NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง 998 นายท่านเจิ้ง

Now you are reading NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง Chapter 998 นายท่านเจิ้ง at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนนี้เอง โทรศัพท์ของหลี่ฝางดังขึ้น

หลี่ฝางหยิบออกมาดู เป็นฉินวี่เฟยที่โทรมา

หลี่ต๋าคางเห็นชื่อของฉินวี่เฟย ก็หัวเราะ:“ไปเถอะ ที่พ่อเพิ่งพูดกับลูกไปก็เพื่อเตือนลูก ลูกจะได้ไม่ทำตัวสบายเกินไป แต่อย่าเอาใส่ใจมากไป จนกลายเป็นภาระ มีกำลังวังชานั้น ก็สู้ขยันขึ้นกว่าหน่อยไม่ได้ ให้พ่อได้อุ้มหลานชาย”

หลี่ฝางเบะปาก รับสายของฉินวี่เฟย ไม่นานนัก ก็ขับรถออกไปจากสถานตากอากาศ

แป๊บเดียว เขาก็เห็นฉินวี่เฟย ส่วนฉินวี่เฟยกลับยื่นการ์ดเชิญใบหนึ่งให้หลี่ฝาง

“เจ้าบ้านตระกูลเจิ้งแห่งมณฑลเจียงหนานทะลุผ่านกำลังภายใน เลยเชิญคุณเข้าร่วมงานเลี้ยงฉลอง”

หลี่ฝางรับการ์ดเชิญทองคำ เปิดดูแล้วพูด:“ตระกูลเจิ้งหนึ่งในสาวจ้าวยุทธภพแห่งมณฑลเจียงหนานเหรอ?”

“ใช่ ตอนนั้นบริษัท ก่วงนิง เทรดดิ้ง จำกัดของตระกูลเจิ้งสร้างความร่วมมือกับพวกเรา ตอนนี้กำลังทำความร่วมมือกันอย่างใกล้ชิดมาตลอด”ฉินวี่เฟยหัวเราะ

“งั้นพวกเราก็ไปดูเถอะ”หลี่ฝางหัวเราะไป ก็เอามือโอบฉินวี่เฟยเข้ามาด้วย

ตอนนั้นปรมาจารย์ตระกูลเจิ้งก็เป็นบุคคลที่สุดยอดคนหนึ่ง ตอนนั้นมีความเป็นไปได้หรือไม่ที่จะทะลุผ่านแดนเต๋า มีชีวิตอยู่จนวันนี้?

ที่เพิ่งพูดคุยกับหลี่ต๋าคางเมื่อครู่ ทำให้ปรมาจารย์หลี่ฝางคิดถึงเรื่องนี้โดยไม่ได้ตั้งใจ

ถ้าปรมาจารย์ตระกูลเจิ้งก็อยู่แดนเต๋า และยังเป็นมาจนถึงวันนี้ งั้นครั้งนี้การเชิญของตระกูลเจิ้งก็ไม่มีความหมายลึกซึ้ง

งานเลี้ยงคืนนี้ หลี่ฝางกับฉินวี่เฟยมาที่ตระกูลเจิ้ง

ถึงจะเป็นการเข้าร่วมงานอย่างเป็นทางการ ฉินวี่เฟยก็ช่วยหลี่ฝางจัดการ โดยไม่แย่ไปกว่าปกติ การมาถึงของทั้งสองคน ก็ดึงดูดสายตาของผู้คนจำนวนมากตั้งแต่ต้น

“คุณหลี่ คุณหนูฉิน ยินดีต้อนรับยินดีต้อนรับ”เพิ่งแจ้งให้ทราบทั่วกัน เจิ้งจิ้นเผิงก็เดินออกมาอย่างเป็นมิตร

เจิ้งจิ้นเผิงลูกชายคนโตของตระกูลเจิ้ง ตอนนั้นเคยเจอหลี่ฝางแล้วที่เมืองเอก และก็ครั้งนั้น หลี่ฝางกำจัดหวางซีหมิงต่อหน้าเจิ้งจิ้นเผิง

เจิ้งจิ้นเผิงหลังจบเรื่องพอรู้ตัวตนของหลี่ฝาง ก็ตกใจจนเหงื่อออกในที่นั้น

รวมทั้งต่อจากนั้นที่มีความร่วมมือกับฉินวี่เฟย ก็เป็นเจิ้งจิ้นเผิงที่เสนอออกมา ถึงจะบอกว่าวันนั้นหลี่ฝางไม่ได้แสดงคาวมไม่พอใจอะไรให้เขา แต่เจิ้งจิ้นเผิงก็ไม่กล้าปล่อยเรื่องนี้ผ่านไปอย่างง่ายๆ

วันนี้หลี่ฝางมาหาถึงที่เอง เจิ้งจิ้นเผิงก็แสดงความเคารพอย่างเต็มที่ มาต้อนรับหลี่ฝางเองกับตัว

คนที่อยู่รอบๆมองเห็นฉากนี้ ในขณะที่ตกใจกันต่างก็เดาตัวตนของหลี่ฝางด้วย

แป๊บเดียว สายตาผู้คนที่อยู่รอบๆมองหลี่ฝางจากแปลกใจก็เปลี่ยนเป็นตกใจ และเอาใจ

“ท่าทีของคุณผ่อนคลายลงหน่อยได้นะ อายุเราสองคนห่างกันไม่เท่าไหร่ ผมน่าจะเด็กกว่าคุณ”หลี่ฝางพูดกับเจิ้งจิ้นเผิงอย่างไม่ค่อยชิน

“ไม่ได้ บนจ้าวยุทธภพท่านไปถึงจุดสูงสุดที่ผมยากจะไปถึงได้แล้ว”เจิ้งจิ้นเผิงพูดว่า“ตามธรรมเนียมแล้วผมควรจะเป็นรุ่นน้องคุณ”

“เห้อ แล้วแต่คุณเถอะ”เห็นว่าโน้มน้าวเจิ้งจิ้นเผิงไม่อยู่ หลี่ฝางทำอะไรไม่ถูกเท่าไหร่

แต่ว่าพูดก็พูดแล้ว เพราะประโยคนี้เจิ้งจิ้นเผิงก็คลายกังวลลงไปบ้างจริงๆ หัวเราะไปพูดไปว่า:“คุณหลี่ พ่อของผมอยากคุยกับคุณเป็นการส่วนตัว ไม่รู้ว่าได้หรือไม่?”

หลี่ฝางเข้าใจทันที ว่านี่จะคุยธุระ จึงหัวเราะไปว่า:“ได้อยู่แล้ว ไปเถอะ”

จากนั้นเขาก็กำชับฉินวี่เฟย แล้วออกไปภายใต้การนำทางของเจิ้งจิ้นเผิง

แป๊บเดียว เจิ้งจิ้นเผิงก็พาหลี่ฝางมาที่ห้องรับแขก

ตอนนี้ในห้องรับแขกมีคนวัยกลางคนหนึ่งคน ซึ่งก็คือเจิ้งหยวนเลี่ยงเจ้าบ้านของตระกูลเจิ้ง พอเห็นหลี่ฝางเข้ามา เจิ้งหยวนเลี่ยงก็หัวเราะร่าเข้าไปพูดว่า:“ปรมาจารย์หลี่ ยินดีต้อนรับสู่บ้านผม!”

“ยินดีด้วยที่เจ้าบ้านตระกูลเจิ้งบรรลุกำลังภายใน”หลี่ฝางก็หัวเราะไปพูดไป

เจิ้งจิ้นเผิงพาหลี่ฝางมาถึงเสร็จ ก็เดินออกไป ไม่ได้อยู่ที่นี่

ตอนนี้ในห้องเหลือแค่พวกหลี่ฝางสองคน เขาก็ไม่ได้พูดไร้สาระ พูดไปตรงๆว่า:“ผมว่า คงไม่ใช่เจ้าบ้านตระกูลเจิ้งที่อยากเจอผมมั้ง?”

“ปรมาจารย์หลี่ฉลาดเป็นกรดจริงๆ!”เจิ้งหยวนเลี่ยงตะลึงก่อนเล็กน้อย จากนั้นก็หัวเราะร่าพร้อมพูดว่า“ไม่รู้ว่าปรมาจารย์หลี่เคยได้ยินชื่อของบรรพบุรุษตระกูลผม?”

“เจิ้งเหรินถูที่โด่งดัง ชื่อเสียงของผู้อาวุโสเจิ้งผมเคยได้ยิน”หลี่ฝางยิ้ม พูดอย่างสงบเยือกเย็นมาก

เจิ้งเทียนซิงปรมาจารย์ตระกูลเจิ้ง เกิดในยุคสงคราม ฝึกยุทธตั้งแต่เด็ก ร่วมสงครามตั้งแต่อายุน้อย ตอบโต้กับการรังแกจากต่างประเทศ ไม่รู้ว่าฆ่าศัตรูมากี่คนแล้ว ค่อยๆถูกคนยุทธภพเรียกว่า“เจิ้งเหรินถู”ช่างเป็นฮีโร่ที่อยู่สูงส่งจริงๆ

“ฮ่าฮ่าฮ่า ที่จริงตาแก่อย่างผมคิดว่าคุณจะลืมตาแก่ไปแล้ว คิดไม่ถึงว่าพ่อหนุ่มยังเรียกชื่อเล่นของตาแก่ในตอนนั้นด้วย ทำให้ตาแก่รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง”

เสียงดังขึ้นเบาๆ ประตูลับบานหนึ่งคอยๆเปิดออกภายในห้อง ชายชราท่านหนึ่งที่รูปร่างสูง เต็มไปด้วยชีวิตชีวา บุคลิกดูดีเดินออกมา

เหายชราเดินออกมา หลี่ฝางก็ยืนขึ้นมา เข้าไปหาด้วยรอยยิ้ม

“ผู้อาวุโสเจิ้ง คนมีชื่อเสียงที่อยากรู้จักมานานแล้ว”

ความแข็งแกร่งของแดนเต๋า มีค่าพอให้หลี่ฝางลุกขึ้นมาทักทาย

“ฮ่าฮ่าฮ่า พ่อหนุ่มไม่ต้องเกรงใจ”ชายชราหัวเราะ“ในเมื่อพ่อหนุ่มเดาออกแล้วว่าเป็นตาแก่อย่างผมเชิญพ่อหนุ่มมาพบ ก็น่าจะเดาความหมายของตาแก่อย่างผมออกใช่ไหม?”

“นอกจากแย่งจิตดวงแล้ว ผมคิดไม่ออกจริงๆว่ายังมีของอะไรที่สามารถดึงดูดให้รุ่นพี่ออกมาได้”หลี่ฝางยิ้ม

“พ่อหนุ่มนี่สะใจจริงๆ!”เจิ้งเทียนซิงยื่นมือส่งสัญญาณ เชิญให้หลี่ฝางนั่งลง ส่วนเจิ้งหยวนเลี่ยงที่อยู่อีกด้านกลับลุกขึ้นเดินออกไป

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด