ตอนที่ 133 ไม่กล้าหวนหลับไปคิดถึงอดีต

“เรื่องราวสามารถย้อนกลับไปเมื่อสองพันปีก่อนหน้านี้ มีผู้บำเพ็ญตบะสูงส่งสองคนได้บังเอิญครอบครองก้อนหินที่สามารถเชื่อมต่อวิญญาณได้ หลังจากนั้นพวกเขาก็พบว่าหินก้อนนี้สามารถกักเก็บกระแสพลังของมนุษย์ แล้วยังสามารถเก็บดวงวิญญาณมนุษย์ได้ด้วย

พวกเขาคิดจะใช้วิธีนี้ในการเอาวิญญาณของตนเองไปบรรจุไว้ภายใน ดังนั้นจึงทำเป็นไข่มุกสองเม็ด ชื่อว่ามุกหลิววั่ง หากหลังจากนั้นพวกเขาพบว่าการเป็นอมตะช่างน่าเบื่อเกินไป จึงใส่เพียงตบะบำเพ็ญทั้งหมดที่มีลงในมุกหลิววั่ง เก็บไว้ให้คนรุ่นหลัง

แล้วตนเองกลับลาโลกไปยังแดนสุขาวดี

หนึ่งพันปีก่อนหน้านี้หลานเซียวประมุขตระกูลหลาน คิดจะรวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง ดังนั้นเขาจึงหลอกใช้ชิวจือเว่ยประมุขตระกูลเยี่ยที่หลงรักเขาอย่างลึกล้ำ ชิวจือเว่ยช่วยเขาบุกราชวงศ์ ช่วยเขาตีเขาเทียนปี้

ในตอนนั้นเกิดเรื่องขึ้นมากมาย ทำให้หลานเซียวเกิดสั่นคลอน แต่เดิมเขาไม่อยากฆ่าชิวจือเว่ยให้ตายในตอนสุดท้าย แต่เพราะด้วยความไม่ตั้งใจ ไปๆ มาๆ เขาก็ใช้วิชาต้องห้ามหล่อหลอมศพที่มีชีวิตขึ้นมาตนหนึ่ง

ชิวจือเว่ยเริ่มฆ่าสังหารคนภายในเขาเทียนปี้ แต่มีเพียงคนเดียวที่ไม่ยุ่งคือหลานเซียว เมื่อคนตระกูลหลานเร่งเดินทางมากถึงก็ผนึกพวกเขาเอาไว้ในมุกหลิววั่ง รอจนวิญญาณของชิวจือเว่ยได้รับการขัดเกลาจนสะอาดแล้วถึงจะสามารถปลดผนึกออกมาใหม่อีกครั้งได้

มุกหลิววั่งร่อนเร่มานานแรมตราบจนวันนี้ในเวลาพันปีให้หลัง ตอนนั้นมีจิ้งจอกสวรรค์เก้าหางท่านหนึ่งที่คอยดูแลมุกหลิววั่งจนถึงตอนนี้ หลังจากผนึกของชิวจือเว่ยถูกปลดออก นายท่านผู้นั้นก็ปล่อยให้มุกหลิววั่งร่อนเร่อยู่ข้างนอก ให้พวกเขาคลายเคราะห์กรรมเมื่อหนึ่งพันปีก่อนหน้านี้ เคราะห์กรรมระหว่างสองตระกูล

หลังจากนั้นมุกหลิววั่งก็เลือกหลานเยี่ยนายน้อยตระกูลหลานและชิวเย่ว์นายน้อยตระกูลเยี่ยเป็นนาย เหมือนกับสวรรค์ลิขิตไว้ เคราะห์กรรมกลับมาตกอยู่ในคนสองตระกูลอีกครั้งหนึ่ง ตอนนั้นชิวหลีน้องชายประมุขตระกูลเยี่ยเกิดสติเลอะเลือนเสมือนผีเข้าสิง ใจคิดอยากครอบครองมุกหลิววั่งรวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง จึงฆ่าท่านประมุข จากนั้นก็จับหลานเยี่ยและชิวเย่ว์เอาไว้ บังคับให้พวกเขามอบมุกหลิววั่งออกมา

แม้ชิวเย่ว์จะรู้ว่ามุกหลิววั่งคืออะไร แต่กลับใช้งานไม่เป็น อีกทั้งเขายังตกอยู่ในภวังค์ความเจ็บปวดและเคียดแค้นจากการที่บิดามารดาโดนฆ่า ส่วนหลานเยี่ยนั้นยังไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่ามุกหลิววั่งคืออะไร

พวกเขาถูกจับอยู่ในคุกห้องเดียวกัน ถูกทรมานเหมือนไม่ใช่มนุษย์อยู่ทุกวัน เวลาผ่านไปนานเข้าชิวหลีก็รู้สึกว่าทำเช่นนี้ไม่เห็นผล จึงคิดจะควักหัวใจของเขานำเอามุกหลิววั่งออกมา ชิวเย่ว์รับคมมีดแทนหลานเยี่ยไปทีหนึ่ง จากนั้นหลานเยี่ยก็ระเบิดออกมา

หลานเยี่ยนั้นเป็นลูกชายของเทพธิดาศักดิ์สิทธิ์เขาเทียนปี้ ในร่างกายนั้นมีพลังวิญญาณของทางมารดาและพลังวิญญาณของมุกหลิววั่งอยู่ด้วยกัน หากระเบิดออกมาย่อมไม่ใช่เรื่องเล็กเป็นแน่ เขาช่วยชิวเย่ว์เอาไว้ ฆ่าผู้คนมากมาย ในที่สุดก็กลับมายังตระกูลหลาน

ประมุขตระกูลหลานและฮูหยินใช้ตบะบำเพ็ญไปกว่าครึ่งถึงจะควบคุมหลานเยี่ยไว้ได้ ส่วนชิวเย่ว์ที่ได้สติขึ้นมาหลังจากนั้นก็ไม่มีสติสัมปชัญญะ เหมือนกับร่างไร้วิญญาณร่างหนึ่ง หลานเยี่ยจึงคอยอยู่พูดคุยกับเขาทุกวันถึงทำให้เขามีความทรงจำและได้สติความคิดขึ้นมา

ชิวเย่ว์ที่ตื่นขึ้นมาได้พูดขอบคุณกับหลานเยี่ย เพราะถูกกดดันมานานและไร้ซึ่งความหวังทำให้หลานเยี่ยเกิดระเบิดขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง ประมุขตระกูลหลานไม่มีวิธีรับมือเลยแม้แต่น้อย ทำได้เพียงแค่ให้ชิวเย่ว์เปิดทางเชื่อมระหว่างมุกหลิววั่งให้เชื่อมต่อกัน ควบคุมหลานเยี่ยเอาไว้ผ่านความมุ่งมั่นของชิวเย่ว์

ชิวเย่ว์ทำตาม ต่อให้หลังจากนั้นความเป็นความตายของพวกเขาต้องขึ้นอยู่ด้วยกัน ต่อให้ความทรงจำของหลานเยี่ยจะถูกปิดผนึกไปด้วย ต่อให้ความทรงจำหลังตื่นขึ้นมาของหลานเยี่ยต้องเปลี่ยนไปทั้งหมด ชิวเย่ว์กลายเป็นองครักษ์ของเขา เป็นองครักษ์ที่โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก

วันเวลาหลังจากนั้นกลับเงียบสงบเปี่ยมด้วยความสุข เมื่อหลานเยี่ยสบโอกาสก็จะลากชิวเย่ว์แอบหนีจากตระกูลหลานไปเล่นสนุกที่เมืองหลวง มีครั้งหนึ่งจู่ๆ หลานเยี่ยก็เกิดความคิดประหลาด คิดจะสร้างองค์กรของตนเองแห่งหนึ่งเอาไว้ในเมืองหลวง นามว่าหล่านเย่ว์ (จันทร์เสี้ยว) สัญลักษณ์แสดงตัวตนเป็นป้ายคำสั่งชิ้นหนึ่งและจี้คอพระจันทร์เสี้ยว”​ เมื่อหลานเฟิงพูดถึงตรงนี้ก็เงยหน้าขึ้นมองที่คอของหลานเยี่ยทีหนึ่ง ตรงนั้นยังมีจี้หล่านเย่ว์ห้อยอยู่

ตอนที่ 134 ความละอายใจของข้า

“แต่หลานเยี่ยก็ถูกประมุขตระกูลหลานจับตัวกลับไป ไม่ได้กินไม่ได้ดื่ม ทั้งยังถูกผนึกพลังขังอยู่เจ็ดวัน ในช่วงเวลานั้นชิวเย่ว์อยู่ข้างเขาตลอด เป่าขลุ่ยให้เขาฟัง พูดคุยกับเขา หลังจากนั้นชิวเย่ว์ก็ค่อยๆ เย็นชาขึ้นเรื่อยๆ เย็นชาจนถึงขั้นที่หลานเยี่ยพูดจาหยอกเย้าเขา

หลานเยี่ยและชิวเย่ว์หนีออกจากตระกูลหลานอีกครั้งหนึ่ง ในครั้งนี้เกิดอุบัติเหตุบางอย่างขึ้น ทำให้ความทรงจำของหลานเยี่ยที่ถูกผนึกจำต้องปลดออกอย่างไม่มีทางเลือก ด้วยความสับสนจำนนใจอย่างยวดยิ่งชิวเย่ว์จำต้องปลดผนึกให้หลานเยี่ย ไม่มีการปะทุพลังเกิดขึ้น หลานเยี่ยสามารถยอมรับเรื่องราวในอดีตช่วงนั้นได้แล้ว

แต่เดิมพวกเขาสามารถใช้ชีวิตปกติธรรมดาต่อไปได้ แต่ตระกูลหลานส่งข่าวมาว่าหลานชิงประมุขตระกูลหลานถูกลอบทำร้าย เหลือชีวิตอยู่ได้ไม่นาน หลานเยี่ยกลับไปถึงตระกูลหลาน ถ่ายทอดกระแสวิญญาณดั้งเดิมของตนเองให้กับหลานชิง รั้งชีวิตของหลานชิงเอาไว้ แต่กลับทำให้เขาหลับลึกดั่งเจ้าชายนิทรา

หลานเยี่ยคิดอยากแก้แค้น แต่กลับโดนชิวหลีลอบทำร้ายอีกครั้ง พวกเขาจัดการกับชิวหลี หลานเยี่ยไม่อาจกล้ำกลืนความโกรธแค้นนี้ได้ คิดจะกำราบตระกูลเยี่ย เขาจึงปรึกษาเรื่องนี้กับบุคคลสำคัญตระกูลหลาน

แต่ก็มีข่าวที่ซีเชวียของตระกูลหลานและเขาเทียนปี้ถูกตระกูลเยี่ยบุกทำลาย เพื่อที่จะปกป้องเขาเทียนปี้เอาไว้หลานเยี่ยจึงจัดกำลังทหารวางแผนการโจมตีกองทัพตระกูลเยี่ยจนพ่ายแพ้ไป ชิวหลีเองก็โดนทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส ในเสี้ยววินาทีสุดท้ายอวิ๋นอี้ประมุขวังเขาเทียนปี้ก็ง้างสายธนูฆ่าชิวหลี

เขาเทียนปี้ได้รับชัยชนะ แต่ซีเชวียกลับมีข่าวตกอยู่ในสภาวะอันตรายถูกส่งมา หลานเยี่ยกลับมายังตระกูลหลาน ชิวเย่ว์ไปซีเชวีย คิดไม่ถึงว่าตระกูลเยี่ยจะมีคนควบคุมแผ่นดิน บ่าวรับใช้ของเทพธิดาศักดิ์สิทธิ์เขาเทียนปี้เป็นสายลับตระกูลเยี่ย เขาปลอมแปลงจดหมายขอความช่วยเหลือจากหลานเยี่ย ให้อวิ๋นหรูเทพธิดาศักดิ์สิทธิ์นำทหารไปซีเชวีย เพื่อที่จะได้ครอบครองสิทธิ์การทหารอวิ๋นหรูวางยาอวิ๋นอี้ ทำให้อวิ๋นอี้ถึงแก่ความตาย

อวิ๋นหรูนำทหารมาที่ซีเชวีย แต่กลับถูกแจ้งว่าตกหลุมพราง เมื่อชิวเย่ว์ที่อยู่ซีเชวียมาโดยตลอดได้ยินข่าวนี้ก็กลับกลายหลอกใช้นาง” หลานเฟิงพูดมาถึงตรงนี้จู่ๆ ก็หยุดลง หลานเยี่ยเหลือบมองเขาทีหนึ่ง

“เพื่อที่จะมอบแผ่นดินที่สงบสุขมั่นคงให้แก่หลานเยี่ย ชิวเย่ว์นั้นคิดรวบรวมแผ่นดินให้เป็นหนึ่งเดียวมาโดยตลอด แม้กระทั่งตอนที่หลานชิงโดนแทง หลานเยี่ยโดนลอบทำลายล้วนเป็นเขาที่ปล่อยข่าวให้ตระกูลเยี่ย เมื่อได้รับโอกาสชิวเย่ว์ลอบส่งข่าวไปให้ตระกูลเยี่ย ให้ตระกูลเยี่ยใช้เส้นทางอุโมงค์ลับที่ถูกสร้างขึ้นพันปีก่อนเข้ามาในเขาเทียนปี้ ยึดพื้นที่เขาเทียนปี้

แต่เดิมเขาอยากให้ตระกูลเยี่ยเข้าครอบครองเขาเทียนปี้ จากนั้นเขาก็จะใช้คนที่ยังคงซื่อสัตย์ต่อเขาเข้าครอบครองตระกูลเยี่ย สุดท้ายเข้ายึดครองแผ่นดิน แต่เขาคิดไม่ถึงว่าหลานเยี่ยจะไปเขาเทียนปี้ และคิดไม่ถึงว่าตระกูลเยี่ยจะจุดไฟเผาเขาเทียนปี้จนวอดวาย

ทางเชื่อมระหว่างมุกหลิววั่งถูกเปิดออกก็หมายความว่าความรู้สึกนึกคิดของคนสองคนเชื่อมต่อกัน ชิวเย่ว์รู้สึกได้ถึงความโศกเศร้าที่แพร่มาจากหลานเยี่ยหลายครั้ง สุดท้ายยังกลายเป็นการขอความช่วยเหลือ ชิวเย่ว์ลอบกลับไปเขาเทียนปี้ เพราะเขาไม่ได้รู้ข่าวใดๆ ของหลานเยี่ยอีก

แต่เขากลับถูกจับตัวไประหว่างทางที่ตามหา ถูกจับกลับมายังตระกูลเยี่ย ในตอนนี้ชิวเย่ว์ถึงรู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังมาโดยตลอดคือชิวอวี้นายน้อยตระกูลเยี่ย หลานเฟิงถูกวางยา กลายเป็นคนไร้ความสามารถที่ไม่อาจจัดการตนเองได้

ชิวอวี้บอกเขาว่าหลานเยี่ยตายไปแล้ว เขาไม่เชื่อ เขาทำข้อตกลงกับชิวอวี้ ขอเพียงแค่มั่นใจว่าหลานเยี่ยตายแล้ว เขาก็จะกลับมาตระกูลเยี่ย ช่วงเวลาสองสามวันเขาไม่เชื่อนับครั้งไม่ถ้วนแต่กลับได้ข้อสรุปเดียวคือหลานเยี่ยตายแล้ว

เขาถามชิวอวี้ถึงศพของหลานเยี่ย แต่กลับถูกแจ้งว่าไม่เหลือทั้งร่างและกระดูก เขาเชือดบรรดาคนที่ฆ่าหลานเยี่ย แล้วก็ตกอยู่ในภวังค์นิ่งนับจากนั้น ฉีเย่ว์ที่อยู่ข้างกายชิวอวี้มาโดยตลอดวางยาเขา ส่งชิวอวี้มาไว้บนเตียง

เขาได้สติขึ้นมาในจังหวะที่สำคัญที่สุด วิ่งออกไป เขาวิ่งออกไปอย่างคลุ้มคลั่ง ตราบจนกระแสวิญญาณแห้งเหือด แต่กลับพบว่าเขามาถึงสถานที่ความลับของเขาและหลานเยี่ย จี้จี้ฮวาสือเมื่อพันปีก่อน หรือหอเย่ว์เยี่ยในตอนนี้ ในที่แห่งนั้นเขาพบว่าม่านกระแสวิญญาณของหลานเยี่ยไม่ได้หายไป หลานเยี่ยยังไม่ตาย”