ตรวนร้ายซาตานทมิฬ ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน 28

Now you are reading ตรวนร้ายซาตานทมิฬ ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน Chapter 28 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

มือใหญ่เลื่อนขึ้นไปรวบเอวคอด และดึงกระชากให้ร่างเล็กกระแทกเข้าใส่ความแข็งชันที่เขาพุ่งเข้าหา ความเสียวกระสันระเบิดขึ้นภายในกายจนเนโลคลิสอุ่นซ่านไปทั้งตัว เขาโยกคลึงเข้าหาความคับแน่นที่ผลักดันให้ทะลุผ่านเข้าไปในอีกมิติหนึ่งที่น่าลุ่มหลง เขากระแทกบดอัด คลึงเนินสาวด้วยความหิวกระหาย สอดแทรกรุกล้ำเข้าไปในดินแดนที่ทั้งแน่นทั้งร้อนจัด

“โอว… หอม… หอม… วิเศษเหลือเกิน” เนโลคลิสพยายามจะยื้อความสุขเอาไว้ให้นานกว่านี้ หรืออย่างน้อยๆ ก็ให้มันเท่าเทียมกับสถิติที่เคยผ่านมา แต่… แต่เขาไปไม่รอด ความคับแน่นจากกลีบสาวแสนหวานที่ร้อนจัดบีบเค้นเขาในทุกทิศทาง สุดท้ายสะโพกเพรียวก็กระแทกเข้าใส่ไม่หยุดอย่างสุดจะควบคุม ใบหน้าหล่อจัดเงยสูงขึ้น กัดฟันแน่น ก่อนที่หยาดสวาทจะฉีดกระฉูดเข้าใส่ซอกหลืบแคบเล็กของเข็มหอมเต็มแรง

“โอว… โอว…” ในที่สุดเขาก็สุขสมอย่างแรงกล้า ในที่สุดเขาก็ได้ครอบครองแม่ภรรยาสาวอย่างที่ต้องการ

ชายหนุ่มหอบหายใจระรัว โน้มหน้าลงจูบซับเหงื่อบนหน้าผากมนให้อย่างอ่อนโยน ก่อนจะซบหน้าลงที่ซอกคอหอมกรุ่น กลิ่นเหงื่อจากกายสาวหอมหวานเหลือเกิน

“เจ็บมากไหมคนดี…”

เสียงแผ่วเบาจากเนโลคลิสช่วยกระชากให้เข็มหอมที่หลงอยู่ในอีกโลกหนึ่งกลับมาสู่ห้วงเวลาปัจจุบันได้ในที่สุด

หญิงสาวเบิกตากว้าง ไม่น่าเชื่อเลยว่าสัมผัสของเนโลคลิสจะสามารถทำให้หล่อนเตลิดหลงลืมตัวตนได้ถึงเพียงนี้ แค่เขาจูบ ลูบไล้ แล้วก็… แก้มสาวแดงก่ำ เมื่อนึกถึงส่วนหนึ่งของเนโลคลิสที่ฝังลึกเข้ามาหา

หล่อนเจ็บราวกับถูกฉีกร่างเมื่อถูกบังคับให้ขยายรับความใหญ่โตของเนโลคลิส แต่พอร่างกายปรับตัวได้ และเขาเริ่มต้นเล้าโลมอีกครั้ง ความเจ็บก็ค่อยๆ จางหายไป ก่อนจะถูกแทนที่ด้วยความซาบซ่านมหัศจรรย์ที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน

หล่อนหลงใหล ลุ่มหลง และมีความสุขกับสิ่งที่เขามอบให้เหลือเกิน มีความสุขมากมายจนน่าละอาย

“ทำไมไม่ตอบล่ะ” เขาถามย้ำอีกครั้ง และมันก็ทำให้หล่อนได้สติ

“คือ…”

“ขอโทษนะ ที่ระวังไม่มากพอจนทำให้เธอต้องเจ็บ แต่สัญญาว่าครั้งต่อๆ ไปจะไม่ให้เจ็บจนน้ำตาไหลแบบนี้อีก” น้ำเสียงของเขานุ่มทุ้มชวนเคลิบเคลิ้มเหลือเกิน

“คือหอม…”

ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นจากซอกคอระหง ชะโงกอยู่เหนือร่างอวบอิ่มและจ้องมองด้วยสายตาลุ่มหลง

“ห้ามดื้ออีกรู้ไหมครับ”

“อ๋อ ที่ทำเมื่อกี้ก็เพราะหอมดื้อเหรอคะ”

“ส่วนหนึ่งก็ใช่ แต่อีกส่วนหนึ่งเพราะพี่ห้ามตัวเองไม่ได้ หอมน่ารักมากรู้ไหม” เขาเปลี่ยนสรรพนามได้รวดเร็วเหลือเกิน เข็มหอมหันหน้าหนีด้วยความเอียงอายและสมเพชตัวเอง

“มันไม่ควรจะเกิดขึ้นเลยค่ะ”

“มันควรจะเกิดขึ้นตั้งนานแล้วต่างหาก” ว่าแล้วเขาก็ก้มหน้าลงดูดปลายถันที่ไหวระริกของหล่อนหายเข้าไปในอุ้งปาก

“อา…” ร่างเล็กสะดุ้งสุดตัวก่อนจะเผลอครวญครางออกมา คนตัวโตได้ยินก็ยิ่งดูดแรงขึ้น

“อา… พี่เนล… พอ… พอก่อนเถอะค่ะ”

ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ ก่อนจะยอมปล่อยเต้าสวยออกจากปาก จ้องมองดวงหน้างามนิ่ง

“ถ้าดื้ออีก พี่จะดูดแบบนี้ จะดูดแรงๆ ให้ขาดใจตายเลย”

“คนลามก”

มือเล็กผลักไสหน้าอกกว้าง ก่อนจะพยายามลุกขึ้นนั่ง แต่ชายหนุ่มไม่ยอม

“นอนเฉยๆ เถอะ พึ่งเสียตัวครั้งแรก ใครเขาให้ขยับตัวแรงๆ กัน หัดระวังบ้างสิครับ”

คนถูกตำหนิหน้างอ “มันก็เรื่องของหอม”

“เมื่อก่อนน่ะใช่ แต่พี่เป็นคนทำให้หอมมีประสบการณ์ทางเพศครั้งแรก พี่ก็ต้องเป็นห่วงสิ”

“ไม่ต้องมาพูดดีเลย เสียใจใช่ไหมคะที่ต้องมาสอนผู้หญิงไม่ได้เรื่องแบบหอมน่ะ”

ไม่รู้ว่าเพราะอะไรตอนนี้อารมณ์ของหล่อนถึงได้เปราะบางนัก น้ำตาก็ไหลง่ายเหลือเกิน “ใครจะไปร้อนแรงสู้บรรดาแม่สาวๆ ที่พี่เนลเคยนอนด้วยล่ะคะ” ตอนนี้เขาคงกำลังผิดหวังอยู่สินะ เข็มหอมรู้สึกเสียใจ และสมเพชเวทนาตัวเองเป็นที่สุด

“คิดไปถึงไหนเนี่ย”

“หอมจะพักผ่อนค่ะ พี่เนลออกไปได้แล้ว”

“อะไรกัน ให้พี่แค่ครั้งเดียวเองหรือ แล้วแบบนี้เมื่อไหร่หอมจะเก่งล่ะ”

คนตัวเล็กหันขวับมามองตาขุ่น “หอมไม่มีทางเก่งหรอกค่ะ หอมไม่ใช่ผู้หญิงร้อนแรง”

เนโลคลิสหัวเราะขบขัน พลางยกมือคลึงเต้าสวยแรงๆ อย่างหมั่นเขี้ยว “ไม่ร้อนแรง แต่ตอบสนองได้วิเศษมาก รู้ไหมว่าพี่ไม่เคยไปเร็วแบบนี้มาก่อนเลย นี่เป็นครั้งแรกเลยรู้ไหม ที่เกิดเรื่องน่าขายหน้าแบบนี้น่ะ”

“หอมไม่เกี่ยวสักหน่อย”

“ไม่เกี่ยวได้ยังไง ก็ถ้าหอมไม่รัดพี่แน่น พี่จะไปเร็วแบบนั้นหรือ ไม่รู้ล่ะ ยังไงพี่ก็ไม่ยอม จะต้องมีรอบสองเพื่อแก้ตัว”

คนฟังหน้าตาแดงก่ำ แต่ก็ยังแง่งอน “แต่หอมจะพักผ่อนค่ะ หอมเหนื่อย”

“พี่โยกอยู่คนเดียว เหนื่อยตรงไหนครับ แม่เข็มหอม”

“คนบ้า”

เนโลคลิสหัวเราะร่วน นัยน์ตาเต็มไปด้วยความหิวกระหาย มือยังคงคลึงเต้าสวยไม่หยุด

“อา… อย่าบี้แบบนั้นสิคะ” หญิงสาวร้องอุทานเสียงสั่น เมื่อนิ้วแกร่งคีบยอดถันดึงขึ้นสูงแรงๆ ก่อนจะตามลงไปบี้บดจนมันบวมเป่งแทบจะปริแตก

“เจ็บหรือ”

“ไม่ค่ะ แต่…”

ชายหนุ่มหัวเราะเพราะเดาได้ว่าคำพูดที่ขาดหายไปคืออะไร เขาจึงยิ่งบี้คลึงหนักมือขึ้นทันที

“อา… บอกว่าอย่าบี้… อื้อ…”

“ก็ได้ งั้นดูดนะ”

“ไม่นะพี่เนล”

ไม่ทันเสียแล้ว เพราะศีรษะของเนโลคลิสก้มลงต่ำ และดูดอมยอดอกของหล่อนเข้าไปในอุ้งไปอย่างรวดเร็ว ลิ้นแกร่งตวัดเลียพลิ้ว ฟันคมขบจนหล่อนครางซี๊ดสั่นเทาไปทั้งตัว

“อา… พี่เนล… พอ… พอก่อน… อา…”

เขาไม่ยอมหยุด มือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วกายสาวประกาศความเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว

เข็มหอมสั่นไหวไปทั้งตัว ไม่อาจจะต้านทานความกำซาบของฤทธิ์เสน่หาจากเนโลคลิสได้อีก สะโพกอวบหยัดยกขึ้นสูง ถูไถวิงวอนอย่างลืมสิ้น สองมือเกาะเกี่ยวบ่าทรงพลัง เล็บคมจิกลึกลงบนผิวเรียบตึงเต็มแรง

“อา…” หล่อนครวญครางออกมาลืมเลือนทุกสิ่ง ตอนนี้สิ่งที่ระลึกได้มีเพียงแค่ปาก แค่ลิ้นร้อนๆ ที่ดูดที่เม้มไปตามผิวสาวเท่านั้น

เนโลคลิสเงยหน้าขึ้นจากเต้าสวยที่เปียกชุ่มไปด้วยคราบน้ำลาย มองดวงหน้างดงามที่แดงซ่านด้วยความพึงพอใจ มือใหญ่หยุดการเคล้าคลึงปทุมถันสวย เลื่อนลงไปกอบกุมความอวบอูมที่หน้าขา นิ้วกลางกดลึกลงไปในรอยแยกที่ฉ่ำไปด้วยหยาดรัก

“อา… อา…”

ความร้อนฉ่าจากภาพงดงามที่ได้เห็นทำให้ความกระหายพุ่งสูงลิ่วจนไม่อาจจะฉุดรั้งเอาไว้ได้อีกครั้ง เขาตะกรุมตะกรามสอดใส่ความใหญ่โตที่แข็งราวกับแท่งเหล็กเข้าไปภายใน

ร่างสาวอวบอิ่มหยัดรับด้วยความคุ้นเคยจากประสบการณ์ครั้งก่อนด้วยความหิวกระหายไม่ต่างกัน เขากอดรัดร่างอรชรเอาไว้ พรมจูบลงบนดวงหน้างดงาม ก่อนจะปิดปากอิ่มที่เผยอครางเอาไว้แน่น

เจ้าหล่อนดิ้นส่ายระริก หยัดสะโพกขึ้นหาด้วยความร้อนรน ยั่วเย้าให้เขาเดินหน้าเคลื่อนไหว

“อา… พี่เนล… อา…” หล่อนส่ายระริกใต้ร่างของเขาที่ยังหยุดนิ่ง เขาสองจิตสองใจ ใจหนึ่งก็ไม่อยากทำให้หล่อนเจ็บ แต่อีกใจก็ห้ามความปรารถนาเอาไว้ไม่ได้ สุดท้ายก็กระแทกเข้าใส่อย่างดุดัน

“อา…” เจ้าหล่อนครางอย่างพึงพอใจ ยกหยัดรับอย่างไร้สติ เขาคำรามลั่น ใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเกด้วยความทรมานแสนหวาน กลีบเนื้อสาวร้อนฉ่ำบีบรัดแน่นหนาจนแทบขาดใจ

“โอว… หอม… หอมจ๋า…”

ไม่น่าเชื่อว่าครั้งที่สองจะวิเศษมากมายขึ้นเพียงนี้ เข็มหอมตอบสนองเขาได้อย่างยอดเยี่ยม หล่อนเด้งรับสะโพกของเขาได้อย่างรู้จังหวะ การสอดประสานของเขากับหล่อนจึงเรียกได้ว่าแสนมหัศจรรย์เลยทีเดียว

เขาอัดเข้าใส่ร่องแคบที่ฉ่ำไปด้วยหยาดสวาท ขณะเดียวกันก็จับจ้องดวงหน้าหวานแดงก่ำด้วยความพิศวงไปด้วย ก่อนจะพบว่าต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิต เขาก็จะต้องมีหล่อนเคียงข้าง

ชายหนุ่มคำรามด้วยความเสน่หา สะโพกเพรียวโยกคลึงหยอกเย้า ถอยห่างบ้าง จุ่มจ้วงลงหาแรงๆ บ้างจนสาวน้อยเสร็จสมไปสามครั้งติด แต่เขาก็ยังไม่หยุดเคลื่อนไหว

“อา… พี่เนล… หอม… หอมจะขาดใจแล้วค่ะ”

เขาต่างหากที่กำลังจะขาดใจ เขาต่างหากที่กำลังพ่ายแพ้ลูกรับลูกส่งที่ไร้เดียงสาของหล่อน ดูสิ ขยับเลียนแบบโยกคลึงของเขาได้อย่างแนบเนียนเหลือเกิน

“โอว… หอม… พี่จะไม่ไหวแล้ว…”

ความเสียดเสียวแล่นพล่านจนแทบทะลักออกมาทางปาก เขาพยายามควบคุมจังหวะไม่ให้เร็วระรัวเกินไป พยายามที่จะไปให้เชื่องช้าเพื่อยื้อเวลาแห่งความสุขเอาไว้ให้นานที่สุด แต่… กลีบสาวที่ผ่านการสุขสมมานับครั้งไม่ถ้วนบีบรัดด้วยจังหวะที่เขาต้องยอมศิโรราบ

“โอว… บีบพี่แน่นมาก… โอว…”

คนตัวโตเงยหน้าสูง กัดฟัน หลับตา สะโพกเพรียวกระแทกเข้าใส่ราวกับพายุคลั่ง สักพักร่างใหญ่โตชื้นเหงื่อก็เกร็งกระตุกสะท้านรุนแรง เสียงคำรามลั่นด้วยความสุขสมดังออกมาจากจิตวิญญาณ

เนโลคลิสรับรู้ได้ถึงแรงระเบิดของความเสน่หาภายในกายหนุ่มได้อย่างชัดเจนหยาดน้ำรักจัดฉีดพุ่งเข้าใส่ซอกลึกที่คับแน่นทุกหยาดหยด ก่อนที่เขาจะซวนซบลงไปหาอย่างหมดเรี่ยวหมดแรง

“วิเศษเหลือเกิน หอมจ๋า”

ใช่ มันวิเศษเหลือเกิน เนโลคลิสทำให้หล่อนรู้สึกราวกับขึ้นสวรรค์ทั้งๆ ที่ยังไม่ตาย

หล่อนเสียวซ่านไปทั้งตัว โดยเฉพาะตรงนั้น… ตรงที่ถูกรุกรานด้วยความใหญ่โต

คนตัวเล็กหวั่นไหว หัวใจสะท้าน สองแขนกอดรัดร่างกำยำเอาไว้แน่น จนสองเต้าสวยแนบชิดบี้แบนไปกับหน้าอกกว้างกำยำ

หล่อนรักเขา… รักเนโลคลิสเหลือเกิน

ยิ่งได้ตกเป็นของเขาแล้ว หล่อนก็ยิ่งลุ่มหลงปักใจรักจนยากจะถอนตัวและถอยหลังหนี

แล้วเขาล่ะ… รักหล่อนบ้างหรือเปล่านะ

เข็มหอมคิดอย่างสงสัย ก่อนจะถูกความหวาดกลัวเล่นงานจนรู้สึกทรมานไปทั้งหัวใจ

ถ้าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรเลยล่ะ จะทำยังไง

เนื้อตัวคล้ายถูกบีบคั้นด้วยอุ้งมือซาตาน จนหยาดน้ำตาพาลจะรินไหล สุดท้ายแล้วก็มีแต่หล่อนสินะที่รัก… รักจนล้นหัวใจ

ความเงียบงันกลืนกินปกคลุมทั่วห้องหลังจากที่ไฟสวาทและเสียงครางยุติลง

เนโลคลิสกลิ้งตัวลงนอนแผ่หลาบนเตียง และรวบรวมสติให้กลับคืนมาให้เร็วที่สุด ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะเตลิดไปกับเกมสวาทกับผู้หญิงไร้เดียงสาอย่างเข็มหอมได้มากมายขนาดนี้

แต่มันก็คือความจริง… ความจริงที่ว่าเขาได้ล่วงล้ำ ครอบครองความสาวของภรรยาแล้ว

ชายหนุ่มระบายลมหายใจออกมาแรงๆ รู้สึกอื้ออึ้งไปทั้งตัว สมองทำงานไม่ได้เต็มร้อยอย่างที่ต้องการ แม้จะพยายามจะมีสติแค่ไหน แต่เพียงแค่หันไปมองเข็มหอมที่นอนเหยียดยาวเปลือยเปล่าข้างตัว เลือดหนุ่มในกายก็ระเบิดตูมตามขึ้นอย่างน่าตกใจ

ไม่มีประโยชน์ที่จะหนีอีกต่อไปแล้ว…

ในเมื่อ…

เนโลคลิสหยุดคิดแค่นั้น ก่อนจะพลิกตัวนอนตะแคงหันหน้าเข้าหาเข็มหอมที่ยังคงนอนนิ่งราวกับถูกสาบ

“หอม…”

“หอมจะนอนค่ะ หอมเหนื่อย”

เมื่อหล่อนต้องการจะพักผ่อน เขาก็ไม่คิดจะทัดท้านเอาไว้ ถึงแม้ว่าร่างกายยังคงต้องการที่จะถูกบีบรัดจากกลีบสาวเป็นครั้งที่สามก็ตาม เขากัดฟันข่มความปรารถนาผุดลุกขึ้นนั่ง

“งั้นนอนซะนะ พรุ่งนี้เรามีเรื่องที่จะต้องคุยกัน”

เข็มหอมเอียงหน้าหนีเมื่อมือใหญ่สัมผัสลงมาบนแก้มนวล จากนั้นก็พลิกตัวนอนตะแคงหันหลังให้

เนโลคลิสถอนใจยาว เขาดึงผ้าห่มคลุมร่างให้กับสาวน้อย ก่อนจะตัดสินใจก้าวลงไปจากเตียงเงียบๆ

“พี่จะออกไปนอนอีกห้อง จะได้ไม่กวนเวลาพักผ่อนของหอม”

“ค่ะ” คนตัวเล็กที่นอนกระแทกเสียงตอบ น้ำตาไหลรินออกมาท่วมแก้ม หล่อนคงไม่มีค่าพอที่จะให้เขานอนกกกอดตลอดทั้งคืนสินะ หล่อนมันก็แค่ที่ระบายความใคร่ของผู้ชายหล่อรวยอย่างเนโลคลิส ซาเวลลาสเท่านั้นแหละ ไม่ได้มีอะไรดีไปกว่านี้เลย

แผ่นหลังบอบบางสะท้านไหวตามแรงสะอื้น แต่เนโลคลิสไม่ทันเห็น เพราะเขาเดินออกไปจากห้องและปิดประตูลงเสียแล้ว

เข็มหอมหันกลับมองไปที่ประตู ก่อนจะกัดฟันพยายามลุกขึ้นนั่ง แต่ความเจ็บระบมที่ถูกรุกรานด้วยความใหญ่โตของเนโลคลิสทำให้ความพยายามนั้นไม่สำเร็จ หล่อนจำต้องนอนอยู่แบบนั้นอย่างทุกข์ทรมาน

“คนใจร้าย ไม่รักแล้วมาแตะต้องกันทำไม”

มือเล็กพยายามป้ายน้ำตาทิ้ง แต่ป้ายเท่าไหร่ เช็ดยังไงมันก็ไม่หยุดไม่เหือดแห้งเสียที สุดท้ายก็ต้องยอมพ่ายแพ้ ปล่อยให้มันไหลออกมาท่วมท้นอย่างไร้แรงต้านทาน

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

ตรวนร้ายซาตานทมิฬ ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน 28

Now you are reading ตรวนร้ายซาตานทมิฬ ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน Chapter 28 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

มือใหญ่เลื่อนขึ้นไปรวบเอวคอด และดึงกระชากให้ร่างเล็กกระแทกเข้าใส่ความแข็งชันที่เขาพุ่งเข้าหา ความเสียวกระสันระเบิดขึ้นภายในกายจนเนโลคลิสอุ่นซ่านไปทั้งตัว เขาโยกคลึงเข้าหาความคับแน่นที่ผลักดันให้ทะลุผ่านเข้าไปในอีกมิติหนึ่งที่น่าลุ่มหลง เขากระแทกบดอัด คลึงเนินสาวด้วยความหิวกระหาย สอดแทรกรุกล้ำเข้าไปในดินแดนที่ทั้งแน่นทั้งร้อนจัด

“โอว… หอม… หอม… วิเศษเหลือเกิน” เนโลคลิสพยายามจะยื้อความสุขเอาไว้ให้นานกว่านี้ หรืออย่างน้อยๆ ก็ให้มันเท่าเทียมกับสถิติที่เคยผ่านมา แต่… แต่เขาไปไม่รอด ความคับแน่นจากกลีบสาวแสนหวานที่ร้อนจัดบีบเค้นเขาในทุกทิศทาง สุดท้ายสะโพกเพรียวก็กระแทกเข้าใส่ไม่หยุดอย่างสุดจะควบคุม ใบหน้าหล่อจัดเงยสูงขึ้น กัดฟันแน่น ก่อนที่หยาดสวาทจะฉีดกระฉูดเข้าใส่ซอกหลืบแคบเล็กของเข็มหอมเต็มแรง

“โอว… โอว…” ในที่สุดเขาก็สุขสมอย่างแรงกล้า ในที่สุดเขาก็ได้ครอบครองแม่ภรรยาสาวอย่างที่ต้องการ

ชายหนุ่มหอบหายใจระรัว โน้มหน้าลงจูบซับเหงื่อบนหน้าผากมนให้อย่างอ่อนโยน ก่อนจะซบหน้าลงที่ซอกคอหอมกรุ่น กลิ่นเหงื่อจากกายสาวหอมหวานเหลือเกิน

“เจ็บมากไหมคนดี…”

เสียงแผ่วเบาจากเนโลคลิสช่วยกระชากให้เข็มหอมที่หลงอยู่ในอีกโลกหนึ่งกลับมาสู่ห้วงเวลาปัจจุบันได้ในที่สุด

หญิงสาวเบิกตากว้าง ไม่น่าเชื่อเลยว่าสัมผัสของเนโลคลิสจะสามารถทำให้หล่อนเตลิดหลงลืมตัวตนได้ถึงเพียงนี้ แค่เขาจูบ ลูบไล้ แล้วก็… แก้มสาวแดงก่ำ เมื่อนึกถึงส่วนหนึ่งของเนโลคลิสที่ฝังลึกเข้ามาหา

หล่อนเจ็บราวกับถูกฉีกร่างเมื่อถูกบังคับให้ขยายรับความใหญ่โตของเนโลคลิส แต่พอร่างกายปรับตัวได้ และเขาเริ่มต้นเล้าโลมอีกครั้ง ความเจ็บก็ค่อยๆ จางหายไป ก่อนจะถูกแทนที่ด้วยความซาบซ่านมหัศจรรย์ที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน

หล่อนหลงใหล ลุ่มหลง และมีความสุขกับสิ่งที่เขามอบให้เหลือเกิน มีความสุขมากมายจนน่าละอาย

“ทำไมไม่ตอบล่ะ” เขาถามย้ำอีกครั้ง และมันก็ทำให้หล่อนได้สติ

“คือ…”

“ขอโทษนะ ที่ระวังไม่มากพอจนทำให้เธอต้องเจ็บ แต่สัญญาว่าครั้งต่อๆ ไปจะไม่ให้เจ็บจนน้ำตาไหลแบบนี้อีก” น้ำเสียงของเขานุ่มทุ้มชวนเคลิบเคลิ้มเหลือเกิน

“คือหอม…”

ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นจากซอกคอระหง ชะโงกอยู่เหนือร่างอวบอิ่มและจ้องมองด้วยสายตาลุ่มหลง

“ห้ามดื้ออีกรู้ไหมครับ”

“อ๋อ ที่ทำเมื่อกี้ก็เพราะหอมดื้อเหรอคะ”

“ส่วนหนึ่งก็ใช่ แต่อีกส่วนหนึ่งเพราะพี่ห้ามตัวเองไม่ได้ หอมน่ารักมากรู้ไหม” เขาเปลี่ยนสรรพนามได้รวดเร็วเหลือเกิน เข็มหอมหันหน้าหนีด้วยความเอียงอายและสมเพชตัวเอง

“มันไม่ควรจะเกิดขึ้นเลยค่ะ”

“มันควรจะเกิดขึ้นตั้งนานแล้วต่างหาก” ว่าแล้วเขาก็ก้มหน้าลงดูดปลายถันที่ไหวระริกของหล่อนหายเข้าไปในอุ้งปาก

“อา…” ร่างเล็กสะดุ้งสุดตัวก่อนจะเผลอครวญครางออกมา คนตัวโตได้ยินก็ยิ่งดูดแรงขึ้น

“อา… พี่เนล… พอ… พอก่อนเถอะค่ะ”

ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ ก่อนจะยอมปล่อยเต้าสวยออกจากปาก จ้องมองดวงหน้างามนิ่ง

“ถ้าดื้ออีก พี่จะดูดแบบนี้ จะดูดแรงๆ ให้ขาดใจตายเลย”

“คนลามก”

มือเล็กผลักไสหน้าอกกว้าง ก่อนจะพยายามลุกขึ้นนั่ง แต่ชายหนุ่มไม่ยอม

“นอนเฉยๆ เถอะ พึ่งเสียตัวครั้งแรก ใครเขาให้ขยับตัวแรงๆ กัน หัดระวังบ้างสิครับ”

คนถูกตำหนิหน้างอ “มันก็เรื่องของหอม”

“เมื่อก่อนน่ะใช่ แต่พี่เป็นคนทำให้หอมมีประสบการณ์ทางเพศครั้งแรก พี่ก็ต้องเป็นห่วงสิ”

“ไม่ต้องมาพูดดีเลย เสียใจใช่ไหมคะที่ต้องมาสอนผู้หญิงไม่ได้เรื่องแบบหอมน่ะ”

ไม่รู้ว่าเพราะอะไรตอนนี้อารมณ์ของหล่อนถึงได้เปราะบางนัก น้ำตาก็ไหลง่ายเหลือเกิน “ใครจะไปร้อนแรงสู้บรรดาแม่สาวๆ ที่พี่เนลเคยนอนด้วยล่ะคะ” ตอนนี้เขาคงกำลังผิดหวังอยู่สินะ เข็มหอมรู้สึกเสียใจ และสมเพชเวทนาตัวเองเป็นที่สุด

“คิดไปถึงไหนเนี่ย”

“หอมจะพักผ่อนค่ะ พี่เนลออกไปได้แล้ว”

“อะไรกัน ให้พี่แค่ครั้งเดียวเองหรือ แล้วแบบนี้เมื่อไหร่หอมจะเก่งล่ะ”

คนตัวเล็กหันขวับมามองตาขุ่น “หอมไม่มีทางเก่งหรอกค่ะ หอมไม่ใช่ผู้หญิงร้อนแรง”

เนโลคลิสหัวเราะขบขัน พลางยกมือคลึงเต้าสวยแรงๆ อย่างหมั่นเขี้ยว “ไม่ร้อนแรง แต่ตอบสนองได้วิเศษมาก รู้ไหมว่าพี่ไม่เคยไปเร็วแบบนี้มาก่อนเลย นี่เป็นครั้งแรกเลยรู้ไหม ที่เกิดเรื่องน่าขายหน้าแบบนี้น่ะ”

“หอมไม่เกี่ยวสักหน่อย”

“ไม่เกี่ยวได้ยังไง ก็ถ้าหอมไม่รัดพี่แน่น พี่จะไปเร็วแบบนั้นหรือ ไม่รู้ล่ะ ยังไงพี่ก็ไม่ยอม จะต้องมีรอบสองเพื่อแก้ตัว”

คนฟังหน้าตาแดงก่ำ แต่ก็ยังแง่งอน “แต่หอมจะพักผ่อนค่ะ หอมเหนื่อย”

“พี่โยกอยู่คนเดียว เหนื่อยตรงไหนครับ แม่เข็มหอม”

“คนบ้า”

เนโลคลิสหัวเราะร่วน นัยน์ตาเต็มไปด้วยความหิวกระหาย มือยังคงคลึงเต้าสวยไม่หยุด

“อา… อย่าบี้แบบนั้นสิคะ” หญิงสาวร้องอุทานเสียงสั่น เมื่อนิ้วแกร่งคีบยอดถันดึงขึ้นสูงแรงๆ ก่อนจะตามลงไปบี้บดจนมันบวมเป่งแทบจะปริแตก

“เจ็บหรือ”

“ไม่ค่ะ แต่…”

ชายหนุ่มหัวเราะเพราะเดาได้ว่าคำพูดที่ขาดหายไปคืออะไร เขาจึงยิ่งบี้คลึงหนักมือขึ้นทันที

“อา… บอกว่าอย่าบี้… อื้อ…”

“ก็ได้ งั้นดูดนะ”

“ไม่นะพี่เนล”

ไม่ทันเสียแล้ว เพราะศีรษะของเนโลคลิสก้มลงต่ำ และดูดอมยอดอกของหล่อนเข้าไปในอุ้งไปอย่างรวดเร็ว ลิ้นแกร่งตวัดเลียพลิ้ว ฟันคมขบจนหล่อนครางซี๊ดสั่นเทาไปทั้งตัว

“อา… พี่เนล… พอ… พอก่อน… อา…”

เขาไม่ยอมหยุด มือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วกายสาวประกาศความเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว

เข็มหอมสั่นไหวไปทั้งตัว ไม่อาจจะต้านทานความกำซาบของฤทธิ์เสน่หาจากเนโลคลิสได้อีก สะโพกอวบหยัดยกขึ้นสูง ถูไถวิงวอนอย่างลืมสิ้น สองมือเกาะเกี่ยวบ่าทรงพลัง เล็บคมจิกลึกลงบนผิวเรียบตึงเต็มแรง

“อา…” หล่อนครวญครางออกมาลืมเลือนทุกสิ่ง ตอนนี้สิ่งที่ระลึกได้มีเพียงแค่ปาก แค่ลิ้นร้อนๆ ที่ดูดที่เม้มไปตามผิวสาวเท่านั้น

เนโลคลิสเงยหน้าขึ้นจากเต้าสวยที่เปียกชุ่มไปด้วยคราบน้ำลาย มองดวงหน้างดงามที่แดงซ่านด้วยความพึงพอใจ มือใหญ่หยุดการเคล้าคลึงปทุมถันสวย เลื่อนลงไปกอบกุมความอวบอูมที่หน้าขา นิ้วกลางกดลึกลงไปในรอยแยกที่ฉ่ำไปด้วยหยาดรัก

“อา… อา…”

ความร้อนฉ่าจากภาพงดงามที่ได้เห็นทำให้ความกระหายพุ่งสูงลิ่วจนไม่อาจจะฉุดรั้งเอาไว้ได้อีกครั้ง เขาตะกรุมตะกรามสอดใส่ความใหญ่โตที่แข็งราวกับแท่งเหล็กเข้าไปภายใน

ร่างสาวอวบอิ่มหยัดรับด้วยความคุ้นเคยจากประสบการณ์ครั้งก่อนด้วยความหิวกระหายไม่ต่างกัน เขากอดรัดร่างอรชรเอาไว้ พรมจูบลงบนดวงหน้างดงาม ก่อนจะปิดปากอิ่มที่เผยอครางเอาไว้แน่น

เจ้าหล่อนดิ้นส่ายระริก หยัดสะโพกขึ้นหาด้วยความร้อนรน ยั่วเย้าให้เขาเดินหน้าเคลื่อนไหว

“อา… พี่เนล… อา…” หล่อนส่ายระริกใต้ร่างของเขาที่ยังหยุดนิ่ง เขาสองจิตสองใจ ใจหนึ่งก็ไม่อยากทำให้หล่อนเจ็บ แต่อีกใจก็ห้ามความปรารถนาเอาไว้ไม่ได้ สุดท้ายก็กระแทกเข้าใส่อย่างดุดัน

“อา…” เจ้าหล่อนครางอย่างพึงพอใจ ยกหยัดรับอย่างไร้สติ เขาคำรามลั่น ใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเกด้วยความทรมานแสนหวาน กลีบเนื้อสาวร้อนฉ่ำบีบรัดแน่นหนาจนแทบขาดใจ

“โอว… หอม… หอมจ๋า…”

ไม่น่าเชื่อว่าครั้งที่สองจะวิเศษมากมายขึ้นเพียงนี้ เข็มหอมตอบสนองเขาได้อย่างยอดเยี่ยม หล่อนเด้งรับสะโพกของเขาได้อย่างรู้จังหวะ การสอดประสานของเขากับหล่อนจึงเรียกได้ว่าแสนมหัศจรรย์เลยทีเดียว

เขาอัดเข้าใส่ร่องแคบที่ฉ่ำไปด้วยหยาดสวาท ขณะเดียวกันก็จับจ้องดวงหน้าหวานแดงก่ำด้วยความพิศวงไปด้วย ก่อนจะพบว่าต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิต เขาก็จะต้องมีหล่อนเคียงข้าง

ชายหนุ่มคำรามด้วยความเสน่หา สะโพกเพรียวโยกคลึงหยอกเย้า ถอยห่างบ้าง จุ่มจ้วงลงหาแรงๆ บ้างจนสาวน้อยเสร็จสมไปสามครั้งติด แต่เขาก็ยังไม่หยุดเคลื่อนไหว

“อา… พี่เนล… หอม… หอมจะขาดใจแล้วค่ะ”

เขาต่างหากที่กำลังจะขาดใจ เขาต่างหากที่กำลังพ่ายแพ้ลูกรับลูกส่งที่ไร้เดียงสาของหล่อน ดูสิ ขยับเลียนแบบโยกคลึงของเขาได้อย่างแนบเนียนเหลือเกิน

“โอว… หอม… พี่จะไม่ไหวแล้ว…”

ความเสียดเสียวแล่นพล่านจนแทบทะลักออกมาทางปาก เขาพยายามควบคุมจังหวะไม่ให้เร็วระรัวเกินไป พยายามที่จะไปให้เชื่องช้าเพื่อยื้อเวลาแห่งความสุขเอาไว้ให้นานที่สุด แต่… กลีบสาวที่ผ่านการสุขสมมานับครั้งไม่ถ้วนบีบรัดด้วยจังหวะที่เขาต้องยอมศิโรราบ

“โอว… บีบพี่แน่นมาก… โอว…”

คนตัวโตเงยหน้าสูง กัดฟัน หลับตา สะโพกเพรียวกระแทกเข้าใส่ราวกับพายุคลั่ง สักพักร่างใหญ่โตชื้นเหงื่อก็เกร็งกระตุกสะท้านรุนแรง เสียงคำรามลั่นด้วยความสุขสมดังออกมาจากจิตวิญญาณ

เนโลคลิสรับรู้ได้ถึงแรงระเบิดของความเสน่หาภายในกายหนุ่มได้อย่างชัดเจนหยาดน้ำรักจัดฉีดพุ่งเข้าใส่ซอกลึกที่คับแน่นทุกหยาดหยด ก่อนที่เขาจะซวนซบลงไปหาอย่างหมดเรี่ยวหมดแรง

“วิเศษเหลือเกิน หอมจ๋า”

ใช่ มันวิเศษเหลือเกิน เนโลคลิสทำให้หล่อนรู้สึกราวกับขึ้นสวรรค์ทั้งๆ ที่ยังไม่ตาย

หล่อนเสียวซ่านไปทั้งตัว โดยเฉพาะตรงนั้น… ตรงที่ถูกรุกรานด้วยความใหญ่โต

คนตัวเล็กหวั่นไหว หัวใจสะท้าน สองแขนกอดรัดร่างกำยำเอาไว้แน่น จนสองเต้าสวยแนบชิดบี้แบนไปกับหน้าอกกว้างกำยำ

หล่อนรักเขา… รักเนโลคลิสเหลือเกิน

ยิ่งได้ตกเป็นของเขาแล้ว หล่อนก็ยิ่งลุ่มหลงปักใจรักจนยากจะถอนตัวและถอยหลังหนี

แล้วเขาล่ะ… รักหล่อนบ้างหรือเปล่านะ

เข็มหอมคิดอย่างสงสัย ก่อนจะถูกความหวาดกลัวเล่นงานจนรู้สึกทรมานไปทั้งหัวใจ

ถ้าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรเลยล่ะ จะทำยังไง

เนื้อตัวคล้ายถูกบีบคั้นด้วยอุ้งมือซาตาน จนหยาดน้ำตาพาลจะรินไหล สุดท้ายแล้วก็มีแต่หล่อนสินะที่รัก… รักจนล้นหัวใจ

ความเงียบงันกลืนกินปกคลุมทั่วห้องหลังจากที่ไฟสวาทและเสียงครางยุติลง

เนโลคลิสกลิ้งตัวลงนอนแผ่หลาบนเตียง และรวบรวมสติให้กลับคืนมาให้เร็วที่สุด ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะเตลิดไปกับเกมสวาทกับผู้หญิงไร้เดียงสาอย่างเข็มหอมได้มากมายขนาดนี้

แต่มันก็คือความจริง… ความจริงที่ว่าเขาได้ล่วงล้ำ ครอบครองความสาวของภรรยาแล้ว

ชายหนุ่มระบายลมหายใจออกมาแรงๆ รู้สึกอื้ออึ้งไปทั้งตัว สมองทำงานไม่ได้เต็มร้อยอย่างที่ต้องการ แม้จะพยายามจะมีสติแค่ไหน แต่เพียงแค่หันไปมองเข็มหอมที่นอนเหยียดยาวเปลือยเปล่าข้างตัว เลือดหนุ่มในกายก็ระเบิดตูมตามขึ้นอย่างน่าตกใจ

ไม่มีประโยชน์ที่จะหนีอีกต่อไปแล้ว…

ในเมื่อ…

เนโลคลิสหยุดคิดแค่นั้น ก่อนจะพลิกตัวนอนตะแคงหันหน้าเข้าหาเข็มหอมที่ยังคงนอนนิ่งราวกับถูกสาบ

“หอม…”

“หอมจะนอนค่ะ หอมเหนื่อย”

เมื่อหล่อนต้องการจะพักผ่อน เขาก็ไม่คิดจะทัดท้านเอาไว้ ถึงแม้ว่าร่างกายยังคงต้องการที่จะถูกบีบรัดจากกลีบสาวเป็นครั้งที่สามก็ตาม เขากัดฟันข่มความปรารถนาผุดลุกขึ้นนั่ง

“งั้นนอนซะนะ พรุ่งนี้เรามีเรื่องที่จะต้องคุยกัน”

เข็มหอมเอียงหน้าหนีเมื่อมือใหญ่สัมผัสลงมาบนแก้มนวล จากนั้นก็พลิกตัวนอนตะแคงหันหลังให้

เนโลคลิสถอนใจยาว เขาดึงผ้าห่มคลุมร่างให้กับสาวน้อย ก่อนจะตัดสินใจก้าวลงไปจากเตียงเงียบๆ

“พี่จะออกไปนอนอีกห้อง จะได้ไม่กวนเวลาพักผ่อนของหอม”

“ค่ะ” คนตัวเล็กที่นอนกระแทกเสียงตอบ น้ำตาไหลรินออกมาท่วมแก้ม หล่อนคงไม่มีค่าพอที่จะให้เขานอนกกกอดตลอดทั้งคืนสินะ หล่อนมันก็แค่ที่ระบายความใคร่ของผู้ชายหล่อรวยอย่างเนโลคลิส ซาเวลลาสเท่านั้นแหละ ไม่ได้มีอะไรดีไปกว่านี้เลย

แผ่นหลังบอบบางสะท้านไหวตามแรงสะอื้น แต่เนโลคลิสไม่ทันเห็น เพราะเขาเดินออกไปจากห้องและปิดประตูลงเสียแล้ว

เข็มหอมหันกลับมองไปที่ประตู ก่อนจะกัดฟันพยายามลุกขึ้นนั่ง แต่ความเจ็บระบมที่ถูกรุกรานด้วยความใหญ่โตของเนโลคลิสทำให้ความพยายามนั้นไม่สำเร็จ หล่อนจำต้องนอนอยู่แบบนั้นอย่างทุกข์ทรมาน

“คนใจร้าย ไม่รักแล้วมาแตะต้องกันทำไม”

มือเล็กพยายามป้ายน้ำตาทิ้ง แต่ป้ายเท่าไหร่ เช็ดยังไงมันก็ไม่หยุดไม่เหือดแห้งเสียที สุดท้ายก็ต้องยอมพ่ายแพ้ ปล่อยให้มันไหลออกมาท่วมท้นอย่างไร้แรงต้านทาน

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+