คืนนี้กงจิ่วปรากฏตัวที่นี่ ทำให้ในใจจ้าวเฉิงเฉียนรู้สึกวิกฤตอย่างรุนแรง

ตามหลักแล้ว เป็นไปไม่ที่กงจิ่วมาที่นี่ ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะรู้ว่าหลินอิ่งส่งคนมา

เรื่องผิดปกติ

กงจิ่วคนนี้ต้องได้รับข่าวจากสายแน่นอน รู้ว่าคืนนี้จะเกิดเรื่อง

ส่วนข่าวกรอง ก็คือเขาจ้าวเฉินเฉียนให้กับหลินอิ่ง

หลินอิ่งได้รับข่าวกรองก็ส่งคนมาทันที นิสัยเด็ดเดี่ยวมาก เป็นไปไม่ได้ที่จะรั่วไหล

ถ้าเช่นนั้น ก็ต้องเกิดปัญหาจากที่จ้าวเฉิงเฉียนเป็นธรรมดา

จ้าวเฉิงเฉียนเข้าใจแล้ว มีหนอนบ่อนไส้อยู่ภายใน ตอนที่เขาจ้องอยู่ที่กงจิ่ว กงจิ่วก็จ้องเขา

"เหอะเหอะ ครั้งที่แล้วที่คุณเสียหาย ยังไม่ยอมแพ้ใช่ไหม"กงจิ่วหัวเราะอย่างสนุก "คุณนี่ไม่เห็นโลงศพไม่ตายใจใช่ไหม จ้าวเฉิงเฉียน ถ้าฉันไม่ได้กลัวเจ้าสำนักหยางแก๊งหยางเหมินโมโห สร้างปัญหาที่ไม่จำเป็น ตอนนั้น แกก็ตายในมือฉัน……"

"ฆ่าฉัน?"จ้าวเฉิงเฉียนสีหน้าโมโหเล็กน้อย "กงจิ่ว แกนอกจากชอบลอบทำร้ายคนอื่นในที่ลับแล้ว ยังมีความสามารถอย่างอื่นไหม? พูดถึงวิชาการต่อสู้ แกจะชนะฉันได้สักแค่ไหน?"

"ฮาฮาฮา"กงจิ่วหัวเราะเสียงดัง มองจ้าวเฉิงเฉียนด้วยสายตาโหดเหี้ยม "ฉันว่าแก๊งหยางเหมินของพวกแกมันรนหาที่ตาย นี่มันความแค้นระหว่างฉันกับหลินอิ่ง นี่แกจะยืนอยู่ฝั่งหลินอิ่งใช่ไหม?"

"ฉันร่วมพันธมิตรกับหลินอิ่งแล้วไง?"จ้าวเฉิงเฉียนพูดเย็นชา "แกคิดจริงเหรอ แก๊งหยางเหมินจะกลัวสำนักยุทธเชียนของพวกแก? ที่นี่เป็นประเทศหลุง"

ไม่ว่าจะเป็นความแค้นส่วนตัวกับกงจิ่ว หรือข้อตกลงระหว่างหลินอิ่ง

ในเมื่อคืนนี้เขามาแล้ว ก็ต้องฝืนสู้แล้ว

อย่างไรเสีย ความสำคัญของหลินอิ่งอยู่ตรงนั้น

ถ้าหากนั่งดูคนของหลินอิ่งถูกกงจิ่วจับตัวไป

ถ้าอย่างนั้น หลังจากจบเรื่อง สิ่งที่ต้องเผชิญก็คือความโกรธของหลินอิ่ง

ก่อนหน้าก็มีตัวอย่างมากมายแล้ว

คืนนี้กงจิ่วปรากฏตัวที่นี่ ทำให้ในใจจ้าวเฉิงเฉียนรู้สึกวิกฤตอย่างรุนแรง

ตามหลักแล้ว เป็นไปไม่ที่กงจิ่วมาที่นี่ ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะรู้ว่าหลินอิ่งส่งคนมา

เรื่องผิดปกติ

กงจิ่วคนนี้ต้องได้รับข่าวจากสายแน่นอน รู้ว่าคืนนี้จะเกิดเรื่อง

ส่วนข่าวกรอง ก็คือเขาจ้าวเฉินเฉียนให้กับหลินอิ่ง

หลินอิ่งได้รับข่าวกรองก็ส่งคนมาทันที นิสัยเด็ดเดี่ยวมาก เป็นไปไม่ได้ที่จะรั่วไหล

ถ้าเช่นนั้น ก็ต้องเกิดปัญหาจากที่จ้าวเฉิงเฉียนเป็นธรรมดา

จ้าวเฉิงเฉียนเข้าใจแล้ว มีหนอนบ่อนไส้อยู่ภายใน ตอนที่เขาจ้องอยู่ที่กงจิ่ว กงจิ่วก็จ้องเขา

"เหอะเหอะ ครั้งที่แล้วที่คุณเสียหาย ยังไม่ยอมแพ้ใช่ไหม"กงจิ่วหัวเราะอย่างสนุก "คุณนี่ไม่เห็นโลงศพไม่ตายใจใช่ไหม จ้าวเฉิงเฉียน ถ้าฉันไม่ได้กลัวเจ้าสำนักหยางแก๊งหยางเหมินโมโห สร้างปัญหาที่ไม่จำเป็น ตอนนั้น แกก็ตายในมือฉัน……"

"ฆ่าฉัน?"จ้าวเฉิงเฉียนสีหน้าโมโหเล็กน้อย "กงจิ่ว แกนอกจากชอบลอบทำร้ายคนอื่นในที่ลับแล้ว ยังมีความสามารถอย่างอื่นไหม? พูดถึงวิชาการต่อสู้ แกจะชนะฉันได้สักแค่ไหน?"

"ฮาฮาฮา"กงจิ่วหัวเราะเสียงดัง มองจ้าวเฉิงเฉียนด้วยสายตาโหดเหี้ยม "ฉันว่าแก๊งหยางเหมินของพวกแกมันรนหาที่ตาย นี่มันความแค้นระหว่างฉันกับหลินอิ่ง นี่แกจะยืนอยู่ฝั่งหลินอิ่งใช่ไหม?"

"ฉันร่วมพันธมิตรกับหลินอิ่งแล้วไง?"จ้าวเฉิงเฉียนพูดเย็นชา "แกคิดจริงเหรอ แก๊งหยางเหมินจะกลัวสำนักยุทธเชียนของพวกแก? ที่นี่เป็นประเทศหลุง"

ไม่ว่าจะเป็นความแค้นส่วนตัวกับกงจิ่ว หรือข้อตกลงระหว่างหลินอิ่ง

ในเมื่อคืนนี้เขามาแล้ว ก็ต้องฝืนสู้แล้ว

อย่างไรเสีย ความสำคัญของหลินอิ่งอยู่ตรงนั้น

ถ้าหากนั่งดูคนของหลินอิ่งถูกกงจิ่วจับตัวไป

ถ้าอย่างนั้น หลังจากจบเรื่อง สิ่งที่ต้องเผชิญก็คือความโกรธของหลินอิ่ง

ก่อนหน้าก็มีตัวอย่างมากมายแล้ว

จ้าวเฉิงเฉียนพูดเคร่งขรึม

คำพูดเพิ่งพูดจบ เผยหวูหมิงและหม่าผิงชวนก็พร้อมใจกันพุ่งออกไปแล้ว เตรียมท่าพร้อม ล้อมกงจิ่วพร้อมกับจ้าวเฉิงเฉียน

เย่เฮยและหวงชิงซานสบตากัน แววตาทั้งสองเย็นชา พุ่งออกไปพร้อมกันเช่นกัน ช่วยเหลือพวกจ้าวเฉิงเฉียน ยอดฝีมือทั้งห้ารุมล้อมพร้อมกัน

พวกเขาสองคนรู้ดี เผชิญหน้าต่อยอดฝีมือชั้นสูงอย่างกงจิ่ว ให้โอกาสไม่ได้แม้แต่น้อย

ถึงแม้จ้าวเฉิงเฉียนจะรับมือกับกงจิ่วได้ ก็อาจจะจับตัวกงจิ่วไม่ได้

ห้าคนรุมสู้พร้อมกัน โอกาสชนะก็ไม่น้อยเป็นธรรมดา

"พอมีความหมาย ยอดฝีมือห้าคน ฉันก็ไม่เคยรู้สึกถึงความกดดันแบบนี้มานานแล้ว"

กงจิ่วพูดด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ สีหน้ามีแววแห่งความบ้าคลั่ง

ดูเหมือนว่า เผชิญหน้าต่อการรุมของห้าคน เท่าที่เขาดูแล้วไม่ได้ทำให้เกิดภาระทางใจเลย

ชิ้วชิ้วชิ้ว

กงจิ่วถือมีดลายเบญจมาศเฉียบคม เร็วดั่งสายฟ้า มีดเดียวแยกเงา แสงมีดดุจฝนโปรยปรายลงมาบีบจนทุกคนต้องถอยออก

ทุกมีดที่พลาดไป ล้วนขูดพื้นคอนกรีตจนเป็นรอยลึก

ปลายมีดของเขา ถึงแม้พวกจ้าวเฉิงเฉียนกำลังภายในแข็งแกร่ง ก็ไม่กล้าใช้เนื้อตัวไปขืนทนรับ

พูดในแง่มุมหนึ่ง มีดนี้ฟันลงมาความรุนแรงนั้น น่ากลัวกว่ากระสุนเสียอีก

คืนนี้กงจิ่วปรากฏตัวที่นี่ ทำให้ในใจจ้าวเฉิงเฉียนรู้สึกวิกฤตอย่างรุนแรง

ตามหลักแล้ว เป็นไปไม่ที่กงจิ่วมาที่นี่ ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะรู้ว่าหลินอิ่งส่งคนมา

เรื่องผิดปกติ

กงจิ่วคนนี้ต้องได้รับข่าวจากสายแน่นอน รู้ว่าคืนนี้จะเกิดเรื่อง

ส่วนข่าวกรอง ก็คือเขาจ้าวเฉินเฉียนให้กับหลินอิ่ง

หลินอิ่งได้รับข่าวกรองก็ส่งคนมาทันที นิสัยเด็ดเดี่ยวมาก เป็นไปไม่ได้ที่จะรั่วไหล

ถ้าเช่นนั้น ก็ต้องเกิดปัญหาจากที่จ้าวเฉิงเฉียนเป็นธรรมดา

จ้าวเฉิงเฉียนเข้าใจแล้ว มีหนอนบ่อนไส้อยู่ภายใน ตอนที่เขาจ้องอยู่ที่กงจิ่ว กงจิ่วก็จ้องเขา

"เหอะเหอะ ครั้งที่แล้วที่คุณเสียหาย ยังไม่ยอมแพ้ใช่ไหม"กงจิ่วหัวเราะอย่างสนุก "คุณนี่ไม่เห็นโลงศพไม่ตายใจใช่ไหม จ้าวเฉิงเฉียน ถ้าฉันไม่ได้กลัวเจ้าสำนักหยางแก๊งหยางเหมินโมโห สร้างปัญหาที่ไม่จำเป็น ตอนนั้น แกก็ตายในมือฉัน……"

"ฆ่าฉัน?"จ้าวเฉิงเฉียนสีหน้าโมโหเล็กน้อย "กงจิ่ว แกนอกจากชอบลอบทำร้ายคนอื่นในที่ลับแล้ว ยังมีความสามารถอย่างอื่นไหม? พูดถึงวิชาการต่อสู้ แกจะชนะฉันได้สักแค่ไหน?"

"ฮาฮาฮา"กงจิ่วหัวเราะเสียงดัง มองจ้าวเฉิงเฉียนด้วยสายตาโหดเหี้ยม "ฉันว่าแก๊งหยางเหมินของพวกแกมันรนหาที่ตาย นี่มันความแค้นระหว่างฉันกับหลินอิ่ง นี่แกจะยืนอยู่ฝั่งหลินอิ่งใช่ไหม?"

"ฉันร่วมพันธมิตรกับหลินอิ่งแล้วไง?"จ้าวเฉิงเฉียนพูดเย็นชา "แกคิดจริงเหรอ แก๊งหยางเหมินจะกลัวสำนักยุทธเชียนของพวกแก? ที่นี่เป็นประเทศหลุง"

ไม่ว่าจะเป็นความแค้นส่วนตัวกับกงจิ่ว หรือข้อตกลงระหว่างหลินอิ่ง

ในเมื่อคืนนี้เขามาแล้ว ก็ต้องฝืนสู้แล้ว

อย่างไรเสีย ความสำคัญของหลินอิ่งอยู่ตรงนั้น

ถ้าหากนั่งดูคนของหลินอิ่งถูกกงจิ่วจับตัวไป

ถ้าอย่างนั้น หลังจากจบเรื่อง สิ่งที่ต้องเผชิญก็คือความโกรธของหลินอิ่ง

ก่อนหน้าก็มีตัวอย่างมากมายแล้ว