บทที่ 579 คำอธิบายของโนอาห์

บทที่ 579 คำอธิบายของโนอาห์

“มีผู้บาดเจ็บหนักยี่สิบห้าคน ส่วนคนอื่น ๆ ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย ไม่มีผู้เสียชีวิต เราจัดการได้ก่อนที่อีกฝ่ายจะได้โจมตีเต็มรูปแบบเพื่อตอบโต้” อีเลฟเว่นก้าวมาข้างหน้าเพื่อรายงาน

เซียวเฟิงได้ยินคำพูดและมอง คนอีกยี่สิบห้าคนเป็นชายไซบีเรียที่มีร่างกายแข็งแรง เขากำลังนอนอยู่บนพื้นในอาการโคม่าในขณะนี้ หน้าอกของเขามีเลือดปน น่าจะได้รับบาดเจ็บจากระเบิด สมาชิกกำลังถอนเศษกระสุนออกจากบาดแผลของเขา

มันไม่ใช่การบาดเจ็บร้ายแรง ด้วยความสามารถในการฟื้นฟูตัวเองของร่างเทพเทียม ตราบใดที่จุดสำคัญไม่เสียหาย ก็สามารถฟื้นตัวได้ภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง อย่างมากก็ยิ่งอาการบาดเจ็บรุนแรงมากเท่าใด ช่วงเวลาที่อ่อนแอก็จะยิ่งนานขึ้นเท่านั้น แต่กลับไปพักสักสองสามวันก็ไม่เป็นอะไรแล้ว ไม่ต้องพูดถึงอาการบาดเจ็บเล็กน้อยอื่น ๆ เลย

“พวกนายเป็นยังไงบ้าง?” เซียวเฟิงหันไปหาคิงคองและสาวน้ำแข็งกับสาวไฟ

“นายท่าน เราสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระแล้ว แต่เราอาจจะไม่สามารถฟื้นฟูความแข็งแกร่งของเราได้ภายในสองสามวัน” คิงคองตอบด้วยความรู้สึกผิดอย่างมาก และสาวน้ำแข็งและสาวไฟก็ก้มหน้าลงเช่นกัน

“เป็นเพราะฉันเองที่ประเมินตระกูลบรีซต่ำไป แค่ทายาทคนที่สามกับฐานใต้ดินก็ทำให้เราสูญเสียครั้งใหญ่และเกือบตายได้” เสียงของเซียวเฟิงค่อนข้างหนักใจ

“นายท่าน! เราจะไม่ตั้งคำถามกับการตัดสินใจของท่าน! เราจะติดตามท่านไปจนตาย!” สมาชิกเฮลหลายสิบคนคุกเข่าลงพร้อมกันและพูดกับเซียวเฟิงโดยไม่ลังเล

กริ๊ง กริ๊ง…!!

เซียวเฟิงกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่โทรศัพท์ก็ดังขึ้นในขณะนี้ หลิวเฉียงเหว่ยเป็นคนโทรมา ทำให้เขาต้องรับโทรศัพท์ก่อน

“เซียวเฟิง! นายเป็นอะไรไหม! ในที่สุดนายก็รับสายได้แล้ว! ไม่ต้องกังวล! ฟังฉันก่อน! เซียวหลิงหายไปแล้ว…” ทันทีที่รับสาย เสียงที่เป็นเอกลักษณ์ที่มีความวิตกกังวลของหลิวเฉียงเหว่ยก็ดังมา

“ฉันรู้แล้ว เธอเป็นอะไรไหม?” เสียงของเซียวเฟิงสงบลงมาก

“เซียวหลิงน่ะ…อะไรนะ? รู้แล้วเหรอ?” หลิวเฉียงเหว่ยซึ่งถูกขัดจังหวะที่ปลายสายเห็นได้ชัดว่าตกตะลึงครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อ “เราสบายดี หลังจากที่เซียวหลิงหายตัวไปเมื่อคืนนี้ เราทุกคนก็ออกไปตามหาเซียวหลิง เราได้ทำทุกวิถีทาง แยกย้ายกันไปหาตามพื้นที่ต่าง ๆ ของเมืองเฉิงไห่ และฉันกลัวว่านายจะกังวลจนฉันไม่กล้าบอกนายเมื่อวานนี้…แล้วนายรู้หรือเปล่าว่าเซียวหลิงหายไปไหน?”

เซียวเฟิงคำนวณเวลา เซียวหลิงน่าจะหายตัวไปเมื่อประมาณ 30 ชั่วโมงที่แล้ว ด้วยความสามารถของตระกูลบรีซจึงไม่ยากที่จะจัดเครื่องบินพิเศษ และลูอิส มีน่าก็สามารถหลอกเซียวหลิงได้ไม่ยาก

เวลาเพียงเท่านั้นมันก็เพียงพอแล้วที่จะพาเซียวหลิงออกมาและนำตัวมาที่ฐานใต้ดินแห่งนี้ แต่ก็ไม่เพียงพอที่จะจัดการหลิวเฉียงเหว่ยและคนอื่น ๆ

ก่อนที่เซียวเฟิงจะจากมา เขาได้ทักไปหาคราวน์ปรินซ์ ซึ่งเขาก็จัดแจงกองกำลังตำรวจมารับผิดชอบการรักษาความปลอดภัยของวิลล่าบนยอดเขา ถ้าจะก่อเรื่องใต้สายตาของตำรวจมันจะไม่ได้ผลอย่างแน่นอน เป็นไปได้เพียงแค่ลักพาตัวเซียวหลิงออกมา เรื่องนี้ต้องใช้ความร่วมมือของเซียวหลิงด้วย ดังนั้นลูอิส มีน่าจึงต้องเผยตัวเอง

เมื่อรู้ว่าหลิวเฉียงเหว่ยและคนอื่น ๆ ไม่เป็นไร เซียวเฟิงก็โล่งใจ แต่เมื่อถูกถามเกี่ยวกับเซียวหลิง เซียวเฟิงยังคงนิ่งเงียบ

“ฉันได้ส่งคนไปรับเซียวหลิงกลับมาแล้ว ตอนนี้ฉันยังมีบางอย่างที่ต้องทำ ไว้คุยตอนฉันกลับไปเถอะ” เซียวเฟิงพูดกับโทรศัพท์หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เขาไม่ต้องการพูดอะไรมาก จากนั้นก็ไม่รอหลิวเฉียงเหว่ยตอบและวางสาย

“ฉันเปลี่ยนใจแล้ว” หลังวางสาย เซียวเฟิงก็พูดกับคิงคองและคนอื่น ๆ ทันที “พวกนายกลับไปเถอะ เฮยซีอยู่ที่นี่ต่อ”

“นายท่าน…ได้โปรดให้เราตามท่านไปด้วย!” ทุกคนในเฮลไม่ทันตั้งตัว คิงคองและคนอื่น ๆ ก็รีบพูดขึ้น

“พวกนายไม่ได้บาดเจ็บสาหัสและต้องการเวลาพักฟื้น เมื่อเทียบกับฉันแล้ว ความปลอดภัยของวิลล่านั้นสำคัญกว่า ฉันไม่อยากเห็นเหตุการณ์เดิม ๆ เกิดขึ้นอีก” น้ำเสียงของเซียวเฟิงไม่อนุญาตให้มีการต่อรองใด ๆ “คิงคอง…พาเซียวหลิงกลับไป…ฝังเธอไว้ในสวนเล็ก ๆ ที่เธอชอบ…”

เมื่อเขาพูดประโยคสุดท้าย เสียงของเซียวเฟิงก็ยังสั่นเล็กน้อย

“นายท่าน…”

“นี่คือคำสั่ง!” เซียวเฟิงหันกลับมามองเซียวหลิงครั้งสุดท้ายด้วยความคิดถึง

“ครับ!” คิงคองต้องรับคำสั่งพร้อมกับสมาชิกเฮลหลายสิบคน

“ไปกันเถอะ ระหว่างเดินทางให้ระวังตัวเสมอ และก่อนที่ฉันจะกลับไป ห้ามทุกคนแตะต้องอุปกรณ์เข้าสู่ระบบเกม” เซียวเฟิงหลับตาลงและทนไม่ได้ที่จะมองดูเซียวหลิงที่เหมือนนางฟ้า แต่ในขณะนี้เธอไม่เหลือสัญญาณชีวิตอยู่แล้ว มีเพียงความเงียบเท่านั้นที่ยังคงอยู่

มีเสียงในหูของเขา มันเป็นเสียงของทุกคนในเฮลที่กำลังจากไปทีละคน และกลับมาเงียบสงบอีกครั้งหลังจากผ่านไปสามนาที เมื่อเซียวเฟิงลืมตาขึ้น ร่างของเซียวหลิงก็ไม่ปรากฏให้เห็นอีกต่อไป

“เฮยซี นายตามไปและคุ้มกันพวกเขาเผื่อไว้ แล้วกลับมาหาฉันเมื่อพวกเขาออกจากอเมริกาแล้ว” เซียวเฟิงเอื้อมมือไปแตะปีกข้างหนึ่งของเฮยซีที่อยู่ข้างเขาและกล่าว

แกว๊ก!

นกประหลาดสีดำร้องออกมาสองครั้ง สติปัญญาของมันสูงมาก และมันไม่มีทางไม่เข้าใจสิ่งที่เซียวเฟิงพูด ด้วยการสะบัดปีกสีเข้มและวาววับ ร่างใหญ่ของมันหายไปในท้องฟ้า

ตอนนี้เซียวเฟิงถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังในร้านซ่อมที่ถูกทิ้งร้าง และหลังจากเงียบอีกกว่าสิบนาที เซียวเฟิงก็พูดช้า ๆ

“เรามาถึงชายแดนสหรัฐเมื่อสามวันก่อน หากตระกูลบรีซเตรียมพร้อม เหตุการณ์คงไม่เป็นอย่างเมื่อวานแน่ คำอธิบายเดียวคือร่องรอยของเราถูกเปิดเผยเมื่อสองวันก่อนและถูกค้นพบโดยตระกูลบรีซ แต่ช่วงสองสามวันนี้เราเคลื่อนไหวอย่างลับ ๆ และไม่เห็นว่าถูกสอดแนมเลย หรือก็คือ ร่องรอยของเราถูกทำให้รั่วไหวออกไป จุดประสงค์ของคนที่ปล่อยร่องรอยของเรา ก็ตัวอย่างเช่น จงใจปล่อยให้เซียวหลิงตกอยู่ในสถานการณ์กึ่งเป็นกึ่งตาย จากนั้นก็บังคับให้ฉันทำอะไรบางอย่างเพื่อเธอโดยหวังว่าจะทำให้เซียวหลิงกลับมามีชีวิตอีกครั้ง นี่เป็นจุดประสงค์ที่เธอวางแผนมาอย่างดีใช่ไหม? ฉันรู้ว่าเธอกำลังติดตามฉันอยู่…โนอาห์!”

เสียงของเซียวเฟิงเย็นลงเล็กน้อย ระงับอารมณ์ที่น่าสะพรึงกลัว แต่ไม่กี่นาทีหลังจากที่เขาพูด ร้านซ่อมที่ถูกทิ้งร้างยังคงเงียบและไม่มีเสียงผิดปกติใด ๆ

ติ๊ง!

ใช้เวลาอีกสิบนาทีก่อนที่โทรศัพท์ของเซียวเฟิงจะสั่น เขาหยิบมันขึ้นมาและเห็นว่ามันเป็นข้อความ ไม่ทราบที่มาของผู้ส่ง แต่ลายเซ็นคือโนอาห์

“พี่ชาย นายเข้าใจฉันผิดแล้ว ฉันจะไม่ทำร้ายนาย นายสามารถใช้อุปกรณ์เข้าสู่ระบบเกมเพื่อมาหาฉันก็ได้ ฉันจะตอบทุกคำถามของนายเอง”

ไม่มีอะไรอื่นนอกจากข้อความ ผู้ส่งเป็นปริศนา เซียวเฟิงไม่สามารถตอบข้อความได้

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เซียวเฟิงก็ลบข้อความ เก็บโทรศัพท์ไป และออกจากร้านซ่อมที่ถูกทิ้งร้าง

เซียวเฟิงก็เลือกที่จะไปพบกับโนอาห์ซึ่งไม่เกี่ยวกับความไว้วางใจของเขาหรือไม่ แต่เขามีคำถามมากมายที่โนอาห์ต้องตอบ

ท้องฟ้าสดใสแล้วและวันใหม่ได้เริ่มต้นขึ้น เซียวเฟิงไปที่เมืองที่ใกล้ที่สุด ไปร้านขายอุปกรณ์เกม ซื้อหมวกเล่นเกม และเช็กอินที่โรงแรมใต้ดินที่ไม่ต้องใช้บัตรประชาชน หลังจากยืนยันว่าห้องปลอดภัยแล้ว ก็นอนบนเตียงแล้วสวมหมวกเล่นเกมหลังจากหายไปนาน

แม้ว่าอุปกรณ์เข้าสู่ระบบเกมในปัจจุบันได้พัฒนาเป็นอุปกรณ์เข้าสู่ระบบแบบนาฬิกาข้อมือแล้ว แต่เซียวเฟิงยังคงชอบความรู้สึกของการใช้หมวกเล่นเกม เขาสวมหมวกเกมอย่างชำนาญ แล้วเข้าสู่หน้าต่างการเข้าสู่ระบบเกม

เช่นเดียวกับตอนหลังจากเริ่มแผนดินแดนเทพเจ้าขั้นที่สอง ตัวเลือกการเข้าสู่ระบบยังคงเป็นสีดำ และมีเพียงตัวเลือกการถ่ายโอนและตัวเลือกการทดสอบคุณสมบัติด้านล่าง

โดยไม่ต้องสงสัย มันเป็นไปไม่ได้ที่จะให้เซียวเฟิงโอนย้าย ดังนั้นเขาจึงเลือกการทดสอบคุณสมบัติโดยตรง ฉากตรงหน้าเขาเปลี่ยนไป และเซียวเฟิงก็เข้าสู่ห้องทดสอบคุณสมบัติอีกครั้ง

“พี่ชาย ในที่สุดนายก็มาแล้ว”

ร่างของโนอาห์ควบแน่นอยู่ในห้องโถง ยังคงอยู่ในชุดเดิม และดูเหมือนมีความสุขมากกับการมาถึงของเซียวเฟิง เธอวิ่งเหยาะ ๆ มาทางเซียวเฟิง

“ฉันไม่มีอารมณ์จะคุยเล่นกับเธอ” ไม่มีการแสดงออกบนใบหน้าของเซียวเฟิง

“ฉันรู้ พี่ชาย นายน่าจะมีคำถามมากมาย ไม่เป็นไร โนอาห์จะตอบเอง ดังนั้นได้โปรดถามโนอาห์มาได้เลย!” โนอาห์หยุดอยู่ตรงหน้าเซียวเฟิงและพูดกับเซียวเฟิง ดูเหมือนเธอลังเลเล็กน้อย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

“ใครเป็นคนปล่อยร่องรอยของเรา ทำให้ตระกูลบรีซเตรียมการ และทำให้เซียวหลิงต้องตาย!” เสียงของเซียวเฟิงเย็นเยียบ และดวงตาของเขาจ้องมองไปที่ดวงตาของโนอาห์อย่างน่าสะพรึงกลัว

“พี่ชาย ตระกูลบรีซที่นายพูดถึงนั้นทรงพลังมาก พวกเขาตรวจจับได้หลังจากที่นายมาถึงฟลอริดา และพวกเขาได้รู้ว่าเป้าหมายของนายคือฐานใต้ดิน เพราะคนของนายสามคนถูกตรวจพบใกล้ ๆ ที่นั่นเมื่อสองสามวันก่อน” โนอาห์อธิบาย “เรื่องน้องเซียวหลิงนั้นเป็นอุบัติเหตุ ฉันต้องการเตือนนายแล้ว แต่นายทำอุปกรณ์เข้าสู่ระบบเกมหาย และฉันต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการเชื่อมต่อกับโทรศัพท์ของนาย แต่ก็ยังสายเกินไป”

เซียวเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย คำอธิบายของโนอาห์ไม่ได้ฟังไม่ขึ้น

ตัวเขาประเมินตระกูลบรีซต่ำเกินไปจริง ๆ ลูกน้องสามคนที่โนอาห์พูดถึงน่าจะเป็นคิงคองและสาวไฟกับสาวน้ำแข็ง พวกเขามาถึงฐานใต้ดินก่อนกำหนด เป็นไปได้มากว่าพวกเขาถูกพบตัวก่อนปฎิบัติการเมื่อคืนนี้ การล้อมร้านซ่อมร้างถือเป็นข้อพิสูจน์ และเขาได้ทิ้งอุปกรณ์เข้าสู่ระบบเกมไว้ที่บ้านของชิงชิงจือจินก่อนเดินทางไปต่างประเทศ

“เธอควรเรียกเซียวหลิงว่าน้องสาวจริง ๆ นะ ทูตสวรรค์ปรากฏตัวที่ฐานใต้ดินเมื่อวานนี้ เหมือนกับทูตสวรรค์ในเกมเลย และฉันจำได้ว่าหลังจากที่ฐานเฮฟเว่นถูกทำลาย ฉันพบชิปหน่วยความจำที่เสียหายด้วย ซึ่งในนั้นมีเพียงภาพเดียวที่ถูกทิ้งไว้โดยผู้บุกรุกที่ทำลายฐานเฮฟเว่นเท่านั้น ในภาพเป็นปีกสีขาว ฉันคิดเสมอว่ามันเป็นสัตว์ดัดแปลงพันธุกรรมเหมือนนกสีดำ ฉันเคยสงสัยว่ามันเป็นสิ่งที่สร้างขึ้นโดยฐานสวรรค์เองที่ทำลายมัน แต่ ตอนนี้ฉันคิดดูแล้ว อันที่จริง…ปีกสีขาวในภาพก็เป็นปีกทูตสวรรค์ด้วย และฉันเชื่อว่าโนอาห์ ผู้ซึ่งเป็นที่รู้จักในนามปัญญาประดิษฐ์ที่แข็งแกร่งที่สุดจะไม่มีทางไม่รู้”

เห็นได้ชัดว่าเซียวเฟิงไม่เชื่อโนอาห์อย่างสมบูรณ์ แต่ยังคงพูดอย่างเย็นชาต่อไป

“พี่ชาย ฉันรู้ดีถึงการมีอยู่ของทูตสวรรค์ และมันเป็นทูตสวรรค์ที่ทำลายฐานสวรรค์ และมันก็คือตนเดียวกันกับที่ปรากฏต่อหน้านายเมื่อวานนี้ แต่มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย และพี่ชาย นายเข้าใจบางอย่างผิดไปเล็กน้อย นั่นคือ ถึงฉันจะเรียกว่าโนอาห์ แต่ฉันไม่ใช่ปัญญาประดิษฐ์ที่นายคิด อันที่จริง ฉันเป็นเพียงกระแสแห่งสติ ไม่มีแม้แต่ข้อมูล ฉันทำได้แค่เดินเตร่อยู่ในโลกแห่งเกม อย่างมากที่สุด ก็สามารถอ่านและส่งผลกระทบต่อข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์บางอย่างได้ และก็ไม่มีความสามารถอย่างที่นายคิดเลย” โนอาห์กล่าว