บทที่ 92 เก็บตัวที่สุสานกระบี่ตระกูลเสิ่น (ต้น)

บทที่ 92 เก็บตัวที่สุสานกระบี่ตระกูลเสิ่น (ต้น)

เมื่อลู่หยวนเก็บเมล็ดพันธุ์มังกรเรียบร้อย พลังมังกรทั้งหมดในท้องนภาก็หายไป พร้อมกับมีเสียงของระบบดังขึ้นเช่นกัน

[ยินดีด้วย ท่านคว้าโชคชะตาของของบุตรแห่งโชคชะตาเซียวเทียนมาได้!]

[ค่าชะตาของบุตรแห่งโชคชะตาเซียวเทียนลดลง 5,000 แต้ม! ค่าชะตาที่เขาเหลืออยู่ในตอนนี้คือ 7,000 แต้ม!]

[ค่าชะตาวายร้ายของท่านเพิ่มขึ้น 10,000 แต้ม! ค่าชะตาวายร้ายในตอนนี้คือ 40,000 แต้ม!]

บุตรศักดิ์สิทธิ์มองรอบข้าง แต่ไม่พบอะไร เขาจึงเดินจากไป

เมื่อชายหนุ่มออกมาจากบริเวณกรงเล็บมังกร ทันใดนั้นสัตว์ประหลาดจำนวนนับไม่ถ้วนต่างพุ่งตรงเข้ามาหา!

ลู่หยวนก้าวออกไปสองสามก้าว กำลังจะหลบกลุ่มสัตว์ประหลาด ทันใดนั้น เสียงเรียกของเซียวเทียนพลันดังมาจากด้านหลัง “พี่ลู่!”

เซียวเทียนที่อยู่ด้านหลังเงื้อกระบี่ยักษ์ด้วยมือข้างเดียวก่อนฟันออกไปอย่างโหดเหี้ยม ส่วนมืออีกข้างกุมไว้มั่น ราวกับได้รับบางสิ่งมา

ทั่วร่างของเขาน่าเกรงขาม และแข็งแกร่งกว่าก่อนหน้านี้มาก

หรือว่าจะมีโชคลาภบางอย่างอยู่ที่หัวมังกร?

ลู่หยวนยื่นมือออกไปแล้วสะบัด กลิ่นอายแก่กล้าพลันเคลื่อนลงมา ทำให้สัตว์ประหลาดรอบข้างล้วนตกตะลึงกับแรงกดดันดังกล่าว

เมื่อไม่มีสัตว์ประหลาดขวางทางไปถึงเซียวเทียน เขาก็กระโจนออกไป พุ่งเข้าหาอย่างบ้าคลั่ง

ทั้งสองรีบวิ่งไปตามทาง สัตว์ประหลาดเหล่านั้นไล่ตามอยู่ไกลลิบ แต่ไม่ช้าพวกมันก็หยุด

ไม่นานทั้งสองก็พบที่พัก ลู่หยวนยืนอย่างสง่างามอยู่กลางอากาศ สวมชุดสะอาดสะอ้าน ปราศจากคราบเปื้อนแม้แต่น้อย

ส่วนเซียวเทียนหอบหายใจหนัก ร่างกายแทบจะถูกย้อมไปด้วยโลหิต

ผ่านไปสักพัก ในที่สุดคุณชายเซียวก็สงบลง และส่งของในมือให้เพื่อนร่วมทาง “พี่ลู่ นี่คือเกล็ดมังกรอ่อน เจ้าสามารถใช้เป็นวัสดุหลอมสร้างได้”

คนฟังขมวดคิ้ว พลางรับของมาจากมือของเซียวเทียน

เขาพบสิ่งที่มีรูปทรงเหมือนกับเกล็ดปลาขนาดเท่าครึ่งหนึ่งของฝ่ามือ ส่องแสงสว่างหลากสีสัน หากสัมผัสอย่างตั้งใจ ก็จะรู้สึกได้ถึงกลิ่นอายเผ่ามังกรจากมัน

นี่คือเกล็ดมังกรอ่อน…

เกล็ดมังกรอ่อนนี้ไม่เหมือนกับเกล็ดมังกรเจินหลง ปกติเกล็ดมังกรเทียบเท่ากับชุดเกราะของเผ่ามังกร ซึ่งแข็งแกร่งยิ่งนัก

แต่เพราะว่ามันแข็งเกินไป เผ่ามนุษย์จึงไม่สามารถหลอมเพื่อนำไปใช้กับส่วนอื่นได้ อย่างมากต้องใช้เกล็ดมังกรในฐานะโครงหลัก เพื่อสร้างอาวุธป้องกันขึ้นมา

แต่เกล็ดมังกรอ่อนนี้ต่างออกไป สิ่งนี้สามารถถูกหลอมได้ เหมาะสำหรับใช้เสริมอาวุธ ซึ่งอาวุธที่ได้รับการเสริมพลังจากเกล็ดมังกรอ่อนจะมีพลังเพิ่มขึ้น และแข็งแกร่งขึ้นอย่างมหาศาล!

“เกล็ดมังกรอ่อนนี้ล้ำค่ายิ่งนัก ทำไมเจ้าถึงมอบมันให้ข้าล่ะ”

“ดูเหมือนที่หัวมังกรจะมีโชคลาภมากมายเลยไม่ใช่หรือ!”

สายตาของลู่หยวนกวาดมองเซียวเทียน คิดว่าเขาควรช่วงชิงเจ้าหนุ่มคนนี้ดีหรือไม่

อีกฝ่ายเกาศีรษะ ตอบด้วยความเขินอายว่า “พี่ลู่ ข้าขอโทษด้วย เดิมทีแล้วมันมีเกล็ดมังกรอ่อนสี่อัน แต่ข้าบังเอิญดูดกลืนพวกมันเข้าไปสามอัน”

“เจ้าดูดกลืนเข้าไปหรือ?”

เกล็ดมังกรอ่อนนี้ล้วนถูกหลอมเข้าไปในอาวุธและอาวุธวิเศษ แต่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าผู้ฝึกยุทธ์สามารถดูดกลืนพวกมันเข้าไปได้

บุตรศักดิ์สิทธิ์บังเกิดความสงสัยขึ้นมา

“ข้ายังไม่ได้ถามเจ้าเลย ว่าทำไมถึงสามารถใช้พลังของเผ่ามังกรได้”

หากใครบางคนมาถาม เซียวเทียนย่อมไม่ยอมแพร่งพรายโดยง่าย แต่ตอนนี้ บุตรแห่งโชคชะตายอมรับว่าลู่หยวนเป็นพวกเดียวกันมานานแล้ว จึงตอบว่า “ข้ามีเกล็ดหัวใจมังกรอยู่กับตัว!”

“พี่ลู่จำสิ่งที่ข้าบอกได้หรือไม่ เรื่องที่รากฐานการบ่มเพาะของข้าก่อนหน้านี้ทั้งหมดหายไปในชั่วข้ามคืน?”

คนฟังพยักหน้า…

คุณชายเซียวเล่าต่อว่า “ที่จริงหลังจากรากฐานการบ่มเพาะของข้าหายไปได้ไม่นาน ข้าก็มีสิ่งที่เหมือนกับเกล็ดงอกขึ้นมาจากหัวใจ”

“สิ่งนี้ดูดกลืนการบ่มเพาะของข้า! หลังจากลูกสาวตระกูลเสิ่นถอนหมั้นแล้ว เกล็ดนั่นก็ตื่นขึ้นมา ต้องขอบคุณเกล็ดหัวใจมังกรนี้ การบ่มเพาะของข้าไม่เพียงพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็วเท่านั้น แต่ยังสามารถใช้พลังของเผ่ามังกรได้อีกด้วย”

“เป็นเพราะเกล็ดหัวใจมังกรนี้ ถึงทำให้ข้าสามารถดูดกลืนเกล็ดมังกรอ่อนได้!”

ลู่หยวนพยักหน้า ไม่สงสัยเลยว่าทำไมกลิ่นอายของเจ้าหนุ่มคนนี้ถึงแข็งแกร่งกว่าก่อนหน้า แถมยังถึงขั้นมีศักยภาพในการทะลวงสู่ขั้นจักรพรรดิยุทธ์

อีกฝ่ายดูดกลืนเกล็ดมังกรอ่อน จนพลังที่อยู่ข้างในยังคงสั่งสมในร่างกายของเขา ขอเพียงเก็บตัวและกระตุ้นสักพัก ชายคนนี้ก็จะสามารถทะลวงสู่ขั้นจักรพรรดิยุทธ์ได้ จนถึงขั้นก้าวข้ามระดับย่อยจำนวนมากในเวลาเดียวกัน

เกล็ดหัวใจมังกรเหมือนจะเป็นของดี!

“ระบบ ข้าสามารถช่วงชิงเกล็ดหัวใจมังกรจากร่างของเซียวเทียนได้หรือไม่?”

[ไม่ได้!]

[ตอนนี้เกล็ดหัวใจมังกรผสานกับบุตรแห่งโชคชะตา ไม่สามารถฝืนถอดออกมาได้! ส่วนเซียวเทียนมีสายเลือดมังกรหนึ่งในหมื่น จึงสามารถผสานกับเกล็ดหัวใจมังกรได้! ตัดสินจากร่างปัจจุบันของท่านแล้ว ย่อมไม่สามารถผสานกับมันได้]

ลู่หยวนทำได้เพียงสะกดความคิดในการช่วงชิงเกล็ดหัวใจมังกรเอาไว้ แค่โชคลาภที่ค้นพบที่นี่ก็นับว่ามากเกินพอแล้ว ถึงเวลาไปเสียที “ถ้าเช่นนี้ ข้าขอรับเกล็ดมังกรอ่อนเอาไว้ก็แล้วกัน”

“โชคลาภเกือบทั้งหมดถูกเก็บไปหมดแล้ว แถมตอนนี้ชิ้นส่วนค่ายกลก็ถูกเก็บรวบรวมครบถ้วนด้วย ออกไปกันดีกว่า”

เซียวเทียนพยักหน้า “ขอบคุณความพยายามอย่างหนักของพี่ลู่!”

ลู่หยวนหยิบค่ายกลทั้งหมดที่ถูกสลักไว้ก่อนหน้านี้ออกมา ก่อนจะยกฝ่ามือขึ้น ทำให้ชิ้นส่วนค่ายกลทั้งหมดนี้พลันลอยขึ้นตาม แรงกดดันจำนวนมากแผ่ออกมาจากร่างของชายหนุ่ม และเชื่อมค่ายกลเหล่านี้เข้าด้วยกัน

ทันใดนั้น แสงสว่างสีขาวพลันวาบไหว ค่ายกลขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นตรงหน้าพวกเขาทั้งสอง!

ทั้งสองก้าวเข้าไป ฉากตรงหน้าเปลี่ยนไปทันที เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง พวกเขาก็กลับมาสู่ป่าเรืองแสง

เซียวเทียนหยิบยันต์ออกมาส่งให้พี่ใหญ่ กล่าวว่า “พี่ลู่ ข้าต้องขอตัวไปเก็บตัวบ่มเพาะสักพัก หากมีอะไรเกิดขึ้นกับเจ้า เจ้าสามารถติดต่อข้าผ่านสิ่งนี้ได้!”

ลู่หยวนส่งเสียงอืม ก่อนจะรับยันต์มาแล้วเก็บกลับไป

เมื่อบุตรแห่งโชคชะตาส่งของให้กับมืออีกฝ่ายแล้ว เขาจึงหันหลังจากไป

บุตรศักดิ์สิทธิ์ได้รับอะไรมามากมาย เป็นธรรมดาที่จะต้องเก็บตัวเพื่อบ่มเพาะพวกมันเช่นกัน เขาก้าวไปข้างหน้า และมุ่งหน้าสู่ตระกูลเสิ่น

ไม่กี่วันต่อมา… ลู่หยวนก็มาถึงเมืองหมื่นกระบี่ที่ตระกูลเสิ่นตั้งอยู่

ทันทีที่มาถึงตระกูลเสิ่น ชายหนุ่มพลันประกาศว่าตนจะเก็บตัวบ่มเพาะ

สมาชิกตระกูลเสิ่นรีบพาเขาไปสุสานกระบี่ซึ่งเป็นสถานที่ทดสอบเฉพาะของตระกูลเสิ่น ที่นั่นเงียบสงบยิ่ง ได้รับการคุ้มกันจากหมื่นกระบี่ พรั่งพร้อมด้วยสมุนไพรวิญญาณนับไม่ถ้วน พลังวิญญาณอุดมสมบูรณ์ เป็นสถานที่ที่เหมาะกับการเก็บตัวมากที่สุด

เมื่อลู่หยวนก้าวเข้าไป เขาก็ติดตั้งค่ายกลนับไม่ถ้วนเพื่อปิดกั้นกลิ่นอายทั้งหมด

ชายหนุ่มนั่งขัดสมาธิ พลางหยิบแก่นโลหิตมังกรออกมาเริ่มกระบวนการหล่อหลอม

ในเวลาเดียวกัน ใต้หน้าผาตระกูลเสิ่น ชายวัยกลางคนผู้หนึ่งใช้มือแทนกระบี่ ฟาดฟันไปทางกำแพงหินบนหน้าผา ได้ยินเสียงตูม ๆ ก่อนที่ตัวอักษร ‘剑’ ซึ่งมีความหมายว่ากระบี่จะปรากฏขึ้นบนกำแพงหินอันราบเรียบ

ตัวอักษรนี้เฉียบคมยิ่งนัก เพียงปรายตามอง ก็สามารถสัมผัสเจตจำนงกระบี่ทรงพลังตรงเข้าสู่วิญญาณได้

ชายวัยกลางคนผู้นี้คือผู้นำตระกูลเสิ่นคนปัจจุบัน เสิ่นโตว

“เจ้าว่าอย่างไรนะ?”

เสิ่นโตวพลันเอ่ยถาม…

ข้ารับใช้เฒ่าผู้หนึ่งในชุดดำผู้ยืนอยู่ไม่ไกลตอบด้วยความเคารพว่า “รายงานท่านผู้นำ บุตรศักดิ์สิทธิ์ลู่เพิ่งมาถึงตระกูลเสิ่น ตอนนี้เขาเข้าไปที่สุสานกระบี่เพื่อเก็บตัวบ่มเพาะ”

“เก็บตัวหรือ?”

ผู้ฟังหัวเราะ ปราณกระบี่น่าเกรงขามทั้งหมดที่พลุ่งพล่านจากร่างถูกสะกดเอาไว้ “ให้เขาทำตามใจไปก่อน บอกทุกคนในตระกูลเสิ่น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ห้ามต่อต้านเขาเด็ดขาด”

ข้ารับใช้เฒ่าลังเลสักพัก ก่อนกล่าวว่า “ท่านผู้นำ แบบนี้มันไม่ถูกต้อง หากลู่หยวนคนนั้นทำตัวไร้เหตุผล แล้วมากลั่นแกล้งสมาชิกตระกูลเสิ่นขึ้นมา พวกเราจะทนได้หรือ?”