ตรวนร้ายซาตานทมิฬ ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน 25
เช้าวันต่อมา บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเช้าก็ยังคงมึนตึง ความเงียบจึงครอบงำไปทั่วทั้งห้องอาหาร
“คุณหนูหอมคะ มีแขกมาขอพบค่ะ”
เข็มหอมหันไปตามเสียงเรียกของป้าสำอาง “ใครเหรอคะ นุ่นกับอังใช่ไหม หรือว่าพี่กฤษ”
“ผมเอง” เสียงของชาติชายดังขึ้นที่หน้าประตูห้องอาหาร ชายหนุ่มรูปร่างสูงยืนยิ้ม และชูถุงขนมเค้กเจ้าโปรดขึ้นเล็กน้อย “เห็นว่าหอมอยากกินก็เลยขับไปซื้อมาให้แต่เช้า เสียดายเนอะเมื่อวานดันหมดไปซะก่อน”
เข็มหอมหันไปมองหน้าเนโลคลิสอย่างกระอักกระอ่วนใจ แต่เขากลับแสดงท่าทางไม่สนใจอะไรเลย ก้มหน้าก้มหน้ากินอย่างสบายอารมณ์ จนหล่อนอดน้อยใจไม่ได้
ใช่สิ ก็หล่อนมันเป็นคนไม่สำคัญนี่
เพราะน้อยใจจึงอยากประชดประชัน
“ขอบใจมากชาติ ไม่คิดว่าจะยังจำได้” เข็มหอมลุกขึ้นจากโต๊ะอาหาร ก่อนจะเดินเข้าไปรับถุงกระดาษใบสวยที่ด้านในคือเค้กรสชาติเยี่ยมเจ้าประจำ
“งั้นมากินด้วยกันเถอะ มานั่งตรงนี้”
“จะดีเหรอ” ชาติชายพูดขึ้น เพราะพึ่งเหลือบไปเห็นเนโลคลิส ชายหนุ่มไม่รู้จัก เพราะไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน
“ดีสิ มาเลย หอมกำลังต้องการเพื่อนพอดี”
“แล้วนั่น…”
เข็มหอมรู้ดีว่าชาติชายหมายถึงใคร หล่อนเชิดหน้าสูงแง่งอน “ญาติห่างๆ น่ะ ไม่สำคัญอะไรหรอก”
เสียงอุทานตกใจของป้าสำอางและคนใช้ดังขึ้น แต่คนที่ถูกหล่อนลดสถานะกลับยังคงนิ่งเฉย
เข็มหอมจึงยิ่งโมโห ยั่วมากขึ้น “ป้าคะ ขออาหารอีกที่หนึ่งค่ะ แล้วก็จานเปล่าใส่เค้กด้วยนะคะ หอมจะกินกับชาติค่ะ”
“เอาแน่หรือคะคุณหนูหอม” ป้าสำอางพูดเสียงสั่น ปรายตามองเนโลคลิสที่นั่งกินเงียบๆ อย่างวิตกกังวล
“ทำไมถามแบบนั้นล่ะคะ”
“ก็…”
“ป้าคะ เพื่อนของหอมหิวแล้วค่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอกหอม ผมกินมาแล้วครับ”
“ไม่เอาน่ะชาติ กินด้วยกันเถอะ รู้ไหมหอมดีใจแค่ไหนที่ชาติแวะมาหาวันนี้ วันหน้าแวะมาอีกนะ ที่นี่ยินดีต้อนรับ”
ชาติชายมึนงงกับคำพูดของเพื่อนนัก “หอม”
“ชาติ…” เข็มหอมคว้ามือของชาติชายขึ้นมากุม และแสดงท่าทางสนิมสนม “ถ้าหอมหย่ากับสามีแล้ว ชาติจะรับดามใจให้หอมหรือเปล่า”
หากเป็นในเวลาปกติชาติชายคงหัวเราะร่วน แต่ตอนนี้รับรู้ได้ถึงความร้อนระอุของอะไรบางอย่างรอบตัว เขารู้สึกหวาดระแวงยังไงก็ไม่รู้
“หอมก็พูดเกินไป เราสองคนเป็นเพื่อนกันนะ”
“แหม เมื่อวานยังบอกรักหอมอยู่เลย”
“ผมเหรอ”
“อืม”
เข็มหอมขยิบตาให้กับชาติชาย ทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าเพื่อนกำลังต้องการให้เออออไปด้วย
“อ๋อ ใช่”
เสียงช้อนกระจบกับจานดังทะลุความเงียบขึ้นมา จนทุกคนหันไปมองที่เนโลคลิส แต่ไม่มีใครกล้าเอ่ยถาม
“สร้อยเดี๋ยวยกกาแฟไปให้ฉันที่สวนด้วยนะ อ้อ แล้วอย่าให้ใครไปรบกวน ฉันต้องการพักผ่อนให้เต็มที่ก่อนจะกลับกรีซ”
แล้วชายหนุ่มก็ก้าวยาวๆ หายออกไป ท่ามกลางสีหน้าระรื่นที่เปลี่ยนเป็นสลดไปในทันที
“ญาติของหอมโกรธอะไรผมหรือเปล่า”
“เขาจะโกรธชาติทำไมล่ะ ในเมื่อเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับหอมสักหน่อย” หญิงสาวตัดพ้อตาแดงก่ำจนชาติชายสงสัย
“หอม ถามจริงๆ เถอะ ผู้ชายหล่อๆ คนนั้นญาติหอมจริงๆ เหรอ”
“สามีหอมเอง”
“ว่าแล้วเชียว ทำไมบรรยากาศถึงได้มาคุนัก”
เข็มหอมพยายามทำใจ มือเล็กรับจานใส่เค้กจากป้าสำอางมาไว้ตรงหน้า และตักใส่ปากหลายคำติด
ชาติชายมองเพื่อนอย่างเป็นห่วง “ท่าทางหอมกับสามีจะมีเรื่องไม่เข้าใจกันใช่หรือเปล่า”
“เราสองคนกำลังจะหย่ากันน่ะ”
นอกจากรมิดากับอังสนาก็ไม่มีใครรู้เรื่องที่หล่อนกำลังจะหย่าขาดจากเนโลคลิส จนกระทั่งตอนนี้เพิ่มชาติชายไปอีกคน
“ผมไม่รู้หรอกนะว่ามีปัญหาอะไรกัน แต่เท่าที่ผมเห็นสามีของหอมก็ดูจะหึงหวงหอมอยู่นะ”
“คนใจดำนั่นจะมาหึงหวงหอมได้ยังไง ในเมื่อเขาไม่ได้รักหอมสักหน่อย มีแต่หอมคนเดียวที่…” พูดไม่ทันจบน้ำตาก็หลั่งรินออกมา แต่ก็รีบป้ายทิ้ง “ไม่พูดถึงเรื่องเครียดดีกว่า กินเค้กกันเถอะชาติ” แล้วก็ตักเค้กใส่ปากอีกสองคำติด “อร่อยเหมือนเดิมเลยเนอะ”
ทั้งชาติชายทั้งป้าสำอางและสาวใช้ที่รับใช้อยู่ภายในห้องอาหารต่างมองออกว่าเข็มหอมไม่ได้มีความสุขเหมือนกับที่กำลังพยายามแสดงออกมาเลย
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
เข็มหอมขอติดรถชาติชายออกไปข้างนอกด้วยเพราะงอนเนโลคลิสยังไม่คลาย
“คุณหนูหอมจะออกไปจริงๆ เหรอคะ”
“หอมก็ไปแบบนี้บ่อยๆ นี่คะป้า” สีหน้าไม่สบายอกไม่สบายใจของป้าสำอางทำให้เข็มหอมต้องอธิบาย
“ก็ตอนนั้นคุณเนลเธอไม่ได้อยู่ที่นี่ คุณหนูจะทำอะไรก็ได้ แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกันนะคะ…”
“ถึงเขาอยู่ เขาก็ไม่เคยเห็นหอมอยู่ในสายตาหรอกค่ะ ไม่ว่าจะทำอะไรเขาก็ไม่สนใจใส่ใจอยู่แล้ว” คนตัวเล็กเชิดหน้าสูง ความน้อยใจแน่นอก “ป้าก็เห็นนี่คะว่าคุณเนลของป้าเฉยชากับหอมแค่ไหน ขนาดหอมยั่วแบบนั้น เขายังไม่เห็นมีปฏิกิริยาอะไรเลย”
“แต่ป้าเกรงว่ามันจะมีเรื่องนะคะ”
“ไม่ต้องเป็นห่วงหอมนะคะป้า หอมสัญญาจะดูแลตัวเองให้ดีค่ะ นี่หอมเอามือถือไปด้วย โทรหาได้ตลอดค่ะ” เข็มหอมก้มลงหอมแก้มป้าสำอางอย่างเอาใจ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถของชาติชายที่จอดรออยู่
“คุณหนูหอมป้าเตือนไม่ฟังกันเลย”
“คุณหนูหอมคนดีของป้าออกไปไหนล่ะครับ”
เสียงทุ้มต่ำจนน่ากลัวของเนโลคลิสดังขึ้นด้านหลัง ป้าสำอางสะดุ้งหันไปมอง
“คุณเนล…”
“คุณหนูหอมคนดีของป้าไปไหนครับ” ชายหนุ่มถามซ้ำ
“คือ… ออกไปช็อปปิ้งน่ะค่ะ เดี๋ยวก็คงกลับ”
“ไปกับผู้ชายกว่าจะกลับก็คงครึ่งคืนนั่นแหละ” คนตัวโตประชดประชันอย่างลืมตัว “ปกติคงทำแบบนี้บ่อยใช่ไหมครับ”
“ไม่บ่อยหรอกค่ะ ปกติคุณหนูหอมจะพาเพื่อนมาที่บ้านมากว่าค่ะ”
“โดยเฉพาะเพื่อนผู้ชาย” เนโลคลิสพูดต่อให้อย่างรู้ทัน
“ก็มีปนๆ กันไปค่ะ แต่ส่วนมากจะผู้หญิงเสียมากกว่า ผู้ชายก็เป็นบรรดาแฟนของเพื่อนคุณหนูหอมน่ะค่ะ”
“ป้ามีอะไรก็ไปทำเถอะ”
ป้าสำอางแอบเหลือบตามองคู่สนทนา และก็ได้เห็นสันกรามที่มีไรหนวดเขียวครึ้มขบกันแน่นจนเป็นสันนูนน่ากลัว
ใครว่าเนโลคลิสไม่รู้สึกอะไร แบบนี้คุณหนูหอมของหล่อนก็เข้าใจผิดไปเต็มๆ น่ะสิ
ป้าสำอางคิดอย่างวิตกกังวล “แล้ว… คุณเนลไม่ออกไปไหนเหรอคะ”
“ไม่หรอกครับ ผมจะพักผ่อน อีกสองวันจะเดินทางกลับกรีซแล้ว”
“ทำไมกลับเร็วนักล่ะคะ แล้วจะพาคุณหนูหอมไปด้วยหรือเปล่า”
เนโลคลิสไม่ตอบ เลือกที่จะเดินจากไปทันที
“ท่าจะยุ่งเหยิงไปกันใหญ่แล้ว” ป้าสำอางพึมพำ ก่อนจะเดินหน้าเครียดออกไป
-
1
Chapter 1 มกราคม 7, 2022 -
2
Chapter 1 มกราคม 7, 2022 -
3
Chapter 2 มกราคม 7, 2022 -
4
Chapter 2 มกราคม 7, 2022 -
5
Chapter 3 มกราคม 7, 2022 -
6
Chapter 3 มกราคม 7, 2022 -
7
Chapter 4 มกราคม 7, 2022 -
8
Chapter 4 มกราคม 7, 2022 -
9
Chapter 5 มกราคม 7, 2022 -
10
Chapter 5 มกราคม 7, 2022 -
11
Chapter 6 มกราคม 7, 2022 -
12
Chapter 6 มกราคม 7, 2022 -
13
Chapter 7 มกราคม 7, 2022 -
14
Chapter 7 มกราคม 7, 2022 -
15
Chapter 8 มกราคม 7, 2022 -
16
Chapter 8 มกราคม 7, 2022 -
17
Chapter 9 มกราคม 7, 2022 -
18
Chapter 9 มกราคม 7, 2022 -
19
Chapter 10 มกราคม 7, 2022 -
20
Chapter 10 มกราคม 7, 2022 -
21
Chapter 11 มกราคม 8, 2022 -
22
Chapter 11 มกราคม 8, 2022 -
23
Chapter 12 มกราคม 8, 2022 -
24
Chapter 12 มกราคม 8, 2022 -
25
Chapter 13 มกราคม 8, 2022 -
26
Chapter 13 มกราคม 8, 2022 -
27
Chapter 14 มกราคม 8, 2022 -
28
Chapter 14 มกราคม 8, 2022 -
29
Chapter 15 มกราคม 8, 2022 -
30
Chapter 15 มกราคม 8, 2022 -
31
Chapter 16 มกราคม 10, 2022 -
32
Chapter 16 มกราคม 10, 2022 -
33
Chapter 17 มกราคม 10, 2022 -
34
Chapter 17 มกราคม 10, 2022 -
35
Chapter 18 มกราคม 10, 2022 -
36
Chapter 18 มกราคม 10, 2022 -
37
Chapter 19 มกราคม 10, 2022 -
38
Chapter 19 มกราคม 10, 2022 -
39
Chapter 20 มกราคม 10, 2022 -
40
Chapter 20 มกราคม 10, 2022 -
41
Chapter 21 มกราคม 10, 2022 -
42
Chapter 21 มกราคม 10, 2022 -
43
Chapter 22 มกราคม 10, 2022 -
44
Chapter 22 มกราคม 10, 2022 -
45
Chapter 23 มกราคม 10, 2022 -
46
Chapter 23 มกราคม 10, 2022 -
47
Chapter 24 มกราคม 10, 2022 -
48
Chapter 24 มกราคม 10, 2022 -
49
Chapter 25 มกราคม 10, 2022 -
50
Chapter 25 มกราคม 10, 2022 -
51
Chapter 26 มกราคม 11, 2022 -
52
Chapter 26 มกราคม 11, 2022 -
53
Chapter 27 มกราคม 11, 2022 -
54
Chapter 27 มกราคม 11, 2022 -
55
Chapter 28 มกราคม 11, 2022 -
56
Chapter 28 มกราคม 11, 2022 -
57
Chapter 29 มกราคม 11, 2022 -
58
Chapter 29 มกราคม 11, 2022 -
59
Chapter 30 มกราคม 11, 2022 -
60
Chapter 30 มกราคม 11, 2022 -
61
Chapter 31 มกราคม 13, 2022 -
62
Chapter 31 มกราคม 13, 2022 -
63
Chapter 32 มกราคม 13, 2022 -
64
Chapter 32 มกราคม 13, 2022 -
65
Chapter 33 มกราคม 13, 2022 -
66
Chapter 33 มกราคม 13, 2022 -
67
Chapter 34 มกราคม 13, 2022 -
68
Chapter 34 มกราคม 13, 2022 -
69
Chapter 35 มกราคม 13, 2022 -
70
Chapter 35 มกราคม 13, 2022 -
71
Chapter 36 มกราคม 13, 2022 -
72
Chapter 36 มกราคม 13, 2022 -
73
Chapter 37 มกราคม 13, 2022 -
74
Chapter 37 มกราคม 13, 2022 -
75
Chapter 38 มกราคม 13, 2022 -
76
Chapter 38 มกราคม 13, 2022 -
77
Chapter 39 มกราคม 13, 2022 -
78
Chapter 39 มกราคม 13, 2022 -
79
Chapter 40 มกราคม 13, 2022 -
80
Chapter 40 มกราคม 13, 2022 -
81
Chapter 41 มกราคม 14, 2022 -
82
Chapter 41 มกราคม 14, 2022 -
83
Chapter 42 มกราคม 14, 2022 -
84
Chapter 42 มกราคม 14, 2022 -
85
Chapter 43 มกราคม 14, 2022 -
86
Chapter 43 มกราคม 14, 2022 -
87
Chapter 44 มกราคม 14, 2022 -
88
Chapter 44 มกราคม 14, 2022 -
89
Chapter 45 มกราคม 14, 2022 -
90
Chapter 45 มกราคม 14, 2022 -
91
Chapter 46 มกราคม 15, 2022 -
92
Chapter 46 มกราคม 15, 2022 -
93
Chapter 47 มกราคม 15, 2022 -
94
Chapter 47 มกราคม 15, 2022 -
95
Chapter 48 มกราคม 15, 2022 -
96
Chapter 48 มกราคม 15, 2022 -
97
Chapter 49 มกราคม 15, 2022 -
98
Chapter 49 มกราคม 15, 2022 -
99
Chapter 50 มกราคม 15, 2022 -
100
Chapter 50 มกราคม 15, 2022 -
101
Chapter 51 มกราคม 16, 2022 -
102
Chapter 51 มกราคม 16, 2022 -
103
Chapter 52 มกราคม 16, 2022 -
104
Chapter 52 มกราคม 16, 2022 -
105
Chapter 53 มกราคม 16, 2022 -
106
Chapter 53 มกราคม 16, 2022 -
107
Chapter 54 มกราคม 16, 2022 -
108
Chapter 54 มกราคม 16, 2022 -
109
Chapter 55 มกราคม 16, 2022 -
110
Chapter 55 มกราคม 16, 2022 -
111
Chapter 56 มกราคม 17, 2022 -
112
Chapter 56 มกราคม 17, 2022 -
113
Chapter 57 ตอนอวสาน มกราคม 17, 2022 -
114
Chapter 57 ตอนอวสาน มกราคม 17, 2022
Comments
ตรวนร้ายซาตานทมิฬ ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน 25
เช้าวันต่อมา บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเช้าก็ยังคงมึนตึง ความเงียบจึงครอบงำไปทั่วทั้งห้องอาหาร
“คุณหนูหอมคะ มีแขกมาขอพบค่ะ”
เข็มหอมหันไปตามเสียงเรียกของป้าสำอาง “ใครเหรอคะ นุ่นกับอังใช่ไหม หรือว่าพี่กฤษ”
“ผมเอง” เสียงของชาติชายดังขึ้นที่หน้าประตูห้องอาหาร ชายหนุ่มรูปร่างสูงยืนยิ้ม และชูถุงขนมเค้กเจ้าโปรดขึ้นเล็กน้อย “เห็นว่าหอมอยากกินก็เลยขับไปซื้อมาให้แต่เช้า เสียดายเนอะเมื่อวานดันหมดไปซะก่อน”
เข็มหอมหันไปมองหน้าเนโลคลิสอย่างกระอักกระอ่วนใจ แต่เขากลับแสดงท่าทางไม่สนใจอะไรเลย ก้มหน้าก้มหน้ากินอย่างสบายอารมณ์ จนหล่อนอดน้อยใจไม่ได้
ใช่สิ ก็หล่อนมันเป็นคนไม่สำคัญนี่
เพราะน้อยใจจึงอยากประชดประชัน
“ขอบใจมากชาติ ไม่คิดว่าจะยังจำได้” เข็มหอมลุกขึ้นจากโต๊ะอาหาร ก่อนจะเดินเข้าไปรับถุงกระดาษใบสวยที่ด้านในคือเค้กรสชาติเยี่ยมเจ้าประจำ
“งั้นมากินด้วยกันเถอะ มานั่งตรงนี้”
“จะดีเหรอ” ชาติชายพูดขึ้น เพราะพึ่งเหลือบไปเห็นเนโลคลิส ชายหนุ่มไม่รู้จัก เพราะไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน
“ดีสิ มาเลย หอมกำลังต้องการเพื่อนพอดี”
“แล้วนั่น…”
เข็มหอมรู้ดีว่าชาติชายหมายถึงใคร หล่อนเชิดหน้าสูงแง่งอน “ญาติห่างๆ น่ะ ไม่สำคัญอะไรหรอก”
เสียงอุทานตกใจของป้าสำอางและคนใช้ดังขึ้น แต่คนที่ถูกหล่อนลดสถานะกลับยังคงนิ่งเฉย
เข็มหอมจึงยิ่งโมโห ยั่วมากขึ้น “ป้าคะ ขออาหารอีกที่หนึ่งค่ะ แล้วก็จานเปล่าใส่เค้กด้วยนะคะ หอมจะกินกับชาติค่ะ”
“เอาแน่หรือคะคุณหนูหอม” ป้าสำอางพูดเสียงสั่น ปรายตามองเนโลคลิสที่นั่งกินเงียบๆ อย่างวิตกกังวล
“ทำไมถามแบบนั้นล่ะคะ”
“ก็…”
“ป้าคะ เพื่อนของหอมหิวแล้วค่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอกหอม ผมกินมาแล้วครับ”
“ไม่เอาน่ะชาติ กินด้วยกันเถอะ รู้ไหมหอมดีใจแค่ไหนที่ชาติแวะมาหาวันนี้ วันหน้าแวะมาอีกนะ ที่นี่ยินดีต้อนรับ”
ชาติชายมึนงงกับคำพูดของเพื่อนนัก “หอม”
“ชาติ…” เข็มหอมคว้ามือของชาติชายขึ้นมากุม และแสดงท่าทางสนิมสนม “ถ้าหอมหย่ากับสามีแล้ว ชาติจะรับดามใจให้หอมหรือเปล่า”
หากเป็นในเวลาปกติชาติชายคงหัวเราะร่วน แต่ตอนนี้รับรู้ได้ถึงความร้อนระอุของอะไรบางอย่างรอบตัว เขารู้สึกหวาดระแวงยังไงก็ไม่รู้
“หอมก็พูดเกินไป เราสองคนเป็นเพื่อนกันนะ”
“แหม เมื่อวานยังบอกรักหอมอยู่เลย”
“ผมเหรอ”
“อืม”
เข็มหอมขยิบตาให้กับชาติชาย ทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าเพื่อนกำลังต้องการให้เออออไปด้วย
“อ๋อ ใช่”
เสียงช้อนกระจบกับจานดังทะลุความเงียบขึ้นมา จนทุกคนหันไปมองที่เนโลคลิส แต่ไม่มีใครกล้าเอ่ยถาม
“สร้อยเดี๋ยวยกกาแฟไปให้ฉันที่สวนด้วยนะ อ้อ แล้วอย่าให้ใครไปรบกวน ฉันต้องการพักผ่อนให้เต็มที่ก่อนจะกลับกรีซ”
แล้วชายหนุ่มก็ก้าวยาวๆ หายออกไป ท่ามกลางสีหน้าระรื่นที่เปลี่ยนเป็นสลดไปในทันที
“ญาติของหอมโกรธอะไรผมหรือเปล่า”
“เขาจะโกรธชาติทำไมล่ะ ในเมื่อเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับหอมสักหน่อย” หญิงสาวตัดพ้อตาแดงก่ำจนชาติชายสงสัย
“หอม ถามจริงๆ เถอะ ผู้ชายหล่อๆ คนนั้นญาติหอมจริงๆ เหรอ”
“สามีหอมเอง”
“ว่าแล้วเชียว ทำไมบรรยากาศถึงได้มาคุนัก”
เข็มหอมพยายามทำใจ มือเล็กรับจานใส่เค้กจากป้าสำอางมาไว้ตรงหน้า และตักใส่ปากหลายคำติด
ชาติชายมองเพื่อนอย่างเป็นห่วง “ท่าทางหอมกับสามีจะมีเรื่องไม่เข้าใจกันใช่หรือเปล่า”
“เราสองคนกำลังจะหย่ากันน่ะ”
นอกจากรมิดากับอังสนาก็ไม่มีใครรู้เรื่องที่หล่อนกำลังจะหย่าขาดจากเนโลคลิส จนกระทั่งตอนนี้เพิ่มชาติชายไปอีกคน
“ผมไม่รู้หรอกนะว่ามีปัญหาอะไรกัน แต่เท่าที่ผมเห็นสามีของหอมก็ดูจะหึงหวงหอมอยู่นะ”
“คนใจดำนั่นจะมาหึงหวงหอมได้ยังไง ในเมื่อเขาไม่ได้รักหอมสักหน่อย มีแต่หอมคนเดียวที่…” พูดไม่ทันจบน้ำตาก็หลั่งรินออกมา แต่ก็รีบป้ายทิ้ง “ไม่พูดถึงเรื่องเครียดดีกว่า กินเค้กกันเถอะชาติ” แล้วก็ตักเค้กใส่ปากอีกสองคำติด “อร่อยเหมือนเดิมเลยเนอะ”
ทั้งชาติชายทั้งป้าสำอางและสาวใช้ที่รับใช้อยู่ภายในห้องอาหารต่างมองออกว่าเข็มหอมไม่ได้มีความสุขเหมือนกับที่กำลังพยายามแสดงออกมาเลย
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
เข็มหอมขอติดรถชาติชายออกไปข้างนอกด้วยเพราะงอนเนโลคลิสยังไม่คลาย
“คุณหนูหอมจะออกไปจริงๆ เหรอคะ”
“หอมก็ไปแบบนี้บ่อยๆ นี่คะป้า” สีหน้าไม่สบายอกไม่สบายใจของป้าสำอางทำให้เข็มหอมต้องอธิบาย
“ก็ตอนนั้นคุณเนลเธอไม่ได้อยู่ที่นี่ คุณหนูจะทำอะไรก็ได้ แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกันนะคะ…”
“ถึงเขาอยู่ เขาก็ไม่เคยเห็นหอมอยู่ในสายตาหรอกค่ะ ไม่ว่าจะทำอะไรเขาก็ไม่สนใจใส่ใจอยู่แล้ว” คนตัวเล็กเชิดหน้าสูง ความน้อยใจแน่นอก “ป้าก็เห็นนี่คะว่าคุณเนลของป้าเฉยชากับหอมแค่ไหน ขนาดหอมยั่วแบบนั้น เขายังไม่เห็นมีปฏิกิริยาอะไรเลย”
“แต่ป้าเกรงว่ามันจะมีเรื่องนะคะ”
“ไม่ต้องเป็นห่วงหอมนะคะป้า หอมสัญญาจะดูแลตัวเองให้ดีค่ะ นี่หอมเอามือถือไปด้วย โทรหาได้ตลอดค่ะ” เข็มหอมก้มลงหอมแก้มป้าสำอางอย่างเอาใจ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถของชาติชายที่จอดรออยู่
“คุณหนูหอมป้าเตือนไม่ฟังกันเลย”
“คุณหนูหอมคนดีของป้าออกไปไหนล่ะครับ”
เสียงทุ้มต่ำจนน่ากลัวของเนโลคลิสดังขึ้นด้านหลัง ป้าสำอางสะดุ้งหันไปมอง
“คุณเนล…”
“คุณหนูหอมคนดีของป้าไปไหนครับ” ชายหนุ่มถามซ้ำ
“คือ… ออกไปช็อปปิ้งน่ะค่ะ เดี๋ยวก็คงกลับ”
“ไปกับผู้ชายกว่าจะกลับก็คงครึ่งคืนนั่นแหละ” คนตัวโตประชดประชันอย่างลืมตัว “ปกติคงทำแบบนี้บ่อยใช่ไหมครับ”
“ไม่บ่อยหรอกค่ะ ปกติคุณหนูหอมจะพาเพื่อนมาที่บ้านมากว่าค่ะ”
“โดยเฉพาะเพื่อนผู้ชาย” เนโลคลิสพูดต่อให้อย่างรู้ทัน
“ก็มีปนๆ กันไปค่ะ แต่ส่วนมากจะผู้หญิงเสียมากกว่า ผู้ชายก็เป็นบรรดาแฟนของเพื่อนคุณหนูหอมน่ะค่ะ”
“ป้ามีอะไรก็ไปทำเถอะ”
ป้าสำอางแอบเหลือบตามองคู่สนทนา และก็ได้เห็นสันกรามที่มีไรหนวดเขียวครึ้มขบกันแน่นจนเป็นสันนูนน่ากลัว
ใครว่าเนโลคลิสไม่รู้สึกอะไร แบบนี้คุณหนูหอมของหล่อนก็เข้าใจผิดไปเต็มๆ น่ะสิ
ป้าสำอางคิดอย่างวิตกกังวล “แล้ว… คุณเนลไม่ออกไปไหนเหรอคะ”
“ไม่หรอกครับ ผมจะพักผ่อน อีกสองวันจะเดินทางกลับกรีซแล้ว”
“ทำไมกลับเร็วนักล่ะคะ แล้วจะพาคุณหนูหอมไปด้วยหรือเปล่า”
เนโลคลิสไม่ตอบ เลือกที่จะเดินจากไปทันที
“ท่าจะยุ่งเหยิงไปกันใหญ่แล้ว” ป้าสำอางพึมพำ ก่อนจะเดินหน้าเครียดออกไป
Comments