แต่ว่าตอนนั้นที่เขาคอยติดตามรับใช้หงเล่นั้น แม่ของท่านชายหงเย่ได้จากไปแล้ว ด้วยเหตุนี้จึงไม่รู้เรื่องราวก่อนหน้านี้ การฆ่าอย่างโหดเหี้ยมอำมหิตครั้งนี้ ตอนที่รองแม่ทัพคนนี้หวนนึกขึ้นมา ก็ยังคงรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนไม่หาย ”

เดิมทีหยู่เหวินเห้านั้นเกลียดชังหงเย่มาก แต่พอได้ยินเรื่องนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะโกรธแทนหงเย่“หงเล่เจ้าแก่หนังเหนียว ตายร้อยครั้งก็ไม่พอชดใช้”

ท่านชายสี่เหลิ่งพูดว่า “หงเย่ถูกพาตัวกลับไป แต่ไม่ได้ทำพิธีนับญาติ บอกกับเขาว่า ถ้าหากเขาต้องการจะได้สถานะในการเป็นคนของตระกูลหงเล่ ก็ต้องยอดเยี่ยมให้มากพอ

ฉะนั้นจึงโยนเขาไปที่กระดูกมนุษย์หมาป่า กระดูกมนุษย์หมาป่าเป็นที่ที่หงเล่ใช้ฝึกฝนหน่วยกล้าตาย ความหมายของกระดูกมนุษย์หมาป่าคือ ถ้าไม่เป็นมนุษย์หมาป่า ก็ต้องกลายเป็นกองกระดูก จะเปรียบเทียบว่าเป็นนรกบนดินก็ไม่เกินไป

ในสำนักเหลิ่งหลั่งของข้าก็มีคนคนหนึ่งที่ออกมาจากกระดูกมนุษย์หมาป่า เดิมทีก็ทำงานให้กับหงเล่ ภายหลังก็ยอมจำนนต่อสำนักของข้า หนึ่งพันคนที่เข้าไป จะเหลือเพียงสามสิบคนเท่านั้นที่รอดชีวิตออกมาได้

อยู่ข้างในนั้นไม่มีการพูดถึงเรื่องน้ำใจหรือฐานะ ไม่ว่าจะเขาเป็นใคร เมื่อเข้าไปแล้ว ก็กลายเป็นเป้าหมายในการฆ่าของทุกคน เพราะว่าถ้ามีคนตายหนึ่งคน ก็มีโอกาสที่รอดออกไปเพิ่มมากขึ้นหนึ่งส่วน หงเย่ไม่ตาย

หลังจากนั้นสองปี เขามีชีวิตรอดออกมาจากกระดูกมนุษย์หมาป่า ยืนอยู่ข้างกายของหงเล่ เริ่มทำงานเพื่อเขา รับช่วงต่อในการควบคุมดูแลแผนการสายสืบในต้าโจวของหงเล่ เรื่องราวหลังจากนั้น พวกเจ้าก็น่าจะรู้แล้ว เขาแก้แค้นได้สำเร็จ มีชีวิตจนถึงบัดนี้ ”

อยู่ในกระดูกมนุษย์หมาป่าสองปี มีชีวิตอย่างไร หยวนชิงหลิงกับหยู่เหวินเห้าไม่สามารถนึกภาพออกได้ แต่ว่าคนที่มีชีวิตรอดจากสถานที่แห่งนี้ ต้องน่ากลัวมากแน่ๆ

“สนใจเรื่องกระดูกมนุษย์หมาป่าหรือ ”ท่านชายสี่เหลิ่งมองพวกเขา ร้องเรียกออกไปข้างนอกเสียงหนึ่ง“ฮุ่ยเทียน เข้ามา”

ทั้งสองหันหน้ากลับไป ก็เห็นชายรูปร่างสูงใหญ่อายุราวสี่สิบปีคนหนึ่งเดินเข้ามา  ดวงตาหรี่ยาวไร้สุ้มไร้เสียงราวกับทั้งร่างมีกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งออกมา

เขาไม่ดุร้าย กระทั่งสามารถพูดได้ว่าไม่มีสีหน้าใดๆด้วยซ้ำ แต่ว่า ตอนที่หยวนชิงหลิงเห็นเขา ในหัวใจก็มีความรู้สึกกลัวอย่างพูดไม่ออก

“ฮุ่ยเทียนก็คือคนที่ออกมาจากกระดูกมนุษย์หมาป่า บางทีเขาอาจจะรู้จักหงเย่”ท่านชายสี่เหลิ่งพูด

“เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนสอน คนในนั้นทั้งหมดล้วนอยากจะฆ่าคนข้างกายไม่ว่าใครก็ตามเพื่อที่จะได้มีโอกาสรอดออกไป กับใครก็ไม่มีเมตตาให้ทั้งนั้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการสอนวรยุทธ

แต่ว่าวรยุทธของเขานั้นเรียนรู้ในกระดูกมนุษย์หมาป่าจริง เขาจะแอบดูทุกคนสู้กันอยู่ในที่ลับตา ฉะนั้นวรยุทธของเขามีกระบวนท่าที่ซับซ้อนมาก

ข้าเคยสู้กับเขาครั้งหนึ่ง เดิมที่จะชนะอยู่แล้ว แต่ว่า มีลิงตัวหนึ่งพุ่งออกมา ช่วยเขาไว้ หลังจากครั้งนั้น ก็ไม่มีโอกาสชนะเขาแล้ว ”

“ลิงหรือ”หยวนชิงหลิงหัวใจกระตุกทีหนึ่ง “ลิงช่วยเขาเอาไว้”

“ใช่แล้ว เขามีลิงอยู่ตัวหนึ่ง พวกเราอยู่ในกระดูกมนุษย์หมาป่า ขาดแคลนอาหารการกินมาก รู้สึกหิวมากทุกวัน นอกจากฆ่าคนยังต้องล่าสัตว์

ลิงตัวนั้นเดิมทีบาดเจ็บสาหัส ตกอยู่ในมือของเขา เขากลับไม่กินมัน เลี้ยงมันเอาไว้ และเพราะเขาเลี้ยงลิงเอาไว้ ยิ่งอยู่ก็มีคนอยากจะฆ่าเขามากยิ่งขึ้น ที่จริงจุดประสงค์ก็คืออยากจะกินเจ้าลิงตัวนั้น แน่นอน สุดท้ายก็ไม่ได้กิน ”

“แล้วลิงตัวนั้นเล่า”หยวนชิงหลิงรีบถามขึ้น

ฮุ่ยเทียนส่ายหน้า “ไม่รู้ว่าสุดท้ายลิงตัวนั้นเป็นอย่างไร เพราะตอนที่ออกมาจากกระดูกมนุษย์หมาป่านั้น เขาไม่ได้พาลิงออกมาด้วย”

“ตายแล้ว”หยู่เหวินเห้าคาดเดา

ฮุ่ยเทียนครุ่นคิด “เป็นไปได้ เพราะว่าตอนเดินทางออกจากหุบเขาในช่วงหลายเดือนสุดท้าย แทบจะไม่เห็นเขามีลิงอยู่ด้วย”

ท่านชายสี่เหลิ่งมองหยวนชิงหลิง “ลิงเป็นเบาะแสสำคัญหรือ”

หยวนชิงหลิงรู้สึกสับสนในใจ “ข้าไม่รู้ แต่ว่าลิงตัวนี้ ถ้าหากเป็นลิงตัวนั้นที่ข้ารู้จัก ลิงตัวนี้ต้องร้ายกาจมากแน่ๆ”

“เจ้ารู้จักลิงด้วยหรือ”ท่านชายสี่เหลิ่งมองนาง ลูกศิษย์คนนี้มีสัตว์เดรัจฉานชื่นชอบไม่น้อยทีเดียว

หยู่เหวินเห้ามองหยวนชิงหลิงอย่างประหลาดใจ ลิงตัวนี้คงไม่ใช่ตัวที่มีที่มาตัวนั้นกระมัง