เหล่าอาวุโสทั้งหลายแม้มีเวลา 2 ปี ก็สามารถเข้าใจพื้นฐานของตำราลมปราณพิษได้ดี แต่นั่นก็ไม่อาจที่จะทำอะไรเป่าฮู่ที่มีแก่นพิษในตันเถียนได้

ด้วยความไม่รู้ว่าแก่นพิษที่ตนเองหลอมมันขึ้นมามีประโยชน์อะไรบ้างและเจ้าอสูรราชาอสรพิษฟ้าครามก็เป็นสัตว์ที่ขี้เกียจ หลังจากที่ได้ทำพันธะสัญญาไปไม่เหมือนเต่าอักขระที่ชอบพูดไม่หยุดหย่อนจึงทำให้ได้ความรู้ความสามารถของเจ้าสัตว์ร้ายตนนี้มามใช้อย่างสมบูรณ์

เมื่อตัวเป่าฮู่ยังอยู่ในช่วงจับตามองสำหรับอสรพิษฟ้าครามตัวอสรร้ายจึงยังไม่เผยสิ่งที่มันสามารถทำได้ออกมาจนหมด

เพียงค่ายกลภูผาร้อยพิษเริ่มจัดรูปขบวน เป่าฮู่ได้เห็นก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่กำลังจะเกิดมมีอะไรบ้างตัวเป่าฮู่เพื่อไม่ประมาทจึงได้โคจรลมปราณเทพเต่าดำคุ้มกาย เกราะลมปราณสีเทาที่ก่อกำเนิด มีอักขระสีทองเปล่งประกาย แม้จะยังไม่ปรากฏเป็นรูปกระดองเต่าอย่างชัดเจน แต่ภาพๆนั้นก็ทำให้คนที่ได้พบเห็นพอจะทราบว่านั่นคือภาพกระดองเต่านั่นเอง

เหล่าอาวุโสของสำรนักเทพโอสถ เมื่อเห็นและรับรู้ถึงระดับลมปราณก็ล้วนแต่พากันตกใจ ใครจะไปคิดกันได้ว่าชายหนุ่มตรงหน้ามีลมปราณระดับเดียวกับท่านเจ้าสำนัก เช่นนี้มิเท่าเอาไข่ไปกระทบหินหรอกหรือ แม้ค่ายกลนี้จะสามารถรับมือกับยอดฝีมือได้แต่ก็เพียงชั่วคราวหากคนผู้นั้นมีระดับที่เหนือกว่าระดับของค่ายกลนี้มากนัก

ด้วยระดับราชันลมปราณของเป่าฮู่ พร้อมกับฝ่ามือที่โคจรเคล็ดวิชากระบี่ราชันไร้รูป จำนวนกระบี่ที่ปรากฏถึง 3 เล่ม นั่นแสดงให้เห็นว่าวันนี้เป่าฮู่ไม่ได้มาเพื่อเล่นและเวลาสำหรับเขามีค่ายิ่งกว่าสิ่งใด

“สหายข้า ฝากเจ้าอาละวาดใส่ค่ายกลพวกมันด้วย ส่วนข้าจะจัดการพวกตาแก่นั่นเอง”

คำกล่าวของเป่าฮู่ที่มีต่อราชาอสรพิษฟ้าครามที่เข้าใจคำสั่งของเจ้านายของมัน เจ้าราชาอสรพิษก็ขารับคำสั่งอย่างว่างาน ((((กรร)))) เพียงอสรพิษที่บำเพ็ญเพียรนานพก็จะสามารถไปเกิดเป็นมังกรฟ้าได้ และนั่นคือเส้นทางที่เจ้าราชาอสรพิษตนนี้จะพึงมี

ยิ่งได้มาเป็นวงแหวนลมปราณของผู้ฝึกยุทธ์ที่เก่งกาจการจะช่วยมันยกระดับเป็นมังกรฟ้าในสักวันก็ย่อมต้องเกิดขึ้นเป็นอย่างแน่นอน

เมื่อใต้หล้ามากมายด้วยสำนักวิชา ใยใครจะไปมีคามสามารถที่จะจัดการกับยอดฝีมือทุกสำนักได้ แต่กลับกันชายหนุ่มที่เคลื่อนกายพลิ้วไหวไปมาจำนวนร่างของศิษย์สำนักเทพโอสถก็ร่วงหล่นลงกับพื้นทีละรายทีละราย

“บัดซบ วันนี้สายลมใดกัน พัดพาเอาตัวหายนะแบบนี้มาสู่สำนักเรา ท่านเจ้าสำนักยังไม่มาอีกหรือ?”

คำถามนี้ทำให้เป่าฮู่เองก็รู้สึกว่า ตนเองยั่วยุได้ถูกจุด หากเป็นเช่นนี้คงสามารถพิชิตได้ทั้งหมด

แต่ในขณะที่เป่าฮู่กำลังจะลงมือสังหารกลุ่มอาวุโสกลุ่มนี้ กลับมีวัตถุบางอย่างที่พุ่งมาด้วยความเร็วและมีกลิ่นอายพิษที่รุนแรงกว่าเหล่าอาวุโสตรงหน้าของเป่าฮู่พึงมีได้ ((((ปุ่ง!))) มันคือเตาปรุงยาเหล็กกล้าของใครบางคน

เพียงสัมพัสนี้เกิดขึ้นหนึ่งในอาวุโสของสำนักเทพโอสถก็ยกยิ้มออกมา ขณะที่ใบหน้าอันซีดเซียวของมันและเหล่าศิษย์ได้ปรากฏออกมา เพราะความเหนื่อยล้าจากการรุกไล่ของเป่าฮู่ชายหนุ่มที่น่าหวั่นเกรงคนนี้นั่นเอง

เมื่อผู้มาเยือนยื่นมือเข้าขัดขวางได้สำเร็จ ตัวมันก็แสดงตนออกมา และชายในอาถภรณ์สีม่วงเข้มนั้นเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ฮันเผิงเจ้าสำนักเทพโอสถผู้ยกระดับของตนเองมาอยูในระดับราชันลมปราณขั้นปลายแล้วนั่นเอง ด้วยเตาโอสถพิษซึ่งมันคือของวิเศษที่ได้รับมาจากการแสวงหาตามตำราโอสถหมื่นพิษบอกกล่าวไว้

“ฮ่าๆๆๆ เจ้าหนุ่ม ฝีมือนับว่าไม่เลวเลยทีเดียวอายุเพียงเท่านี้ถึงกลับบรรลุระดับราชันลมปราณได้ แถมยังมีระดับใกล้เคียงกับข้าได้เช่นนี้

แต่ว่าเจ้าที่มีลมปราณธาตุน้ำ จะมาสู้ข้าที่มีลมปราณธาตุไม้ได้เช่นไร ข้าว่าเจ้ายอมถอยกลับไปและมอบเจ้าอสูรลมปราณตนนั้นแก่ข้าเสียดีกว่ามิเช่นนั้นจะหาว่าข้ามิเตือน”

เป่าฮู่ได้ฟังคำคุยโตโอ้อวดของชายก็มิเชิงหญิงก็มิใช่ มันคือตัวอุบาทใดในใต้หล้ากัน หากจะกล่าวก็คงเป็นเพราะตำราหมื่นพิษ นั้นผู้คิดค้นคงเป็นคนกลับเพศที่ต้องการให้ผู้ฝึกลดธาตุหยางในตัวและเชิดชูพลังธาตุไม้ จึงทำให้ผู้ฝึกในข้นที่สูงสุดต้องตัดขาดจากโลหล้าด้วยการเชือดเฉือนเจ้าโลกของตนเองทิ้ง

หากเป็นชายหากเป็นหญิงก็สามารถฝีกไปได้เลยในทีเดียว การกระทำที่ผิดมนุษย์เช่นนี้ มักมีอยู่ในมุมหนึ่งมุมใดของโลกหล้า