(เต่าบ้ายอ)

พร้อมกันนั้นไม่นานม่านผลึกที่ครอบคลุมตัวของราชาอสรพิษฟ้าครามก็ปริแตกออกมาและภาพที่เห็นก็คือ ร่างใหม่ที่สง่างามกว่าเดิมของราชาอสรพิษฟ้าครามตนนั้น

(มังกรเขียว)

เมื่อสัตว์ในพันธะสัญญาลืมตาขึ้นมาก็ทำให้เป่าฮู่รู้สึกตื่นเต้นกับพลังที่ได้เห็นนี้ และตัวเป่าฮู่เองก็มาฉุดคิดขึ้นได้ว่า ตั้งแต่แรกเห็นเหล่าสัตว์ทั้งสองกัดกินหยกสวรรค์ดั่งของอร่อย นั่นอาจเป็นสิ่งที่ควรที่จะกัดกินเพื่อทะลวงจุดหรือเลือนระดับชั้นก็เป็นได้

ไม่เพียงคิดหลังจากสายตาที่เหลือบไปเห็นก้อนหยกสวรรค์ที่ปริแตกออกมาขนาดเท่าหัวแม่มือ เป่าฮู่ก็ได้หยิบมันขึ้นมาพร้อมไม่สนใจว่าตนเองจะเป็นอย่างไรต่อไป

(((อึ๊ก))) เสียงการกลืนหยกสวรรค์ไปทั้งที่ไม่ได้รู้ถึงพิษภัยของมัน หากตนเองไม่ใช้เผ่าพันธุ์สัตว์อสูรที่มีพื้นฐานร่างกายที่แข็งแกร่งมาแต่กำเนิด

หลังจากเต่าอักขระได้ยินและหันมาพบเขากับการกระทำที่บ้าบิ่นนั้น ดวงตาของมันก็ปูดโปนจ้อมมาที่ชายหนุ่มผู้เป็นนายทันที

“เจ้างูเขียว แย่แล้วเจ้าเด็กนั่นกลืนหยกสวรรค์ไปตรงๆ”

เมื่อมังกรเขียวที่กำเนิดใหม่จากฤทธิ์ของหยกสวรรค์ ทำให้มันจ้องมองมา แม้ตัวตนที่สงบเยือกเย็นหลังจากได้เห็นก้อนหยกขนาดเท่าหัวแม่มือลงสู่ท้องของนายท่านของมันทำให้มันยกยิ้มและหัวเราะออกมา

“ฮ่าๆๆๆ ปล่อยนายท่านเถอะ เท่านั้นไม่ตายหรอก อย่าลืมว่านายท่านมีเคล็ดวิชาเกราะเหล็กพันชั่งอยู่ เคล็ดพลังทางกายที่เสริมสร้างแม้แต่ตันเถียนให้แข็งแกร่ง ไม่ต้องกลัว”

แต่ไม่ทันที่เสียงความสุขใจของมังกรเขียวจะจบลง เป่าฮู่ที่เคยยกยิ้มกลับมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปก่อนที่ความเจ็บปวดที่ท้อง ดั่งขุนเขาที่สร้างจากเข็ม นับหมื่นยนับแสนเล่มถล่มลงมาทับร่างของตน

“นายท่านนี่จะขนาดใหญ่กว่าเดิม แต่เชื่อเถอะว่าทำลายได้แน่”

เมื่อลมปราณที่มากมายในหยกสวรรค์ถูกดูดซับ หนึ่งในสามไปสู่การทะลวงระดับชั้น แต่อีก 2 ส่วนล้วนถูกแย่งชิงเข้าสู่แก่นแท้ในตันเถียนจนตอนนี้ จากก้อนแก่นแท้ กลับกลายเป็นเม็ดกลมๆที่เรียกว่ามุขไปแล้ว

(มุกพิษ)

(มุกเยือกแข็ง)

เมื่อมุกแห่งพิษและมุกเยือกแข็งได้รับพลังมากจนอิ่มตัว พลังจากหยกสวรรค์ที่มีจากการดูดซับของหยกสวรรค์ก้อนสุดท้ายก็ไม่ต้องมีการดูดซับมายังมุกในตันเถียน หากแต่ถูกชักนำไปที่กำแพงระดับชั้นอย่างรวดเร็ว

((((ปุ่ง!)))) เสียงดังลั่นออกมาพร้อมความอบอุ่นที่แสนจะสบายเพียงชั่วพริบตาแต่ใครจะคาดคิดว่าลมปราณที่หยกสวรรค์มอบให้จะมากยิ่งกว่าจะหยุดเพียงเท่านั้น

แต่แล้วสิ่งที่ประหลาดกับเป็นตันเถียนที่ผ่านการกระทุ้งหลายต่อหลายครั้งกลับขายขนาดขั้นตามระดับชั้น เมื่อผ่านเข้ามาในเขตแดนจักรพรรดิวงแหวนสีส้มด้านหลังก็ดูดซับพลังจากรอบด้านเข้าไป เพื่อเสริมสร้างให้แก่ผู้ครอบครอง

เมื่อเป่าฮู่ที่ยกระดับตนเองและเป็นชายหนุ่มคนแรกในหน้าประวัติศาตร์ของแดนสัตว์เทพที่สามารถยกระดับตนเองมาจนถึงระดับจักรพรรดิได้ในอายุเพียง 19 ปีเท่านั้น

หลังจากที่ได้ทะลวงระดับมาจนถึงระดับจักรพรรดิและใช้เวลาอีก 5 วันในการปรับสภาพลมปราณในร่างกายให้เสถียร ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง

(ฝู่!)….เสียงถอนหายใจหลังจากที่ร่างกายขับเอาสิ่งสกปรกออกมาจนคิดว่ารอบกายมีเพียงสวมที่อัดแน่น จากคราบสีดำจนกลายเป็นไอปราณที่ซึมออกมาจากรูขุมขนทั่วร่างกาย

“ฮ่าๆๆๆๆ เด็กน้อย เจ้านี่ช่างเป็นคนที่แปลกนัก กินก้อนหยกไปแต่กลับไม่ตายฮ่าๆๆๆๆ”

เสียงเต่าที่บ้ายอ แต่ครั้งนี้กับแกว่งเท้าหาเสี้ยน เป่าฮู่ก็กล่าวกลับอย่างมั่นไส้

“ฮึ ! กล้าพูดแบบนี้ จากนี้ข้าจะผนึกวงแหวนของเจ้าไว้เสียดีหรือไม่?”

เมื่อทะลวงระดับชั้นมาเป็นชนชั้นจักรพรรดิ ก็มีความสามารถมากพอที่จะสยบสัตว์พันธะสัญญาของตนที่อยู่ชนชั้นจักรพรรดิเช่นกันได้แล้ว

เพียงเต่าอักขระได้ฟัง ก็นำพาตนเองหาย.ไปในวงแหวนก่อนที่อารมณ์ของชายหนุ่มจะฉุนมากกว่านี้ แต่ขณะที่มังกรเขียวจะจากไป เป่าฮู่กลับกล่าวออกไปว่า

“เจ้ามังกรเขียว เจ้าสามาถตัดหยกสวรรค์เหล่านี้เป็นก้อนๆเท่าหัวแม่มือได้หรือไม่ ข้าจะนำมันออกไปด้วย ฮ่าๆๆๆ รับรองว่านิกายของข้าจะต้องสยบพวกบัดซบนี้ได้ในเวลาไม่นาน”