ในห้องโรงแรมห้าดาวแห่งหนึ่ง หลี่ฝางถอนหายใจยาว ดวงตาเบิกกว้าง

การทะลุแดนครึ่งเทพนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

เมื่อประสบเหตุถูกจู่โจมกะทันหัน ก็ฟื้นความจำแถมยังบีบบังคับให้ทะลุแดนบวกกับการเดินทางหลายวัน ตอนนี้เขาอ่อนล้าอย่างมาก

และในเวลาสามวันก็เพียงพอแล้วกับการฟื้นฟูแรงและพลังให้กลับไปอยู่จุดสูงสุด

ทำการประลองกับถังโจว เขาทำได้อยู่แล้ว

ตอนนี้หลิวฮุยเองก็อยู่ในห้อง เขาต้องการยับยั้ง หลี่ฝางปริปากแต่กลับพูดไม่ออกมา

“หลี่ฝาง……”

เมื่อทบทวนอยู่หลายหน ในที่สุดหลิวฮุยก็เปิดปาก “เจิ้งเหวินซิงได้ตายไปแล้ว ศึกอีกสามวันให้หลังช่างมันเถอะ สู้กันจนตายไปข้างเลย ไม่คุ้มค่า”

หลี่ฝางสบถอย่างไม่พอใจ “ความสามารถของถังโจวนั้น ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผม”

“ฉันได้ข่าวว่าถังโจวมีความสามารถทางด้านเคล็ดลับวิชาฮวงจุ้ย และใช้ปราณชีพจรมังกร เขาเลือกภูเขาจิ่วเจคงไม่ได้เลือกไปอย่างนั้น” หลิวฮุยกล่าวพร้อมส่ายหน้า

แค่เจิ้งเหวินซิงตายแล้วก็ตายไปสิ มันไม่ใช่เรื่องเลยแม้แค่น้อย

แต่ถ้าหากหลี่ฝางสู้กับถังโจวขึ้นมา คงเป็นปัญหาใหญ่แน่

ไม่พูดถึงการต่อสู้ของพวกเขาจะทำให้เกิดการเรื่องใหญ่มากแค่ไหน หากทั้งคู่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งตายขึ้นมา ต้องเกิดความเคลื่อนไหวครั้งใหญ่แน่

เมืองตงที่มีคนทุกประเภทรวมกันอยู่ เพราะมีถังโจวอยู่ถึงได้ระงับพวกที่อยากก่อเรื่องลงมาบ้าง

ส่วนทางด้านหลี่ฝาง ไม่มีด้านไหนที่ล่วงเกินได้เลย!

“ใช้ชีพจรมังกร……” หลี่ฝางพยักหน้า เพื่อแสดงว่าเขารู้แล้ว แต่กลับไม่สามารถทำให้เขาหวั่นใจได้

เป็นครึ่งเทพต่อให้ถังโจวเคลื่อนชีพจรมังกรของทั้งภูเขาจิ่วเจ หลี่ฝางก็ไม่หวั่น

เมื่อเห็นว่าหลี่ฝางไม่หวาดหวั่นแม้แต่น้อย หลิวฮุยจึงกล่าวเสริม “ถังโจวถูกนายฆ่าแล้ว นายก็คงจะหายโกรธแล้ว แล้วทำไม……”

“หายโกรธงั้นเหรอ?” หลี่ฝางหัวเราะออกมา “หลิวฮุย นายคิดว่าเรื่องนี้เพียงแค่ผมหายโกรธเท่านั้นเหรอ?”

เขากล่าว พลางเดินออกไปด้านนอก

“เจิ้งชิงไม่หยุดแค่นี้แน่ ในเมื่อถังโจวท้ารบแล้ว ผมก็ไม่มีทางที่จะผิดคำง่ายๆ และผม……ก็แค่เจิ้งเหวินซิงตายคนเดียว ไม่เพียงพอหรอกนะที่จะดับไฟโทสะของผม”

หลิวฮุยถอนหายใจ ก่อนจะรีบไล่ตามไป

ในสามวันนี้ เขาไม่อยากจะให้หลี่ฝางก่อเรื่องขึ้นอีกหรอกนะ

……

ร้านมั่นคง เป็นโรงแรมที่ขึ้นชื่อที่สุดในเรื่องอาหารทะเลของเมืองตง เจ้าของมีชื่อว่าซุนจื้อเหวิน

ซุนจื้อเหวินมีอุตสาหกรรมใหญ่สองที่คือโรงแรมแห่งนี้ อีกหนึ่งแห่งคือการเดินเรือ เวลาและแรงกายส่วนใหญ่ของจุนจื้อเหวินทุ่มเทให้กับการเดินเรือ

เพราะงั้นในโรงแรมแห่งนี้

เพราะงั้นโรงแรมแห่งนี้ โดยส่วนใหญ่มีลูกสาวของโตอย่างซุนเฟยดูแลอยู่ ซุนจื้อเหวินน้อยนักที่จะเข้ามาข้องเกี่ยว

ทว่า วันนี้ซุนจื้อเหวินกลับพาชายหนุ่มที่ดูสูงศักดิ์สูงเข้ามาที่โรงแรม

“คุณชายเจิ้งเชิญนั่ง ผมจะไปเรียกเฟยเฟยมา”

ซูนจื้อเหวินกล่าวอย่างเอาอกเอาใจ ผู้ที่ถูกเรียกว่าคุณชายเจิ้งเองก็ไม่เกรงใจแม้แต่น้อย พลันเดินไปนั่งลงที่โซฟาห้องโถง ก่อนจะกวาดตามองไปรอบโรงแรม เพื่อสังเกตการณ์ เพียงแต่ในสายตาแฝงไปด้วยความไม่พอใจอยู่เป็นระยะ

ซุนจื้อเหวินเรียกซุนเฟยเข้ามาข้างใน ไม่นานก็หันไปประจบคุณชายเจิ้ง “เฟยเฟย ท่านนี้คือ……”

“คุณชายน้อยของตระกูลเจิ้ง ชื่อเจิ้งเหวินจุ้น” ซุนเฟยกล่าวด้วยรอยยิ้มเสียก่อน

ซุนจื้อเหวินนิ่งไปเล็กน้อย พลันกล่าว “เฟยเฟย แกรู้จักคุณชายเจิ้งด้วยเหรอ?”

“ฮ่าๆ ผมเคยเจอเฟยเฟยในงานเลี้ยงของเพื่อนมาก่อน” คุณชายเจิ้งเป็นฝ่ายปริปากด้วยรอยยิ้มก่อน

พื้นฐานครอบครัวของเขาไม่เลวเลย หล่อเหลา ดูดี อายุน้อย มากเงินทอง กิริยางามสง่า มันง่ายดายนักที่จะคว้าหัวใจของเหล่าสาวๆ เอาไว้

“ฉันกับนาย เราสนิทกันมากเหรอ?” เฟยเฟยไม่ปกปิดความรังเกียจที่เขามีต่อคุณชายเจิ้งแม้แต่น้อย

คุณชายเจิ้งคนนี้เป็นถึงน้องชายของเจิ้งเหวินซิง เจิ้งเหวินจุ้นเมื่อเทียบกับเจิ้งเหวินซิงแล้ว เขาไม่เอาไหนยิ่งกว่า

เจิ้งเหวินซิงอย่างไรซะก็พอมีความสามารถจริงๆ อยู่บ้าง เจิ้งเหวินจุ้นเป็นพวกที่วันๆ เอาแต่ดื่มกินเที่ยวเล่นทั้งเมืองตง ไม่มีใครที่ไม่รู้จักเจิ้งเหวินจุ้นผู้ที่มีชื่อเสียงฉาวโฉ่

เพียงแค่อายุยี่สิบต้นๆ ผู้หญิงข้างกายราวกับสายน้ำ แต่กลับไม่เคยให้การดูแลที่เหมาะสมแม้แต่คนเดียว ท้ายที่สุดต่างก็มีจุดจบที่น่าอนาถ ชื่อเสียงเหม็นหึ่งไปทั่ว

“ปกติฉันสอน แกพูดจาอย่างไร!” ซุนจื้อเหวินเอ็ดซุนเฟย

เขาไม่อยากทำให้คุณชายเจิ้งโกรธ

เกินคาด คุณชายเจิ้งไม่ได้โกรธ หลังซุนจื้อเหวินเอ็ดซุนเฟย แล้วกล่าวเสริม “เฟยเฟย พอดีช่วงนี้ฉันไม่ยุ่ง ฉันจะดูแลโรงแรมเอง แกออกไปเดินเล่นกับคุณชายเจิ้ง”

“ว่าอะไรนะ ท่านพ่อให้หนูไปเดินเล่นกับไอ้เศษเดนนี่เนี่ยนะ?” ซุนเฟยกล่าวอย่างโมโห

“แก หุบปาก!” ซุนจื้อเหวินโมโหอย่างหนัก “แกกล้าพูดแบบนี้ได้อย่างไร ไอ้ลูกไม่รักดี!”

ก่อนหน้านี้ของที่ส่งทางเรือจากประเทศเหล่าไปเกาะสตาร์ พวกเขาพบกับโจรเข้า จนแทบจะสังเวยชีวิตเข้าไปแล้ว

แต่โจรถูกนักรบมากฝีมือที่ผ่านมาจัดการ แต่สินค้าในเรือของพวกเขา เพราะการสู้รบเลยทำให้ดาดฟ้าเรือพัง น้ำก็เข้าจนสินค้าพังเสียหาย

มันเสียหายหลายสิบล้าน ทำให้ซุนจื้อเหวินเป็นอุปสรรคขึ้นมา

คู่แข่งของซุนจื้อเหวินถือโอกาสนี้ลงมือ ทำให้ซุนจื้อเหวินข้ามเส้นจนล้มละลาย

และการปรากฏตัวของคุณชายใหญ่โตอย่างเจิ้งเหวินจุ้น ซุนจื้อเหวินเลยคว้าโอกาสเอาไว้ทันที พลางเสนอลูกสาวคนโตของตน เพื่อหวังให้เจิ้งเหวินจุ้นยื่นมือเข้าช่วยเหลือวิกฤติ

ทว่า เหล่านี้ก็เพราะเจิ้งเหวินจุ้นชอบลูกสาวคนโตของเขา หากเป็นลูกสาวคนเล็กละก็ เขาคงต้องไตร่ตรองสักหน่อย