนั้นแย่มาก ยกเว้นสกิลระดับตำนานหนึ่งสกิล สกิลทำความเสียหายที่เหลืออยู่ถ้าเอามาใช้การต่อสู้แบบทีมระดับนี้ ไม่ต่างอะไรจากหยดน้ำลงบนผิวทะเล ไม่อาจสร้างคลื่นอะไรได้เลย

ดังนั้นเซียวเฟิงจึงต้องการเพิ่มสกิลทำความเสียหายและมาที่ป่าแห่งสัตว์ร้ายที่ถูกผนึกนี้อีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม เดิมทีเขาวางแผนที่จะดร็อปสกิลทำความเสียหายอีกสองสามอย่างเพื่อเพิ่มพลังตัวเอง แต่หลังจากเข้าไปในป่าแห่งสัตว์ร้ายที่ถูกผนึก เซียวเฟิงพบว่าแผนที่นี้ไม่ง่ายอย่างที่เขาคิด!

ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเซียวเฟิงแผนที่นี้ไม่สามารถหยุดเขาไม่ให้ลึกลงไปได้ อย่างไรก็ตาม แผนที่นี้ดูเหมือนจะไม่มีที่สิ้นสุด หลังจากกวาดล้างมาสองวัน เขาก็ไปถึงชั้น 17! และยังได้พบกับบอสระดับตำนานอีกด้วย!

“โฮ่ โฮ่ โฮ่ ! เจ้าพวกหน้าซื่อใจคด! ดินแดนแห่งพระเจ้าจะไม่ถูกเจ้าแทรกแซง! วันหนึ่งแผนการสมรู้ร่วมคิดของเจ้าจะถูกเปิดเผย! ถูกขับไล่ออกจากดินแดนแห่งพระเจ้า!”

นี่คือผู้บัญชาการกองทัพออร์คสาบสูญ เลเวล 60 มีระดับเทียบเท่าบอสระดับตำนาน เซียวเฟิงใช้เวลาเกือบ 3 ชั่วโมงในการจัดการ และมันก็ล้มลงด้วยเสียงคำรามอย่างไม่เต็มใจ

นอกจากแสงระเบิดที่งดงามแล้ว ยังมีแสงสีม่วงกะพริบด้วย แสดงว่าอาวุธระดับอาร์ติแฟกต์ดร็อป เซียวเฟิงเดินไปหยิบมันขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นและพบว่ามันเป็นมีดระดับอาร์ติแฟกต์ น่าเสียดายที่มันไม่ใช่หนังสือสกิล แต่มีดนี้ก็เหมาะกับซือเยี่ยจิ๋งพอดี เขาเก็บมันลงช่องเก็บของและจะมอบให้เธอเมื่อเขากลับไป

แม้ว่าฉากการระเบิดจะงดงามมาก แต่เซียวเฟิงไม่ชอบไอเทมอื่นมากนัก ท้ายที่สุด มาตรฐานของของเซียวเฟิงก็ไม่ธรรมดาแล้วในตอนนี้

อย่างไรก็ตาม เขาได้พบกับบอสระดับตำนาน ซึ่งคุ้มค่ากับการตั้งตารอของเซียวเฟิง

นอกจากนี้ ที่นี่คือชั้น 17 ของป่าแห่งสัตว์ร้ายที่ถูกผนึก และมันยังไม่สิ้นสุด!

หลังจากทำเก็บกวาดไอเทมบนพื้นแล้ว เซียวเฟิงก็เปิดแผนที่เพื่อดู จากนั้นจึงไปที่ทางเข้าชั้นถัดไป

แผนที่ป่าแห่งสัตว์ร้ายที่ถูกผนึกนี้ผิดปกติมาก ทันทีที่เซียวเฟิงเข้ามาเป็นครั้งแรก เขาเห็นบันทึกที่เป็นลายลักษณ์อักษรบนชั้นสอง ซึ่งเกี่ยวข้องกับวิหารแห่งแสง และอธิบายเนื้อเรื่องลับบางอย่างของเกมอย่างคลุมเครือ

ตอนนี้หลังจากลึกลงไปในชั้นที่ 17 เขาได้พบกับตัวตนระดับสูงอย่างบอสระดับตำนาน เมื่อรวมกับคำพูดของผู้บัญชาการกองทัพออร์คสาบสูญเมื่อครู่นี้ สัญญาณความผิดปกติทุกประเภทแสดงให้เห็นว่าแผนที่นี้ซ่อนความลับบางอย่างไว้อย่างแน่นอน

ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเซียวเฟิงเขาจึงปราศจากความกลัว ตรงกันข้าม เขาสนใจในเนื้อเรื่องที่เขาไม่เคยค้นพบมากกว่า ดังนั้นเขาจึงเลิกรอมอนสเตอร์เกิดใหม่โดยตรงและค้นหาทุกหนทุกแห่งเพื่อหาทางเข้าชั้นถัดไป

อันที่จริงความยากของชั้นที่ 17 นั้นก็น่าทึ่งอยู่แล้ว ไม่มีกลุ่มมอสเตอร์อยู่ในสายตาเลย มันเต็มไปด้วยบอสที่หนาแน่น เลเวลสูงถึง 60 มีทุกระดับและรวมกันเป็นกลุ่ม สามารถทำเงินได้เยอะภายในวันเดียวแน่นอน

ก่อนหน้านี้เซียวเฟิงกำลังตามล่าบอสระดับเทพเจ้า เขาต้องการหนังสือสกิลระดับสูงสองสามเล่ม แต่เขาไม่เจอเลยสักตัว กลับกัน เขาเจอบอสระดับตำนานแทน

สิ่งนี้ทำให้เซียวเฟิงตั้งตารอ และเลิกสนใจบอสระดับเทพเจ้า ในขณะที่มองหาทางเข้าไปยังชั้นถัดไป เขายังมองไปรอบ ๆ เพื่อดูว่ามีบอสระดับตำนานตัวอื่น ๆ หรือไม่

สำหรับบอสระดับเทพเจ้า แน่นอนว่าเขาไม่อยากเจอ

ทางเข้าชั้น 18 นั้นหายาก เซียวเฟิงค้นหามานานกว่าครึ่งชั่วโมงและไม่พบ แต่เขาได้พบกับบอสระดับตำนานตัวที่สอง นักบวชออร์คชั้นสูง

ประเภทของหนังสือสกิลที่ดร็อปจะสัมพันธ์กับประเภทของมอนสเตอร์นั้น ๆ ตัวอย่างเช่น ผู้บัญชาการกองทัพออร์คเมื่อครู่นี้เป็นนักรบสิงโต ดังนั้นก็จะดร็อปเฉพาะหนังสือสกิลอาชีพนักรบเท่านั้น

และนักบวชออร์คชั้นสูงนี้ก็มีโอกาสมากที่จะดร็อปหนังสือสกิลของนักบวช! ดังนั้นเซียวเฟิงจึงตั้งหน้าตั้งตารออีกครั้ง!

น่าเสียดายที่เซียวเฟิงยังคิดมากเกินไป หลังจากใช้เวลามากกว่าสองชั่วโมงในการจัดการจนสำเร็จ เขาไม่ได้ดร็อปอาร์ติแฟกต์ และมีเพียงของสวมใส่ระดับเทพเจ้าสองชิ้นเท่านั้น

เซียวเฟิงทำได้เพียงเก็บกวาดไอเทมที่อยู่บนพื้นอย่างหมดหนทาง มันก็ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย โชคดีที่ในที่สุดเซียวเฟิงก็พบทางเข้าชั้น 18 ซึ่งก็ทำให้เขาสบายใจ

[ติ๊ง! คุณพบชั้น 18 ของป่าแห่งสัตว์ร้ายที่ถูกผนึกแล้ว!]

ด้วยเสียงแจ้งเตือนของระบบ ทิวทัศน์ตรงหน้าเขาเปลี่ยนไป และเซียวเฟิงก็ปรากฏตัวขึ้นบนยอดเขา

สิ่งนี้ทำให้เซียวเฟิงตกตะลึงเล็กน้อย เพราะป่าแห่งสัตว์ร้ายที่ถูกผนึกตั้งแต่ชั้นหนึ่งถึงชั้นที่ 17 เป็นแผนที่ป่าที่กระจัดกระจาย และจู่ ๆ ก็เปลี่ยนเป็นภูเขาที่กว้างใหญ่ ดังนั้นเซียวเฟิงจึงแทบไม่ชินกับมันเลย คิดถึงป่าแห่งสัตว์ร้ายที่ถูกผนึก ทางเข้าก็เป็นเพียงจุดเทเลพอร์ตที่ซ่อนอยู่กลางลำต้นของต้นไม้ที่กลวง

จากนั้นเซียวเฟิงก็หันหลังกลับและมองไปที่ภูเขาที่เขายืนอยู่ ทว่าในขณะที่ดวงตาของเขากวาดไป รูม่านตาของเซียวเฟิงก็หดตัวอย่างรุนแรง!