เเม่ตัวร้ายลุคใหม่..ส่งตรงจากวันสิ้นโลก! 18 คนสมัยนี้ช่างไร้ยางอาย

Now you are reading เเม่ตัวร้ายลุคใหม่..ส่งตรงจากวันสิ้นโลก! Chapter 18 คนสมัยนี้ช่างไร้ยางอาย at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ในตอนรุ่งเช้าอันเเสนอบอุ่น จางเสี่ยวผู้ติดอยู่ในโลกเเห่งความฝันกำลังจะสวาปามอาหารชั้นหรูเเม้ในยามที่กำลังนอนหลับ

ด้วยเหตุนี้! ขาหมูคากิมันเยิ้มเเละขากุ้งอลาสก้าที่กำลังจะเข้าปาก..ความรู้สึกที่กำลังจะกัดจมเขี้ยว จู่ๆก็หายวับไปเพราะเสียงโทรศัพท์ที่ดังสนั่นจนวิมานเเห่งความฝันอันมั่นคงต้องเป็นอันพังพินาศ

จางเสี่ยวหงุดหงิดมาก เธอตั้งใจจะควานหาโทรศัพท์ทั้งๆที่ยังหลับตา ทว่าลูกชายตัวน้อยของเธอก็พลันตื่นก่อน!

“เเม่ครับ มีคนโทรมา เดี๋ยวเสี่ยวซิงไปหยิบให้นะครับ”

จางเสี่ยวจึงต้องตื่นขึ้นอย่างหงุดหงิดเเละรับโทรศัพท์จากมือลูกชายไปตรวจดู ทว่าเบอร์โทรที่ติดต่อมานั้น…มันไม่มีชื่อปรากฎเลยเเม้เเต่ตัวเดียว

“อ้อ เเสดงว่าเป็นคนเเปลกหน้าสินะ!? เเล้วกล้าดียังไงถึงโทรมาตั้งเเต่ 9 โมงเช้า!!”

จางเสี่ยวกดรับสายทันที เเล้วเอาโทรศัพท์เเนบหูด้วยท่าทีง่วงซึม….

“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าคุณจะจ่ายค่าปรับให้เราจำนวน 5 เเสนหยวนเมื่อไหร่คะ?” เสียงในโทรศัพท์เป็นเสียงของผู้หญิงซึ่งมีน้ำเสียงที่ไพเราะและอ่อนโยนมาก…จางเสี่ยวคงจะรื่นหูมากกว่านี้ถ้าหากเนื้อความในโทรศัพท์ไม่มีคำว่า ‘ค่าปรับ’อยู่!?

“อะไร!?”

จางเสี่ยวขยี้ตา ขจัดความง่วงและมองไปที่โทรศัพท์อีกครั้ง เธอคิดว่าบางทีเธออาจง่วงจนฟังผิด เอาล่ะ ฟังใหม่อีกรอบ…

“คุณจางคะ!! หากคุณไม่จ่ายค่าชดเชยสำหรับความเสียหายทางชำระบัญชีของ บริษัท เรา เราจะใช้มาตรการทางกฎหมายกับคุณเเน่นอนค่ะ”

“ฮ่าฮ่า! โทรศัพท์หลอกลวงสินะ ตอนนี้พัฒนาขึ้นมาถึงไฮเอนด์เเล้วจริงๆ แต่ขอโทษที ฉันไม่ใช่คนงี่เง่าที่จะโดนหลอก”  จางเสี่ยวฟังหญิงปลายสายพูดก็ระเบิดหัวเราะอย่างมีความสุข โทษทีนะสาวน้อยคอลเซ็นเตอร์ ฉันใช้ชีวิตอยู่ในยุควันสิ้นโลก บ่อยครั้งที่มักมีผู้ชายหื่นร่างกายกำยำที่ชอบหลอกลวงคนด้วยการโทรเรียกออกไปยามค่ำคืน จากนั้นก็ XXXX ดังนั้นคนฉลาดอย่างฉันไม่หลงกลพวกเธอหรอก

“คุณจาง!! นี่คือบริษัท เจเน็ต บริติคอล เจเนอรัล….ค่ะ ไม่ใช่สายหลอกลวง เรื่องค่าปรับ…” ปลายสายยังไม่ทันพูดจบ จางเสี่ยวก็เอ่ยปากขัดทันควัน

“หึๆ พอเเล้วสาวน้อย พี่สาวคนนี้ไม่เคยติดหนี้ใคร เเละใช้ชีวิตภายใต้เเสงตะวันอย่างผ่าเผย ไปหลอกคนอื่นที่โง่ๆซะนะ…” จางเสี่ยวพูดจบเเต่ยังไม่ทันวาง เธอก็ได้ยินปลายสายที่หลอกคนไม่สำเร็จตะโกนอย่างโมโหว่า “คนสมัยนี้ช่างไร้ยางอาย!! เป็นหนี้เเต่ไม่รู้จักชดใช้!!….” เเน่นอนว่าเธอคงจะพูดอะไรอีก เเต่จางเสี่ยววางสายเเล้วเรียบร้อย

หลังจากพูดคุยจบ…จางเสี่ยวที่ง่วงนอนก็โยนโทรศัพท์ลงบนที่นอนนุ่มๆ

โธ่เว้ยยย! ฉันได้รับโทรศัพท์หลอกลวงหรือหลอกเอาตังค์อะไรบางอย่างตั้งเเต่ตอนเช้า และมันก็ทำให้รู้สึกแย่มาก ที่สำคัญ!! มันทำให้เธอเจ็บปวด ต้องทนทรมานเพราะกินอาหารในความฝันยังไม่เสร็จ! ไอ้มิจฉาชีพใจเหี้ยมเอ๊ย!

“ แม่ครับ เป็นพวกคนเลวจอมหลอกลวงที่โทรมาเหรอ?”

จางซิงเฉินมองไปที่ใบหน้าของเเม่ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล เขาเห็นเเม่หัวเราะเเล้วก็กดวางสายโทรศัพท์ เขาสงสัยจึงเเต่กระพริบตาปริบ ๆ และถามอย่างระมัดระวัง

“ใช่เเล้วเสี่ยวซิง มันคือสายหลอกลวงจากมิจฉาชีพ! ต่อไปลูกโตขึ้นต้องระวัง พวกนี้มักโทรหลอกเงินคนไปทั่ว เข้าใจที่เเม่บอกไหม?” จางเสี่ยวถือโอกาสนี้สั่งสอนเขาไปในตัว มันคงจะเเย่ถ้าลูกชายของจางเสี่ยวผู้เก่งงกาจจะหูเบาโดนชาวบ้านเขาหลอกลวงไปทั่วในอนาคต

….จางเสี่ยวพยักหน้าอย่างแน่วแน่และเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ ยัยนั่นบอกว่าเธอเป็นหนี้ค่าเสียหาย..ค่าเสียจากการชำระบัญชี อะไรนะ 500,000 หยวนสินะ เหอะๆ จะเป็นไปได้อย่างไร!?

หืม!?….

เอ๊ะ?!! ชำระบัญชีค่าเสียหายเหรอ? คำนี้รู้สึกคุ้นๆเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน!?

หลังจากนั่งนึกครู่เดียว จางเสี่ยวก็จำได้!! เธอนึกถึงอดีตตัวแทนที่เคยโทรมาบอกเธอเมื่อไม่กี่วันก่อน ว่าเจ้าของเดิมดูเหมือนจะมีค่าเสียหายอะไรซักอย่างที่ต้องชำระ!

“ชิบหายสิ!!”

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้จางเสี่ยวก็เกาหัวของเธอด้วยความกังวล

หากสายโทรศัพท์เมื่อครู่นี้ไม่ใช่การโทรหลอกลวงล่ะก็!! เเปลว่าเธอจะต้องเสียเงินไป 5 เเสนหยวนจริงๆใช่ไหม!?

อ่าห์ นั่นเป็นเรื่องที่เธอยอมมันไม่ได้!!

หายไปครึ่งหนึ่งเลยนะ ไม่สิ เกินครึ่งเลยต่างหาก!

เมื่อจางเสี่ยวคิดว่าเงิน 9 เเสนหยวนของเธอ จะต้องเอาไปจ่ายค่าเสียหาย 5 เเสนหยวนทันใดนั้นอารมณ์ของเธอก็ไม่ได้ดีดั่งเดิมอีกต่อไป! ไม่มีเหตุผลเลย ทำไมฉันต้องจ่ายเงินชำระหนี้ที่ฉันไม่ได้เป็นคนสร้างด้วย

“เเม่ครับ…เเม่โกรธเสี่ยวซิงเหรอ?” จางซิงเฉินเห็นเเม่มีท่าทางเเปลกไปหลังจากรับโทรศัพท์จากมือของเขา เขาคิดว่าเเม่จะต้องโกรธเขาเพราะเอาโทรศัพท์ที่คนเลวโทรมาให้เเม่รับเเน่ๆ

“เปล่าจ้ะลูก เเม่เเค่…ใช่ เเม่คิดว่าเช้านี้จะหาอะไรให้ลูกกินดี” เธอหายใจเข้าลึก ๆ และพยายามควบคุมอารมณ์ของเธอเอง เพื่อที่เธอจะได้ไม่ทำให้เด็กผู้ชายตัวเล็กที่มีความรู้ดีเกินตัวคนนี้ต้องตกใจกลัว

อืม เมื่อพูดถึงจะกินอะไร จางเสี่ยวก็เริ่มรู้สึกหิว!

ด้วยเหตุนี้! ปัญหาการชำระบัญชีจึงถูกทิ้งไว้เบื้องหลังทันที!

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด