บทที่ 568 ต้นหลิวกับเจ้าก้อนหินอย่างนั้นหรือ? ไม่แข็งแกร่ง!

“อาจหาญยิ่งนัก…”

หลังจากที่จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงได้ยินคำพูดของตงฟางเวิ่นแล้ว เขาก็อดรู้สึกขบขันขึ้นมาไม่ได้

เขาก้าวเดินบนวิถีแห่งหมากล้อม ทั้งยังได้รับคำชี้แนะจากคุณชาย ตงฟางเวิ่นต้องการจะแลกเปลี่ยนความรู้กับเขาจริงหรือ?

นี่เกือบจะทำให้เขาขำจนตาย

“เหตุใดจึงจะไม่กล้า!”

ตงฟางเวิ่นกล่าวออกมาอย่างมั่นใจ เพียงก้าวเท้าไปเบื้องหน้ากฎระเบียบสูงสุดของวิถีหมากล้อมก็กระโดดโลดเต้นอยู่รอบกายของเขา จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงสีหน้าแปรเปลี่ยนไปทันใด นี่เขากำลังเผชิญหน้ากับยอดฝีมือด้านหมากล้อมอย่างไม่ต้องสงสัย！

เขาไม่กล้ารีรอ เปิดฉากการโจมตีทันที พลังตาเดินจตุรงค์ระเบิดออกมาพุ่งเข้าใส่ตงฟางเวิ่น

ตงฟางเวิ่นยื่นมือออกมา พลังหลั่งไหลควบแน่นเป็นตัวหมากสีดำวางลงบนกระดาน เพียงแค่พริบตาเดียว พลังตาเดินจตุรงค์ของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงที่วางไว้ก็ลดลงอย่างมาก!

“เป็นไปได้อย่างไร!?”

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงส่งเสียงอุทานด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

เดิมทีนี่เป็นหมากกระดานที่ถูกรุกฆาต ทว่าหลังจากคุณชายเดินหมากก็สามารถพลิกสถานการณ์ได้ เขาได้รับทั้งแรงบันดาลใจและคำชี้แนะจากคุณชาย วิถีแห่งหมากล้อมของเขาจึงพัฒนาขึ้นเป็นอย่างมาก

ทว่าแม้หลังจากที่วิถีหมากรุกของเขามาถึงจุดสูงยิ่งแล้ว เขาก็ยังไม่อาจเปลี่ยนกลับมารุกฆาตหมากที่คุณชายพลิกสถานการณ์ได้ และนอกจากคุณชายแล้ว เขาก็ไม่คิดว่าจะมีผู้ใดในโลกสามารถทำได้!

แต่ตอนนี้ ตงฟางเวิ่นกลับทำได้อย่างง่ายดาย เขาจะสามารถเชื่อลงได้อย่างไร!?

“แม้จะไม่สูงอะไรมากนัก แต่ข้าก็พอมีความรู้ความเข้าใจอยู่บ้าง ข้าวางหมากแก้เกมเจ้าแล้ว คราวนี้ถึงตาของเจ้าบ้าง”

ตงฟางเวิ่นแย้มยิ้มจาง ๆ หลังจากที่เขายกมือขึ้นเปลี่ยนแปลงเกมหมากล้อม ปราบหมากล้อมของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงลงไป

นี่คือเกมหมากล้อมที่เขาพัฒนาขึ้นมากจากคัมภีร์กลยุทธ์หมากล้อมที่คุณชายมอบให้ หากจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงต้องการจะแก้ไข ย่อมไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างแน่นอน แทบจะเป็นไปไม่ได้เสียด้วยซ้ำ

กระดานหมากเผยออกมาพร้อมทั้งพลังที่อยู่เหนือเกินกว่าจะจินตนาการถึง กฎแห่งวีถีหมากล้อมอันยอดเยี่ยมเหนือชั้นไหลเวียน บนใบหน้าของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงมีเหงื่อเม็ดใหญ่ไหลริน อย่าว่าแต่การเดินหมากเลย แค่ความกดดันบีบบังคับของหมากล้อมก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะทนรับได้!

อะไรกัน!

เขาจวนจะร่ำไห้ออกมาแล้ว เดิมทีเขาคิดว่าตนเองสามารถจัดการตงฟางเวิ่นได้ ทว่าอีกฝ่ายกลับน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าที่เขาคาดเอาไว้มาก ไม่ได้เป็นเพียงกึ่งเทียนตี้ธรรมดาทั่วไป

นอกจากนี้ เมื่อครูเขายังเพิ่งหัวเราะเยาะตงฟางเวิ่นที่หาญกล้าจะมาเล่นหมากล้อมกับเขา ไม่คาดคิดเลยว่าตนเองจะเป็นเพียงแค่ตัวตลก!

เขาไม่อาจเทียบความสำเร็จในวิถีหมากรุกของตนเองกับตงฟางเวิ่นได้เลย

“ยังไม่ขยับอีกหรือ?”

ตงฟางเวิ่นยิ้มจาง ๆ ระหว่างที่พลังตาเดินจตุรงค์กดทับลงไป จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงพยายามอย่างสุดความสามารถก็ไม่อาจต้านทานได้ ถูกกรีดจนเนื้อตัวเต็มไปด้วยแผลเหวอะหวะ ส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดครั้งแล้วครั้งเล่า

เมื่อเห็นฉากดังกล่าว เหล่าคนจากแดนสังสารวัฏก็ต่างพากันหน้าซีดด้วยความตกตะลึง พวกเขาต่างหนีกระเจิงออกไปอย่างไม่ลังเล ไม่มีผู้ใดคิดจะช่วยเหลือจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง

ทว่าทันใดนั้นเองก็มีพลังตรึงหยุดร่างของพวกเขาเอาไว้กับที่ ทำให้พวกเขาไม่อาจเคลื่อนไหวได้

“เหตุใดเจ้าจึงไม่อาจเทียบได้กับคนที่พอมีความรู้อยู่บ้างอย่างข้าเล่า”

ตงฟางเวิ่นหัวเราะ จักรพรรดิหวงหลงโอ้อวดผยองต่อหน้าเขา นี่ก็ไม่ต่างอะไรกับผีตัวน้อยบุ่มบ่ามเข้าไปยังเงื้อมมือของยมราช เป็นเพียงการรนหาที่ตาย

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงถูกพลังของตงฟางเวิ่นโจมตีอย่างหนักหน่วง ทว่าเขาก็ยังคงกัดฟันยืนหยัดต่อไป

“ท่านเคยพบคุณชายมาก่อนหรือไม่!”

เขารีบถ่ายทอดเสียงทางจิตสำนึกให้กับตงฟางเวิ่น

จะมีคนที่สามารถประสบความสำเร็จในวิธีหมากล้อมสูงเช่นนี้ได้อย่างไร?

เขาไม่เชื่อ!

ความสำเร็จในวิถีหมากล้อมของเขาสูงล้ำเป็นอย่างยิ่ง เกรงว่ากระทั่งเทียนตี้ที่ก้าวเดินบนวิถีหมากล้อมก็ไม่อาจมีความสำเร็จด้านนี้เทียบเท่าเขาได้

ทว่าตงฟางเวิ่นกลับเหนือยิ่งกว่าเขาหลายเท่าในวิถีหมากล้อม

จะเป็นไปได้อย่างไร!

สิ่งนี้ทำให้เขานึกถึงคุณชายขึ้นมาทันที

ตงฟางเวิ่นจะต้องเคยพบกับคุณชายอย่างแน่นอน ทั้งยังได้รับคำชี้แนะจากคุณชาย ไม่เช่นนั้นตงฟางเวิ่นก็จะไม่มีทางประสบความสำเร็จด้านวิถีหมากล้อมสูงถึงเพียงนี้!

“คุณชาย? เจ้ารู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้บ้าง!”

ตงฟางเวิ่นหรี่ตาลงพร้อมส่งเสียงตอบกลับไปทางจิตสำนึก

มีเพียงแค่เขาและจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงที่ได้ยินเสียงที่ส่งผ่านกันด้วยจิตสำนึก คนผู้อื่นล้วนไม่ได้ยิน!

“จริง ๆ ด้วย! ข้าคาดเอาไว้ไม่ผิด นอกจะได้รับการชี้แนะจากคุณชายแล้ว ผู้อื่นจะสามารถมีความสำเร็จในวิถีหมากล้อมสูงเช่นนี้ได้อย่างไร!”

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงร่ำไห้ขณะส่งเสียงไปหาตงฟางเวิ่นด้วยจิตสำนึก “พี่ชาย พวกเราเป็นพวกเดียวกันเพียงแค่ไม่รู้จักกันจึงเกิดความเข้าใจผิด! ข้าเองก็เป็นคนของคุณชาย กำลังทำงานให้คุณชายในแดนสังสารวัฏ!”

เขาช่างน่าเวทนาเสียจริง ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะต้องถูกพวกเดียวกันทุบตี!

ยังดีที่เขานึกถึงคุณชายขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ไม่เช่นนั้นเขาอาจถูกตงฟางเวิ่นฆ่าตายเสียแล้ว!

“เจ้าเป็นคนของคุณชาย!”

ตงฟางเวิ่นคาดไม่ถึงโดยสิ้นเชิง

“ใช่แล้ว เมื่อครั้งนั้นข้าได้รับคำสั่งให้มาจับกุมหลิงอิน ทว่าไม่สำเร็จ ไม่แม้กระทั่งเข้าไปในเมืองชิงซานได้เสียด้วยซ้ำ ถูกทั้งต้นหลิวและเจ้าก้อนหินทุบตี ทว่าข้ายังมีวาสนาอยู่มาก จึงไปเข้าตาคุณชายให้ช่วยชี้แนะหมากล้อม ทั้งยังมอบหมายงานให้ข้ามาด้วย…”

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงรีบบอกเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้ตงฟางเวิ่นฟังผ่านจิตสำนึก

เมื่อตงฟางเวิ่นได้ยินว่าจักรพรรรดิหวงหลงได้รับการสั่งสอนจากต้นหลิวและเจ้าก้อนหิน เขาก็หัวเราะไม่ได้

เขาเองก็เคยได้รับการสั่งสอนจากต้นหลิวและเจ้าก้อนหินด้วย จักรพรรดิหวงหลงก็เป็นผู้ร่วมชะตาเดียวกับเขา!

เขาในตอนนี้ไม่มีความสงสัยเลยแม้แต่น้อย จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเป็นคนของคุณชายจริง ๆ ไม่น่าแปลกใจเลยที่วิถีหมากล้อมของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงดีถึงเพียงนี้

“ขออภัย นี่นับเป็นการเข้าใจผิดครั้งใหญ่จริง ๆ!”

ตงฟางเวิ่นรีบกล่าวขออภัยจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง

“ไม่เป็นอะไร นี่นับเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ว่าพี่ชาย ท่านต้องร่วมแสดงละครบางอย่างกับข้า…”

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงส่งเสียงผ่านจิตสำนึก แจ้งให้เขาทราบถึงความจำเป็นที่จะต้องสร้างบารมีต่อหน้าเหล่าคนจากแดนสังสารวัฏ ในอนาคตเขาจึงจะสามารถดำเนินการต่าง ๆ ได้ง่ายกว่าเดิม

“ไม่มีปัญหา!” ตงฟางเวิ่นตอบตกลงในทันที

หลังจากนั้นเขาก็บอกตงฟางเวิ่นถึงวิธีการทำลายกระบวนหมากของเขา และยังลอบถอนพลังบางส่วนกลับไปด้วย

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงฟังเข้าใจแล้วจึงตะโกนออกมาเสียงดัง “เจ้าคิดจริง ๆ หรือว่าข้าไม่สามารถทำลายหมากของเจ้าได้? เจ้าประเมินตนเองสูงเกินไปแล้ว!”

ทั่วทั้งร่างของเขามีแสงเจิดจ้าปะทุออกมา ก่อนจะใช้พลังของตนเองลงควบแน่นเป็นหมากสีขาววางลงไปในกระดาน เพียงพริบตาเดียว กระดานหมากรุกทั้งหมดก็พังทลายลง

“เป็นไปได้อย่างไร!?”

ตงฟางเวิ่นให้ความร่วมมือในการแสดง แสร้งทำเป็นตะโกนออกมาด้วยความตกใจ “ความสำเร็จในวิถีหมากล้อมของเจ้าสูงถึงเพียงนี้ได้อย่างไร!!!”

“ข้าถือวิถีหมากล้อมเป็นหลัก ความสำเร็จในวิถีหมากล้อมของข้าย่อมอยู่เหนือเกินกว่าที่เจ้าจะจินตนาการได้!”

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเอ่ยด้วยเสียงอันดัง ก่อนจะโจมตีตงฟางเวิ่นอย่างดุเดือดจน ‘สะบักสะบอม!’

หลังจากนั้นตงฟางเวิ่นก็ ‘วิ่งหนี’ ไปไกลลิบ โดยมีจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงไล่ตามติด จนสุดท้ายพวกเขาต่างก็หยุดลงในสถานที่อันห่างไกลออกไป

“ขอบคุณ!”

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเอ่ยขอบคุณตงฟางเวิ่น

ด้วยฉากดังกล่าว ย่อมต้องทำให้เขามีบารมีอย่างแท้จริงต่อหน้าคนจากแดนสังสารวัฏ หากในอนาคตคิดต้องการทำสิ่งใดต้องง่ายดายขึ้นอย่างมาก

ตงฟางเวิ่นกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ ทุกคนล้วนทำทุกสิ่งเพื่อคุณชาย”

“หลังจากนี้ข้าจะต้องไปเยี่ยมเยียนคุณชาย”

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงพยักหน้า ก่อนพูดกับตงฟางเวิ่น “ท่านรู้จุดแข็งจุดอ่อนของต้นหลิวกับเจ้าก้อนหินหรือไม่?”

เขาต้องการจะหาข้อมูลจากตงฟางเวิ่น ด้วยวิธีนี้เขาจะได้มั่นใจมากยิ่งขึ้น

“เหตุใดเจ้าจึงถามเช่นนั้น?” ตงฟางเวิ่นถามอย่างงุนงง

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเอ่ยตอบอย่างชิงชัง “พี่ชาย ท่านไม่รู้หรอก ต้นหลิวและเจ้าก้อนหินช่างน่ารังเกียจยิ่งนัก การสั่งสอนที่ข้าได้รับในคราวนั้น ข้าไม่อาจกล้ำกลืนได้ ต้องการจะแก้แค้นต้นหลิวและเจ้าก้อนหิน! ข้าจะใช้กิ่งหลิวฟาดก้อนหิน และเอาก้อนหินทับต้นหลิว!”

เขาไม่รู้หรือ?

ตงฟางเวิ่นอยากจะกล่าวเสียเหลือเกินว่า น้องชาย ข้าเองก็ไม่รู้ อีกทั้งข้าก็ยังเคยได้รับการสั่งสอนจากต้นหลิวและเจ้าก้อนหินอีกด้วย ซ้ำยังน่าเวทนาจนไม่อาจทนดูได้…

“พวกมันทั้งสอง อ่า พวกมันทั้งสองไม่แข็งแกร่งเลย ด้วยความสามารถของน้องชายในตอนนี้ หากลอบโจมตีพวกมันทั้งสองแบบไม่ทันตั้งตัว จะต้องสามารถจัดการพวกมันได้อย่างแน่นอน!”

ตงฟางเวิ่นไม่ได้ห้ามปรามอะไร ทั้งยังบอกกับจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงว่าต้นหลิวและเจ้าก้อนหินไม่ได้แข็งแกร่ง!

ใช้กิ่งหลิวฟาดก้อนหิน และเอาก้อนหินทับต้นหลิว…

น้องชาย ความคิดของเจ้าช่างบรรเจิดยิ่งนัก!

ต้นหลิวและเจ้าก้อนหินแข็งแกร่งหลุดออกไปจากสามัญสำนึก เขาเกิดความสงสัยเสียด้วยซ้ำ ว่านอกจากคุณชายแล้วก็อาจไม่มีสิ่งมีชีวิตใดสามารถทัดเทียมกับต้นหลิวและเจ้าก้อนหินได้

“น้องชาย ขอให้เจ้าโชคดี!”

ตงฟางเวิ่นคิดในใจ ก่อนกลับไปรอชมอะไรสนุก ๆ

หากคาดไม่ผิดแล้วละก็ จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงจะต้องประสบกับเหตุการณ์ทุบตีเหมือนเช่นเคย