บทที่ 479 ถังหลี่ถูกพบ

เป็นที่รู้กันดีว่าคุณชายหยางนิยมชมชอบบุรุษเพศ ซ้ำเขายังมีความวิปริตร่วมด้วย

คุณชายหยางได้สังหารชายหนุ่มไปหลายคน หากเขาต้องตาใครขึ้นมา เขาจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ได้มา

คนที่มีกำเนิดจากตระกูลดีๆ อาจจะไม่ถูกฆ่าแต่พวกเขาก็โดนทรมานเหมือนตายทั้งเป็น

เด็กหนุ่มผู้นี้ดูหล่อเหลาเปล่งประกาย คงมีชาติกำเนิดที่ดี แต่ถ้าต้องตกอยู่ในเงื้อมมือของสัตว์ร้ายอย่างคุณชายหยางแล้ว…

ช่างน่าเสียดาย…

เว่ยฉิงปกป้องถังหลี่เอาไว้ที่ด้านหลัง เจตนาฆ่าสาดส่องออกมาจากแววตาของเขา

“ข้าจะพนันกับท่านเอง”

ถังหลี่เดินออกมาจากด้านหลังของเว่ยฉิง มองไปที่คุณชายหยาง

“ถ้าข้าชนะ ท่านต้องคุกเข่าและเรียกข้าว่าผู้อาวุโสสามครั้งตกลงไหม?”

ถังหลี่พูดต่อ นางเชิดหน้าขึ้น ดวงตาทอแสงเย็นชา

คุณชายหยางเริ่มสนใจนางมากยิ่งขึ้น

เขาชอบคนที่หยิ่งผยอง เขาใคร่อยากจะทุบให้กระดูกแข็งๆของหนุ่มหน้าอ่อนผู้นี้มานอนใต้ร่างของเขา

“ไม่ตกลงหรือ ไม่กล้าสินะ” ถังหลี่เย้ยหยัน

“ไม่มีอะไรที่ข้าไม่กล้าทำ เอาสิ!” คุณชายหยางโต้ขึ้นมา

ในรอบนี้มีคนเล่นเพียงสองคนเท่านั้น เจ้ามือคนเดิมจะเป็นคนแจกไพ่ เขาแจกไพ่ให้ทั้งสองคน ถังหลี่ชำเลืองมองจากนั้นจึงจัดไพ่อย่างรวดเร็วนางรวมกองไพ่เอาไว้ด้วยกัน นางผลักไพ่ไปข้างหน้า และวางอีกสองใบไว้ที่ด้านหลัง

คุณชายหยางเหลือบมอง เขารู้สึกประหลาดใจกับความมั่นใจของนาง

คนผู้นี้เป็นปรมาจารย์หรือ?

เป็นไปไม่ได้!

เขาคงไม่ได้มีความเข้าใจ อาจจะสุ่มทำไปก็เป็นได้ คุณชายหยางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะจัดไพ่

“ข้าจะเปิดไพ่ก่อน” คุณชายหยางพูดเขาเปิดไพ่สองใบแรก!

“วางพนัน” ไพ่ใบแรกที่ลงคือไพ่คู่ ซึ่งแสดงว่าไพ่ที่อยู่ด้านหลังก็เป็นไพ่คู่เช่นกัน และน่าจะเป็นไพ่ใบใหญ่

คุณชายหยางเป็นคนมีฝีมือในการเล่นผายโกว โชคมักเข้าข้างเขาเสมอ เด็กหนุ่มผู้นี้กำลังตกอยู่ในอันตราย

คุณชายหยางมองไปที่ถังหลี่พร้อมกับทำท่าผายมือราวกับพูดว่า ‘ได้โปรด’

ถังหลี่ยกไพ่ขึ้นมาทุกคนเงยหน้าขึ้นมองทันที พวกเขาตกใจมากเพราะไพ่ในมือของถังหลี่เป็นไพ่คู่และใหญ่กว่าคุณชายหยาง!

ใบหน้าของคุณชายหยางบิดเบี้ยว เขาไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะโชคดีขนาดนี้!

แต่…คุณชายหยางจ้องมองไปที่ไพ่สองใบที่เหลือ ด้วยไพ่สองใบนี้เขาจะต้องชนะ รอบนี้ถึงเขาจะไม่ชนะแต่รอบต่อไปเขาชนะแน่นอน!

คุณชายหยางเปิดไพ่ก่อน

“ไพ่คู่ธรรมดา!”

แต่ยังใหญ่อยู่!

ทุกคนมองถังหลี่ หากเด็กหนุ่มคนนี้อยากเอาชนะไพ่ตานี้ เขาจะต้องได้ไพ่สูงสุดแต่มันเป็นไปได้ยาก!

ถังหลี่ยังคงนิ่งเฉย ก่อนจะเปิดไพ่ทั้งสองใบ

หลายคนอ้าปากค้างทันทีเมื่อเห็นใบทั้งสองใบชัดๆ มันคือไพ่ที่เเต้มเยอะที่สุด!

คนผู้นี้ช่างโชคดีจริงๆ! เขาเอาชนะคุณชายหยางได้จริงๆ

มุมปากของถังหลี่วาดเป็นรอยยิ้ม นางคือปลาหลี่ คนที่อยู่ในตระกูลหลี่ย่อมโชคดีเหนือสิ่งอื่นใด หากกล้ามาพนันกับนางก็จะจบลงเช่นนี้แหละ!

“นายน้อยหยาง ท่านแพ้แล้ว!” ถังหลี่พูดด้วยรอยยิ้ม การแสดงออกของคุณชายหยางเปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียด

เป็นไปได้อย่างไร!?

“หากกล้าพนันก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ้” ถังหลี่กล่าว

หากกล้าพนันก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ้ เดิมพันที่ว่าไว้คือ…

ทุกสายตาจับจ้องไปที่คุณชายหยาง พวกเขาไม่กล้าปริปากพูดได้แต่เฝ้ามองอย่างเงียบๆ ใบหน้าของคุณชายหยางซีดลง เขาลุกขึ้นยืน เอามือทุบโต๊ะเสียงดัง

“เจ้ามันโกง! จัดการมันซะ!”

ทันใดนั้นเองชายฉกรรจ์ทั้งสี่ที่อยู่ด้านหลังของเขาก็วิ่งไปหาเว่ยฉิงและถังหลี่ทันที ผู้คนโดยรอบแตกฮือ เว่ยฉิงและถังหลี่ยืนหันหลังชนกัน

“พี่ชาย ท่านสามคน ข้าหนึ่งคนนะ” ถังหลี่พูดขึ้น

“ได้!” เว่ยฉิงรับคำ

ถังหลี่โจมตีไปที่ชายแข็งแกร่งผู้หนึ่ง ทักษะการต่อสู้ของชายผู้นี้ดีมาก กำปั้นของเขาใหญ่ราวกับปากชามข้าว เขาชกไปที่ถังหลี่

คุณชายหยางที่นั่งดูอยู่ใช้ดวงตาชั่วร้ายจับจ้องถังหลี่

“อย่าให้หน้าเป็นรอย” เขาพูด

คนที่เขาชอบ ต่อให้ต้องหลอกล่อหรือช่วงชิงมาเขาก็ต้องได้!

ถังหลี่หลบไปมาสองสามครั้ง นางหลบกำปั้นของคู่ต่อสู้จากนั้นก็ไปที่ด้านหลังของเขาอย่างว่องไวแล้วเตะเขาทันที

ชายที่ถูกเตะรีบหันมาหมายจะชกที่หน้าท้องของถังหลี่ นางกระโดดขึ้นเพื่อหลบกำปั้น ตีลังกากลับไปยืนที่ด้านหลังของชายผู้นั้นอีกครั้งจากนั้นจึงเตะเขาซ้ำ แม้ความแข็งแกร่งของนางจะไม่เท่ากับอีกฝ่ายแต่ถังหลี่มีร่างกายที่ยืดหยุ่นดี หลังจากที่ผ่านไปสองสามครั้งชายคนนั้นก็พ่ายแพ้ไป

ในขณะนั้นเองคุณชายหยางก็เข้ามาโจมตีถังหลี่อย่างกระทันหัน รวดเร็วจนถังหลี่หลบการโจมตีของเขาไปที่บันได

ทว่าเท้าของนางยืนไม่มั่นคง ในขณะที่กำลังจะล้มลงก็มีวงแขนเข้ามารัดที่เอวและกอดนางไว้

จากนั้นเขาก็ทะยานออกไปเตะคุณชายหยางที่จะเข้ามาโจมตีถังหลี่ หญิงสาวเงยหน้าขึ้นพบกับดวงตาดอกท้อที่แสนเจ้าชู้คู่หนึ่ง

ชายคนนั้นสวมหน้ากากดังนั้นจึงไม่สามารถเห็นหน้าเขาอย่างชัดเจนได้ ยืนยันได้แต่เพียงว่าเขาเป็นบุรุษเท่านั้น ในเวลาเดียวกันเว่ยฉิงก็เอาชนะชายทั้งสามคนได้ เขามายืนที่ด้านข้างของถังหลี่ แต่ชายผู้นั้นยังไม่ยอมปล่อยนาง

“ขอบคุณมาก แต่ได้โปรดปล่อยมือ” ถังหลี่กล่าว

ชายคนนั้นไม่ยอมปล่อย แต่เปลี่ยนเป็นกระชับเอวของถังหลี่แทน หญิงสาวขมวดคิ้ว นี่นางพบกับพวกตัดแขนเสื้ออีกคนหรือ?

ในเมืองหลันซีจะนิยมชายตัดแขนเสื้อมากเกินไปหรือไม่นะ?

เมื่อเห็นชายผู้นี้ยังโอบภรรยาของเขาไว้ในอ้อมแขนซ้ำไม่ยอมปล่อย ทำให้เว่ยฉิงเกิดหึงหวงขึ้นมาทันใด เว่ยฉิงไม่ทนอีกต่อไปเขาพุ่งเข้าโจมตี การจู่โจมของเว่ยฉิงรุนแรงมาก ชายผู้นี้จึงไม่มีทางเลือกนอกจากปล่อยมือจากถังหลี่เพื่อเลี่ยงการโจมตีของเขา

ทันทีที่เขาปล่อยนาง เว่ยฉิงก็กอดถังหลี่ไว้ในอ้อมแขน เขาจ้องชายคนนั้นเขม็ง สายตาแสดงความเป็นเจ้าของอย่างเห็นได้ขัด

ชายสวมหน้ากากหัวเราะ

“นายท่านเป่ย ทำเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร?”

คุณชายหยางลุกขึ้นมาจากพื้นด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว ถึงจะไม่แสดงออกแต่รับรู้ได้ว่าเขาอิจฉานายท่านเป่ยไม่น้อย

“คุณชายหยางโปรดเข้าใจข้าด้วยเถอะ ความสงบเป็นเรื่องสำคัญที่สุดของที่นี่?” นายท่านเป่ยกล่าว

“นายท่านเป่ย ข้ากำลังทำเพื่อท่านอยู่นะ คนพวกนี้โกงบ่อนของท่าน”

“คุณชายหยางทำเพื่อข้าจริงๆ หรือเพื่อตนเองกันแน่ ข้าจะไม่ขอพูดเรื่องนี้อีก” นายท่านเป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม

ใบหน้าของคุณชายหยางบึ้งตึง เขาพอมองออกว่านายท่านเป่ยกำลังปกป้องสองคนนี้

คุณชายหยางมองถังหลี่แม้จะไม่เต็มใจแต่ก็ต้องยอมพาผู้คนกลับไป

ถังหลี่มองนายท่านเป่ย เขาเป็นเจ้าของบ่อนหรือ?

คุณชายหยางเป็นบุตรชายของเจ้าเมืองเหลียงโจว แต่เขาจำต้องไว้หน้าเจ้าของบ่อนอย่างนายท่านเป่ยเช่นกัน ชายคนนี้เป็นคนที่มีอิทธิพลในเหลียงโจว ถังหลี่จำได้ว่าพวกเขามาที่เหลียงโจวเพื่อตรวจสอบเรื่องของตระกูลเซียว

เว่ยฉิงคงไม่ได้มาหาความสำราญจากที่นี่

เป็นไปได้ว่าสามีของนาง กำลังมองหาใครบางคนอยู่ หรือจะเป็นคนผู้นี้

“คุณชายท่านจ้องข้าถึงเพียงนี้ แอบชอบข้าอยู่หรือ? หากท่านต้องการอุ่นเตียงจะมีความสุขมากกว่าได้แต่มองนะ” ดวงตาของนายท่านเป่ยกระพริบวิบวับชวนให้ลุ่มหลง

ใบหน้าของเว่ยฉิงมืดครึ้มลงทันที