น้ำ… สายน้ำเย็นๆ คงช่วยทำให้สมองของหล่อนปลอดโปร่งขึ้นมาได้บ้าง

เสื้อผ้าที่ยังคงเปียกชื้นอยู่ถูกถอดออกทีละชิ้นด้วยความเคยชิน โดยที่หญิงสาวไม่ทันสังเกตว่าบนเตียงนอนกว้างของตัวเองมีเสื้อผ้าของ เนโลคลิสวางพาดเอาไว้เพื่อรอการสวมใส่

เพียงไม่นานร่างอรชรก็เหลือแต่บราเซียร์และกางเกงชั้นในลูกไม้สีขาวตัวจิ๋ว ที่แน่นอนว่ามันไม่สามารถปกปิดความอวบอิ่มของโนนเนื้อนุ่มที่กำลังงามสะพรั่งของเข็มหอมเอาไว้ได้เลย

ทรวงอกอวบอัดขาวผ่องแทบจะทะลักออกมาจากบราเซียร์ผ้าลูกไม้ ในขณะที่ส่วนล่างก็ล้นออกมาเป็นรูปเป็นร่างด้วยเช่นกัน หญิงสาวเดินไปหยุดที่หน้ากระจกเงาตรงโต๊ะเครื่องแป้ง หยุดมองเรือนร่างของตัวเองที่สะท้อนออกมาจากในนั้นด้วยสายตาที่ทั้งวิตกกังวล

หล่อนไม่ใช่ผู้หญิงเอวบางร่างน้อยอย่างที่พวกผู้ชายนิยมบริโภคกัน แต่ร่างกายของหล่อนค่อนข้างมีเนื้อมีหนัง หน้าอกของหล่อนโตเกินกว่าเพื่อนๆ ในวัยเดียวกันจนบางครั้งถูกมองด้วยความขบขัน ในขณะที่สะโพกก็ใหญ่เกินไปสำหรับเด็กสาวทั่วไป

หล่อนไม่เคยมั่นใจในรูปร่างของตัวเองเลย เพราะรู้ดีว่าหล่อนไม่ใช่ผู้หญิงในแบบที่ผู้ชายทั้งโลกฝันถึง เพราะอย่างนี้สินะ เนโลคลิสถึงได้ทอดทิ้งหล่อนไปทันทีหลังจากเสร็จงานศพของคุณย่า เพราะเขาไม่ถูกใจในความธรรมดาของหล่อนสินะ

ความหดหู่ทำให้เข็มหอมหน้าตาหมองเศร้าลง และละสายตาจากกระจกแห่งความจริงเบื้องหน้า

“ฉันไม่มีอะไรดีงามเทียบเท่ากับผู้หญิงของคุณเลยสักอย่าง”

กำลังเศร้าอยู่แท้ๆ แต่เสี้ยววินาทีเดียวกลับต้องเผยอปากค้างเติ่ง เมื่อประตูห้องน้ำเปิดกว้างออก หากมันเปิดออกมาเองหล่อนก็คงไม่ตกใจขนาดนี้ แต่นี้… คนที่ดันบานประตูออกมาคือเนโลคลิส

ผู้ชายรูปร่างสมบูรณ์แบบยิ่งกว่านายแบบในนิตยสาร ยืนตระหง่านอยู่ปากประตูห้องน้ำ ทั้งเนื้อทั้งตัวของมีเพียงผ้าขนหนูสีขาวพันรอบสะโพกเอาไว้หมิ่นๆ ผืนเดียวเท่านั้น

“เนโลคลิส…”

เขาไม่เคยพบเจอเรือนร่างของผู้หญิงคนไหนงดงามเท่าเข็มหอมมาก่อน เจ้าหล่อนไม่ใช่สาวบอบบาง แต่อวบอิ่มและแน่นอนว่าต้องเต็มไม้เต็มมือหรือล้นมือเลยทีเดียว

คนตัวโตที่ชะงักค้างอยู่ราวกับถูกจับเหวี่ยงอยู่กลางอากาศไล่สายตามองไปทั่วทั้งร่างสาว ตั้งแต่ทรวงอกอวบอิ่มที่แทบจะทะลักออกมา จากบราเซียร์สีขาวนั่น ลำคอของเนโลคลิสแห้งผากขณะไล่สายตาต่ำลงมาที่เอวคอดเล็ก

ไม่น่าเชื่อว่าเอวของเข็มหอมจะเล็กคอดได้ขนาดนี้ ทั้งๆ ที่ส่วนอื่นใหญ่โตเต่งตึง

เนโลคลิสครางในลำคอเสียงแหบพร่า เมื่อสายตาซุกซนมองต่ำไปที่ซอกขา บางสิ่งบางอย่างที่แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างของหญิงชายโหนกนูนออกมาทิ่มสายตา

โอ้… พระเจ้า…

เท้าใหญ่ก้าวเดินเข้าไปหาด้วยท่าทางมั่นคง และเพียงแค่สามก้าวก็สามารถคว้าร่างอวบอิ่มเข้ามากอดรัดแนบอกได้อย่างที่ตั้งใจ เนโลคลิสแทบเป็นบ้าเมื่อได้แนบชิดกับก้อนเนื้อนุ่ม

“เข็มหอม”

“อย่า…” คนตัวเล็กที่ตกอยู่ในมนต์สะกดเช่นกันพยายามห้ามปราม แต่มือเล็กที่ยกขึ้นผลักไสอ่อนแรงเหลือเกิน

“อย่า… อย่าแตะต้อง… ฉันนะ…”

แต่เขาหาได้สนใจคำทัดทานของหล่อนไม่ เมื่อในไม่ช้าอ้อมแขนที่รัดรึงก็กอดรัดแน่นขึ้นจนทุกอณูเนื้อสาวแทบจะละลายหลอมรวมกับความแข็งแกร่งกำยำ

ดวงตาคมกริบสีน้ำเงินเข้มยามนี้ร้อนแรงราวกับสีของกองเพลิง เข็มหอมพยายามรวบรวมสติ แต่กระนั้นก็ไม่อาจจะผลักไสเขาออกไปได้ แค่วินาทีเดียวนิ้วแกร่งก็สอดแทรกเข้ามาภายในกลุ่มผมนุ่ม เขากระตุกเพียงแผ่วเบา ใบหน้านวลก็แหงนเงยขึ้น

“อย่า… อย่า…”