ฉินเฉิงคว้าผมของหลินชิงเฉิงและยกเธอขึ้นไปในอากาศ

เนื่องจากขาของหลินชิงเฉิงถูกทำลายไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถขัดขืนได้ ทำได้เพียงทนต่อความเจ็บปวดอย่างรุนแรงเท่านั้น

หลังจากนั้นฉินเฉิงก็ยกมือขึ้นและชกที่หน้าท้องส่วนล่างของเธอ

ด้วยหมัดนี้ หลินชิงเฉิงที่ถูกโจมตีโดยตรงอาเจียนออกมาเป็นเลือดและหน้าท้องส่วนล่างของเธอเจ็บปวดไปหมด

"ปล่อยฉัน…" หลินชิงเฉิงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด น้ำตาของเธอไหลเป็นกระแสน้ำ

"ปล่อยเธอ?" ฉินเฉิงหัวเราะออกมาอย่างเยือกเย็น เขาพูดออกมาว่า "ฉันปล่อยเธอไปตั้งกี่ครั้งแล้ว แต่ครั้งนี้ เธอตายไปเสียเถอะ"

พูดจบฉินเฉิงก็ยกมือขึ้นและเตรียมที่จะปิดชีวิตของหลินชิงเฉิง

"หยุดนะ!"

ในตอนนั้นประตูของ ตำหนักเทพโอสถก็เปิดออก ผู้อาวุโสใหญ่ หยูฉงชือ และหลินชิงชือวิ่งออกมาพร้อมกัน!

"ฉินเฉิง นายนี่มันจะกล้าเกินไปแล้ว!" หยูฉงชือเห็นสภาพของหลินชิงเฉิงหัวใจของเธอก็แหลกสลาย

เธอกัดฟันแน่น เหมือนกับอยากจะฆ่าฉินเฉิงให้ตายด้วยมือของเธอเอง!

"ฉินเฉิง อย่าทำอย่างนั้นเด็ดขาด!" ผู้อาวุโสใหญ่พูดออกมา

ฉินเฉิงพูดออกมาด้วยสีหน้าที่เยือกเย็น "ผู้อาวุโสใหญ่ ผมเป็นแขกที่ ตำหนักเทพโอสถของพวกคุณเชิญมา แต่หลินชิงเฉิงกับหยูฉงชือกลับจ้างคนมาฆ่าผม!"

"ฉันรู้ แต่คุณปล่อยมือก่อน!" ผู้อาวุโสใหญ่พูดออกมาด้วยความร้อนรน

ฉินเฉิงถามออกไปอย่างเยือกเย็น "ถ้าหากผมไม่ปล่อยหละ? ผู้อาวุโสใหญ่จะลงมือกับผมเหรอ?"

ผู้อาวุโสใหญ่อ้าปากค้าง เขาเงียบไปพักหนึ่งจากนั้นก็พูดออกมาว่า "ฉินเฉิง ตำหนักเทพโอสถของพวกเรามีวิธีจัดการกับหลินชิงเฉิงอยู่แล้ว คุณได้โปรดเห็นแก่หน้าฉัน ไว้ชีวิตเธอสักชีวิต"

ฉินเฉิงนิ่งไม่พูดอะไร และจ้องไปที่ผู้อาวุโสใหญ่ด้วยสายตาที่ไม่พอใจ

ผู้อาวุโสใหญ่พูดออกมาต่อว่า "ตอนนี้ท่านเจ้าสำนักก็ไม่อยู่ ตอนนี้ฉันเป็นคนดูแลทุกอย่างแทน ไม่ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นฉันจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบมันทั้งหมด ถ้าท่านเจ้าสำนักกลับมาเขาจะต้องว่าฉันแน่ๆ…"

ฉินเฉิงคว้าผมของหลินชิงเฉิงและยกเธอขึ้นไปในอากาศ

เนื่องจากขาของหลินชิงเฉิงถูกทำลายไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถขัดขืนได้ ทำได้เพียงทนต่อความเจ็บปวดอย่างรุนแรงเท่านั้น

หลังจากนั้นฉินเฉิงก็ยกมือขึ้นและชกที่หน้าท้องส่วนล่างของเธอ

ด้วยหมัดนี้ หลินชิงเฉิงที่ถูกโจมตีโดยตรงอาเจียนออกมาเป็นเลือดและหน้าท้องส่วนล่างของเธอเจ็บปวดไปหมด

"ปล่อยฉัน…" หลินชิงเฉิงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด น้ำตาของเธอไหลเป็นกระแสน้ำ

"ปล่อยเธอ?" ฉินเฉิงหัวเราะออกมาอย่างเยือกเย็น เขาพูดออกมาว่า "ฉันปล่อยเธอไปตั้งกี่ครั้งแล้ว แต่ครั้งนี้ เธอตายไปเสียเถอะ"

พูดจบฉินเฉิงก็ยกมือขึ้นและเตรียมที่จะปิดชีวิตของหลินชิงเฉิง

"หยุดนะ!"

ในตอนนั้นประตูของ ตำหนักเทพโอสถก็เปิดออก ผู้อาวุโสใหญ่ หยูฉงชือ และหลินชิงชือวิ่งออกมาพร้อมกัน!

"ฉินเฉิง นายนี่มันจะกล้าเกินไปแล้ว!" หยูฉงชือเห็นสภาพของหลินชิงเฉิงหัวใจของเธอก็แหลกสลาย

เธอกัดฟันแน่น เหมือนกับอยากจะฆ่าฉินเฉิงให้ตายด้วยมือของเธอเอง!

"ฉินเฉิง อย่าทำอย่างนั้นเด็ดขาด!" ผู้อาวุโสใหญ่พูดออกมา

ฉินเฉิงพูดออกมาด้วยสีหน้าที่เยือกเย็น "ผู้อาวุโสใหญ่ ผมเป็นแขกที่ ตำหนักเทพโอสถของพวกคุณเชิญมา แต่หลินชิงเฉิงกับหยูฉงชือกลับจ้างคนมาฆ่าผม!"

"ฉันรู้ แต่คุณปล่อยมือก่อน!" ผู้อาวุโสใหญ่พูดออกมาด้วยความร้อนรน

ฉินเฉิงถามออกไปอย่างเยือกเย็น "ถ้าหากผมไม่ปล่อยหละ? ผู้อาวุโสใหญ่จะลงมือกับผมเหรอ?"

ผู้อาวุโสใหญ่อ้าปากค้าง เขาเงียบไปพักหนึ่งจากนั้นก็พูดออกมาว่า "ฉินเฉิง ตำหนักเทพโอสถของพวกเรามีวิธีจัดการกับหลินชิงเฉิงอยู่แล้ว คุณได้โปรดเห็นแก่หน้าฉัน ไว้ชีวิตเธอสักชีวิต"

ฉินเฉิงนิ่งไม่พูดอะไร และจ้องไปที่ผู้อาวุโสใหญ่ด้วยสายตาที่ไม่พอใจ

ผู้อาวุโสใหญ่พูดออกมาต่อว่า "ตอนนี้ท่านเจ้าสำนักก็ไม่อยู่ ตอนนี้ฉันเป็นคนดูแลทุกอย่างแทน ไม่ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นฉันจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบมันทั้งหมด ถ้าท่านเจ้าสำนักกลับมาเขาจะต้องว่าฉันแน่ๆ…"

ห้องโถงของ ตำหนักเทพโอสถนั้นใหญ่มาก บรรยากาศครึกครื้น และมีหมอยานั่งเป็นแถวอยู่ด้านหน้าสองแถว

และส่วนผู้อาวุโสคนอื่นๆเขาก็นั่งอยู่ข้างๆผู้อาวุโสใหญ่ด้วยความสง่างาม

แวบแรกที่เห็นฉินเฉิง ดวงตาของหยูฉงชือก็เบิกกว้างทันที

เธอกัดฟันแน่นราวกับจะกลืนกินฉินเฉิง

แต่ฉินเฉิงไม่ได้สนใจเธอ เขาหาที่นั่งว่างๆที่หนึ่งแล้วนั่งลง

"ผู้อาวุโสใหญ่ เรื่องของลูกสาวฉัน คุณคิดว่าควรจะจัดการอย่างไร?" หยูฉงชือเอ่ยปากออกมา

ผู้อาวุโสใหญ่ตอบกลับไปว่า "หลินชิงเฉิงสมรู้ร่วมคิดกับคนนอกและสังหารแขกของ ตำหนักเทพโอสถ ฉันสั่งให้เธอถูกคุมขังเป็นเวลาหนึ่งเดือน! และห้ามออกไปนอกบริเวณของ ตำหนักเทพโอสถเป็นอันขาด!"

"หนึ่งเดือน?" หยูฉงชือโต้แย้งทันที "ผู้อาวุโสใหญ่ แบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ?"

"เกินไป?" ผู้อาวุโสใหญ่อดไม่ได้ที่จะกัดฟันและพูดออกมา "งั้นเพิ่มเป็นสองเดือน ถ้าหากเธอยังไม่พอใจก็ให้ไปรายงานกับท่านเจ้าสำนัก!"

"รอท่านเจ้าสำนักกลับมา ฉันจะต้องรายงานเรื่องนี้กับเขาอย่างแน่นอน!" หยูฉงชือพูดออกมา

ฉินเฉิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาในใจ หยูฉงชือคนนี้เธอได้มาเป็นผู้อาวุโสของ ตำหนักเทพโอสถได้อย่างไง?

การลงโทษของหลินชิงเฉิงดูเหมือนร้ายแรง แต่จริงๆแล้วมันเป็นการปกป้องเธอ ถ้าหากปล่อยให้หลินชิงเฉิงออกไปจาก ตำหนักเทพโอสถ แบบนั้นจะไม่ถูกฉินเฉิงฆ่าเอาเสียหรือไง?

เรื่อยง่ายๆแค่นี้ยังไม่เข้าใจ เธอมาเป็นผู้อาวุโสของ ตำหนักเทพโอสถได้ยังไง?

"ผู้อาวุโสหยู ฉันได้ยินมาว่าฉินเฉิงคนนี้เป็นสามีเก่าของลูกสาวของคุณ จริงไหม? ทำไมความสัมพันธ์ของครอบครัวคุณมันถึงได้เละเทะขนาดนี้หละ?" ผู้อาวุโสหญิงอีกคนหนึ่งกล่าวออกมา

หยูฉงชือพูดออกมา "สามีเก่า? เขาเหมาะสมแล้วเหรอ?"

ฉินเฉิงคว้าผมของหลินชิงเฉิงและยกเธอขึ้นไปในอากาศ

เนื่องจากขาของหลินชิงเฉิงถูกทำลายไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถขัดขืนได้ ทำได้เพียงทนต่อความเจ็บปวดอย่างรุนแรงเท่านั้น

หลังจากนั้นฉินเฉิงก็ยกมือขึ้นและชกที่หน้าท้องส่วนล่างของเธอ

ด้วยหมัดนี้ หลินชิงเฉิงที่ถูกโจมตีโดยตรงอาเจียนออกมาเป็นเลือดและหน้าท้องส่วนล่างของเธอเจ็บปวดไปหมด

"ปล่อยฉัน…" หลินชิงเฉิงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด น้ำตาของเธอไหลเป็นกระแสน้ำ

"ปล่อยเธอ?" ฉินเฉิงหัวเราะออกมาอย่างเยือกเย็น เขาพูดออกมาว่า "ฉันปล่อยเธอไปตั้งกี่ครั้งแล้ว แต่ครั้งนี้ เธอตายไปเสียเถอะ"

พูดจบฉินเฉิงก็ยกมือขึ้นและเตรียมที่จะปิดชีวิตของหลินชิงเฉิง

"หยุดนะ!"

ในตอนนั้นประตูของ ตำหนักเทพโอสถก็เปิดออก ผู้อาวุโสใหญ่ หยูฉงชือ และหลินชิงชือวิ่งออกมาพร้อมกัน!

"ฉินเฉิง นายนี่มันจะกล้าเกินไปแล้ว!" หยูฉงชือเห็นสภาพของหลินชิงเฉิงหัวใจของเธอก็แหลกสลาย

เธอกัดฟันแน่น เหมือนกับอยากจะฆ่าฉินเฉิงให้ตายด้วยมือของเธอเอง!

"ฉินเฉิง อย่าทำอย่างนั้นเด็ดขาด!" ผู้อาวุโสใหญ่พูดออกมา

ฉินเฉิงพูดออกมาด้วยสีหน้าที่เยือกเย็น "ผู้อาวุโสใหญ่ ผมเป็นแขกที่ ตำหนักเทพโอสถของพวกคุณเชิญมา แต่หลินชิงเฉิงกับหยูฉงชือกลับจ้างคนมาฆ่าผม!"

"ฉันรู้ แต่คุณปล่อยมือก่อน!" ผู้อาวุโสใหญ่พูดออกมาด้วยความร้อนรน

ฉินเฉิงถามออกไปอย่างเยือกเย็น "ถ้าหากผมไม่ปล่อยหละ? ผู้อาวุโสใหญ่จะลงมือกับผมเหรอ?"

ผู้อาวุโสใหญ่อ้าปากค้าง เขาเงียบไปพักหนึ่งจากนั้นก็พูดออกมาว่า "ฉินเฉิง ตำหนักเทพโอสถของพวกเรามีวิธีจัดการกับหลินชิงเฉิงอยู่แล้ว คุณได้โปรดเห็นแก่หน้าฉัน ไว้ชีวิตเธอสักชีวิต"

ฉินเฉิงนิ่งไม่พูดอะไร และจ้องไปที่ผู้อาวุโสใหญ่ด้วยสายตาที่ไม่พอใจ

ผู้อาวุโสใหญ่พูดออกมาต่อว่า "ตอนนี้ท่านเจ้าสำนักก็ไม่อยู่ ตอนนี้ฉันเป็นคนดูแลทุกอย่างแทน ไม่ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นฉันจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบมันทั้งหมด ถ้าท่านเจ้าสำนักกลับมาเขาจะต้องว่าฉันแน่ๆ…"