"เหยียบย่ำสำนักชื่หลง?" ชายมีเคราเงยหน้าขึ้นเริ่มหัวเราะขึ้นมา "ทางการยังไม่สามารถทำอะไรสำนักชื่อหลงของพวกเราได้ เพียงแค่แก?"

เมื่อสิ้นสุดเสียง ชายมีเคราเข้ามาอย่างรวดเร็วทันที การโจมตีของเขารุนแรงอย่างมาก หนึ่งก้าวหนึ่งกระบวนท่า ล้วนแล้วโจมตีใส่จุดตายของฉินเฉิง!

แต่ว่าความแข็งแกร่งของชายมีเครากับเฝิงกง ยังคงแตกต่างกันอย่างมาก เหตุผลที่กล้ามาท้าประลอง เกรงว่าจะต้องมีวิธีการอะไรบางอย่างซ่อนอยู่

"ตุ้ม!" ชายมีเคราชกไปที่หน้าของฉินเฉิงโดยตรง ฉินเฉิงออกแรงที่เท้า ร่างกายกระโดดขึ้นกลางอากาศ หลบได้อย่างสบายๆ

"ไอ้เด็กคนนี้หลบเป็นอย่างเดียวเหรอ?" พันโฮวอดไม่ได้ที่จะมีการหัวเราะเยาะ

ผู้ชมคนอื่นๆก็อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงโห่ร้อง เดิมทีคิดว่าการต่อสู้ในครั้งนี้จะต้องยอดเยี่ยมอย่างมาก จู่ๆก็กลายเป็นแมวไล่จับหนู

"ตกลงแกสู้เป็นหรือเปล่า?"

"ไม่ใช่ว่าอาศัยอำนาจของตระกูลซูแล้วชนะเฝิงกงนะ?"

"ฮ่าๆๆ ที่แท้ที่เรียกว่าปรมาจารย์ แค่โม้ออกมาสินะ!"

สำหรับคำวิพากษ์วิจารณ์ของคนมากมาย ฉินเฉิงเงียบไม่พูด เขามองไปทางชายหนุ่มมีเคราเซี่ยจุน พูดอย่างเย็นชา :"ถ้าหากแกยังไม่เอาไพ่ตายออกมาอีก ก็ไม่มีโอกาสอีกแล้วนะ"

ชายมีเคราตะลึง พร้อมกับหัวเราะฮ่าๆและพูด :"ดูเหมือนว่าแกก็เคยได้ยินชื่อเซี่ยจุนของฉันสินะ! ได้ ในเมื่อเป็นแบบนี้ อย่างนั้นก็จะให้แกเห็นความสามารถที่แท้จริงของฉัน!"

สิ้นสุดเสียง มือของชายมีเครายกขึ้นทันที กางฝ่ามือออก ภายใต้นิ้วมือทั้งสิบ คาดไม่ถึงว่าจะมีเส้นบางๆ ราวกับใยแมงมุมออกมาจริงๆ!

เส้นบาง ๆ สิบเส้นนี้ดูเหมือนว่าจะฝั่งเข้าไปในร่างกายของฉินเฉิงสิบจุดในพริบตา แม้ว่าจะเร็วเหมือนฉินเฉิง ล้วนแล้วไม่สามารถหลบได้

"นี่คืออะไร?" ฉินเฉิงขมวดคิ้ว เขาพยายามลองหักเส้นเล็กนี้ดู กลับพบว่ามือของตัวเองไม่สามารถสัมผัสได้เลยด้วยซ้ำ!

ชายมีเคราหัวเราะฮ่าๆๆและพูด :"ฉินเฉิง ก่อนที่ฉันจะเข้าสู่ขอบเขต สำนักชื่อหลงเคยตรวจสอบข้อมูลของแกแล้ว การต่อสู้ระหว่างแกกับเฝิงกงในครั้งนั้น ฉันมีการศึกษาอย่างละเอียดแล้ว! ห่อกิ่งด้วยกำลังภายในเพื่อสร้างขนเหล็กให้แข็ง แสดงว่ากำลังภายในของแกมีมากมายมหาศาล!"

ฉินเฉิงยืนอยู่กับที่ ไม่พูดแม้แต่นิดเดียว

ชายมีเคราหัวเราะอย่างเย็นชาและพูด :"เพียงแต่น่าเสียดาย……ความสามารถของฉันจัดการแกได้พอดี!"

สิ้นสุดเสียง นิ้วมือของชายมีเคราเริ่มมีการเคลื่อนไหวขึ้นมา

หลังจากนั้น ฉินเฉิงรู้สึกถึงจิตวิญญาณในร่างกายของตัวเอง พร้อมกับมีเส้นบางๆเหล่านี้วิ่งผ่านไป!

"หืม?" ฉินเฉิงเริ่มขมวดคิ้วเอาไว้แน่น "บนโลกนี้มีเวทมนต์แบบนี้ด้วยเหรอ?"

ชายมีเคราเงยหน้าหัวเราะและพูด :"ฉินเฉิง รู้ไหมว่าทำไหมฉันถึงต้องรับภารกิจในการฆ่าแกด้วย? ก็เพื่อพลังปราณของแกยังไงล่ะ! เพื่อเสริมความแข็งแกร่งของตัวฉันเอง! ฮ่าๆๆๆ!"

แววตาของฉินเฉิงสว่าง พูดเสียงต่ำ :"เวทมนต์นี้วิเศษอย่างมาก ถ้าหากฉันเรียนรู้แล้ว เกรงว่าการฝึกในอนาคตจะได้ผลเป็นสองเท่าโดยใช้ความพยายามเพียงครึ่งเดียว"

"แกยังกล้าหัวเราะอีก?!" เมื่อชายมีเคราเห็นการแสดงออกของฉินเฉิง ไม่พอใจอย่างมากทันที

"รอให้ฉันดูดพลังปราณของแกหมดแล้ว ฉันจะดูสิว่าแกยังหัวเราะออกมาได้อีกหรือเปล่า!" ชายมีเคราตะคอกเสียงดัง การเคลื่อนไหวของนิ้วมือยิ่งอยู่ยิ่งเร็วขึ้น!

ในเวลาเดียวกัน พลังงานปราณจิตวิญญาณในร่างกายของฉินเฉิงไหลเร็วขึ้นหลายเท่า

ฉินเฉิงพยายามใช้พลังวิญญาณเพื่อตัดเส้นบางๆสิบเส้นนี้ แต่พบว่าแม้แต่พลังจิตก็สัมผัสเส้นบางๆเหล่านี้ไม่ได้

"คาดไม่ถึงว่าจะเป็นแบบนี้?" ความประหลาดใจในดวงตาของฉินเฉิงเข้มยิ่งขึ้น

แต่เขาไม่ตื่นตระหนกเลย บนใบหน้ายังคงไร้ความรู้สึก

"ดูด ดูดเข้ามา!" ชายมีเครายิ่งอยู่ยิ่งตื่นเต้น เขารู้สึกถึงจิตวิญญาณอันบริสุทธิ์ที่ไหลเข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ตื่นเต้นอย่างมาก!

ฉินเฉิงมองชายมีเคราอย่างเย็นชา และพูด :"เวทมนต์นี้มันช่างสุดยอดจริงๆ เพียงแต่น่าเสียดายมีจุดอ่อน"

"มีแต่เรื่องไร้สาระ!" ชายมีเคราหัวเราะเยาะ "รอให้ฉันดูดพลังปราณของแกหมดแล้ว อย่างน้อยฉันก็สามารถไปถึงจุดสูงสุดได้! และแกกลับต้องตายเพราะว่าพลังปราณในร่างกายไม่มีแล้ว! ฮ่าๆๆๆๆ!"

"ใช่เหรอ?" มุมปากของฉินเฉิงยกขึ้นและยิ้ม "อย่างนั้นฉันก็จะให้แกดูดให้พอ!"

พูดจบ ฉินเฉิงเลิกต่อต้าน จิตวิญญาณไม่มีที่สิ้นสุดระเบิดออกมาทันที! เหมือนอ่างเก็บน้ำที่ประตูถูกเปิดออก พุ่งเข้าไปในร่างกายของชายมีเคราโดยตรง!

พลังปราณมหาศาล ทำให้เส้นบางสิบเส้นเริ่มสั่นไหวขึ้นมาทันที!

ชายมีเคราตื่นเต้นจนตะโกนออกมา :"สุดยอด สุดยอดอย่างมาก ต่อไปเรื่อยๆ ต่อไปเรื่อยๆ! ฮ่าๆๆๆ!"

แต่หลังจากหลายวินาทีผ่านไป สีหน้าของชายมีเคราเปลี่ยนกะทันหัน!

จุดตันเถียนของเขาถึงขีดจำกัดที่สามารถรับไหวได้แล้ว ถ้าหากยังเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ เกรงว่าจุดตันเถียนต้องระเบิดแน่นอน!

"แย่แล้ว!" ชายมีเคราตื่นตระหนกอย่างมาก ต้องการตัดการเชื่อมต่อด้วยเส้นบางๆ นี้ แต่สิ่งที่น่าเสียดายคือ เมื่อเวทมนต์นี้ออกไป ไม่มีที่ว่างให้หยุดการลงมือเลยด้วยซ้ำ เว้นแต่พลังปราณของคู่ต่อสู้จะถูกดูดออกจนหมด!

"ทำไหม……ทำไหมถึงเป็นแบบนี้!" ชายมีเครายิ่งอยู่ยิ่งตื่นตระหนก ปวดท้องอย่างรุนแรง ทำให้เขาแทบจะล้มลง!

"ทำไหมเขาถึงมีพลังปราณที่มหาศาลแบบนี้!" ชายมีเคราดิ้นรนอย่างสุดชีวิต "หยุดเดี๋ยวนี้ หยุด!"

ฉินเฉิงหัวเราะอย่างเย็นชา :"พอใจหรือยัง?"

ชายมีเคราพูดด้วยความหวาดกลัว :"แกรีบหยุดเดี๋ยวนี้!"

"หยุด?" ฉินเฉิงหัวเราะอย่างเย็นชา เขาปล่อยพลังปราณออกมาอีกครั้ง พลังปราณในจุดตันเถียนแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ!

ในไม่ช้า ทั่วท้องของชายมีเคราเริ่มโตขึ้นเรื่อยๆ หลังจากนั้น ร่างกายของเขาเป็นเหมือนกับลูกโป่งลูกหนึ่ง ราวกับว่าจะแตกได้ตลอดเวลา!

"โอ๊ย!!!!!" ชายมีเคราร้องด้วยความเจ็บปวด ภายในดวงตาของเขาเริ่มปูดขึ้นมา มีเลือดสดไหลออกมาจากเบ้าตา

"บูม!"

ตามมาด้วยเสียงอันดัง ร่างของชายมีเคราระเบิดโดยตรง!

เส้นบางสิบเส้นนั้น หายไปอย่างรวดเร็ว

ทุกคนต่างตกตะลึง ตกลงนี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ทำไหมชายมีเคราคนนั้นจู่ๆถึงระเบิดเป็นเสี่ยงๆได้?

แม้แต่เจ้าแห่งลมปราณหูก็อดไมได้ที่จะขมวดคิ้ว พูดเสียงต่ำ :"นี่มันวิชาอะไรกันแน่?"

"ฮ่าๆๆ ฉินเฉิงคนนี้ช่างโชคดีจริงๆเลยนะ" พันโฮวหัวเราะอย่างเย็นชาและพูด "ถ้าหากฉันเดาไม่ผิด ชายมีเคราคนนั้นอาจระเบิดเพราะพลังปราณที่เกิดจากความสับสนของร่างกาย"

เจ้าแห่งลมปราณหูไร้คำพูด แต่เขาก็เห็นด้วยกับคำพูดของพันโฮวนี้ด้วยเช่นกัน

ร่างของฉินเฉิงเดินโซเซเล็กน้อยอยู่บนเวที ถ้าหากชายมีเครายังสามารถยืนหยัดได้อีกครึ่งนาที เกรงว่าฉินเฉิงคงถูกเขาดูดหมดแล้วจริงๆ

"มีโอกาสจะต้องไปที่สำนักชื่อหลงสักหน่อยแล้ว" ฉินเฉิงคิดอยู่ในใจอย่างลับๆ "เวทมนตร์แขนงนี้ไม่ว่ายังไงก็ต้องเรียนรู้ให้ได้"

ในเวลานี้ ทันใดนั้นแสงสีทองก็ผ่านเข้ามาในจิตใจของฉินเฉิง

หลังจากนั้น มีข้อมูลของเวทมนตร์วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

"เวทมนตร์ต้องห้าม วิชากลืนวิญญาณ!"

ดวงตาของฉินเฉิงเป็นประกาย พูดด้วยความตื่นเต้น :"ที่แท้มีวิชาที่คล้ายคลึงกับมรดกที่พ่อสืบทอดมาด้วย!’

เมื่อเทียบกับเวทมนตร์ของชายมีเคราแล้ว วิชากลืนวิญญาณนั้นเหนือกว่าอย่างเห็นได้ชัด ไม่เพียงแต่สามารถกลืนพลังปราณของคู่ต่อสู้ได้ และจิตวิญญาณ นอกจากนี้ยังสามารถหยุดได้ตลอดเวลา เพื่อป้องกันร่างกายระเบิดจนตาย

"สุดยอดมากเลย" ฉินเฉิงอดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อยๆ วิชากลืนวิญญาณ ความเร็วในการฝึกฝนของฉินเฉิงจะต้องเร็วกว่าหลายเท่า!

ในเวลานี้ ร่างกายของฉินเฉิงเดินโซเซ เกือบจะล้มลงกับพื้น

เมื่อกี้อปล่อยพลังปราณมากเกินไป ร่างกายของฉินเฉิงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

เจ้าแห่งลมปราณหูเดินมาบนเวทีอย่างรวดเร็ว เขาพยุงฉินเฉิงและพูด :"เป็นยังไงบ้าง คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?"

ฉินเฉิงพยักหน้า และพูด :"ไม่เป็นไร"

"ฉันพยุงคุณไปพักผ่อน" เจ้าแห่งลมปราณหูพยุงฉินเฉิงและพูด

"เดี๋ยวก่อน!"

ในเวลานี้ จู่ๆ ชายหนุ่มคนนั้นก็ยืนอยู่บนเวที

เขาชี้มาทางฉินเฉิงและพูด :"ฉันก็ต้องการประลองกับฉินเฉิงเช่นกัน"

เจ้าแห่งลมปราณหูขมวดคิ้ว เขาพูดด้วยสีหน้าที่เย็นชา :"ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอให้คุณเลือกประลองกับพันโฮวไง?"

ชายหนุ่มหัวเราะและพูด :"ฉันไม่อยากประลองกับพันโฮว ฉันต้องการประลองฝีมือกังฉินเฉิง ทำไหม เจ้าแห่งลมปราณหู หรือว่าไม่ได้เหรอ?"

"แก!" เจ้าแห่งลมปราณหูโกรธทันที "แกเป็นคนที่เจ้าเล่ห์จริงๆ!"

ชายหนุ่มไม่มีท่าทีของการถ่อมตนอีกต่อไป แทนที่ด้วยความหยิ่งผยองที่ไม่สามารถบรรยายออกมาได้

เห็นได้ชัดอย่างมาก ท่าทางของความเมตตาในก่อนหน้านี้ ล้วนแล้วเป็นการแสร้งทำออกมา!

เมื่อเห็นร่างกายที่อ่อนแอของฉินเฉิงในตอนนี้ ต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อเอาชนะฉินเฉิง พร้อมกับชื่อเสียงที่ล้นหลาม!

"ช่างไร้ยางอายจริงๆ!" เจ้าแห่งพลังปราณหูตะคอกเสียงดัง พลังปราณบนร่างกายระเบิดออกมาทันที!

"เจ้าแห่งพลังปราณหู คุณต้องการทำลายกฎเหรอ?" ชายหนุ่มไม่ตื่นตระหนกและไม่รีบ "แน่นอน กฎคุณเป็นคนกำหนดเอง แน่นอนว่าคุณสามารถไม่ทำตามก็ได้ แต่ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะก็ การแข่งขันนี้ถูกลดระดับลงเป็นเหมือนเรื่องตลกใช่ไหม?"

"แกมันเป็นคนที่ไร้ยางอายและน่ารังเกียจ ต่อให้ฉันต้องยอมแพ้กับการแข่งขันในครั้งนี้ก็ต้องฆ่าแก!" เจ้าแห่งพลังปราณหูโกรธอย่างมาก

ในเวลานี้ ฉินเฉิงกลับยื่นมือออกมาขวางเจ้าแห่งพลังปราณหูเอาไว้

เขามองชายหนุ่มคนนั้นอย่างเย็นชา และพูด :"แกอยากเหยียบย่ำฉันเพื่อขึ้นตำแหน่ง?"

"ไม่ผิด"ชายหนุ่มยกมือคว่ำ ไร้การปกปิด

"ถ้าหากวันนี้ภายใต้การดูอยู่ของคนมากมายฆ่าคุณฉิน ฉันสามารถแทนที่คุณได้ในอนาคต ยอดเยี่ยมเลยใช่ไหมล่ะ"มุมปากของชายหนุ่มยกขึ้นและอดไม่ได้ที่จะยิ้ม

ฉินเฉิงผลักเจ้าแห่งพลังลมปราณหูออกไป เขามองชายหนุ่มคนนี้อย่างเย็นชา และพูด :"ได้ อย่างนั้นฉันจะเติมเต็มให้แก!"

"คุณฉิน สภาพร่างกายของคุณตอนนี้ล้วนแล้วไม่สามารถประลองกับเขาได้!" เจ้าแห่งลมปราณหูพูดด้วยความกังวล

"ไม่มีปัญหา" สีหน้าของฉินเฉิงเย็นชาอย่างมาก "เพียงแค่มดตัวหนึ่งเท่านั้น ไม่น่าพูดถึงเลย"