S.P.P: บทที่ 309: พบหน้า!

“น่าสนใจดีหน”

โรแกนได้มองลงไปที่เจอร์รี่และกล่าวออกมา

“ลุกขึ้นมาได้แล้ว”

เมื่อกล่าวจบโรแกนก็ได้ก้าวเดินไปข้างหน้าอีกครั้ง

เขาได้ก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆ แต่มันกลับ รวดเร็วอย่างน่าประหลาด

โรแกนนั้นหาได้สนใจปัญหาของอาณาจักรบารุตแม้แต่น้อยในตอนนี้เขาสนใจเพียงแค่ความปลอดภัยของเจ้านายตัวน้อยส่วนเรื่องการปกครองอาณาจักรบารุตนั้นเอาไว้หลังจากที่เจ้านายตัวน้อยปลอดภัยแล้วค่อยว่ากัน!

ส่วนเหตุผลที่ทําให้เขายอมร่วมมือกับแอสเพน, โทนี่และคนอื่นๆนั้นก็เพราะว่าเขานั้นต้องการใช้พลังอํานาจของพวกเขาได้การจัดการกับกองกําลังของเอเดน

“พวกนายไปจัดการกับพวกกองกําลังที่เหลือส่วนไอ้ราชานอกรีตนั้นเดี๋ยวฉันจัดการเอง!”

โรแกนได้กล่าวออกมาพร้อมกับเพิ่มความเร็วขึ้นในตอนนี้ร่างของพวกเขาทั้งสามนั้นได้กลายเป็นเส้นแสงพุ่งตรงไปที่วังของราชาด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ

“ซาโล นายรู้ไหมว่าราชาแข็งแกร่งขนาด ไหน!?”

แอสเพนได้กล่าวถามออกมาด้วยความสงสัย

ซาโลได้กล่าวตอบออกมาด้วยความอึดอัด “ฉันเพิ่งเคยเจอกับเขาครั้งแรก!”

“ว่าไงนะ?”

ทุกคนต่างก็มองมาที่ซาโลด้วยความตกตะลึง

“ฉันเจอกับเขาในบาร์บนเกาะจันทร์เสี้ยว”

ซาโลได้กล่าวอธิบายออกมาเพียงแค่ประโยค เดียว

“ซาโล ฉันคิดว่าความแข็งแกร่งของราชาองค์ใหม่ของพวกเรานั้นคงจะไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าเอเดน!”

เจอร์รีได้เดินเข้ามาแล้วกล่าวออกมาอย่างแผ่วเบา

“นายกําลังพูดถึงอะไร?”

ซาโลได้กล่าวถามออกมาด้วยความสงสัย

“ถ้าฉันเดาไม่ผิดชายสองคนที่อยู่ข้างกายเขานั่นน่าจะไม่ใช่มนุษย์!”

เจอร์รี่ได้กล่าวออกมาด้วยความเคร่งขรึม

เมื่อได้ยินดังนั้นเหล่าจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ก็ได้กลายเป็นตกตะลึงไปในทันที

“ครอบครองฮาคิราชันย์ แล้วยังมีร่างอวตารที่น่าเกรงขามอยู่อีกสองตน!”
ซาโลได้พึมพําออกมาอย่างแผ่วเบา

“นี่ราชาองค์ใหม่ของเราเป็นตัวตนแบบไหนกัน

แน่?”

โทนี่ได้กล่าวออกมาพร้อมกับถอนหายใจ

เกาะจันทร์เสี้ยวภายในบาร์ที่โรแกนจากมา

ผู้คนนั้นต่างก็กําลังพูดคุยกันด้วยความสนุกสนานพวกเขานั้นต่างก็กําลังแลกเปลี่ยน เรื่องราวที่ตัวเองได้พบภายในท้องทะเล

ทันใดนั้นเองก็ได้มีชายคนหนึ่งนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

“เดี๋ยวก่อนนะ! ฉันรู้สึกว่าฉันเคยเห็นหน้าของชายคนนั้นมาก่อน!”

“อะไร? นายกําลังพูดถึงน้องชายที่เล่าเรื่องในท้องทะเลให้พวกเราฟังงั้นหรอ?”

” นายอย่าพึ่งกวนฉัน ฉันกําลังนึกอยู่ว่าเคยเห็นหน้าเขาที่ไหน!“

ชายคนนั้นได้กล่าวออกมาพร้อมกับหันกลับมาใช้ความคิดของเขาต่อ

ทันใดนั้นเองชายคนนั้นก็ได้ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับดวงตาของเขาในตอนนี้ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความตกตะลึง!

” ฉันรู้แล้วว่าเขาเป็นใคร!

” รู้แล้วงั้นหรอ? รีบพูดมาเร็วเข้าว่าเขาเป็นใคร!

” ชายคนนั้น…”

ชายคนนั้นได้หยุดพูดไปชั่วขณะหนึ่งก่อนที่จะกล่าวต่อออกมาด้วยความตกตะลึง
” ชายคนนั้นคือโกลดี.โรแกน,ชายผู้ที่มีค่าหัว880ล้านเบรี!”

” และเป็นกัปตันของกลุ่มโจรสลัดโซลอันโด่งดังในอดีตเมื่อสี่ปีก่อนโรแกน!!!”

คําพูดของเขานั้นทําให้ทุกคนในบาร์ช็อคไปในทันที

ในเวลาเดียวกันนั้นเองโรแกนก็ได้เดินมาถึงยังส่วนหน้าของวัง

เหล่าทหารยามนั้นได้เดินเข้ามาล้อมโรแกนเอาไว้อย่างรวดเร็ว

” หลีกทางไปซะ!”

โรแกนได้มองไปที่เหล่าทหารยามด้วยความเย็นชาพร้อมกับปลดปล่อยแรงกดดันที่น่าหวาดก ลัวออกมา

เมื่อต้องมาเผชิญหน้ากับฮาคิราชันย์ของโรแกนเหล่าทหารยามนั้นได้หมดสติและล้มลงไป บนพื้นในทันที

โรแกนได้ก้าวเข้าไปในวังลึกขึ้นเรื่อยๆ

เมื่ออยู่ต่อหน้าฮาคิราชันย์ของโรแกนพวกเขานั้นทําได้เพียงแค่ยืนอยู่เฉยๆ

ในไม่ช้ฮาคิราชันย์ของโรแกนนั้นก็ได้ส่งไปถึงเหล่าผู้คนที่อยู่ในท้องพระโรง

” อยู่นี่เอง! ฮ่าๆๆๆ!”

ราชาเอเดนได้หัวเราะออกมาพร้อมกับบนมือขวาของเขาที่มีกล่องอะไรบางอย่างปรากฏ นมา

” โรบินน้อยช่วยตีข้อความทางประวัติศาสตร์ข้างในนี้ให้ข้าหน่อยนะแล้วข้าจะมอบวิธีตายที่ไร้ ความเจ็บปวดให้กับเจ้า”

หลังจากนั้นเขาก็ได้หันกลับมามองที่เจ้านายตัวน้อย

” ส่วนเจ้า”

เอเดนได้กล่าวออกมาพร้อมกับเลียริมฝีปาก

” ข้าจะกินเจ้าทีละนิด

” เริ่มจากเท้าของเจ้า ฮ่าๆๆๆ!

ในตอนนี้เสียงหัวเราะของเขานั้นเป็นอะไรที่น่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

เจ้านายตัวน้อยถึงกับตัวสั่นด้วยความกลัว

ทันใดนั้นเองก็ได้มีแรงกดดันที่น่าสะพรึงกลัวสาดซัดเข้ามาที่ท้องพระโรงแห่งนี้

แรงกดดันนี้เต็มไปด้วยความกดขี่ข่มเหงและความอหังการในตอนที่มันสัมผัสกับเสาหินโดยรอบนั้นเสาหินพวกนั้นก็ถึงกับปริแตกในทันที

เอเดนที่กําลังหัวเราะออกมาอย่างมีความสุขนั้นถึงกับหยุดชะงักไปในทันที

” คนนอกงั้นหรอ?”

” ฮาคิราชันย์!

เอเดนได้ยกยิ้มพร้อมกับมองไปที่ประตูวัง

” น่าสนใจดีหนิ

” ให้ข้าดูหน่อยเถอะว่าเจ้าเป็นใครมาจากไหน! “

” และข้าจะทําให้เจ้าได้รู้ว่าอาณาจักรบารุตนั้นไม่ใช่สถานที่ที่เจ้าคิดจะเข้าหรือออกได้ตามใจช อบ! “

โรแกนนั้นสามารถสัมผัสได้ถึงความชั่วร้ายที่น่าสะพรึงกลัวจากภายในส่วนลึกของวังได้อย่างชัด เจน

” ชอบทําให้ฉันประหลาดใจอยู่เรื่อยเลยนะ!อาณาจักรบารุต! “

โรแกนกล้าพูดเลยว่าอาณาจักรนั้นเป็นอาณาจักรที่น่ากลัวที่สุดเท่าที่โรแกนเคยเห็นมา! เหล่าจอมเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งห้าคนนั้นต่างก็มีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับเดียวกันกับพวกพลเรือโทระดับสูงถ้าไปอยู่ในโลกภายนอกละก็ความแข็งแกร่งของพวกเขานั้นต้องไปต่างไปจากพวกพลเรือโทอย่างแน่นอนดีไม่ดีอาจจะแข็งแกร่งกว่าด้วยซ้ํา แน่นอนว่านี่เป็นเพียงการเปรียบเทียบจากแรงกดดันเท่านั้น

และเช่นเดียวกับซาโลแรงกดดันของชายชรานั้นมีความใกล้เคียงกับพวกพลเรือเอกมาก!

มันเป็นอะไรที่น่าหวาดกลัวมากจริงๆ! อาณาจักรนี้มันมีพวกเสือหมอบมังกรซ่อนเต็มไปหมด!

แม้แต่ราชาคนปัจจุบันถ้าตัดสินจากเพียงแค่แรงกดดันเขาจะต้องมีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับ เดียวกันกับพลเรือเอกอย่างแน่นอน!

” แรงกดดันของเขาไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าคุซันเลยแม้แต่น้อย!”

ในตอนนั้นเองโรแกนก็ได้ยกยิ้มขึ้นมา*แต่ก็ดีฉันจะได้ใช้แกเป็นตัวทดสอบความแข็งแกร่งของฉันไปด้วยเลย!

โรแกนได้ก้าวเดินไปข้างหน้าด้วยความมั่นใจ

เขามีแหวนบารุตดังนั้นเขาจึงเป็นราชาที่แท้จริง ของอาณาจักรแห่งนี้ดังนั้นไอ้ราชานอกรีตนั้นก็ต้องตายด้วยมือของเขา

หลังจากนั้นไม่นานโรแกนก็ได้มาถึงยังหน้าประตูท้องพระโรง

เมื่อมาถึงโรแกนก็ได้เห็นร่างของเจ้านายตัวน้อยและโรบินที่ล้มลงอยู่บนพื้น

เมื่อเทียบกับเมื่อสี่ปีที่แล้วนั้นเจ้านายตัวน้อยเปลี่ยนไปมากแต่ถึงอย่างงั้นเขาก็ยังจําเธอได้อยู่

ในตอนนั้นเองวิถีสวรรค์ก็ได้ยื่นมือขวาของเขา ขึ้นมา “บันโชเห็นอิน!” (หมื่นลักษณ์เหนี่ยวสวรรค์)

ทันใดนั้นเองร่างของเจ้านายตัวน้อยและโรบินก็ได้มาอยู่ในมือของวิถีสวรรค์

ในเวลาเดียวกันนั้นเองวิถีเดรัจฉานก็ได้ก้าวออกยืนอยู่ตรงหน้าของโรแกนพร้อมกับจ้องมอง ไปที่เอเดนด้วยสายตาที่เย็นชา

” วันนี้จะเป็นวันตายของแก!”