บทที่ 584 สถานการณ์พลิก

“กิลด์วูล์ฟ อยากลงไปเล่นน้ำโคลนหรือไง?”

“ฉันบอกว่าจะมีกิลด์เจ้าผู้ครองออกมา แต่…ทำไมถึงยืนอยู่ฝั่งมิดซัมเมอร์เล่า?”

“กิลด์วูล์ฟ มันค่อนข้างยุ่งยากแล้ว กิลด์ระดับเจ้าผู้ครองนั้นทรงพลังที่สุด พวกเขาเป็นคนที่จัดการได้ยาก แต่ในอีกแง่หนึ่ง พวกเขาก็หาเรื่องได้ง่ายกว่าไดนัสตี้”

“มันค่อนข้างยากเลย กิลด์วูล์ฟเข้ามาแทรกแซงจริง ๆ แม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นศัตรูกับพวกเราทุกคน แต่คนที่ออกไปแรก ๆ จะต้องตกเป็นเป้าหมายอย่างแน่นอน”

“เฮ้ย! ไม่ต้องห่วง เราไม่กล้าเปิด เดี๋ยวก็มีคนเปิดเอง ดูจากทั้งเขตฮัวเซีย กิลด์วูล์ฟก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไร”

“ฉันเพิ่งได้ข่าวมา กิลด์แอนติควิตี้ได้ส่งสมาชิกทุกคนออกมาแล้ว ฮึ่ม! พวกเขาจะปรากฏตัวในสนามรบภายในเวลาไม่เกินครึ่งชั่วโมงอย่างมากที่สุด และใครบางคนจะมาเป็นคนเปิดงานนี้”

“กิลด์แอนติควิตี้ คำพูดของพวกเขามีความแข็งแกร่ง ตอนแรกฉันกล้าที่จะต่อสู้กับมิดซัมเมอร์ แต่หลังจากเงียบไปนาน ฉันเกรงว่าฉันจะมีพลังที่จะทำให้ทุกคนตกใจ ฉันเคยได้ยินเรื่องซุบซิบกันว่า เป้าหมายของกิลด์แอนติควิตี้คือการต่อสู้เพื่ออำนาจ และเขามีความกล้าพอที่จะท้าทายไดนัสตี้ ปล่อยให้พวกเขาดูแลไปแล้วกัน”

“ฉันแค่ไม่รู้ว่ากิลด์วูล์ฟกล้าที่จะต่อสู้กับกิลด์แอนติควิตี้ไหม และสายข่าวของฉันก็กลับมาแล้ว สัตว์ผู้พิทักษ์ถูกส่งมาอย่างเต็มรูปแบบ ตามด้วยกิลด์ในเครือมากกว่ายี่สิบกิลด์ ดูเหมือนว่าจะตั้งใจไว้แล้ว”

“ไม่ต้องรีบ ฉันรอมา 10 ชั่วโมงแล้ว ฉันไม่สนว่าจะเป็นครึ่งชั่วโมงสุดท้ายหรอก ถึงแม้ว่าศึกตัดสินจะกระชั้นชิด แต่ฉันเชื่อว่าภายใต้พลังการต่อสู้อันไร้เทียมทาน แม้แต่กิลด์มิดซัมเมอร์ก็อาจจะพังเป็นซาก”

“อืม…งั้นรออีกสองสามนาทีแล้วกัน”

“แค่ได้เฝ้าดูกิลด์ที่ใหญ่เป็นอันดับสองของประเทศจีนตายอย่างช้า ๆ ในฐานะพยาน เราก็ควรจะพอใจเช่นกัน”

…

สนามรบขนาดใหญ่เต็มไปด้วยความมืดมิดไม่รู้จบ แต่บรรยากาศค่อย ๆ เคลื่อนไปสู่ความมืดหม่นในเวลานี้ เสียงที่วุ่นวายก็จางลงเล็กน้อย แต่กองกำลังก็ปรากฏขึ้นที่ขอบสนามรบมากขึ้นเรื่อย ๆ และแม้แต่ค่อย ๆ เข้าใกล้ทุ่งซือเย่ พลังการต่อสู้ลงทุนมาก็มีแนวโน้มที่จะเอาชนะได้

มีผู้เล่นมากกว่าแปดสิบล้านคนมาที่ทุ่งซือเย่ แต่ขนาดของผู้เล่นที่รวมตัวกันรอบสนามรบนั้นมีเกือบถึงแปดสิบล้านคน ซึ่งจัดว่าน่ากลัวกว่าพลังการต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายที่เกี่ยวข้องกันเสียอีก!

แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในค่ายของตัวเอง แต่ก็เรียกได้ว่าเป็นกองกำลังบุคคลที่สามเหมือนกัน ซึ่งไม่เพียงแต่น่ากลัวมากขึ้นเรื่อย ๆ เท่านั้น แต่พวกมันยังสงบอย่างผิดปกติด้วย พวกเขากำลังเฝ้าดูสนามรบที่ไร้ขอบเขตนี้อย่างสงบโดยไม่รบกวนหรือส่งเสียง ทำให้บรรยากาศบนแผนที่นี้หนักขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่ามีเมฆหนาทึบเป็นชั้น ๆ

อาจกล่าวได้ว่าสนามรบที่ไร้ขอบเขตนี้เปรียบเสมือนกระแสน้ำวนที่ไม่มีที่สิ้นสุดโดยมีทุ่งซือเย่เป็นศูนย์กลาง และมีแนวโน้มที่จะค่อย ๆ ดึงเขตฮัวเซียถึงครึ่งหนึ่งมาเกี่ยวข้อง

อากาศที่หนักหน่วงทำให้เหล่าผู้เล่นหายใจไม่ออกเล็กน้อย แต่สงครามก็ยังไม่ได้ปะทุราวกับว่าพวกเขากำลังรออะไรบางอย่าง

บางทีอาจรอการรวมทัพก็ได้…

เมื่อเวลาผ่านไป กองกำลังของบุคคลที่สามก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป และเกิดความโกลาหลเล็กน้อย

จะมีก็แต่หัวหน้ากิลด์ของตนเท่านั้นที่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ เพราะพวกเขากำลังรอข่าวอยู่

เห็นได้ชัดว่าข่าวกำลังใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ และหลายคนมีใบหน้าเยาะเย้ยและออกคำสั่งจากปากของพวกเขา ทันทีที่แนวรบที่สามขนาดใหญ่ ก็เริ่มเข้าสู่การเตรียมพร้อมสู้รบทันที

เศษของแสงริบหรี่กะพริบพร้อมบัฟที่ถูกร่ายมา มันคือนักบวชขั้น 3 ที่ใช้สกิลกองทัพ เพิ่มค่าสถานะของพวกเขาในวงกว้าง ผู้เล่นจำนวนมากขึ้นหยิบโพชั่นสมบัติล้ำค่าออกมาแล้วดื่ม แม้ว่าจะมีราคาแพงและอยู่ได้ไม่นาน แต่คำสั่งที่พวกเขาได้รับ คือการโจมตีระลอกแรกต้องสำเร็จ ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงเอาสถานะที่แข็งแกร่งที่สุดออกมาและสวมของสวมใส่ที่มีพลังสูงสุด

นี่ดูเหมือนจะเป็นความเข้าใจโดยปริยาย กองกำลังบุคคลที่สามได้เริ่มเตรียมการแล้ว พร้อมที่จะเริ่มการโจมตีที่ไม่มีใครหยุดได้ ผู้นำและผู้บังคับบัญชาของพวกเขาก็พร้อมเช่นกัน เพียงแค่รอให้ข้อมูลกลับมา และโบกมือให้คำสั่งทันที!

“อะไรนะ? พูดใหม่สิ!”

“เป็นไปไม่ได้! แน่ใจนะว่าข่าวนี้ถูกต้องจริง ๆ?”

“นายพูดเล่นหรือไง? กล้าโกหกให้ฉันเชื่อเหรอ?”

อย่างไรก็ตาม ในชั่วพริบตา ใบหน้าของผู้คนนับไม่ถ้วนก็ต้องเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน พวกเขาล้วนเป็นผู้นำและผู้บังคับบัญชาของกองกำลังบุคคลที่สาม และพร้อมที่จะเข้าไปแทรกแซงในสนามรบตามคำสั่ง แต่ในขณะนั้น พวกเขาได้รับข้อมูลที่อธิบายไม่ได้ ทำให้พวกเขาตกใจ

“กิลด์แอนติควิตี้ไม่ได้มาที่สนามรบทุ่งซือเย่? แต่เขากลับประกาศสงครามกับกิลด์พิชิตโลก? ทหารมากกว่ายี่สิบล้านคนถูกดึงออกจากเมือง?!”

ใช่…พวกเขาทั้งหมดได้รับข่าวเดียวกัน พวกเขารอกิลด์แอนติควิตี้มาเข้าร่วมในสงคราม เนื่องจากกิลด์วูล์ฟเข้ามาแทรกแซง

ไม่มีใครกล้าเป็นคนแรกที่จะประกาศสงครามกับกิลด์มิดซัมเมอร์ ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงรอให้กิลด์แอนติควิตี้ผู้กล้าหาญมาเป็นผู้นำเท่านั้น

กิลด์แอนติควิตี้ได้ส่งทัพออกมาแล้วจริง ๆ และกิลด์ในเครือก็มีอำนาจต่อสู้ทั้งหมดมากกว่ายี่สิบล้านคน ทว่า…เป้าหมายของพวกเขาไม่ใช่กิลด์มิดซัมเมอร์และทุ่งซือเย่ แต่กลับมุ่งตรงไปยังเมืองหลักของพิชิตโลก!

กิลด์แอนติควิตี้ได้เข้าร่วมสงคราม แต่เป้าหมายไม่ใช่กิลด์มิดซัมเมอร์ แต่เป็นกิลด์ระดับเจ้าผู้ครองอีกกิลด์…พิชิตโลก! และยังจับจังหวะเวลาที่เมืองหลักของกิลด์พิชิตโลกนั้นกลายเป็นเมืองที่ว่างเปล่า!

กิลด์เจ้าผู้ครองอีกกิลด์ปรากฏตัวขึ้นและยืนอยู่ฝั่งกิลด์มิดซัมเมอร์! เช่นเดียวกับกิลด์วูล์ฟ!

สนามรบที่มืดมิดและวังวนที่ไร้ขอบเขตดูเหมือนจะนิ่งเล็กน้อยในขณะนี้ หลังจากความสับสนในช่วงเวลาสั้น ๆ การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ก็เกิดขึ้นในสนามรบ!

กองกำลังบุคคลที่สามที่สังเกตการณ์ยังคงไม่เคลื่อนไหวเพราะพวกเขาไม่ได้รับคำสั่งและกองกำลังฝ่ายโจมตีครึ่งหนึ่งในสนามรบก็ถอยกลับทันที เลิกโจมตีและออกจากสนามรบโดยเร็วที่สุด พยายามออกจากสถานะการต่อสู้

พวกเขาเป็นผู้เล่นที่อยู่ในกิลด์พิชิตโลกทั้งหมด พวกเขาได้รับข่าวพร้อมกันและรีบถอยกลับไปที่เมืองซึ่งกำลังจะมีสงคราม!

แนวหลังกำลังลำบาก!

ในฐานะเมืองหลักของกิลด์ระดับเจ้าผู้ครอง เลเวลเมืองหลักจะไม่ต่ำแน่นอน และพลังป้องกันก็ถือว่าแข็งแกร่งเช่นกัน แต่เมืองสงครามในปัจจุบันเป็นเพียงเมืองที่ว่างเปล่า โดยพื้นฐานแล้วไม่มีพลังป้องกันใด ๆ หากเผชิญหน้ากับกิลด์ระดับเจ้าผู้ครองด้วยกัน การโจมตีอย่างกะทันหันจะทำลายเมืองได้หลายครั้งภายในหนึ่งชั่วโมง และการประกาศสงครามจะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ได้จัดเป็นฉากสยองที่ทำให้คนรู้สึกกลัว!

“ไปกันเถอะ! ถอยออกไป!”

“เร็วเข้า! กองทัพของเราทุกคนถอยออกไป! อยู่ให้ห่างจากสนามรบนี้! อยู่ให้ห่างจากกิลด์มิดซัมเมอร์!”

“งั้นเหรอ? ดีแล้ว! ทั้งหมดถอย! ไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้น!”

“ไป!”

…

หลังจากตกใจไปชั่วครู่ กองกำลังบุคคลที่สามขนาดใหญ่ก็ตอบโต้ในเวลาอันสั้น จากนั้นจึงออกคำสั่งถอยอย่างรวดเร็ว!

เห็นได้ชัดว่าหัวหน้ากิลด์ใหญ่เหล่านั้นฉลาดมากและไม่โง่เขลา ประการแรก กิลด์ระดับเจ้าผู้ครองอย่างวูล์ฟยืนอยู่ข้างกิลด์มิดซัมเมอร์ และจากนั้นกิลด์ระดับเจ้าผู้ครองอย่างกิลด์แอนติควิตี้ก็ยืนอยู่ฝั่งกิลด์มิดซัมเมอร์อีก และแม้กระทั่งฉวยโอกาสไปตีเมืองหลักของพิชิตโลกด้วย!

ตอนแรกนึกว่ากิลด์ระดับเจ้าผู้ครองทั้งสองจะร่วมกับทุ่งแห่งทวยเทพและพิชิตโลกรวมพลังกันโจมตีมิดซัมเมอร์ พวกเขาสามารถเกาะกระแสความหายนะเพื่อรับส่วนแบ่งและเร่งความหายนะของกิลด์มิดซัมเมอร์ได้ แต่ใครจะรู้ว่ามันจะกลายเป็นสถานการณ์สามต่อสองสำหรับทีมกิลด์มิดซัมเมอร์ในพริบตา!

นี่มันเกิดอะไรขึ้น! จะสู้ยังไงดีล่ะทีนี้! กิลด์มิดซัมเมอร์เพียงกิลด์เดียวก็ยืนหยัดในการต่อสู้กับทุ่งแห่งทวยเทพและพิชิตโลกได้แล้ว

ไม่ต้องพูดถึงกิลด์ระดับเจ้าผู้ครองที่น่าสะพรึงกลัวทั้งสอง แม้ว่ากิลด์ระดับเจ้าผู้ครองแต่ละกิลด์จะน่ากลัวก็ตาม

พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และไม่รู้สาเหตุของการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้ พวกเขารู้เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น นั่นคือ การต่อสู้อันน่าตกใจที่เกี่ยวข้องกับกิลด์ที่มีอำนาจเหนือกว่าได้มีข้อสรุปมาก่อนแล้ว!

ยังคงมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมงสุดท้ายในการสู้รบและการประกาศสงครามโดยทุ่งแห่งทวยเทพ เมืองมิดซัมเมอร์ยังคงเป็นเหมือนกำแพงเหล็กที่ทำลายไม่ได้ และมีกิลด์วูล์ฟเพิ่มเข้ามาเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีเหตุไม่คาดฝันเกิดขึ้น

ไม่ต้องพูดถึงว่ากิลด์แอนติควิตี้ก็ไปถึงเมืองสงครามแล้ว และเมืองสงครามที่ว่างเปล่าสามารถพิชิตได้ทุกเมื่อ!

ในสถานการณ์เช่นนี้ ใครก็ตามที่มีสายตาที่เฉียบแหลมสามารถเห็นได้ว่าการต่อสู้นั้นจบลงแล้ว ไม่ต้องพูดถึงเศษเล็ก ๆ ของกิลด์ใหญ่เลย

ทางเลือกที่ฉลาดที่สุดได้เกิดขึ้นทันที นั่นคือ ให้รีบถอนตัวทันที ให้อยู่ห่างจากพายุลูกใหญ่นี้ เกรงว่าจะเข้าไปพัวพันกับมัน พันธมิตรของกิลด์ระดับเจ้าผู้ครองทั้งสาม พันธมิตรที่น่าสะพรึงกลัวแบบนี้ หากไปมีเรื่องด้วยก็ไม่พ้นต้องล่มสลายแน่นอน!

ถ้าจะตัดแขนเพื่อขอความเมตตาก็ให้มองที่อารมณ์ของอีกฝ่ายด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น บางคนก็มองเห็นโอกาสจากความเสียเปรียบนี้ ถ้ากิลด์มิดซัมเมอร์ไม่สามารถแบ่งเค้กได้…

แต่…กิลด์พิชิตโลกที่กำลังเสียเปรียบตอนนี้ก็เป็นเค้กก้อนอ้วนด้วยเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?

ราวกับกระแสน้ำวนบนพื้นผิวของทะเลสีดำจู่ ๆ ก็สูญเสียแรงดูดไป มหาสมุทรแรงดันสีดำที่ไร้ขอบเขตแต่เดิมบนทุ่งซือเย่ก็แผ่ขยายออกไปอย่างรวดเร็วราวกับว่ากระแสน้ำกำลังลดลง และผู้เล่นมากกว่าร้อยล้านคนก็กำลังถอยหนีอย่างบ้าคลั่ง!

ภายในเวลาไม่ถึงสิบนาที กลุ่มคนที่แออัดก็เริ่มคลายตัว และท่ามกลางท้องฟ้าที่มืดมิด มันก็ยังสามารถมองเห็นสีเขียวเล็กน้อย และนั่นเป็นสีดั้งเดิมของทุ่งซือเย่

“พี่จืออี้ พวกเรามาแล้ว!”

ในห้องโถงใหญ่ของเมืองมิดซัมเมอร์ ซางกวน อาโอเชินก็เดินเข้ามาพร้อมกับกลุ่มชายหนุ่มที่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าธรรมดา ๆ และทักทายจืออี้ที่อยู่ข้างใน

“นาย…ทำไมนายถึงใส่ของสวมใส่มือใหม่?” เห็นได้ชัดว่าจืออี้ไม่แปลกใจ แต่เธออยากรู้เกี่ยวกับของสวมใส่ของกลุ่มพวกเขาเล็กน้อย สภาพของพวกเขาทั้งหมดมีแต่ความว่างเปล่าและไม่ใส่อะไรยกเว้นเสื้อผ้าและอาวุธ ของสวมใส่ไม่กี่ชิ้นนั้นที่เป็นระดับขาวเช่นกัน และเลเวลของสวมใส่ก็ต่ำมาก ราวกับว่าหยิบมาจากข้างถนน

“เฮ้ นี่คือวิธีที่เราใช้ฝึกซ้อมในโลกของเกม ดังนั้นไม่ต้องตกใจไป” เด็กน้อยยิ้มและเปิดกระเป๋าเป้สะพายหลังของเขา ในพริบตา ของสวมใส่ครบชุดก็ถูกใส่ลงบนร่างกายของเขาทันที

ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงกลุ่มคนที่อยู่หลังเขาด้วย ในพริบตาแสงระยิบระยับของของสวมใส่ส่องสว่างไปที่ห้องโถงใหญ่ของเมือง โดยพื้นฐานแล้ว พวกมันทั้งหมดเป็นแสงสีขาวที่แสดงถึงอาร์ติแฟกต์ และแม้แต่แสงสีม่วงสองสามดวงที่แสดงถึงของสวมใส่ระดับตำนานปนอยู่ด้วย!