"เจ้าหนุ่ม นายทำให้พวกเราต้องลำบากแล้ว ดังนั้นนายต้องชดใช้!" ผู้โดยสารที่นั่งมากับฉินเฉิงสองคนมองมาที่ฉินเฉิงด้วยความโกรธและพูดออกมา

ฉินเฉิงแบมือ "ฉันต้องชดใช้อะไร? มันเกี่ยวอะไรกับฉัน? พวกเรารู้จักกันเหรอ?"

"นายไปทำให้คนเฝ้าประตูโกรธ แล้วพวกเราจะเข้าไปใน ตำหนักเทพโอสถอได้อย่างไง?" ชายหัวล้านพูดออกมาด้วยความโกรธ

"ฉันก็พูดไปแล้ว ว่ามันเกี่ยวอะไรกับฉัน?" ฉินเฉิงพูดออกมาด้วยสีหน้าที่เย็นชา

ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะไม่พอใจอย่างมาก แต่เมื่อกี้เขาก็ได้เห็นความแข็งแกร่งของชายที่มีแผลเป็นบนใบหน้าไปแล้ว ดังนั้นทั้งสองคนจึงไม่กล้าทำอะไร ทำได้แค่อดทนอยู่นิ่งๆ

"เจ้าหนุ่ม ไปเถอะ แบบนี้ไม่มีทางเข้าไปใน ตำหนักเทพโอสถได้แล้ว" คนที่อยู่รอบๆพูดออกมา

"ใช่ๆ พวกเรามาที่นี่ล้วนแต่มารับยา เรื่องบางเรื่องที่ทนได้ก็ทนๆไปเถอะ จะโกรธอะไรขนาดนั้น?"

"ไม่นายก็ไปขอโทษกับคนเฝ้าประตูดีๆ เอาเงินให้เขาสักหน่อย ไม่แน่ว่าอาจจะยังมีโอกาส"

ฉินเฉิงยิ้มและพูดออกมาว่า "ขอบคุณสำหรับความหวังดีของทุกคน แต่ฉันเป็นคนหัวแข็ง คงไม่มีทางทำแบบนั้น"

"เจ้าหนุ่ม สักวันหนึ่งนายจะได้รับรู้มันเอง"

ฉินเฉิงไม่สนใจคำแนะนำของคนพวกนั้น เขายังคนยืนรออยู่ที่หน้าประตูทางเข้าของ ตำหนักเทพโอสถออย่างเงียบๆ

หลังจากนั้นไม่นาน คนเฝ้าประตูก็พาผู้หญิงสองคนเดินออกมา

หลังจากที่เห็นผู้หญิงทั้งสองคนนี้ ฉินเฉิงก็ตะลึงทันที

เนื่องจากผู้หญิงทั้งสองคนนี้คือลูกสาวของตระกูลหลิน หลินชิงเฉิงและหลินชิงชือ!

พวกเธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไง?

"ฉินเฉิง?!" หลังจากที่เห็นฉินเฉิง เธอทั้งสองคนก็ตกใจ

"พวกเธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไง?" ฉินเฉิงขมวดคิ้วและถามออกไป

ในตอนที่หลินชิงชือกำลังจะพูดอะไรออกไป หลินชิงเฉิงก็ลากเธอมาไว้ด้านหลัง

"เจ้าหนุ่ม นายทำให้พวกเราต้องลำบากแล้ว ดังนั้นนายต้องชดใช้!" ผู้โดยสารที่นั่งมากับฉินเฉิงสองคนมองมาที่ฉินเฉิงด้วยความโกรธและพูดออกมา

ฉินเฉิงแบมือ "ฉันต้องชดใช้อะไร? มันเกี่ยวอะไรกับฉัน? พวกเรารู้จักกันเหรอ?"

"นายไปทำให้คนเฝ้าประตูโกรธ แล้วพวกเราจะเข้าไปใน ตำหนักเทพโอสถอได้อย่างไง?" ชายหัวล้านพูดออกมาด้วยความโกรธ

"ฉันก็พูดไปแล้ว ว่ามันเกี่ยวอะไรกับฉัน?" ฉินเฉิงพูดออกมาด้วยสีหน้าที่เย็นชา

ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะไม่พอใจอย่างมาก แต่เมื่อกี้เขาก็ได้เห็นความแข็งแกร่งของชายที่มีแผลเป็นบนใบหน้าไปแล้ว ดังนั้นทั้งสองคนจึงไม่กล้าทำอะไร ทำได้แค่อดทนอยู่นิ่งๆ

"เจ้าหนุ่ม ไปเถอะ แบบนี้ไม่มีทางเข้าไปใน ตำหนักเทพโอสถได้แล้ว" คนที่อยู่รอบๆพูดออกมา

"ใช่ๆ พวกเรามาที่นี่ล้วนแต่มารับยา เรื่องบางเรื่องที่ทนได้ก็ทนๆไปเถอะ จะโกรธอะไรขนาดนั้น?"

"ไม่นายก็ไปขอโทษกับคนเฝ้าประตูดีๆ เอาเงินให้เขาสักหน่อย ไม่แน่ว่าอาจจะยังมีโอกาส"

ฉินเฉิงยิ้มและพูดออกมาว่า "ขอบคุณสำหรับความหวังดีของทุกคน แต่ฉันเป็นคนหัวแข็ง คงไม่มีทางทำแบบนั้น"

"เจ้าหนุ่ม สักวันหนึ่งนายจะได้รับรู้มันเอง"

ฉินเฉิงไม่สนใจคำแนะนำของคนพวกนั้น เขายังคนยืนรออยู่ที่หน้าประตูทางเข้าของ ตำหนักเทพโอสถออย่างเงียบๆ

หลังจากนั้นไม่นาน คนเฝ้าประตูก็พาผู้หญิงสองคนเดินออกมา

หลังจากที่เห็นผู้หญิงทั้งสองคนนี้ ฉินเฉิงก็ตะลึงทันที

เนื่องจากผู้หญิงทั้งสองคนนี้คือลูกสาวของตระกูลหลิน หลินชิงเฉิงและหลินชิงชือ!

พวกเธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไง?

"ฉินเฉิง?!" หลังจากที่เห็นฉินเฉิง เธอทั้งสองคนก็ตกใจ

"พวกเธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไง?" ฉินเฉิงขมวดคิ้วและถามออกไป

ในตอนที่หลินชิงชือกำลังจะพูดอะไรออกไป หลินชิงเฉิงก็ลากเธอมาไว้ด้านหลัง

ในตอนที่ฉินเฉิงกำลังจะพูดอะไร ก็เห็นท่าทางของหลินชิงชือเปลี่ยนไปทันที

เธอพูดออกมาเบาๆว่า "ฉินเฉิง นายไม่ต้องไปอะไรกับพี่สาวของฉันแล้ว ฉันด่านายไปอย่างนั้นแหละ เดี๋ยวฉันจะหาวิธีพานายเข้าไปหลังจากนี้เอง!"

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินชิงชือ ดวงตาของฉินเฉิงก็เบิกกว้างขึ้นมาทันที

เขาตบไปที่หูของตัวเองเบาๆ ถามออกมาด้วยใบหน้าที่สงสัย "เธอไม่ได้กำลังล้อเล่นอยู่ใช่ไหม? แล้วเธอมีแผนอะไร?"

หลินชิงชือกระซิบออกมาว่า "เห้อ คนเรามันก็เปลี่ยนแปลงกันได้!"

เปลี่ยนไป?

ในตอนนั้นหลินชิงชือเองก็เคยพูดแบบนี้ ผลที่ออกมาก็คือเธอเองก็ถูกทำร้าย

"นายรอฉันก่อน!" และในตอนนั้นหลินชิงเฉิงก็กระทืบเท้าของตัวเอง และเดินกลับไปที่ ตำหนักเทพโอสถอ

หลังจากที่หลินชิงเฉิงเดินออกไปแล้ว หลินชิงชือก็ดึงฉินเฉิงมาอยู่ข้างๆและพูดออกมาว่า "ดูท่าแล้วฉันคงพานายเข้าไปด้านในของ ตำหนักเทพโอสถอได้ยากแล้ว เอาแบบนี้ละกัน นายกลับไปก่อน และนายต้องการยาอะไรก็บอกฉัน ฉันจะให้ช่วยเอายาไปมอบให้นาย"

ฉินเฉิงมองไปที่หลินชิงชือ ดูท่าทางของเธอแล้ว เธอไม่ได้โกหก

นิสัยของเธอเปลี่ยนไป?

"ไม่เป็นไร" ฉินเฉิงพูดออกไป "เธอไปบอกกับเจ้าสำนักของ ตำหนักเทพโอสถอให้หน่อยว่าฉินเฉิงอยากเข้าพบ"

"ทำไมนายถึงดื้อขนาดนี้? ตอนนี้แม่ของฉันเป็นถึงผู้อาวุโสของ ตำหนักเทพโอสถ นายไม่กลัวเธอจะมาจัดการกับนายหรอ?" หลินชิงชือถามออกมาด้วยความโกรธ

ฉินเฉิงหัวเราะและตอบกลับไปว่า "เธอคิดว่าเป็นเมื่อก่อนหรือไง? จัดการฉัน? เธอมีความสามารถขนาดนั้นเลยเหรอ?"

"ฉันไม่สนใจนายแล้ว!" หลินชิงชือกระทืบและพูดอย่างโกรธเคือง

"เจ้าหนุ่ม นายทำให้พวกเราต้องลำบากแล้ว ดังนั้นนายต้องชดใช้!" ผู้โดยสารที่นั่งมากับฉินเฉิงสองคนมองมาที่ฉินเฉิงด้วยความโกรธและพูดออกมา

ฉินเฉิงแบมือ "ฉันต้องชดใช้อะไร? มันเกี่ยวอะไรกับฉัน? พวกเรารู้จักกันเหรอ?"

"นายไปทำให้คนเฝ้าประตูโกรธ แล้วพวกเราจะเข้าไปใน ตำหนักเทพโอสถอได้อย่างไง?" ชายหัวล้านพูดออกมาด้วยความโกรธ

"ฉันก็พูดไปแล้ว ว่ามันเกี่ยวอะไรกับฉัน?" ฉินเฉิงพูดออกมาด้วยสีหน้าที่เย็นชา

ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะไม่พอใจอย่างมาก แต่เมื่อกี้เขาก็ได้เห็นความแข็งแกร่งของชายที่มีแผลเป็นบนใบหน้าไปแล้ว ดังนั้นทั้งสองคนจึงไม่กล้าทำอะไร ทำได้แค่อดทนอยู่นิ่งๆ

"เจ้าหนุ่ม ไปเถอะ แบบนี้ไม่มีทางเข้าไปใน ตำหนักเทพโอสถได้แล้ว" คนที่อยู่รอบๆพูดออกมา

"ใช่ๆ พวกเรามาที่นี่ล้วนแต่มารับยา เรื่องบางเรื่องที่ทนได้ก็ทนๆไปเถอะ จะโกรธอะไรขนาดนั้น?"

"ไม่นายก็ไปขอโทษกับคนเฝ้าประตูดีๆ เอาเงินให้เขาสักหน่อย ไม่แน่ว่าอาจจะยังมีโอกาส"

ฉินเฉิงยิ้มและพูดออกมาว่า "ขอบคุณสำหรับความหวังดีของทุกคน แต่ฉันเป็นคนหัวแข็ง คงไม่มีทางทำแบบนั้น"

"เจ้าหนุ่ม สักวันหนึ่งนายจะได้รับรู้มันเอง"

ฉินเฉิงไม่สนใจคำแนะนำของคนพวกนั้น เขายังคนยืนรออยู่ที่หน้าประตูทางเข้าของ ตำหนักเทพโอสถออย่างเงียบๆ

หลังจากนั้นไม่นาน คนเฝ้าประตูก็พาผู้หญิงสองคนเดินออกมา

หลังจากที่เห็นผู้หญิงทั้งสองคนนี้ ฉินเฉิงก็ตะลึงทันที

เนื่องจากผู้หญิงทั้งสองคนนี้คือลูกสาวของตระกูลหลิน หลินชิงเฉิงและหลินชิงชือ!

พวกเธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไง?

"ฉินเฉิง?!" หลังจากที่เห็นฉินเฉิง เธอทั้งสองคนก็ตกใจ

"พวกเธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไง?" ฉินเฉิงขมวดคิ้วและถามออกไป

ในตอนที่หลินชิงชือกำลังจะพูดอะไรออกไป หลินชิงเฉิงก็ลากเธอมาไว้ด้านหลัง