ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งรวยของผม 205 ฉูเป่ยชวนเป็นเกรียนคีย์บอร์ด!

Now you are reading ภรรยาที่ทั้งสวยทั้งรวยของผม Chapter 205 ฉูเป่ยชวนเป็นเกรียนคีย์บอร์ด! at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ซูวานค่อยๆใกล้เข้ามาเรื่อยๆ หัวใจของฉินเฉิงก็ยิ่งเต้นแรงมากขึ้น

ร่างกายของซูวานนั้นหอมมาก มันไม่ใช่กลิ่นของน้ำหอม แต่มันคือกลิ่นกายของเธอ

กลิ่นนี้ราวกับกลิ่นไวน์แดงที่ราคาแพงที่สุดในโลก แต่ได้ชิมแค่จิบเดี๋ยวก็เมาจนทำอะไรไม่ถูก

ฉินเฉิงราวกับผู้หญิงตัวน้อย เขาหลับตาลงและรออย่างประหม่าสำหรับช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นนี้

"ดูสิ"

ในตอนนั้นเสียงของซูวานก็ดังขึ้นมาข้างๆหูของฉินเฉิง

ฉินเฉิงลืมตาขึ้นและพบว่าทั้งห้องสว่างไสว

และซูวานถือคริสตัลสีขาวไว้ในมือของเธอ

คริสตัลนี้เปล่งประกายระยิบระยับและแสงศักดิ์สิทธิ์ทำให้ผู้คนไม่สามารถลืมตาได้

"นี่มันคืออะไร?" ฉินเฉิงถามออกไปด้วยความสงสัย

"ไครโอไลต์ ฉันมอบให้เป็นของขวัญของนาย" ซูวานยิ้ม

ฉินเฉิงตะลึงงัน เขาพูดออกไปด้วยความเขินอายว่า "คุณเรียกฉันมา เพื่อจะให้ของสิ่งนี้กับฉันเหรอ?"

"ใช่สิ ไม่อย่างนั้นจะเรียกมาทำไม" ซูวานกลอกตา "นายอย่าดูถูกไครโอไลต์ ถึงแม้มันจะเล็กแค่นิดเดียว แต่ถ้าเอาไปขายก็ได้หลายร้อยล้านเลย บางที่อาจจะประเมินราคาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ"

ฉินเฉิงเคยได้ยินชื่อของไครโอไลต์ และได้บันทึกไว้ในมรดกของเขา แท้จริงแล้วมันเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ที่หายาก

ว่ากันว่าหินก้อนนี้ตั้งอยู่ในที่เย็นจัดและอาจไม่สามารถหาได้จากภูเขาน้ำแข็งขนาดใหญ่

หากใช้ในการสร้างอาวุธ อย่างน้อยก็สามารถสร้างอาวุธของเวทีลึกลับหรือแม้แต่เวทีโลกได้

แต่…นี่มันไม่เหมือนกับที่ฉินเฉิงคิดเอาไว้!

ไม่รู้ว่าของที่ได้มาจะเป็นอะไร แต่ของที่ดีที่สุดสำหรับเขามันก็ต้องเป็นซูวานอยู่แล้ว!

"ทำไมฉันว่านายไม่ค่อยดีใจเลย" ซูวานพูดอย่างผิดหวังเล็กน้อย พลางอมแก้มทั้งสองข้างไว้

ซูวานค่อยๆใกล้เข้ามาเรื่อยๆ หัวใจของฉินเฉิงก็ยิ่งเต้นแรงมากขึ้น

ร่างกายของซูวานนั้นหอมมาก มันไม่ใช่กลิ่นของน้ำหอม แต่มันคือกลิ่นกายของเธอ

กลิ่นนี้ราวกับกลิ่นไวน์แดงที่ราคาแพงที่สุดในโลก แต่ได้ชิมแค่จิบเดี๋ยวก็เมาจนทำอะไรไม่ถูก

ฉินเฉิงราวกับผู้หญิงตัวน้อย เขาหลับตาลงและรออย่างประหม่าสำหรับช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นนี้

"ดูสิ"

ในตอนนั้นเสียงของซูวานก็ดังขึ้นมาข้างๆหูของฉินเฉิง

ฉินเฉิงลืมตาขึ้นและพบว่าทั้งห้องสว่างไสว

และซูวานถือคริสตัลสีขาวไว้ในมือของเธอ

คริสตัลนี้เปล่งประกายระยิบระยับและแสงศักดิ์สิทธิ์ทำให้ผู้คนไม่สามารถลืมตาได้

"นี่มันคืออะไร?" ฉินเฉิงถามออกไปด้วยความสงสัย

"ไครโอไลต์ ฉันมอบให้เป็นของขวัญของนาย" ซูวานยิ้ม

ฉินเฉิงตะลึงงัน เขาพูดออกไปด้วยความเขินอายว่า "คุณเรียกฉันมา เพื่อจะให้ของสิ่งนี้กับฉันเหรอ?"

"ใช่สิ ไม่อย่างนั้นจะเรียกมาทำไม" ซูวานกลอกตา "นายอย่าดูถูกไครโอไลต์ ถึงแม้มันจะเล็กแค่นิดเดียว แต่ถ้าเอาไปขายก็ได้หลายร้อยล้านเลย บางที่อาจจะประเมินราคาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ"

ฉินเฉิงเคยได้ยินชื่อของไครโอไลต์ และได้บันทึกไว้ในมรดกของเขา แท้จริงแล้วมันเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ที่หายาก

ว่ากันว่าหินก้อนนี้ตั้งอยู่ในที่เย็นจัดและอาจไม่สามารถหาได้จากภูเขาน้ำแข็งขนาดใหญ่

หากใช้ในการสร้างอาวุธ อย่างน้อยก็สามารถสร้างอาวุธของเวทีลึกลับหรือแม้แต่เวทีโลกได้

แต่…นี่มันไม่เหมือนกับที่ฉินเฉิงคิดเอาไว้!

ไม่รู้ว่าของที่ได้มาจะเป็นอะไร แต่ของที่ดีที่สุดสำหรับเขามันก็ต้องเป็นซูวานอยู่แล้ว!

"ทำไมฉันว่านายไม่ค่อยดีใจเลย" ซูวานพูดอย่างผิดหวังเล็กน้อย พลางอมแก้มทั้งสองข้างไว้

มีโพสต์ดังกล่าวจำนวนมาก อย่างน้อยเจ็ดหรือแปดและแต่ละโพสต์ก็แตกต่างกัน

"เจ้าคนเลวฉินเฉิง กล้ามาแย่งศิษย์รักของฉันไป ฉันจะต้องจัดการกับแกแน่!"

"ฉันได้ส่งหนังสือท้าประลองไปแล้ว แต่ยังไม่เห็นฉินเฉิงตอบอะไรกลับมา พฤติกรรมเช่นนี้มันน่ารังเกียจจริงๆ!"

"ถ้าฉินเฉิงกล้าเข้ามาเหยียบที่ซีหนาน ฉันจะไปฆ่าเขาด้วยมือของฉันเอง!"

หลังจากที่อ่านโพสน์เหล่านั้น ใบหน้าของฉินเฉิงก็แดงก่ำ

สุดท้ายซูวานที่นั่งอยู่ข้างๆก็เห็นโพสน์ในโทรศัพท์ของเขา

ถ้าเป็นเรื่องปกติฉินเฉิงจะไม่สนใจต่อคำพูดหรือคำด่าพวกนี้เลย แต่ผู้ชายทุกคนล้วนแต่อย่างเป็นฮีโร่ของคนที่ตัวเองรัก

และฉินเฉิงเองก็เช่นกัน

"เจ้าตงเทียนหนาน มันกำลังจะยั่วยุฉันจริงๆ" ฉินเฉิงอดไม่ได้ที่จะสบถออกมา

และในตอนนั้นก็มีโพสน์โพสน์หนึ่งเด้งขึ้นมาด้านบนทันที

เนื้อหาในโพสน์นั้นมีอยู่ว่า อาจารย์ของฉันสามารถฆ่าตงเทียนหนานได้ เหมือนกับการเหยียบมดตาย!

ฉินเฉิงรีบเปิดเข้าไปดูในโพสน์นั้นทันที พบว่าเจ้าของ ID ใช้ชื่อว่า เป่ยชวนอู๋ตี้

เห็นได้ชัดเจนเลยว่าคนที่โพสน์ข้อความนี้ก็คือ ฉูเป่ยชวน

ข้อความในโพสน์อื่นๆทำให้ฉินเฉิงไม่รู้จะพูดกับมันอย่างไรดี

"ตงเทียนหนานเป็นแค่หมาแก่ที่รอเวลาตาย ยังกล้ามาพูดแบบนี้กับอาจารย์ของฉันอีกงั้นเหรอ?"

ซูวานค่อยๆใกล้เข้ามาเรื่อยๆ หัวใจของฉินเฉิงก็ยิ่งเต้นแรงมากขึ้น

ร่างกายของซูวานนั้นหอมมาก มันไม่ใช่กลิ่นของน้ำหอม แต่มันคือกลิ่นกายของเธอ

กลิ่นนี้ราวกับกลิ่นไวน์แดงที่ราคาแพงที่สุดในโลก แต่ได้ชิมแค่จิบเดี๋ยวก็เมาจนทำอะไรไม่ถูก

ฉินเฉิงราวกับผู้หญิงตัวน้อย เขาหลับตาลงและรออย่างประหม่าสำหรับช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นนี้

"ดูสิ"

ในตอนนั้นเสียงของซูวานก็ดังขึ้นมาข้างๆหูของฉินเฉิง

ฉินเฉิงลืมตาขึ้นและพบว่าทั้งห้องสว่างไสว

และซูวานถือคริสตัลสีขาวไว้ในมือของเธอ

คริสตัลนี้เปล่งประกายระยิบระยับและแสงศักดิ์สิทธิ์ทำให้ผู้คนไม่สามารถลืมตาได้

"นี่มันคืออะไร?" ฉินเฉิงถามออกไปด้วยความสงสัย

"ไครโอไลต์ ฉันมอบให้เป็นของขวัญของนาย" ซูวานยิ้ม

ฉินเฉิงตะลึงงัน เขาพูดออกไปด้วยความเขินอายว่า "คุณเรียกฉันมา เพื่อจะให้ของสิ่งนี้กับฉันเหรอ?"

"ใช่สิ ไม่อย่างนั้นจะเรียกมาทำไม" ซูวานกลอกตา "นายอย่าดูถูกไครโอไลต์ ถึงแม้มันจะเล็กแค่นิดเดียว แต่ถ้าเอาไปขายก็ได้หลายร้อยล้านเลย บางที่อาจจะประเมินราคาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ"

ฉินเฉิงเคยได้ยินชื่อของไครโอไลต์ และได้บันทึกไว้ในมรดกของเขา แท้จริงแล้วมันเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ที่หายาก

ว่ากันว่าหินก้อนนี้ตั้งอยู่ในที่เย็นจัดและอาจไม่สามารถหาได้จากภูเขาน้ำแข็งขนาดใหญ่

หากใช้ในการสร้างอาวุธ อย่างน้อยก็สามารถสร้างอาวุธของเวทีลึกลับหรือแม้แต่เวทีโลกได้

แต่…นี่มันไม่เหมือนกับที่ฉินเฉิงคิดเอาไว้!

ไม่รู้ว่าของที่ได้มาจะเป็นอะไร แต่ของที่ดีที่สุดสำหรับเขามันก็ต้องเป็นซูวานอยู่แล้ว!

"ทำไมฉันว่านายไม่ค่อยดีใจเลย" ซูวานพูดอย่างผิดหวังเล็กน้อย พลางอมแก้มทั้งสองข้างไว้

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด