"นี่มัน……"

คนตระกูลหลินที่อยู่ตรงนั้น สีหน้าต่างพากันดูไม่ดี ไม่พอใจสุดๆ กับการตัดสินใจในครั้งนี้ของแม่เฒ่า

ไร้เหตุไร้ผลสิ้นดี พวกเขาล้วนแต่ไม่ยอมให้คนนอกแบบหลินอิ่งกลับคืนสู่ตระกูลหลิน

"หือ?"

แม่เฒ่าตระกูลหลินสบถหึออกมาอย่างเย้ยหยัน กวาดสายตามองคนตระกูลหลินที่อยู่ตรงนั้นอย่างเย็นชา

ตอนนี้ ทุกคนต่างก็รู้สึกถึงอารมณ์ความรู้สึกไม่พอใจของแม่เฒ่าคนนี้ ไม่กล้าต่อต้านเจตนาของเธอ

"แม่เฒ่า พวกเราขอตัวครับ"

พูดจบ เหล่าคนตระกูลหลินกล่าวลาด้วยความไม่ค่อยเต็มใจ

พวกเขาไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งกับการที่เรียกหลินอิ่งกลับมา

แต่หมดหนทาง นายท่านใหญ่ตระกูลหลินกำลังปิดตัวเองออกจากทางโลก งานกิจการทั้งหมดของตระกูลก็เป็นแม่เฒ่าผู้มีคุณธรรมและบารมีอันสูงส่งมาจัดการอย่างเต็มอำนาจ

มีความน่าเกรงขามของแม่เฒ่าอยู่ด้วย ใครก็ไม่กล้ามาท้าทายอำนาจของแม่เฒ่า

ไม่นาน บรรดาคนของตระกูลหลินก็เดินออกจากห้องโถง ทุกคนหันมองหน้ากัน สีหน้ายุ่งยากซับซ้อน

กลุ่มคนพวกนี้ เรียกได้ว่าพวกเขาล้วนแต่ต่างคนต่างมีความคิดเป็นของตัวเอง

"แม่เฒ่าจะเรียกตัวของหลานชายนอกคอกคนนั้นของน้องสิบสองกลับมา แถมยังยกเลิกโทษของตระกูลให้กับน้องสิบสองด้วย พวกคุณคิดยังไงกับเรื่องนี้?"น้องสามของตระกูลหลินพูดขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งขรึมจริงจัง

"นี่ นี่มันไม่ใช่ข่าวดีอะไร"คนตระกูลหลินคนหนึ่งครุ่นคิดพลางพูดขึ้น"น้องสิบสองในตอนนั้นเนื่องจาก ถูกพี่สามฉวยโอกาสเอาเรื่องของลูกสาว หลินซูชิง มาต่อรอง เพื่อช่วงชิงอำนาจของเขาในตระกูลหลินไป ทนทุกข์ยากลำบากอยู่ในโลกธรรมมาสิบกว่าปี เกรงว่า ความแค้นในใจของเขาที่มีต่อพวกเรา จะเก็บสะสมมานานแล้ว"

"น้องสิบสองกลับตระกูลมาในครั้งนี้ ต้องมาก่อเรื่องสร้างปัญหาแน่นอน"

"เหอะ!"น้องสามตระกูลหลินสบถหึออกมาอย่างเย้ยหยัน พูดถึงเรื่องนี้ สีหน้าก็มืดมนมากขึ้น

ที่เขาคัดค้านการกลับคืนสู่ตระกูลหลินของหลินอิ่ง ก็เป็นเพราะว่ามีความขัดแย้งกับหลินซวนหวาตาของหลินอิ่งนั่นเอง

ในตอนนั้นแต่เดิมทั้งสองคนต่างก็เป็นเด็กที่มีความสามารถโดดเด่นของตระกูลหลินแห่งลังยาเหมือนกันทั้งคู่ ต่างฝ่ายต่างเป็นปฏิปักษ์กัน มีชื่อเสียงมากมายในกลุ่มสันโดษเหมือนกัน

แต่ยี่สิบกว่าปีก่อน ลูกสาวของหลินซวนหวาหลินซูชิงได้แต่งงานกับตระกูลฉีของตี้จิงในตระกูลโลกธรรม แล้วก็ตัดความสัมพันธ์กับตระกูลหลินไป

เรื่องนี้ทำให้นายท่านใหญ่และแม่เฒ่าของตระกูลหลินต่างก็โกรธสุดๆ

เขาก็เลยคว้าโอกาสนี้ จัดการทำให้ตาของหลินอิ่ง หลินซวนหวาตกต่ำลง ถูกตระกูลลงโทษอย่างหนัก สูญเสียสถานภาพและอำนาจไป

ยี่สิบกว่าปีเต็มๆ หลินซวนหวาไม่มีโอกาสแม้แต่จะลืมตาอ้าปาก

แต่ ครั้งนี้ไม่คิดว่าหลินอิ่งนั่นจะดึงดูดความสนใจของแม่เฒ่า แถมยังทำให้แม่เฒ่าเว้นโทษของหลินซวนหวาอีกด้วย

"ยี่สิบกว่าปีแล้ว ในใจของน้องสิบสองมีความโกรธแค้นมากขนาดไหน ฉันพอจะจินตนาการได้"น้องสามตระกูลหลินค่อยๆ พูดขึ้น

"แต่หลินอิ่งนั่น ถ้าเกิดรู้เรื่องแม่ของเขาในตอนนั้น รู้เรื่องที่ตาของเขาถูกลงโทษอย่างหนักล่ะก็ เกรงว่า จะเคียดแค้นพวกเรา แล้วมาหาเรื่องพวกเราแน่ๆ "

"ใช่น่ะสิ พี่สาม บัญชีเก่าเมื่อหลายปีก่อนถูกแม่เฒ่ารื้อกลับขึ้นมาหมดแล้ว"ผู้อาวุโสของตระกูลหลินคนหนึ่งขมวดคิ้วพูดขึ้น"ถ้าพวกเราไม่เตรียมพร้อมให้ดี เกรงว่าจะต้องเดือดร้อนไม่น้อยแน่ๆ ได้ยินมาว่าหลินอิ่งแห่งตี้จิงคนนั้น มีความสามารถ แถมก่อปัญหาสร้างเรื่องเก่งอยู่พอสมควรเหมือนกัน เบื้องหลังของเขา ก็ยังไม่รู้ว่ามีบุคคลระดับสูงคนไหนคอยควบคุมบงการอยู่"

"ที่เจ้าแปดพูดก็ถูก"น้องสามตระกูลหลินพูดชม"เรื่องนี้พวกเราต้องเตรียมพร้อมให้ดี"

"แต่ พวกนายก็ไม่ต้องเป็นห่วง หลินอิ่งแห่งตี้จิงอะไรนั่น ฉันไปสืบเสาะมาชัดเจนแจ่มแจ้งแล้ว เขาก็เป็นแค่เด็กหนุ่มคนเดียวเท่านั้น ฉันสนใจแค่ว่าเบื้องหลังของเขามีบุคคลระดับสูงคนไหนคอยชี้นำอยู่กันแน่ถึงสามารถสยบองค์กรตระกูลใหญ่ของตี้จิงที่ยิ่งใหญ่ได้"น้องสามตระกูลหลินค่อยๆ พูดขึ้น

"ส่วนน้องสิบสอง เขาไม่ได้เข้ามาข้องเกี่ยวกับกลุ่มสันโดษมายี่สิบกว่าปีเต็มๆ ลำบากตรากตรำในโลกธรรม แรงจูงใจความทะเยอทะยานน่าจะไม่เหลือแล้ว"น้องสามตระกูลหลินพูดครุ่นคิดพิจารณา"ระยะเวลายี่สิบกว่าปี ต่อให้เป็นดาบไร้เทียมทาน ก็น่าจะขึ้นสนิทไปนานแล้ว"

"ในตระกูลหลินแห่งลังยาของพวกเรา น้องสิบสองไม่มีอิทธิพลเหมือนในตอนนั้นแล้ว ส่วนทักษะบูโดที่แตกฉาน ยี่สิบกว่าปีเขาหยุดอยู่กับที่ไม่มีการพัฒนา ไม่แน่ว่าอาจจะถดถอยลงด้วยซ้ำ"

"ดังนั้น พวกนายไม่ต้องกังวลการกลับมาของน้องสิบสอง ตอนนี้ เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉันเลยด้วยซ้ำ"

พูดจบ น้องสามตระกูลหลินก็หันมองผู้คนหนึ่งรอบ ดูท่าทางมั่นอกมั่นใจมากในสถานการณ์นี้

"ที่พี่สามพูดก็คือ น้องสิบสองไม่มีค่าให้พูดถึงอีกแล้ว จากอำนาจและความสามารถในตอนนี้ของพี่สาม การที่จะจัดการน้องสิบสองมันแทบไม่ใช่ปัญหาอะไรเลย"

คนตระกูลหลินคนหนึ่งพูดขึ้นอย่างประจบประแจง

"ใช่ น้องสิบสองย้อนกลับไปตอนนั้นไม่ได้อีกแล้ว หลานชายคนนั้นของเขาก็เป็นแค่เด็กหนุ่มคนเดียวเท่านั้น ถ้าพวกเขาเชื่อฟังแต่โดยดีก็ดีไป ถ้าไม่เชื่อฟังก็จัดการสั่งสอนซะ ตอนนั้นพี่สามสามารถกดให้น้องสิบสองตกต่ำลงได้ ตอนนี้ ก็ทำได้เหมือนกัน!"

"เหอะๆๆ "น้องสามตระกูลหลินหัวเราะอย่างพออกพอใจ ในตาแฝงไปด้วยความเยือกเย็น

"ส่วนเรื่องที่ว่าจะจัดการกับน้องสิบสองและหลานนอกคอกคนนั้นของเขายังไง ฉันมีแผนการแล้ว"

พูดเสร็จ น้องสามตระกูลหลินก็หันมองไปยังหลินเฉียน พร้อมกับพูดขึ้น"หลินเฉียน ลงเขาไปหาหลินอิ่งแห่งตี้จิงในครั้งนี้ นายก็ให้พวกของน้องห้าไป ต้องแสดงพลังความน่าเกรงขาม ให้หลินอิ่งได้รู้ว่า ต่อหน้าของพวกเราตระกูลหลินแห่งลังยา การที่เขาประสบความสำเร็จในโลกธรรมแค่นั้น มันไม่คุ้มค่าที่จะพูดถึงด้วยซ้ำ"

"นอกจากนี้ เรื่องที่เรียกน้องสิบสองกลับมา ฉันจะไปวางแผนเตรียมการเอง น้องสิบสองอยากที่จะกลับมาตระกูลหลินได้ แต่ก็ต้องให้เขาชดใช้อย่างน่าเวทนาเหมือนกัน ให้เขาได้รู้ว่า ตระกูลหลินรุ่นนี้ ใครเป็นใหญ่"

ในคำพูดของน้องสามตระกูลหลิน แฝงไปด้วยความเยือกเย็นน่าสะพรึงกลัว ทำให้คนตระกูลหลินที่อยู่บริเวณนั้น ในใจต่างพากันสั่นกระส่ายอย่างช่วยไม่ได้

"ครับ ลุงสาม ตามแผนการของคุณเลยครับ"หลินเฉียนโค้งเอวพูดขึ้นด้วยความเคารพ

รุ่นสองของตระกูลหลิน พลังอำนาจของน้องสามตระกูลหลินกับพี่ใหญ่ตระกูลหลินถือว่าสูงที่สุด พละกำลังแข็งแกร่งที่สุด สายเลือดของพวกเขาทั้งสองคน ล้วนแต่มีความเป็นไปได้มากที่สุดที่จะเป็นผู้สืบทอดของตระกูลหลินแห่งลังยา

พี่ใหญ่ตระกูลหลิน ตอนนี้ไม่อยู่ที่ตระกูล แน่นอนว่าก็เป็นพี่สามที่ใหญ่ที่สุด

แต่เดิมตาของหลินอิ่ง หลินซวนหวา ก็เป็นผู้นำของตระกูลหลินเช่นกัน แต่เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนถูกทำให้ตกต่ำ ตกอยู่ในแผนการกับดักลอบทำร้ายของพี่สาม จนกลายเป็นขยะในสายตาของคนตระกูลหลินไปเรียบร้อยแล้ว

ไม่นาน หลินเฉียนก็เริ่มปฏิบัติการ จัดเตรียมคนลงเขาไปหาหลินอิ่งที่ตี้จิง

……

ในอีกด้านหนึ่ง ตระกูลหลิน ภายในห้องโถงใหญ่ของตระกูลหลิน

แม่เฒ่าตระกูลหลินนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้โบราณ มีชายชราผมหงอกคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างหลัง สีหน้าเคร่งขรึม

"แม่เฒ่า ลูกศิษย์ของผมเหอซานจิน ยืนยันแล้วว่าตายโดยเงื้อมมือของหลินอิ่งตระกูลฉีแห่งตี้จิง"ท่านเฉินเฟิงมองแม่เฒ่า พร้อมกับพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งขรึม

"กลุ่มสันโดษมีกฎของสันโดษอยู่ หลินอิ่งนั่น ผมไปตรวจสอบภูมิหลังของเขามาแล้ว ไมได้อะไรกลับมาเลย ประวัติที่มาของเด็กคนนี้ลึกลับสุดๆ ไม่มีร่องรอยเบาะแสทิ้งเอาไว้ในกลุ่มสันโดษเลย แต่ยืนยันได้ว่า เบื้องหลังของเขาจะต้องมีภูมิหลังของสันโดษที่แข็งแกร่งแน่นอน"

"อ๋อ?"แม่เฒ่าตระกูลหลินพูดขึ้นอย่างเงียบสงบ"ดังนั้น ตู้เฉินเฟิงนาย กำลังสงสัย ว่าหลินอิ่งเป็นคนของตระกูลหลินแห่งลังยาของพวกเราอย่างนั้นเหรอ? หมายความว่าพวกเรามอบหมายให้เขาฆ่าลูกศิษย์ของนาย?"

"ไม่ ไม่กล้าหรอกครับ!"ตู้เฉินเฟิงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง"แม่เฒ่า ที่ผมมาขอพบตระกูลหลินแห่งลังยา ก็เพื่อมายืนยันความจริงเรื่องนี้ ว่าหลินอิ่งคนนั้นเกี่ยวข้องกับตระกูลหลินหรือเปล่า? ถ้ายืนยันแล้วว่าเด็กคนนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับตระกูลหลิน ถ้าอย่างนั้น ผมก็จะไปตามฆ่าที่ตี้จิง ล้างแค้นให้กับศิษย์ของผม"

"เหอะ"แม่เฒ่าตระกูลหลินยิ้มๆ ก่อนจะพูดขึ้น"ตู้เฉินเฟิง หลินอิ่งก็คือคนของตระกูลหลินแห่งลังยาของพวกเรา เป็นเหลนชายของฉันเอง นายก็คิดไตร่ตรองให้ดีๆ ก็แล้วกัน"