S.PP:บทที่290:คลื่นลูกใหม่ที่เข้ามาแทนที่!

 

จากเหตุการณ์การหลบหนีของชิกจึงทําให้การป้องกันของอิมเพลดสวน์แน่นหนาขึ้น

แต่หลังจากนั้นไม่นานด้วยความสงบของเหล่านักโทษในเลเวล6การป้องกันของพวกเขาจึงเริ่มเบาบางลง

 

ท่ามกลางความมืดมิดโรแกนได้ตื่นขึ้นมาจากการฝึกฝนอิมเพลดาวน์เลเวล6นั้นราวกับเขาสันโดษของโลกภายนอกมันถูกแยกออกจากความวุ่นวายและเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังงานธรรมชาติโรแกนจึงสามารถฝึกฝนได้อย่างลื่นไหล

 

วันเวลาได้ไหลผ่านไปอย่างช้าๆแม้ว่าโลกภายนอกจะเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นมามากมายแต่มันไม่ใช่สําหรับที่แห่งนี้

 

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่การป้องกันในเลเวล6จะกลับมาอยู่ในสภาพเดิมอีกครั้งอยู่มาวันหนึ่งจู่ๆก็ได้มีนักโทษคนหนึ่งตะโกนขึ้นมาเสียงดัง

 

“โรแกน,เมื่อไหร่แกจะได้กุญแจกัน?”

 

เสียงนั้นได้ปลุกโรแกนให้หลุดออกมาจากการฝึกฝน

 

“มันยังมีปัญหาอยู่”

 

แม้เขาจะไม่อยากตอบเท่าไหร่แต่เขาก็ได้กล่าวตอบออกไป

 

“ปัญหาอะไรกันนักกันหนา,แกต้องการที่จะช่วยพวกเราจริงๆหรือเปล่า?”

 

ทันใดนั้นเขาก็ได้ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

 

เมื่อได้ยินคําพูดของเขาโรแกนก็ได้ขมวดคิ้ว

 

“โทษทีนะฉันไม่เคยพูดว่าจะช่วยใคร!”

 

หลังจากพูดจบเขาก็ได้กลับไปบ่มเพาะต่อในทันทีพร้อมกับปิดกั้นประสาทสัมผัสทั้งหมด

นิยาย เรื่องนี้อัพเดตก่อนที่อื่น เว็ปแรกที่ลง novelza.com

เขากับนักโทษพวกนี้ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยแม้แต่กับชิกโรแกนก็ยังรู้สึกลังเลอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะตัดสินใจช่วยอีกฝ่ายแต่ดูเหมือนว่าผู้ชายคนนั้นจะทนไม่ไหวแถมยังหนีออกไปคนเดียวด้วย

 

จากเหตุการณ์นี้โรแกนก็ได้ตระหนักว่าที่เลเวล6แห่งนี้มันไม่มีอะไรที่ดีจริงๆสักอย่างการที่ถูกจับเข้ามาในที่แห่งนี้ก็หมายความคนๆนั้นเป็นคนที่เลวร้ายไม่มากก็น้อย

 

“แกอยากตายงั้นสินะ!”

 

เสียงของเขาเต็มไปด้วยความดุร้าย

 

แต่โรแกนนั้นไม่ได้ใส่ใจเขาแม้แต่น้อยเขาทําเพียงแค่ฝึกฝนต่อไป

 

ผลของหนึ่งเดียวสามหมุนเวียนนั้นสุดยอดมากแต่มันก็แลกมาด้วยการฝึกฝนที่ต้องเพิ่มมากขึ้นตลอดเวลาที่ผ่านมานั้นโรแกนสามารถฟื้นฟูลมปราณของเขาให้กลับมาอยู่ที่จุดเดิมได้แล้ว

 

“ในตอนนี้ฮาคิเกราะของฉันสามารถเคลือบแขนทั้งสองข้างและลําตัวได้แล้ว”

 

แต่มันยังไม่พอ

 

โรแกนนั้นได้ดูดกลืนพลังงานของคุกนรกแห่งนี้เข้ามาอย่างบ้าคลั่งจนเกิดเป็นกระแสลมล้อมรอบตัวของเขาเอาไว้

 

เมื่อฮาคิเกราะของโรแกนปกคลุมไปที่แขนขาและตัวของเขาเขาก็ได้ลืมตาขึ้นมา

 

หลังจากนั้นเขาก็ได้สั่งให้อสูรผู้คุมให้ไปเอาอาหารมาให้เขาก่อนที่จะสั่งให้อสูรผู้คุมไปเอากุญแจมาให้เขา

 

กุญแจที่ได้มาในครั้งนี้ทําให้เขารู้สึกตื่นเต้นมากเพราะว่ามันคือกุญแจสําหรับเท้า

 

จากการแลกเปลี่ยนที่ผ่านๆมาโรแกนเชื่อว่าเขาจะต้องได้ผลประโยชน์มามากมายแน่นอน

 

ในตอนนี้โรแกนกําลังฝึกฝนฮาคิเกราะของเขาอยู่และมันก็เหลืออีกเพียงนิดเดียวเท่านั้นเขาก็จะบรรลุเป้าหมายของเขาแล้ว

 

“ฉันจะต้องออกไปจากที่นี่ให้ได้!

 

โรแกนได้สงบจิตสงบใจพร้อมกับดวงตาที่เปลี่ยนเป็นจริงจังและหลับตาลง

 

หลังจากนั้นไม่นานโรแกนก็ได้ออกมาจากการฝึกฝนพร้อมกับยืนขึ้นมา

 

“ฮาคิเกราะทั้งร่าง!ในที่สุดก็สําเร็จสักที!”

 

เมื่อมองลงไปที่กุญแจมือและเท้าที่อยู่ในมือเขาก็ได้ยกยิ้มขึ้นมา

 

“กุญแจงั้นหรอ?ฉันไม่ต้องการมันอีกแล้ว!”

 

โรแกนได้กําหมัดของเขาแน่นก่อนที่มันจะถูกเปลี่ยนกลายเป็นสีดําอย่างรวดเร็วและในตอนนั้นเองโรแกนก็ได้ปล่อยหมัดไปที่ลูกกรงตรงหน้าของเขา

 

“บูมม”

 

ห้องขังของโรแกนนั้นสั่นสะเทือนขึ้นมาอย่างรุนแรง,เสียงระเบิดนั่นทําให้นักโทษทุกคนมองมาที่โรแกนในทันที

 

“ไอ้หนูแกคิดจะทําอะไร?”

 

“แกคิดที่จะทําลายมันงั้นหรอ?”

 

“ล้มเลิกมันไปซะเถอะ!”

 

เหล่านักโทษต่างก็กล่าวคําดูถูกออกมาไม่ขาดสาย

 

แต่โรแกนนั้นไม่สนใจคําพูดของพวกเขาแม้แต่น้อยเขาได้จ้องมองไปที่ลูกกรงตรงหน้าของเขา

 

“ตั้งแต่ที่ฉันตัดสินใจว่าจะออกไปจากที่นี่ฉันก็ไม่มีอะไรที่ต้องลังเลอีกต่อไป!”

 

โรแกนได้ก้าวออกไปข้างหน้าก้าวหนึ่งพร้อมกับร่างของเขาที่เกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างราวกับเป็นคนละคน

 

“อัญเชิญวิญญาณ600ล้าน!”

 

รูเล็ตเจ็ดสีขนาดใหญ่ได้ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าของเขาก่อนที่จะปรากฏร่างของชายคนหนึ่งที่มีเรือนผมสีแดงรูปร่างผอมและสวมชุดคลุมสีแดงก้าวเดินเข้ามาที่ร่างของเขา

 

“เขางั้นหรอ?”

 

เมื่อรู้ว่าเขาได้อัญเชิญใครออกมารอยยิ้มก็ได้ปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของโรแกน

 

“หนึ่งเดียวสามหมุนเวียน,จักระ!”

 

เนื่องจากว่าตัวตนที่เขาอัญเชิญได้นั้นใช้จักระเขาจึงต้องเปลี่ยนมาใช้จักระเพื่อที่จะสามารถดึงพลังที่แท้จริงของเขาออกมาได้อย่างสมบรูณ์!

 

ปีนี้คือปีที่1502ซึ่งเหตุการณ์การหลบหนีของชิกนั้นได้ผ่านมาแล้วสี่ปี

 

ในเวลานี้เหล่าโจรสลัดนั้นต่างก็กําลังสะสมกองกําลังของตนเพื่อเตรียมตัวที่จะประกาศศักดามันก็เหมือนกับภูเขาไฟที่รอวันปะทุเมื่อถึงเวลามันก็ต้องปะทุออกมา

 

เวลาแห่งการอาละวาดกําลังจะมาถึงแล้วและมันก็เป็นเวลาที่จะปรากฏเหล่าวีรบุรุษขึ้นมา

 

ตลอดสี่ปีที่ผ่านมานั้นก็ยังไม่มีใครที่ได้ข่าวคราวของชิกิแต่เวลานั้นไม่เคยหยุดเดินเหล่าคนรุ่นใหม่นั้นเริ่มที่จะเติบโตขึ้นมาเรื่อยๆและกําลังจะก้าวขึ้นมาสู่จุดสูงสุดของโลก

 

สี่ปีที่ผ่านมานี้ได้เกิดโจรสลัดที่สามารถสั่นสะเทือนโลกขึ้นมาเป็นจํานวนมากและเหล่าหัวหอกของยุคสมัยนี้นั้นก็ได้แก่..

 

“ร้อยอสูร,ไคโด!โจรสลัดผู้แข็งแกร่งที่ได้ก้าวเข้ามาแทนที่ของชิกิเป็นรองเพียงแค่หนวดขาว!”

 

“บิ๊กมัม,ชาร์ลอตหลินหลิน!หญิงสาวผู้มีกองกําลังที่น่าเกรงขามและน่าหวาดกลัว!”

 

ในสี่ปีที่ผ่านมากลุ่มสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งทั้งสองนั้นได้โผล่ขึ้นมาพร้อมกับจัดการล่าอาณาเขตมาเป็นจํานวนมากแถมพวกเขายังสามารถสู้กับพวกกองทัพเรือได้ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขาเพียงอย่างเดียว

 

แม้แต่โจรสลัดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอย่างหนวดขาวก็ยังต้องยอมรับในความแข็งแกร่งของพวกเขา

เมื่อคลื่นลูกเก่าผ่านไปคลื่นลูกใหม่ก็เข้ามาแทนที่

 

ทางกองทัพเรือนั้นก็ได้จัดการสร้างฐานทัพขึ้นมาในนิวเวิลด์และเข้าสู่สนามของเหล่าโจรสลัด

 

แต่อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขาก้าวเท้าเข้าไปในอาณาเขตของเหล่าโจรสลัดพวกเขาก็ได้รับรู้ถึงความทรราชย์และความแข็งแกร่งของพวกเขา

 

แข็งแรงเกินไป!,เหล่าโจรสลัดในนิวเวิลด์นมีกันอยู่มากมายราวกับดวงดาวบนท้องฟ้าเหล่าโจรสลัดนั้นได้เข้ามาปกครองยังที่แห่งนี้มานานมากแล้วจนในตอนนี้มันได้กลายเป็นดินแดนของเหล่าโจรสลัดไปแล้ว

 

ในขณะที่โลกกําลังวุ่นวายที่คุกนรกเลเวล6กลับมีชายคนหนึ่งที่กําลังจะหลบหนีออกไปจากที่แห่งนี้

 

“ได้เวลาออกไปจากที่นี่แล้ว!”