“เสี่ยวซิงเด็กดี ถึงตอนนี้เเม่จะยังไม่มี เเต่เร็วๆนี้เเม่จะมีเงินเเน่ๆ”

จางเสี่ยวย่อตัวลงพร้อมรอยยิ้มที่งดงาม เธอหยิกแก้มของลูกชายตัวเล็กเเล้วกล่าวกับเขาอย่างอารมณ์ดี

ตอนนี้เธอมีจี้หยกที่ช่วยบำรุงร่างกายและเพิ่มสมรรถภาพทางกายได้อย่างมหาศาล ด้วยนิ้วทองระดับนี้ ความฝันในการเป็นเศรษฐีเงินล้านก็อยู่ไม่ไกลอีกต่อไป

แม้ว่าต่อไปเธอจะไม่ใช่นักแสดงอีกเเล้ว! แต่เธอก็มีสุขภาพดี มีความเเข็งเเกร่งเพิ่ม ดังนั้นด้วยทั้งหมดที่เธอมี เธอคงสามารถเปิดชั้นเรียนฝึกอบรมศิลปะการป้องกันตัวของผู้หญิงเพื่อสร้างรายได้เลี้ยงตัวเองเเละลูกได้อย่างเเน่นอน!

แม้ว่าเธอจะไม่ได้คลุกคลีตีโมงอยู่ในสังคมของโลกที่สงบสุข [เเต่ขาดตังค์] บ่อยนัก เเต่เธอก็รู้จักมันดีจากข้อมูลที่ได้จากอินเทอร์เน็ต ดังนั้นต่อให้เธอถึงทางตันจากอาชีพดารา เเต่อาชีพครูสอนศิลปะการป้องกันตัวนั้นไม่มีวันขาดเเคลน ถึงเเม้จะไม่ใช่ยุคที่เจอเเวมไพร์ได้บ่อยเหมือนเจอหน้าเเฟนหนุ่ม เเต่ก็ไม่ใช่ว่าผู้หญิงจะรอดพ้นจากเงื้อมมือมิจฉาชีพ…ลูกค้ามี ความรู้มี เธอยังจะต้องเกรงกลัวอะไรต่อไปอีก

นี่คือเเผนที่เธอได้วางเอาไว้ หลังจากเธอจ่ายค่าเสียหายทั้งหมดทุกรายการเเล้ว เธอก็จะเริ่มหาเงินจากการเป็นครูสอนศิลปะป้องกันตัว เเล้วก็เธอจะขอถอนตัวจากวงการบันเทิงตลอดกาล…..

เกรงว่าชีวิตนี้เธอคงจะทำอะไรไม่ได้ในฐานะดาราอีกเเล้ว!!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ จางเสี่ยวก็ยิ่งรู้สึกว่าจี้หยกที่เธอซื้อมานั้น..ช่างคุ้มค่าจริงๆ!

หา!? อ้อ ลืมไป ฉันไม่ได้ซื้อ…เเต่ได้รับเป็นของขวัญมาต่างหาก!! เจ้าของร้านให้เธอเองนะ เธอไม่ได้เเย่งซื้อตัดหน้าใคร!? จะมาโทษกันไม่ได้นะเเม่นางเอก….

“เสี่ยวซิง แม่จะพาลูกไปเดินเล่นดูของสนุกๆรอบ ๆ ดีมั้ย!? ถ้าลูกเห็นของอะไรที่ลูกชอบ ลูกก็สามารถพูดคุยกับแม่ได้นะ ถ้าไม่เเพงจนเกินไปเเม่จะซื้อให้ลูกเเน่นอน” จางเสี่ยวอารมณ์ดี เธอจึงจูงมือลูกชายไปเดินเล่นในตลาดอย่างสนุกสนาน

ถ้าไม่ใช่เพราะลูกชายที่เเสนดีของเธอ ในครั้งนี้เธอคงจะหาจี้หยกชิ้นนั้นไม่เจอเลยก็เป็นไปได้ ซึ่งเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมลูกชายอนาคตตัวร้ายของเธอถึงได้สนใจจี้หยกนั่นได้!?

หรือเพราะเป็นอำนาจของนิยาย?

ช่างเถอะ! บางทีฉันอาจจะคิดมากไป!

จางเสี่ยวไม่คิดอะไรมาก เธอจับฝ่ามือที่ผอมบางของลูกชายตัวเล็กแล้วเดินสำรวจต่อในตลาดกลางคืน เเละทิ้งเรื่องยุ่งยากเเละปริศนาอะไรพวกนั้นไม่เบื้องหลัง….

ระหว่างทางจางเสี่ยวพาลูกชายไปดูของใช้สำหรับเด็กที่ร้านขายเสื้อผ้า พาเขาไปเล่นของเล่นสำหรับเด็กที่โซนสวนสนุกมินิ เเละพาไปถ่ายรูปสติกเกอร์คู่ที่โซนของกิน เเละพาไปเช็คอินตามโซนต่างๆอีกมากมาย

เมื่อเห็นลูกชายเริ่มเหนื่อย เธอจึงซื้อขนมเเละป้อนใส่ปากเขาตลอดทาง ด้วยมันเป็นความสุขของจางเสี่ยวที่ได้ใช้เวลาเติมเต็มให้กับครอบครัว แม้แต่จางซิงเฉินที่ฉลาดและมีสติสัมปชัญญะเกินกว่าวัยมาตลอด ก็ยังหัวเราะหัวไห้อย่างไร้เดียงสา เขาทำท่าทางน่าขบขันและแสดงรอยยิ้มที่สดใสตามวัยออกมาอย่างหาได้ยาก

“เเม่ครับ นี่ปลาน้อยๆที่เเม่กับเสี่ยวซิงจับได้ เเม่ซื้อตู้ปลาให้หน่อยได้มั้ยครับ?” จางซิงเฉินจ้องมองไปที่ปลาทองตัวน้อยๆที่เขาตกปลากับจางเสี่ยวและพูดขอร้องอย่างคาดหวัง

เมื่อเห็นจางซิงเฉินที่แทบจะไม่ได้ร้องขออะไรจากเธออย่างไร้ประโยชน์มาก่อน จางเสี่ยวก็เกิดความลังเล ปลาทองตัวเล็ก ๆ นี่ พวกเธอตกมันได้ตอนไปที่ซุ้มชิงโชค เเต่ด้วยความรู้จากอินเทอร์เน็ต เธอจึงรู้ว่าปลาทองตัวนี้คงจะตายในเวลาไม่นาน…คาดว่าไม่เกิดพรุ่งนี้มันอาจจะม่องกลายเป็นเเค่ซากปลาเน่าๆด้วยซ้ำ มันเป็นของไร้ค่า..ซื้อตู้มาก็เปล่าประโยชน์

แต่ … เมื่อเห็นจางซิงเฉิน ชอบปลาทองตัวน้อยๆมาก เธอจึงทนไม่ได้ที่จะปล่อยหนูน้อยเกิดความผิดหวัง เเต่ถ้าซื้อ…เงินก็จะเสียเปล่า เธออยากจะปฏิเสธลูกชาย..เเต่เธอไม่รู้จะเริ่มพูดยังไง มันช่วยไม่ได้ก็เธอไม่เคยมีลูกมาก่อนในชีวิตเลยนี่

จางเสี่ยวยังไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี และจางซิงเฉินก็เห็นจางเสี่ยวทำใบหน้าที่บ่งบอกถึงยุ่งเหยิง เขาเม้มริมฝีปากจนปรากฎรอยยิ้มอันชาญฉลาดและพูดอย่างไม่คิดอะไรมาก “ไม่เป็นไรครับเเม่ เสี่ยวซิงเองก็ไม่ชอบปลาน้อยเเล้ว เอาไปคืนเจ้าของร้านกันเถอะครับ”

เป็นเพราะปลาทองตัวน้อยเหล่านี้ได้มาจากที่เขาเเละเเม่ร่วมกันตกมาได้อย่างยากลำบาก ดังนั้นเขาอยากจะเอามันกลับบ้านด้วยให้หมด…

เมื่อเห็นว่าเด็กน้อยกลับมายิ้มร่าเริงอีกครั้ง จางเสี่ยวก็ลูบหัวเด็กน้อยและพูดอย่างขบขัน “พามันกลับบ้านเถอะ ถ้าลูกอยากเลี้ยงมันนะ แม่ไม่ชอบผู้ชายที่ขี้ขลาดขนาดนี้ ต่อให้ลูกยังเป็นเด็ก เเต่ลูกก็ต้องมีความคิดเห็นเเละมีจุดยืนของตัวเองนะ”

“เย้! ขอบคุณครับเเม่!” หลังจากที่เด็กชายตัวเล็กเห็นจางเสี่ยวตอบตกลงรอยยิ้มอันสดใสก็ปรากฏบนใบหน้าของเขาอีกครั้ง แม่ใจดีมาก ไม่เหมือนกับที่คนเหล่านั้นพูดเลยซักนิด เเม่เป็นคนที่เสี่ยวซิงรักที่สุด…ใช่เเล้ว เธอไม่เหมือน ‘เเม่’ ที่อยู่ใน ‘ฝัน’ซักนิด!

เขาชอบแม่ของเขามาก….

จางเสี่ยวไปซื้อตู้ปลาราคาถูกถังหนึ่ง จากนั้นก็เรียกรถเเท็กซี่กลับบ้านพร้อมกับลูกชายสุดที่รักของเธอ