และเมื่อพิจารณาจากรายงานถึงการสู้รบล่าสุด แนวหน้าน่าเป็นห่วงมาก ในเริ่มต้นแม่ทัพซื่อ ได้ใช้กองกำลังของเขาอย่างชาญฉลาดและชนะการต่อสู้มาได้หลายครั้ง เขาไม่ได้โจมตีอย่างบ้าคลั่ง เขาเพียงแต่ต่อสู้อย่างสุขุมรอบคอบ ฮ่องเต้เกือบคิดว่าชัยชนะอยู่ในกำมือของเขาแล้ว อย่างไรก็ตามตอนนี้ขาของเสี่ยวเทียนเหยา นั้นได้หายขาดแล้ว!

       หลังจากยืนยันข่าวนี้แล้ว ฮ่องเต้ก็สั่งให้แม่ทัพซื่อ โจมตีกองทัพแคว้นเหนือทันทีด้วยกำลังทั้งหมดของเขา เขาจะต้องระวังกองทัพแคว้นเหนือและยุติสงครามให้ได้โดยเร็วที่สุด หากจำเป็นเขาสามารถเสียสละทหาร 300,000 นายที่เดิมเป็นคนของเสี่ยวเทียนเหยาได้ แต่ …

       กองทัพแคว้นเหนือเองก็ได้รับข่าวที่ว่าขาของเสี่ยวเทียนเหยานั้นหายขาดแล้ว กองทัพแคว้นเหนือรู้ดีว่าฮ่องเต้แคว้นตะวันออกเกลียดเสี่ยวเทียนเหยา มากที่สุดและวางแผนที่จะยุติสงครามโดยเร็วที่สุด ดังนั้นเสี่ยวเทียนเหยา จะไม่ได้รับโอกาสที่จะฟื้นฟูอำนาจของเขา

       กองทัพแคว้นเหนือก็มีความคิดเช่นเดียวกันกับฮ่องเต้แคว้นตะวันออก แต่ก็ยังดำเนินทุกอย่างต่อไป โดยมีความคิดในการยุติสงครามให้ได้โดยเร็วที่สุด กองทัพแคว้นเหนือได้หลอกล่อกองทัพแคว้นตะวันออกมาและนำพวกเขาไปสู่ป่าทึบ

       กองทัพที่แข็งแกร่งที่สุดจำนวน 200,000 นายของแคว้นตะวันออกได้หายเข้าไปในป่าทึบ แต่ไม่เพียงเท่านั้น เสบียงอาหารสำหรับทัพหน้าก็หายไปเช่นกัน

       กองทัพที่แข็งแกร่งที่สุดที่หายไปจำนวน 200,000 นายดูเหมือนจะกลายเป็นทหารดั้งเดิมของเสี่ยวเทียนเหยา ภายใต้คำสั่งของแม่ทัพซื่อ พวกเขาได้ไล่ล่ากองทัพแคว้นเหนือเข้าไปในป่าทึบ พวกเขาถูกใช้เป็นเหยื่อและเพื่อโจมตีกองทัพแคว้นเหนือ

       ป่านั้นหนาแน่นและมีเส้นทางที่ซับซ้อน แทบจะเป็นไปไม่ได้ที่ผู้คนจะมีชีวิตรอดออกมา แม้ว่ากองทัพจะมีอาหารเพียงพอ แต่มันก็จะอยู่ได้ไม่นาน คนที่มีสมองจะไม่เข้าไปในป่าแห่งนั้น ดังนั้นเมื่อแม่ทัพซื่อได้รู้ว่าทหารและเสบียงอาหาร หายไปอย่างสิ้นเชิงหลังจากเข้าไปในป่าแล้ว เขาก็รู้ทันทีว่าเขากำลังถูกเล่นงาน

       กองทัพแคว้นเหนือไม่ได้วางแผนเพียงตามลำพัง พวกเขาวางแผนร่วมกับเสี่ยวหวางเย่ ด้วยวิธีนี้เสี่ยวหวางเย่ก็จะสามารถช่วยชีวิตและฟื้นฟูกองทัพที่ทรงพลังของเขากลับมาได้

       ทหารจำนวน 300,000 นายที่เสี่ยวหวางเย่ได้ทำการฝึกฝนด้วยตัวเองอาจกล่าวได้ว่าเป็นกองทัพที่น่ากลัวที่สุดในแคว้นตะวันออก แม้แต่กองทัพแคว้นเหนือ ก็กลัวพวกเขา แต่ตอนนี้ทหารจำนวน 200,000 นายและทหารบาดเจ็บอีก 100,000 นายได้หายไป แม้ว่าแคว้นตะวันออกจะเพิ่มทหารมาอีก 300,000 นาย กองทัพแคว้นเหนือก็จะไม่กลัวพวกเขา

       ความพ่ายแพ้ของกองทัพแคว้นเหนือเป็นที่ประจักษ์ แต่เนื่องจากละครฉากนี้พวกเขาจึงได้รับชัยชนะ ในอีกด้านหนึ่งเนื่องจากความพ่ายแพ้อย่างกะทันหัน ขวัญกำลังใจของทหารแคว้นตะวันออกและคนอื่น ๆ ต่างก็ลดต่ำลง เมื่อรวมกับการสูญเสียเสบียงอาหารจำนวนมาก กองทัพแคว้นตะวันออกก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายมาก

       แม่ทัพซื่อ ได้เขียนจดหมายขึ้นมาทันทีเพื่อรายงานสถานการณ์ในแนวหน้าและเขียนถึงความคิดของเขา ดังนั้นเมื่อฮ่องเต้ได้อ่านรายงานของเขาฮ่องเต้ก็เกือบจะกระอักเลือดออกมาด้วยความโกรธ

       เขาต้องการใช้สงครามนี้เพื่อใช้กองทัพของเสี่ยวเทียนเหยาและหยุดยั้งไม่ให้เขาฟื้นฟูอำนาจทางทหารขึ้นมาได้อีก แต่ตอนนี้ทหารของเสี่ยวเทียนเหยา ได้หายตัวไปในป่า เขาก็รู้ทันทีว่ามันเป็นแผนการของเสี่ยวเทียเหยา  

       เสี่ยวเทียนเหยา ต้องถูกตรวจสอบเพราะเรื่องนี้ แต่ตอนนี้ภารกิจเร่งด่วนที่สุดคือสงครามระหว่างแคว้นตะวันออกกับแคว้นทางเหนือ แคว้นตะวันออกไม่สามารถแพ้ได้ หรืออาจเป็นไปได้ว่าฮ่องเต้แคว้นตะวันออกไม่สามารถพ่ายแพ้ได้

       ฮ่องเต้มีคำสั่งขึ้นมาทันที ไม่เพียงแต่จะส่งอาหารไปให้แก่แม่ทัพซื่อ เท่านั้น แต่ยังจะส่งทหารและม้าอีกจำนวน 200,000 นายไปด้วย ตอนนี้มีทหารและม้าจำนวน 700,000 อยู่ในมือของแม่ทัพซื่อ กองทัพแคว้นเหนือไม่มีโอกาสชนะสงครามครั้งนี้ ฮ่องเต้มีความมั่นใจในการต่อสู้ครั้ง แต่… …

       เสบียงอาหารที่ถูกส่งไปยังแนวหน้ากลับถูกปล้นอีกครั้ง

       การดื่มกินสำหรับทหารจำนวน 700,000 นายต่อวันนั้นไม่น้อย แม่ทัพซื่อจึงไม่สามารถดูแลพวกเขาได้ทั้งหมด

       เขาต้องการไปปล้นเสบียงอาหารในภูเขาปีศาจ แต่ปัญหาที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ก็คือการส่งอาหารให้กับแนวหน้า

       แคว้นตะวันออกอุดมไปด้วยอาหารและทรัพยากร พวกเขามีความแข็งแรงเพียงพอที่จะปลูกเสบียงอาหารในดินแดนของพวกเขา แต่ใครจะส่งเสบียงอาหารไปให้แนวหน้า พวกเขาจะไม่เผชิญกับเหตุการณ์เช่นเดิมอีกหรือ

       แคว้นตะวันออกอุดมสมบูรณ์ แต่พวกเขาไม่สามารถถูกปล้นได้อีก สิ่งที่สำคัญที่สุดคือแนวหน้าไม่สามารถรอเสบียงอาหารชุดที่สามได้อีกต่อไปเช่นเดียวกัน……