บัลลังก์หมอยาเซียน 588 เกือบชนคนแล้ว

Now you are reading บัลลังก์หมอยาเซียน Chapter 588 เกือบชนคนแล้ว at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

หรงเยว่ โฉมหน้าของหรงเยว่ล้ำเลิศไร้ที่ติ ก่อนหน้านี้ในเมืองหลวงมีสองพี่น้องที่ทำให้ผู้คนตะลึงในโฉมหน้า แต่เมื่อเทียบกับหรงเยว่แล้ว ยังด้อยกว่าระดับหนึ่ง

สองพี่น้องในเมืองหลวงนั่นก็คือสองพี่น้องตระกูลฉู่ ฉู่หมิงชุ่ยและฉู่หมิงหยาง

ผู้หนึ่งกลายเป็นผุยผง ผู้หนึ่งแต่งงานเข้าจวนอ๋องจี้กลายเป็นผู้หญิงที่ถูกย่ำยีถูกทอดทิ้ง

ท่านชายสี่มองหรงเยว่ด้วยความพอใจ “อื้ม องค์ชายรัชทายาทเคยทำคุณงามความดีเพื่อเป่ยถัง มีเพียงความงดงามที่เลิศล้ำเช่นนี้ถึงจะคู่ควรกับเขา”

โดยปกติเขาท่านชายสี่เหลิงเป็นคนที่ยุติธรรม ในเมื่อต้องการฆ่าภรรยาของคนอื่น ก็ต้องหาที่ดีกว่าอีกคนหนึ่งให้คนอื่นเขา

“ท่านชาย ท่านเรียกข้า?” ริมฝีปากแดงๆของหรงเยว่แย้มออก เป็นเค้าโครงรอยยิ้มที่สมบูรณ์แบบอย่างพอดีออกมา

ขายาวๆของท่านชายสี่ยืดออก ลุกขึ้นมา “เก็บของ ตามข้าเข้าเมืองหลวง หาบ้านสามีให้เจ้า!”

หรงเยว่ตะลึง หมุนตัววิ่งออกไปด้านนอกอย่างรวดเร็ว “ท่านชายท่านรอก่อน ข้าไปเก็บของเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ”

ความคิดของท่านชายเวลาหนึ่งเปลี่ยนสามรอบ หากไม่รีบ เดี๋ยวก็เปลี่ยนความคิดอีก นางยังขาดอีกสองเดือนก็ครบยี่สิบแล้ว หากภายในสองเดือนยังหาบ้านสามีไม่ได้อีก ก็เหยียบเข้าด่านสำคัญในอายุยี่สิบปี กลายเป็นหญิงแก่แล้ว

ท่านชายสี่เหลิ่งเงยหน้ามองดูซือเย๋ด้วยดวงตารูปดอกเหมยที่ทำให้คนหลงใหลพร้อมความสงสัยที่เต็มเปี่ยมบนใบหน้า “ทำไมหรงเยว่ถึงดีใจขนาดนั้น? ไม่ใช่แค่หาสามีหรือ?”

ซือเย๋บีบเคราแพะเล็กน้อย “ท่านชาย ความปรารถนาเรื่องอาหารและเรื่องเพศล้วนเป็นนิสัยเดิมของคน คำพูดนี้ใช้ได้ทั้งชายและหญิงขอรับ”

คนทั้งสำนักเหลิ่งหลังล้วนรู้ว่าหรงเยว่เกลียดการแต่งงาน เกลียดถึงระดับไหนล่ะ? ในสำนักที่อายุแทบจะไม่ต่ำกว่าห้าสิบปี นางล้วนเคยถามทั้งหมด

หรงเยว่เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในทั้งสำนักเหลิ่งหลัง อีกทั้งเป็นผู้ปกป้องกฎที่สำคัญข้างกายของเจ้าสำนัก เพียงแค่นางยินยอมแต่งงาน ตามหลักแล้วพี่น้องในสำนักจะไม่ปฏิเสธ จนกระทั่งปรารถนาจะให้ได้มาเร็วๆ

หรงเยว่ โฉมหน้าของหรงเยว่ล้ำเลิศไร้ที่ติ ก่อนหน้านี้ในเมืองหลวงมีสองพี่น้องที่ทำให้ผู้คนตะลึงในโฉมหน้า แต่เมื่อเทียบกับหรงเยว่แล้ว ยังด้อยกว่าระดับหนึ่ง

สองพี่น้องในเมืองหลวงนั่นก็คือสองพี่น้องตระกูลฉู่ ฉู่หมิงชุ่ยและฉู่หมิงหยาง

ผู้หนึ่งกลายเป็นผุยผง ผู้หนึ่งแต่งงานเข้าจวนอ๋องจี้กลายเป็นผู้หญิงที่ถูกย่ำยีถูกทอดทิ้ง

ท่านชายสี่มองหรงเยว่ด้วยความพอใจ “อื้ม องค์ชายรัชทายาทเคยทำคุณงามความดีเพื่อเป่ยถัง มีเพียงความงดงามที่เลิศล้ำเช่นนี้ถึงจะคู่ควรกับเขา”

โดยปกติเขาท่านชายสี่เหลิงเป็นคนที่ยุติธรรม ในเมื่อต้องการฆ่าภรรยาของคนอื่น ก็ต้องหาที่ดีกว่าอีกคนหนึ่งให้คนอื่นเขา

“ท่านชาย ท่านเรียกข้า?” ริมฝีปากแดงๆของหรงเยว่แย้มออก เป็นเค้าโครงรอยยิ้มที่สมบูรณ์แบบอย่างพอดีออกมา

ขายาวๆของท่านชายสี่ยืดออก ลุกขึ้นมา “เก็บของ ตามข้าเข้าเมืองหลวง หาบ้านสามีให้เจ้า!”

หรงเยว่ตะลึง หมุนตัววิ่งออกไปด้านนอกอย่างรวดเร็ว “ท่านชายท่านรอก่อน ข้าไปเก็บของเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ”

ความคิดของท่านชายเวลาหนึ่งเปลี่ยนสามรอบ หากไม่รีบ เดี๋ยวก็เปลี่ยนความคิดอีก นางยังขาดอีกสองเดือนก็ครบยี่สิบแล้ว หากภายในสองเดือนยังหาบ้านสามีไม่ได้อีก ก็เหยียบเข้าด่านสำคัญในอายุยี่สิบปี กลายเป็นหญิงแก่แล้ว

ท่านชายสี่เหลิ่งเงยหน้ามองดูซือเย๋ด้วยดวงตารูปดอกเหมยที่ทำให้คนหลงใหลพร้อมความสงสัยที่เต็มเปี่ยมบนใบหน้า “ทำไมหรงเยว่ถึงดีใจขนาดนั้น? ไม่ใช่แค่หาสามีหรือ?”

ซือเย๋บีบเคราแพะเล็กน้อย “ท่านชาย ความปรารถนาเรื่องอาหารและเรื่องเพศล้วนเป็นนิสัยเดิมของคน คำพูดนี้ใช้ได้ทั้งชายและหญิงขอรับ”

คนทั้งสำนักเหลิ่งหลังล้วนรู้ว่าหรงเยว่เกลียดการแต่งงาน เกลียดถึงระดับไหนล่ะ? ในสำนักที่อายุแทบจะไม่ต่ำกว่าห้าสิบปี นางล้วนเคยถามทั้งหมด

หรงเยว่เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในทั้งสำนักเหลิ่งหลัง อีกทั้งเป็นผู้ปกป้องกฎที่สำคัญข้างกายของเจ้าสำนัก เพียงแค่นางยินยอมแต่งงาน ตามหลักแล้วพี่น้องในสำนักจะไม่ปฏิเสธ จนกระทั่งปรารถนาจะให้ได้มาเร็วๆ

เขามีความกลัดกลุ้มอยู่เต็มท้อง ใช้มุมมองของยาจีนก็คืออวัยวะภายในทั้งห้าร้อนรุ่มวุ่นวาย พลังของไฟพลุ่งพล่านอยู่ในร่างกาย หาทางระบายไฟออกมาไม่ได้

นี่เป็นเรื่องที่กินยาก็ไม่สามารถช่วยได้ เพียงแค่ทำให้เขาสมปรารถนา ให้เขาได้ระบายออกมา ก็ดีมากแล้ว

ลำบากที่หยวนชิงหลิงพูดเรื่องในใจกับฮ่องเต้ จึงเรียกฮู่เฟยไปถาม หลังจากที่ฮู่เฟยโน้มนำรอบหนึ่ง ฮ่องเต้หมิงหยวนก็กล่าวอย่างฉุนเฉียวว่า “คนที่สมควรฆ่า ฆ่าไม่ได้ ใครจะไม่กลัดกลุ้ม?”

ฮู่เฟยไปบอกต่อหยวนชิงหลิง หยวนชิงหลิงฟังจบ ส่ายหน้าอย่างจนปัญญา “งั้นก็ทำอะไรไม่ได้เพคะ คนที่เขาก็ฆ่าไม่ได้ พวกเราก็ไม่สามารถฆ่าได้แน่นอนเพคะ”

ฮู่เฟยเป็นคนที่สามารถทุ่มเททุกอย่างเพื่อผู้ชายที่รักได้ นางกัดฟันแล้วกล่าว “ข้ากลับอยากฆ่านาง”

หยวนชิงหลิงกล่าว “ตอนนี้ท่านหญิงตั้งครรภ์อยู่ พูดว่าถึงการทุบตีฆ่าฟันบ่อยๆ เป็นการสั่งสอนลูกในท้องที่ไม่ดีนะเพคะ”

ฮู่เฟยท่าทางโกรธเคือง “ก็เพราะว่าฐานะนี้ของข้าใช้การได้ไม่ดี หากว่ายังอยู่ที่เมืองชายแดนแบบเมื่อก่อน มีคนทำให้ผู้ชายของข้าอึดอัดใจ เช่นนั้นข้าจะไม่สามารถออมมือได้ จำเป็นจะต้องจัดการสังหาร”

หยวนชิงหลิงมองดูคนท้องที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธเคืองผู้นี้ บนหน้าของนางมีความแน่วแน่ยินยอมเสียสละเพื่อปกป้องชายอันเป็นที่รักของตัวเอง ฮู่เฟยก็คือคนประเภทนี้ที่เพื่อความรักแล้วจะไม่สนใจทุกอย่าง นางมีชีวิตอย่างมั่นคงเปี่ยมไปด้วยพลังมากมาย หยวนชิงหลิงนับถือนางมาก

ฮู่เฟยมองดูนาง แล้วกล่าวอีก “ด้านหน้าด้านหลังของรัชทายาทถูกล้อมโจมตีไปด้วยศัตรูจริงๆ คนภายนอกต้องการเล่นงานเขาก็แล้วไปแล้ว เสด็จแม่ของเขาและวงศ์ตระกูลซูก็เช่นนี้ คนอื่นล้วนบอกว่าครอบครัวทางแม่เป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ เขาทางนั้นกลับดี เป็นพลังต่อต้านที่ยิ่งใหญ่”

หยวนชิงหลิงรู้สึกท้อแท้ทันที

หรงเยว่ โฉมหน้าของหรงเยว่ล้ำเลิศไร้ที่ติ ก่อนหน้านี้ในเมืองหลวงมีสองพี่น้องที่ทำให้ผู้คนตะลึงในโฉมหน้า แต่เมื่อเทียบกับหรงเยว่แล้ว ยังด้อยกว่าระดับหนึ่ง

สองพี่น้องในเมืองหลวงนั่นก็คือสองพี่น้องตระกูลฉู่ ฉู่หมิงชุ่ยและฉู่หมิงหยาง

ผู้หนึ่งกลายเป็นผุยผง ผู้หนึ่งแต่งงานเข้าจวนอ๋องจี้กลายเป็นผู้หญิงที่ถูกย่ำยีถูกทอดทิ้ง

ท่านชายสี่มองหรงเยว่ด้วยความพอใจ “อื้ม องค์ชายรัชทายาทเคยทำคุณงามความดีเพื่อเป่ยถัง มีเพียงความงดงามที่เลิศล้ำเช่นนี้ถึงจะคู่ควรกับเขา”

โดยปกติเขาท่านชายสี่เหลิงเป็นคนที่ยุติธรรม ในเมื่อต้องการฆ่าภรรยาของคนอื่น ก็ต้องหาที่ดีกว่าอีกคนหนึ่งให้คนอื่นเขา

“ท่านชาย ท่านเรียกข้า?” ริมฝีปากแดงๆของหรงเยว่แย้มออก เป็นเค้าโครงรอยยิ้มที่สมบูรณ์แบบอย่างพอดีออกมา

ขายาวๆของท่านชายสี่ยืดออก ลุกขึ้นมา “เก็บของ ตามข้าเข้าเมืองหลวง หาบ้านสามีให้เจ้า!”

หรงเยว่ตะลึง หมุนตัววิ่งออกไปด้านนอกอย่างรวดเร็ว “ท่านชายท่านรอก่อน ข้าไปเก็บของเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ”

ความคิดของท่านชายเวลาหนึ่งเปลี่ยนสามรอบ หากไม่รีบ เดี๋ยวก็เปลี่ยนความคิดอีก นางยังขาดอีกสองเดือนก็ครบยี่สิบแล้ว หากภายในสองเดือนยังหาบ้านสามีไม่ได้อีก ก็เหยียบเข้าด่านสำคัญในอายุยี่สิบปี กลายเป็นหญิงแก่แล้ว

ท่านชายสี่เหลิ่งเงยหน้ามองดูซือเย๋ด้วยดวงตารูปดอกเหมยที่ทำให้คนหลงใหลพร้อมความสงสัยที่เต็มเปี่ยมบนใบหน้า “ทำไมหรงเยว่ถึงดีใจขนาดนั้น? ไม่ใช่แค่หาสามีหรือ?”

ซือเย๋บีบเคราแพะเล็กน้อย “ท่านชาย ความปรารถนาเรื่องอาหารและเรื่องเพศล้วนเป็นนิสัยเดิมของคน คำพูดนี้ใช้ได้ทั้งชายและหญิงขอรับ”

คนทั้งสำนักเหลิ่งหลังล้วนรู้ว่าหรงเยว่เกลียดการแต่งงาน เกลียดถึงระดับไหนล่ะ? ในสำนักที่อายุแทบจะไม่ต่ำกว่าห้าสิบปี นางล้วนเคยถามทั้งหมด

หรงเยว่เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในทั้งสำนักเหลิ่งหลัง อีกทั้งเป็นผู้ปกป้องกฎที่สำคัญข้างกายของเจ้าสำนัก เพียงแค่นางยินยอมแต่งงาน ตามหลักแล้วพี่น้องในสำนักจะไม่ปฏิเสธ จนกระทั่งปรารถนาจะให้ได้มาเร็วๆ

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด